ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : Vampire Kiss จุมพิตแวมไพร์...7
*Title*: Vampire Kiss ุมพิแวมไพร์
**Actor**: WONCIN
*Story by*: โยเิร์ัี่ ับ สีน้ำเิน (Yoghurt_Dutchie And Colorblue)
สวัสี่ะรีเอร์ที่น่ารัทั้หลาย ไรเอร์แทเอนะะ
แทอเอาพาร์ท7นี้มานำเสนอ่อนที่แทะเว้นระยะเอามาลอี2เือนนะะ
เนื่อาแทะบินไปเรียนที่ีน่ะ เว็บที่ีน่อน้าเรื่อมาอาะไม่ไ้เอามาล
แ่2เือนเท่านั้น แทะมาล่อให้นะะ...
พาร์ทนี้...ัวละรใหม่ โผล่มาให้ใแล้วนะ๊ะ อั๊ยย๊ะ!!
ปล.เลือัวละรัวนี้นานมา แล้ว็ยามา้วย่ะ
แทอเอาพาร์ท7นี้มานำเสนอ่อนที่แทะเว้นระยะเอามาลอี2เือนนะะ
เนื่อาแทะบินไปเรียนที่ีน่ะ เว็บที่ีน่อน้าเรื่อมาอาะไม่ไ้เอามาล
แ่2เือนเท่านั้น แทะมาล่อให้นะะ...
พาร์ทนี้...ัวละรใหม่ โผล่มาให้ใแล้วนะ๊ะ อั๊ยย๊ะ!!
ปล.เลือัวละรัวนี้นานมา แล้ว็ยามา้วย่ะ
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
PART 7
นร่าบาเินลับมาเ้าห้ออัวเอ น้ำาใสยัไหลรินลมาาาใสเียบๆ
นร่าบาทรุัวนั่ล้าประู น้ำาใสไหลลมาอย่าไม่าสาย
"ฮึ ฮึ ฮื่อๆๆ"
เสียร้ออย่าเ็บปวัออมาาริมฝีปาสวยอย่าไม่อยาเ็บไว้อีแล้ว...นี่ันรันายหรอีวอน ทำไม...ทำไม
เสียร้ออย่าเ็บปวัออมาาริมฝีปาสวยอย่าไม่อยาเ็บไว้อีแล้ว...นี่ันรันายหรอีวอน ทำไม...ทำไม
ันรันายไ้ยัไัน...ในเมื่อลอเวลานายไม่เยมีันเลย...ันไม่ใ่เ้า ไม่ใ่ฮีิน!!
"ฮึ ฮื่อออออ" นร่าบาร้อให้นัวโยนอย่าน่าสสารใยิ่นั เสียสะอื้นัระมอย่าไม่อยาอลั้น
'พรึบ'
แสไฟในห้อสว่าึ้นมาทันที นร่าบาที่นั่อเ่าร้อไห้อยู่เยหน้าึ้นมาพร้อมหยาน้ำาที่เปรอะเปื้อนเ็มใบหน้าสวย
าใสประสบพบเ้าับ...นร่าบาัวเล็ในุพร้อมรบ0.0 ที่ยืนอหมอนอยู่...เอ่อ= = อะไร?
"ท่านฮีอล...ใรทำอะไร" ฮยอแวิ่มานั่้าๆฮีอลที่น้ำาเปรอะเปื้อนเ็มใบหน้า
ฮีอลหยุเศร้าั่วะิเพราะใับฮยอแ
ฮีอลหยุเศร้าั่วะิเพราะใับฮยอแ
"ฮะ...ฮยอแ" ฮีอลเรียบเรียประโยไม่ถู
เพราะนร่าเล็รหน้าอยู่ในุหนัล้ายๆุี่ม้าที่ไม่ใุ่ลุมยาวแบบปิที่ร่าเล็ใส่เป็นประำ
เพราะนร่าเล็รหน้าอยู่ในุหนัล้ายๆุี่ม้าที่ไม่ใุ่ลุมยาวแบบปิที่ร่าเล็ใส่เป็นประำ
"ใร!!ใรทำท่านฮีอลร้อไห้ัน เราะไปโบ้หัวมันให้หายเลย บอเราสิๆ" ฮยอแว่า พร้อมทำหน้าริั
ฮีอลเห็นพฤิรรมอนร่าเล็็ถึับยิ้มออ มือบาระาฮยอแมาอแน่น
"พี่เ้า ฮึ.. พี่เ้า" ฮีอลบอพร้อมน้ำาใสไหลลมาเป็นทา ฮยอแพยัหน้าน้อยๆ.... .
"เรื่อท่านพี่ฮีินหรอฮะ"
ฮยอแเอียอถามประหนึ่รู้ใออีฝ่าย...ฮีอลเบิาว้า ลืมไปฮยอแมันอ่านวามินนู้นนนี้ไ้
ฮยอแเอียอถามประหนึ่รู้ใออีฝ่าย...ฮีอลเบิาว้า ลืมไปฮยอแมันอ่านวามินนู้นนนี้ไ้
"ท่านพี่ฮีินเป็นอีที่ามที่เปรอะเปื้อนไป้วยราบน้ำา" ฮยอแว่า มือเล็ๆัารเลี่ยน้ำาใสอนรหน้าออ
"ท่านฮีอลไม่เหมาะับน้ำาหรอฮะเพราะท่านือฮีอลผู้ามและเ้มแ็...อย่าร้อเลย"
ฮยอแว่าพร้อมยิ้มว้า รอยยิ้มสใสอฮยอแทำเอาฮีอลยิ้มามไป้วย...
นาเ้ายัเ้าใว่าเราไม่ใ่ฮีิน แล้วทำไมีวอนไม่เ้าใแบบนี้บ้านะ
นาเ้ายัเ้าใว่าเราไม่ใ่ฮีิน แล้วทำไมีวอนไม่เ้าใแบบนี้บ้านะ
ฮีอลหันไปมอร่าเล็รหน้าอีรั้่อนมวิ้วับ
"ฮยอแ...นั่นาบเรา" ฮีอลว่าพราี้ไปที่าบที่ฮยอแถืออยู่ในมือ
ฮยอแ้มมอาบในมือ ่อนะ่อยๆหันมาแล้วยิ้มอย่าภูมิใ
ฮยอแ้มมอาบในมือ ่อนะ่อยๆหันมาแล้วยิ้มอย่าภูมิใ
"ใ่ฮะ^0^...ไปโมยมาล่ะ"
ฮยอแบออย่าภูมิอภูมิใ ฮีอลมอๆ...โมย...ฮยอแยื่นาบืนให้ฮีอล
นร่าบายื่นมือมารับไว้ทันที...ลอเวลาเราลืมไปไ้ยัไัน
นร่าบายื่นมือมารับไว้ทันที...ลอเวลาเราลืมไปไ้ยัไัน
"เนี่ยฮยอไปโมยมาาอไอ้พี่ฮันเลยนะ" สรรพนามถูเปลี่ยนไปอย่ารวเร็ว...ไอ้พี่ฮัน??
"ท่านฮีอล้อมีอาวุธไว้ป้อันัว...ปราสาทไม่ปลอภัยอีแล้ว"
ฮยอแว่าพรามวิ้ว ฮีอลมอสภาพนรหน้าอีรั้อย่าเ็มๆา
ฮยอแว่าพรามวิ้ว ฮีอลมอสภาพนรหน้าอีรั้อย่าเ็มๆา
"นี่เ้าำลัะไปไหนฮยอแ" ฮีอลถามออไป ารแ่ัวอฮยอแที่ไม่ปิ
"ไปหาอำลัเสริม" ฮยอแอบน้อยๆ พร้อมลุึ้นยืน ฮีอลเ้ัวลุึ้น้วย
"ไปไหน ึแบบนี้เ้าะไปับใรัน" ฮีอลว่าพราึมือนร่าเล็ไว้
"ื้ออ ท่านฮีอลอย่าห้ามเราน่า ปล่อยไว้แบบนี้ไม่ไ้หรอ ไม่ั้นเผ่าพันธ์แวมไพร์ไ้ล่มสลายันพอี"
ฮยอแพูพรายู่ปา ทำหน้ายุ่ๆไ้อย่าน่ารัน่าเอ็นู
"ไม่ไ้ห้าม...แ่เราะไป้วย" ฮีอลพูอย่าเ็เี่ยว เ้าไม่มีทาปล่อยให้ฮยอแไปนเียวหรอ
ฮยอแหันหน้ามามอนร่าบารหน้านิ่ ่อนที่ร่าเล็ะเอ่ยออมา้าๆ
"อย่าไปเพราะะหนีใัวเอ" ฮยอแว่าร่าบา
ถ้าเป็นในาร์ูนภาภาษาี่ปุ่นอนนี้็ะเห็นลูศรปัลลาใอนร่าบาเป็นแน่
ถ้าเป็นในาร์ูนภาภาษาี่ปุ่นอนนี้็ะเห็นลูศรปัลลาใอนร่าบาเป็นแน่
"อย่ามาว่าแ่เรา...เ้าเอ็อย่าไปเพราะะหนีอีนไปเพราะโรธเือ"
ฮยอแัปาน้อย ยู่ปามาทาฮีอล...ยอย้อนเหมือนท่าพี่ีวอนเลย>< ิ
.
.
.
"ฮยอแ!!!!!ฮยอแ!!!!!!" เสียัสนั่นลั่นประสาทแสันทร์เนื่อาเสียอายร่าสูสุหล่อ นาม ฮันยอ
ีวอนโผล่หน้าออมาาห้อนอนอัวเออย่าใ นี่มันมีอะไรเิึ้นอีล่ะ!
"เิอะไรึ้นน่ะฮันยอ"
ีวอนเินออมาเอ่ยถามอีนที่เินวนหน้าาื่นพร้อมหอบหมอนและผ้าห่มมา้วย...แถือมาเพื่อ- -
ีวอนเินออมาเอ่ยถามอีนที่เินวนหน้าาื่นพร้อมหอบหมอนและผ้าห่มมา้วย...แถือมาเพื่อ- -
"ฮยอแหายไป! ฮยอ...ฮยอแ"
ฮันยอระร่ำระลัหน้าาื่น ไม่บ่อยรั้นัเลยที่ะมีใรไ้เห็น ท่านฮันยอน็อหลุไ้เท่านี้
ฮันยอระร่ำระลัหน้าาื่น ไม่บ่อยรั้นัเลยที่ะมีใรไ้เห็น ท่านฮันยอน็อหลุไ้เท่านี้
"หืม...อาะไปเล่นับฮีอลมั้" เอ่ยื่อนร่าบาออมาอย่าแผ่วเบา... ฮีอล... .
"เออ...นั่น็้วยหายไปทัู้่เลย>0<" ฮันยอะโนบอเสียัราวฟ้าผ่านีวอนสะุ้าโ
"อะไรนะ ฮีอลหายไป!หายไปไ้ยัไัน!! อะไรๆ ทำไม!!!"
แหปาเสียัราวปืนให่...แื่นเ้นว่าน้อหายอีนะท่านแวมวอน- -
แหปาเสียัราวปืนให่...แื่นเ้นว่าน้อหายอีนะท่านแวมวอน- -
"เิอะไรึ้นอย่าั้นหรอะีวอน ฮันยอ" ยุนอาเินลอยหน้าลอยาลมา
มือบาสัมผัสหน้าอีวอนับฮันยอแผ่วเบา ฮันยอหันหน้าาวาไปทายุนอา
มือบาสัมผัสหน้าอีวอนับฮันยอแผ่วเบา ฮันยอหันหน้าาวาไปทายุนอา
"เธอไปทำอะไรฮยอแ!" ฮันยอวา ยุนอาเบิาว้าอย่าน่าหมั่นไส้
"ฮิๆๆๆ ใร๊ ใร...ใระล้าไปทำอะไรท่านายน้อยัน" ว่าพรายยิ้ม
"เธอไปพูเรื่อิม ฮีินับฮีอลใ่ไหม"
ีวอนถามเสียเย็น บรรยาาศโยรอบเปลี่ยนเป็นหนาวเย็นึ้นมาทันที ยุนอายิ้มสู้
ีวอนถามเสียเย็น บรรยาาศโยรอบเปลี่ยนเป็นหนาวเย็นึ้นมาทันที ยุนอายิ้มสู้
"มนุษย์น้อยนั่นสมวระไ้รู้นิ...ท่านเอน่ะรู้ใัวเอรึยัล่ะหรือมัวแ่ลัเล ฮิๆๆๆ"
พูพร้อมหัวเราะน้อย (มันไปฝึเสียหัวเราะแบบนี้ที่ไหน-*-)
พูพร้อมหัวเราะน้อย (มันไปฝึเสียหัวเราะแบบนี้ที่ไหน-*-)
"นี่!! ถึเ้าะเยเป็นเพื่อนสนิทท่านฮีิน แ่เรา็ะไม่เรใแล้วนะ เ้าเอาฮยอแไปไว้ไหนฮะ!!!"
ฮันยอะเบ็เสียใส่...นา้อทำอะไรอีแน่ๆ เหมือนเมื่อหลายปี่อน
อนนั้นนา็ทำให้เราับฮยอแทะเลาะัน...ฮยอแ!!! พี่ฮันอโทษT0T
อนนั้นนา็ทำให้เราับฮยอแทะเลาะัน...ฮยอแ!!! พี่ฮันอโทษT0T
"หืม...พ่อหนุ่มน้อยแวมไพร์รึ่มนุษย์นี่็ระไรันเราะไปทำอะไรเ้าเ็นั่นไ้...ฤทธิ์เยอะยัะลิลม"
พูพร้อมมวิ้วเมื่อถึถึเ้าเ็บ้า
พูพร้อมมวิ้วเมื่อถึถึเ้าเ็บ้า
"อย่ามาว่าฮยอแ!"
ฮันยอะเบ็เสียใส่!! เรื่ออะไรมาว่าที่รัเราว่าเป็นลิลม...ถึมันะเหมือน็เถอะ= =
ฮันยอะเบ็เสียใส่!! เรื่ออะไรมาว่าที่รัเราว่าเป็นลิลม...ถึมันะเหมือน็เถอะ= =
"ห่วหวันรินะ...ถ้าห่วมาแล้วเมื่อวานไปะอเ้าเ็นั่นทำไมล่ะ"
ว่าพรายยิ้ม มือบาเลื้อยมาไล้บ่าแร่อฮันยอพร้อมยิ้มยั่ว
ว่าพรายยิ้ม มือบาเลื้อยมาไล้บ่าแร่อฮันยอพร้อมยิ้มยั่ว
"อย่ามาสัมผัสเรานะ เราไม่หลเสน่เ้าหรอนัแมมุมบ้า!" ฮันยอะโนใส่หน้า ยุนอามวิ้วับ...
"อย่าน้อยๆรั้นึเ้า็เยหลใ่ไหมล่ะ"
ยยิ้มอย่าเหนือว่า...ราวที่แล้วทั้เ้าและีวอน็เยหลเรา หึ
ยยิ้มอย่าเหนือว่า...ราวที่แล้วทั้เ้าและีวอน็เยหลเรา หึ
ฮันยอมวิ้วับ ผลัร่าเพรียวให้ระเ็นไปไลๆ
มือหนาที่ถือผ่าห่มอยู่สะบัไปลุมใบหน้าอปีศาแมมุมร่าระหส์ ฮันยอเบ้หน้าใส่
มือหนาที่ถือผ่าห่มอยู่สะบัไปลุมใบหน้าอปีศาแมมุมร่าระหส์ ฮันยอเบ้หน้าใส่
"อ๊ายยยยยย แทำอะไรอแฮะฮันยอ!!!" ระทืบเท้ารี๊ๆ อย่าโมโหโทโส ฮันยอแลบลิ้นใส่ หึ...ฮยอแสอนมาี
"ระหม่อมไปามหาฮยอแนะท่านีวอน...ถ้ายัยนี่ทำอะไรฮยอแนะ ผมะมาัาร!"
พูออมาอย่าโมโห นร่าสูหันหลัลับ่อนะเินระทืบเท้าปึๆหายไป...ฮยอแ...พี่ผิไปแล้ววววววว
นร่าสูที่ยืนนิ่อยู่สะบัผ้าห่มที่ลุมหัวหิสาวอยู่ออ ใบหน้าสวยอ้ำอย่าเห็นไ้ั
"ีวอนะ" ถลาเ้ามาบไหล่แร่อีวอนทันที ปรายามอใบหน้ามพร้อมสัมผัสเบาๆอย่ายั่วเย้าอารม์
"เ่ั" ีวอนพูออมาน้อยๆ นร่าบาเลิิ้วมอหน้านร่าสูอย่าไม่เ้าใวามหมาย
"ทำัวเป็นนแพศยาเ่ั" หยิสาวอ้าปา้าาเบิว้า้อหน้าีวอน ห๊ะ!0.0
มือหน้า้อน้านร่าบารหน้าให้ึ้นมาสบาัวเออย่าแผ่วเบา
สายาม้อมอลไป...ไม่ว่าเป็นใรหน้าไหน็้อละลายถ้าเอสายาแบบนี้อเ้าายีวอน
มือหน้าที่้อนปรายาอยู่เริ่มเปลี่ยนเป็นบีบแน่น วามเปลี่ยนสีเป็นแาน
"ะ...ะ...ีวอนันเ็บ่ะ" พูพร้อมับพยายามึมือหนาออ
"ถึเ้าะเยเป็นเพื่อนฮีิน แ่านี้ไปเราะไม่เรใอี่อไปแล้ว..."
วามแาน มือแร่ที่เย็นเียบบีบใบหน้าเรียวแน่น
วามแาน มือแร่ที่เย็นเียบบีบใบหน้าเรียวแน่น
"อย่าิว่าเราไม่รู้ว่าเ้าไปพูอะไรับฮีอล...ถ้าฮีอลเป็นอะไรไป...เ้า...ะไม่ไ้อยู่ี"
พูอย่าเยียบเย็นพร้อมส่สายามู่อีฝ่าย
พูอย่าเยียบเย็นพร้อมส่สายามู่อีฝ่าย
มือหนาสะบัอออย่ารัเีย นาปีศาแมมุมทรุัวลนั่ับพื้นเย็น...นร่าสูหันหลัหนี
"อ้อ...แผนอเ้า...ใ้ไ้ผลแ่รั้เียวเท่านั้นแหล่ะนะ"
หันหน้าับมาพู ให้อีนวาเบิว้าอีรั้
หันหน้าับมาพู ให้อีนวาเบิว้าอีรั้
"อีทึ แฮ!!!...เ็บวาที เรามีธุระล่ะ^0^"
ีวอนะโน้วยเสียลั้นลาามปิ ่าแ่าาเมื่อี๊ยิ่นั...เอ่อ เปลี่ยนอารม์เร็ว
ีวอนะโน้วยเสียลั้นลาามปิ ่าแ่าาเมื่อี๊ยิ่นั...เอ่อ เปลี่ยนอารม์เร็ว
"รับท่านีวอน" อีทึับแฮถลาออมาาเสาหินอย่าไว...เอ่อ...เมื่อี๊แอบอยู่รนี้รึ???
แฮและอีทึรเ้าไปับแนอยัยปีศาแมมุมไว้นล่ะ้า ่อนะพยายามลายัยนั่นออไป
"นี่!!!เี๋ยว ีวอน...เี๋ยว!!!"
แฮร่ายมน์ธรรมาๆ1บท ยัยปีศาแมมุมหุบปาับไรเสียใๆเล็ลอออมาทันที แฮยยิ้มมุมปาน้อยๆ
แฮร่ายมน์ธรรมาๆ1บท ยัยปีศาแมมุมหุบปาับไรเสียใๆเล็ลอออมาทันที แฮยยิ้มมุมปาน้อยๆ
"เ้านี่ทั้เ่ทั้น่ารันะแฮ"
อีทึส่ยิ้มว้าวา้ามหัวยัยปีศาแมมุมรมาให้แฮประหนึ่ว่ายัยนั่นเป็นอาาศธาุ
อีทึส่ยิ้มว้าวา้ามหัวยัยปีศาแมมุมรมาให้แฮประหนึ่ว่ายัยนั่นเป็นอาาศธาุ
"็ท่านเป้นนสอน้าเอนี่นา ^0^..."
พูร่าเริออมาอย่าน่ารั ยัยปีศาแมมุมิ้นๆพร้อมมวิ้วับทันที...ันอยู่รนี้นะพวแ!!!
พูร่าเริออมาอย่าน่ารั ยัยปีศาแมมุมิ้นๆพร้อมมวิ้วับทันที...ันอยู่รนี้นะพวแ!!!
.
.
.
"ท่านีวอนนนนน!!!"
ฮันยอวิ่ทะเล่อทะล่า้ามสนามห้าว้าหน้าประสาทรมาหาีวอน นร่าสู้ออีฝ่ายอย่าไม่เื่อสายา
ฮันยอวิ่ทะเล่อทะล่า้ามสนามห้าว้าหน้าประสาทรมาหาีวอน นร่าสู้ออีฝ่ายอย่าไม่เื่อสายา
"นายไปฟัับหมามาหรอ" ีวอนถามออไป สภาพอฮันยอเละเทะ ทั้หัวทั้ผมมีิ่ไม้ใบห้าิอยู่เ็ม
"ระหม่อมไปามหาฮยอแ" ฮันยอพูเสียอ่อยพร้อมเบ้หน้าประหนึ่ะร้อไห้ (เอิ่ม...ป๋า)
"ไม่้อหรอ...เี๋ยวเราไปามเอ"
พูออไปอย่าสบ อีอย่าเห็นสภาพฮันยอแล้ว็สัเวทใ นี่น้อเรามันะไปแอบอยู่ในพุ่มไม้รึไัน
หมันสภาพเ้าายแวมไพร์สีเิน ฮันยอ= =
"แ่..." ฮันยอว่าเรียมอ้าปาเถีย
"อย่าเถียเรา เ้า้อเฝ้าปราสาทไว้ เราไม่มีทารู้หรอว่าไอ้พวหมาเวรนั่นะมาไม้ไหน...พวรอบั"
ีวอนว่าพรามวิ้ว เ้าปล่อยไปแบบนี้ไม่ไ้....
"เราะไปามฮยอแ...และ...หัวใอเราเอ"
ฮันยออ้าปาเหวอับำพูอนร่าสู่อนริมฝีปาะยยิ้มว้า
"ท่าน..." อนินพู...
"อย่ามายิ้มเยาะนะ เิน...เราปล่อยฮีอลไปไม่ไ้หรอ...ไ้ยัไัน...
ับไ้นะะทำโทษะให้เ็ ล้ามาหนีเราั้นหรอ หึๆ"
ับไ้นะะทำโทษะให้เ็ ล้ามาหนีเราั้นหรอ หึๆ"
พูาโทษไว้แ่เนิ่นๆ.... .เราไม่มีทาปล่อยเ้าไปหรอ ิม ฮีอล
.
.
.
เมำที่เลื่อนัวออ เผยให้เห็นพระันทร์สีเหลือนวลและลมสวย
ลมพัไหวๆอยู่รอบัวนร่าเล็และนร่าบา...ฮีอลสะบัหน้ามอบรรยาาศโยรอบลาป่าอย่าไม่ไว้ใ
สัาามันบอไว้ว่าไม่น่าไว้ใ...แน่นอนว่าไม่น่าไว้ใริๆ เพราะที่นี่ือเที่อยู่ใล้ับนรแวร์วูฟ... .
ทาที่ร่าบาทั้สอะไป หลีเลี่ยไม่ไ้ที่ะ้อผ่านทานี้ ฮยอแและฮีอลมอสบาันนิ่... .
นร่าบาสะบัาบในมือวาไป้าหลัทันทีที่สบาับฮยอแบ
'พรึบ'
แวร์วูฟล้มลไปนอนับพื้นหลายัวในเวลาไม่นาน ฮีอลฟันเ้าที่ออแวร์วูฟที่ำลัะทำร้ายนเอาทา้าหลันา
เลือสีแระเ็นโนที่ใบหน้าและามร่าาย ฮยอแและฮีอลหันหลันันทันที... .
“้อารอะไร” ฮยอแะโนออไป รหน้าือพวแวร์วูฟที่ำลัล้อมพวเ้าไว้อยู่
แม้ใบหน้าไม่แสวามรู้สึแ่นัยน์าำลัพิโรธอย่ามา...อย่าให้เา้อโมโหไปมาว่านี้!..
สีอวาำลัะเปลี่ยนเป็นสีเพลิ และพร้อมแผเผานที่ทำร้ายเา... .ฮยอแเอ็ไม่ไ้่าาีวอนมานัยามโรธ
"ฮ่าๆๆๆ ในที่สุเรา็ไ้พบัน...แู่ท่าะเร็วว่าที่ิ"
ใบหน้ามาย่อยๆเลื่อนออมาาเามื้าๆ ฮยอแาเบิว้าอย่าใ
“ในวันนี้มันแ่เรื่อสนุ ....วามายอเ้าายไม่ใ่สิ่ที่้า้อาร หาเ้าายรีบายเสียวันนี้
ในวันทำสรามมันะไปสนุไ้อย่าไร” เอ่ยออมาเรียบๆ
ในวันทำสรามมันะไปสนุไ้อย่าไร” เอ่ยออมาเรียบๆ
"ไอ้บ้านั่นมันเป็นใรอ่ะฮยอแ" ฮีอละโนถาม มือยัำาบแน่น สายา้อรไปยัพวหมาป่า้าหน้าเม็
"หืม...นั่นใรัน"
นพู่อยๆเินออมาในที่สว่ามายิ่ึ้น ใบหน้าหล่อเหลาประทะแสันทร์ วามเบิว้ายามประสบพบใบหน้าาม
"ฮี...ฮีิน" เอ่ยออมาอย่าใ
"ไม่ใ่โว้ย!!!" ฮีอละโนลั่น เลิเรียันว่าฮีินัทีะายันไหม ไอ้พวบ้า!!!...ไม่เว้นแม้ระทั่ไอ้บ้าีวอน! ฮึ่ย โมโห!
"หืม...บุลในำทำนาย?" นร่าสูพูึ้น พร้อมๆับเหล่าฝูหมาป่าเริ่มเสียัเ็แ่ เพราะเหล่าหมาป่าเอาแ่ระิบัน ไอ้พวบ้า
"เียบ!!!" นร่าสูะโนัวานัลั่นป่า
"ในที่สุเรา็ไ้พบัน" วามายแววเ็บปวยามมอใบหน้าามที่เ้าไม่เยไ้รอบรอ
"พบบ้านป้าแสิ ไม่รู้ัันโว้ย!!" ฮีอละโน่อ้าน
"หยุเถอะ...ท่านฮีอลไม่ใ่ท่านพี่ฮีินนะยูฮยอน!!!"
.
.
.
To Be Continue
--------------------------------------------------------------------
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น