~เจ้าหญิงรองเท้าแตะ~

ลำดับตอนที่ #3 : เจ้าชาย...น้ำแข็ง (ไอ้ขี้เก๊ก นึกว่าหล่อแล้วฉันจะหลงรึไงว่ะ)

ตอนที่ 3

**จินตนาการและความฝัน สร้างสรรค์นิยายเรื่องนี้***


"ย้ากกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!! นังชะนีแกตายยยยยยย"

"ตุบๆๆๆๆ"


"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!! แกกระทืบฉันทำไมหยุดนะ"

"เอ้า...ก็ฉันยังไม่เหนื่อยเลยนิ๊" ฉันตอบ

การรบได้เริ่มขึ้นเมื่อ 10 นาที ที่แล้วตอนนี้ก็ยังสู้กันอยู่

พวกมันมีอยู่ 25 คน แต่ฉันพาพวกมาแค่ 7 คนเนี่ยนะ

ประกอบด้วย ฉัน เดเด้ คิตตี้ แสนดี ยีสต์ กร แล้วก็พี่บลู

ก็พี่บลูห้ามฉันไม่ให้ฉันมาไม่ได้ไงล่ะ ก็เลยตามมาด้วยซะเลย


"ยัยพี่ตอ แหล หยุดทำเพื่อนฉันได้แล้ว!!!!!! "มีน้องคนนึงมาดึงผมฉันไว้


ฉันก็ไปตามแรงดึงนั้นแล้วหันตัว กำหมัดไว้แน่น

"แล้วถ้าฉันไม่หยุด ใครมันจะทำไม " แล้วฉันก็ต่อยยัยนั่นไม่ยั้ง


จบด้วยการเอาคัตเตอร์มาตัดเปียทั้งสองข้างนั่นแล้วโปรยผมใส่หน้า

"อือ ฮือ อือ ฮือ ผมฉันนะ พี่ทำอย่างงี้ทำไมอ่ะ แง ๆๆๆ "

"เออ แกร้องต่อไปเหอะ ร้องไปก็ไม่ได้อะไร"

ฉันหันไปอีกข้างหนึ่งของโกดัง

"พี่ขา พี่อย่าทำอะไรหนูเลยนะ อือ อือ อือ หนูกลัวแล้วนะ " น้องม. 3

ไหว้ไอ้เดเด้ย์อยู่ หัวของยัยเด็กนั้นกระเจิงไปหมด กระดุมเสื้อก็หลุด หน้าเต็มไปด้วยรอยถูกต่อยและตบสลับกันไป น้องคนนั้นร้องไห้ด้วยง่ะ

น่าสงสาร น่าส๊งสาร แต่มันทำให้ต่อมซาดิสต์ของฉันทำงานได้ดีจังว่ะ


แสนดีวิ่งมาที่เดเด้

"นี่เดเด้ หยุดเถอะนะค่ะ สงสารน้องเค้าเถอะนะ T^T หยุดได้แล้วละน่ะ"

แล้วแสนดีก็วิ่งไปหายีสต์ ที่กำลังลงเท้ากระทืบผู้ชายคนนึงอยู่

"ยีสต์พอแล้ว เค้าเจ็บกันมากแล้วนะค่ะ UoU"

"ยังๆๆ ไม่พอ มันทำให้ผมทรงใหม่ของฉันเสียทรง ต้องชดใช้ ย้ากกกกก!!!!!!!!แล้วยีสต์ก็กระโดดถีบหน้ามันอีกรอบ ฮู้ว ซะใจ จริงๆเล้ย


"ตอรี่ แกยืนเฉยๆทำไมมานี่เร็วๆ ฉันโดนลุมตั้งสามคนเนี่ย แกมาช่วยฉันเร็ว" คิตตี้กำลังตะโกนขอความช่วยเหลือฉัน คิตตี้เป็นคนที่ไม่เก่งเรื่องตบ ๆ ตีๆกับใครนักหรอกค่ะ


" ฉัน เจ้าหญิงรองเท้าแตะ ถ้าไม่ได้ส่งพวกแกลงนรก ฉันนอนไม่หลับแน่ๆเล้ย"

"ย้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"

ด้วยความบ้าพลังสุดขั้วของฉัน ฉันใช้พลังเท้าอันแข็งแกร่ง กระโดดถูกหน้าใครคนนึงที่มาลุมนังมารชมพูอยู่

"กรี๊ดดดดดดดดด!!!!!!! >O< "

" ร้องหาแม่แกสิ ฉันสู้อยู่ใครสั่งให้แกกรี๊ดให้เสียสมาธิห๊า...!!!!"

ยัยคนนั้นปิดปากเงียบ แล้วฉันก็เดินเข้ามากระชากหัวยัย 2 คนที่เหลือ แล้วเอาหัวโขกกันเอง พอมันล้มลงไปมึนปั๊บ เราก็ถอดรองเท้ามาตบหน้ามันโดยทันที

ก็ฉันจะใช้มือตบทำไมให้เจ็บล่ะ รองเท้าดีกว่า เหมาะกับหน้ายัยพวกนั้น

เมื่อฉันซะใจแล้วฉันก็เตะเข้าที่ตัวของยัยพวกนั้นอีกทีนึง

"โอ๊ยยยย!!!!" แล้วยัยพวกนั้นก็สลบไป

"ตอนนี้พี่บลู นายกร ไอ้ซาดิสต์ยีสต์ กำจัดผู้ชายได้หมดแล้วก็มานั่งดูหนังสดกันเชยๆ เพราะเค้าบอกว่า ไม่อยากรังแกผู้หญิง พวกเราก็เลยต้องจัดการพวกผู้หญิงกันเอง ฉันยืนนับจำนวนคนที่นอนสลบจมกองเลือดอยู่นั้น

เอ๋ ทำไมมีแค่ 24 ว่ะ ตอนแรกเห็นมันมากัน 25 คนนี่หว่า

" ตอรี่ ช่วยแสนดีด้วยค่ะ เดเด้ คิตตี้ กร ยีสต์ พี่บลู ช่วยแสนดีด้วย"

"5555++++ แน่จริงก็เข้ามาสิ ฉันจะได้เอาคัตเตอร์นี่กรีดคอยัยแว่นนี่ซะเลย"

อือ...อีกคนนึง ยืนล็อคตัวแสนดีเอาไว้ เอาคัตเตอร์จ่ออยู่ที่คอ อุ้ย น่ากลัววุ้ย

"ปล่อ...ย ปล่...อย ฉันเถอะนะ นะ นะค่ะ แสนดีขอร้องนะค่ะ"

"ปล่อยแกให้โง่นะสิ ไอ้พวกนั้นมันจะมารุมฉัน เชอะ หน้าอย่างเธอเนี่ยนะเป็นแฟนพี่โซโซ ฉันจะกรีดให้เสียโฉมซะเลยดีมั้ย ห๊า..."

"ฉัน ฉันนน ... ฉันจะเลิกกับพี่โซโซก็ได้นะ ฉันยกให้เธอก็ได้ นะ นะ ปล่อยฉันเถอะนะ Y^Y " แสนดีพูด


"ฉันจะเชื่อเธอได้ไง เธอมันก็มารยาเหลือเกินนี่ ที่ทำให้พี่โซโซมารักได้น่ะ เธอน่าจะโดนสั่งสอนก่อนนะ "

พวกเราทุกคนยืนประจันหน้ากับไอ้คนที่มันจะทำให้แสนดีฉันเสียโฉมหรอ เชอะไม่มีทางแกไม่มีทางทำอะไรแสนดีฉันได้หรอก

เดเด้ดูเหมือนจะทนไม่ไหวแล้ว มันกำหมัดแน่น   ถอดกำไลที่เป็นเหล็กแหลมๆตามสไตล์สาวพังค์ เตรียมตัวรบเต็มที่ ส่วนฉันกำไม้หน้าสามที่ซ่อนอยู่ข้างหลังซะแน่น

มันกำลังเอาคัตเตอร์มาจ่ออยู่ที่แก้มนวลๆของแสนดี แสนดีร้องไห้สะอึก สะอื้นใหญ่แล้ว ฉันทนไม่ได้แล้วนะ


"ย้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!ตายซะเถอะ นางมารร้าย เจ้าหญิงรองเท้าแตะผู้นี้จะส่งเจ้าไปนอนหลับไหลในนรกเอง" ฉันพูด

ถือไม้หน้าสามเหมือนดาบซามูไร วิ่งไปข้างหน้า อย่ารวดเร็ว


"ฉัน เจ้าหญิงสาวพังค์ ขอส่งเจ้าให้ยมบาลตัดสินโทษแล้วกันนะ" เดเด้พูด


"ตึบ!!!!!" เดเด้วิ่งถึงก่อนฉัน ก็ฉันมันเตี้ยขาสั้นนี่ค่ะ --" ไอ้เดเด้สูงตั้ง 175 เซน พอเดเด้วิ่งไปถึงก็ผลักแสนดีแล้วเอากำไรนั้นชกผู้หญิงคนนั้น ไม่หยุดเลย


..................................


"ปัง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"


ประตูโกดังด้านหนึ่งเปิดออก เห็นผู้ชายตัวอย่างกะช้างกะยักษ์ยืนถือไม้หน้าสาม เดินคนเอียงมาประมาณ ห๊าo_O 30 กว่าคน รร.ช่างกล





"ปัง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"

ประตูโกดังอีกด้านหนึ่งเปิดออก เป็นผู้ชายประมาณ 10 กว่าคน ทั้งโรงเรียนชายแล้วก็รร.ฉัน ก็รร.สหะนั่นแหละ


"ไอซ์มาแล้วง่ะ " พี่บลูวิ่งไปทางด้าน รร.ชาย

ใครว่ะ หล่ออิ๋บอ๋าย ผมสีน้ำตาล แล้วก็สูงๆนั่นมัน ไอ้หัวต้นไม้นั่นนี่หว่า

ที่มันชนเราล้มอ่ะ


" Hey What's up boy " นายไอซ์ทักทายพี่บลู

ซันเดย์ หยุดต่อยผู้หญิงคนนั้น แล้วหันมารวมตัวกับพวกพี่บลู


แล้วยัยผู้หญิงคนนั้นก็วิ่งหนีไป อะไรว่ะ กรูยังไม่ทันได้ตบซักกะติด รีบกลับบ้านแล้วหรอ เพราะไอ้พวกนี้แท้ๆเลย ทำให้ฉันไม่ได้ตบมัน

แต่ที่สำคัญกว่านั้นตอนนี้ฉันอยุ่ตรงกลางสงครามอะไรสักอย่าง คิตตี้ แสนดี กรแล้วก็ยีสต์ ตอนนี้หลบอยุ่หลังพวกพี่บลูหมดแล้วล่ะ แล้วทำไมฉันยังยืนอยุ่อ่ะ

อ้าวงงกะชีวิต???

"เจ้าหญิง มานี่เร็ว" พี่บลูเรียก

ฉันวิ่งไปหาพี่บลู เพราะฉันกลัวไอ้พวกเด็กช่างกลน่ะ T_T มันหน้าโห๊ดโหด

นี่มันเรื่องอะไรกันพี่บลู" ฉันถาม

ก่อนที่พี่บลูจะตอบอะไร ไอ้ผมต้นไม้ก็หันมาทางฉัน แล้วมองด้วยสายตาต่ำอย่างแรง!!!!! อือ ฉันมันเตี้ย ฉันยอมรับชะตากรรม นายมันสูงงงง!!!! ฉันสูงแค่ไหล่ของนายนั่นแหละ

"เอ๋...นี่ยัยเฉิ่ม คนที่ฉันชนเมื่อเช้านี่ เอ่อ...ตอนนั้น ไอ ซอรี่ มากๆเลยนะ"

"นี่ นายกล้าดียังไงมาว่าฉัน ว่ายัยเฉิ่ม ฉันไม่ได้เฉิ่มนะย่ะ

"เอ่อ เจ้าหญิง ไอซ์เค้าคงไม่ได้หมายความว่าอย่างงั้นน่ะ คือเค้ายังไม่เก่งภาษาไทยน่ะ เค้าคงหมายถึงว่า เจ้าหญิงซุ่มซ่ามไปนิดนึงอ่ะครับ " พี่บลูพูด

พี่บลูยืนอยู่ตรงกลางศึกระหว่างฉันและนายไอซ์กำลังเริ่มขึ้น

"เอ่อ...บลู แล้วไอ้..ซุ่มซ่าม..นี่มัน แปลว่าอะไรหรอ" นายไอซ์ถาม


"อ๋อ...ก็แปลว่า เฉิ่มนั่นแหละ -*-" พี่บลูตอบ

"งั้น ไอ ก็เรียก ผู้หญิงคนนี้ว่า ยัยเฉิ่มก็ได้สิ " นายไอซ์พูด

"อ้ายยยย!!!!!! ฉันชื่อสตรอเบอร์รี่ ไม่ได้ชื่อเฉิ่ม เข้าใจมั้ย ^o^"

" สตรอเบอร์รี่หรอ อืม น่ากินจังเลย เห่อๆ ฉันขี้เกียจทะเลาะกับยัยเฉิ่มอย่างเธอแล้วล่ะ กลับบ้านไปซะสาวน้อย เธอไม่น่ามาอยู่ในสนามรบอย่างงี้นะ "

พอพูดเสร็จแล้วเค้าก็ชูไม้หน้าสาม

" Let's Go!!! "

ทั้งสองพวกก็ลุมกัน

"ตุบ!!!! "

"อ้ากกกกกก OoO " เลือดสาดกระเด็น

" ย้ากกกกกกกก!!!!!"

"แกตายยยยยย" แล้วก็โดนลุมกระทืบ

แต่ว่า 10 กว่า กับ 30 กว่าเนี่ยนะ มันจะสู้กันได้ไง๋ -o- สู้ไปก็แพ้ กลับบ้านดีกว่า แต่...มันสู้กันมันดีว่ะ

"คิตตี้ ช่วยอะไรฉันอย่างนึง ^o^ " ฉันวิ่งมาหาคิตตี้

"ทำรายล่ะ ช่วยอัดวีดีโอ ตอนที่สู้กันหน่อยดิเนี่ย เห็นม่ะ หนุกจะตาย เอาไว้เก็บไว้ดูก็ได้นิ๊ นานๆจะมีมันส์ๆอย่างงี้สักครั้งนึง" ฉันพูด

"อือ ก็ได้ แล้วมือถือแกล่ะ "

"ของฉันหรอ แบตหมดว่ะ เอาของแกแล้วกัน +.+" ฉันพูด

"เออ..เห็นว่าเป็นเพื่อนนะเนี่ย" คิตตี้พูด แล้วเอามือถือออกมาอัดวีดีโอทันที

"กร พา แสนดีกลับบ้านหน่อยดิ๊ ท่าจะอยู่ไม่ได้แล้ว ร้องไห้ตลอดเลย" ฉันพูด

"เอ่อ...ฉันว่าก็จะพากลับเหมือนกันแหละ ไปละนะ"

แล้วนายกรก็พาแสนดีกลับ แสนดีดูท่าเหมือนจะเป็นลมเลย เดินเหมือนจะไม่ไหวไงไม่รุ้ แต่ไม่เป็นไรหรอกมีกรช่วยไว้ทั้งคน ตอนนี้เหลือ ยีสต์กับฉัน เพราะไอ้เดเด้ก็วิ่งไปตีกับเค้าแล้วเมื่อกี้

" ตอรี่ ฉันว่า เราไปช่วยเดเด้กันดีกว่า" ยีสต์พูด แฝงความซาดิสต์ และหน้าโหดของมัน

"อือ ฉันว่ากำลังจะหาอะไรหนุกๆทำอยู่พอดีเลย " ฉันกระชับไม้หน้าสามในมือ

"งั้นลุย!!!!!"

ฉันไล่ตีพวกช่างกลที่ตัวยักษ์ๆนั่นได้ไม่กี่คนเอง ก็แมร่งถึกๆกันทั้งงั้นเลยนี่หว่า

"ย้ากกกก!!!!!!! นี่แน่ะ แกต้องตายๆๆๆๆ" ฉันพูดพลางฟาดไม้ไปที่หัวเด็กช่างกลคนหนึ่ง

" แกทำฉันทำไม ยัยเตี้ยยยยย!!!!! หยุดน้าๆๆๆๆ" แต่ไอ้คนนี้ก็ยังเอามือปิดหัวแล้วก้มลง ให้ฉันดีได้อย่างสะดวก

"ท่าไม้ตาย รองเท้าแตะฟรีคลิก" ฉันกระโดดเตะคางมันหงายเลย

"ตุบ!" เสียงที่นายคนนั้นล่วงลงพื้น


"วู้วๆๆๆๆ U เก่งมากๆเลยล่ะ เพิ่งรู้นะเนี่ยว่ายัยเฉิ่มอย่างเธอ ก็เก่งเรื่องอย่างงี้ด้วย"
นายไอซ์ เดินมาชมฉัน --^^ ว่างนักรึไง โน่น เด็กช่างกลเยอะแยะ ทำเป็นมายืนเก๊กชมคนอื่น แล้วก็

"เห้ย..ระวังข้างหลัง"นายไอซ์พูด

ตามหลักแล้วคนที่มาจากทางด้านหลังมักมีจุดประสงค์ในการตีหัวโดยเฉพาะ เพราะฉันรู้ไง ฉันเลยหมอบนั่งลงซะ แล้วไอ้คนข้างหลังฉันก็สะดุดตัวฉันล้ม

เป็นเด็กช่างกลอีกคนนึง ที่ตัวผอมที่สุดละมั้ง นายไอซ์กระทืบๆๆๆๆๆๆๆๆ
ตามด้วยเอาไม้มาตีหัว พอนายนี่สลบไป ก็มีมาใหม่อีกคน

"ย้ากกกกกกกกก!!!!!!!!! พวกเมิงทำเพื่อนกรู เมิงตาย"

"แกนั่นแหละจะตาย " ฉันเอาไม้หน้าสามทุบหัวมันไปทีนึง

"โอ้ย กรุเจ็บนะเว้ย"


"เอ้า...ก็เค้าตีเพื่อให้เมิงอิ่มรึไงเล่า เค้าก็ตีเพื่อให้เจ็บสิ" ฉันพูด

นายไอซ์ก็ช่วยฉันตีด้วย แล้วฉันก็พลาด สะดุดไอ้คนเมื่อกี้ล้มลงไปนอนกับพื้น

ฉันเห็นไอ้ช่างกลคนนึงมันจะมาต่อยฉัน ฉันจึง

"ตุบๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" เอาไม้หน้าสามตีเข้าอย่างแรง


"นี่ยัยเฉิ่ม เธอตีฉันทำไมเนี่ยห๊า --^^^" นายไอซ์พูด


เมื่อตอนตีฉันหลังตาตีไงล่ะ ก็ไม่รู้นิ๊ว่าเป็นนาย

"ง่า....T^T ฉันขอโทษ"

แล้วฉันก็มองไปที่ข้างๆฉัน ไอ้ช่างกลคนนั้นมันนอนสลบอยู่ข้างๆฉันนี่เอง

ฉันคิดว่าตอนนี้พวกเราคงชนะกันแล้วล่ะ

"เย้ๆๆๆๆๆๆๆ ไอ้ตอรี่ ฉันล้มได้ 5 คน ว่ะ" ซันเดย์วิ่งมาหาฉัน

สภาพแกดูไม่ได้เลยนะย่ะ ตาแกบวมยิ่งกว่าเดิมอีกน่ะ

แล้วพี่บลูก็วิ่งมา

" ซันเดย์ ฉันก็ได้เท่าเธอ ฉันล้มได้ 5 คนเหมือนกัน" พี่บลูพูด

"..ฉันขอโทษนะ นายไอซ์ " ฉันพูด

"นายเจ็บตรงไหนรึเปล่าน่ะ" ฉันพูดอีกแหละ


"ไม่เป็นไร ไม่ถึงตาย" ไอซ์พูด

"ไอซ์ เมิงเป็นอะไรน่ะ เลือดออกด้วย ใต้ตาเลยนะเว้ย ไปทำแผลก่อน" พี่บลูพูด

ฉันเพิ่งสังเกต เป็นแผลที่ใต้ตาจริงๆด้วย ดีแล้วที่ไม่โดนที่ตา ตาบอดขึ้นมาจะทำไง T^T ง่า....ฉันขอโทษน่ะ


ตอนนี้พวกเราอยู่ข้างนอกโกดัง  เป็นสวนสาธารณะแห่งหนึ่ง ไม่ค่อยมีคนมาซักเท่าไร คนอื่นๆกลับบ้านหมดแล้ว

เหลือฉัน พี่บลู แล้วก็นายไอซ์เนี่ยแหละ

"โอ้ย...!!!!! เจ็บนะยัยเฉิ่ม ฉันไม่ใช่ก้อนหินนะ"

ฉันเอาน้ำแข็งประคบที่ตาของนายไอซ์ ส่วนพี่บลูก็เอาผ้าเช็ดหน้าลายหมีพลูของฉันไปเช็ดเลือดนายนั่น นั่นมันลายโปรดของฉันเลยนะ

" นี่...เอาน้ำแข็งออกไปได้แล้วน่า มันเย็นนะ" ไอซ์พูด

"ไม่ได้!!!! เดี๋ยวเลือดไม่หยุดไหล " ฉันพูด

" ก็นี่มันตัวของฉันนะ เธอมายุ่งอะไรด้วยเล่า (--^^)" นายไอซ์พูดอีก

" ก็ฉันทำนายเจ็บตัวนี่หน่า ฉันเลยอยากช่วยนายน่ะ +-+ " ฉันพูด

"งั้นหรอ…อยากช่วยฉัน (--)"  แต่ฉันไม่ต้องการความช่วยเหลือจากคนอย่างเธอหรอกนะ " นายไอซ์พูด หยิบน้ำแข็งจากมือของฉันแล้วขว้างทิ้ง ไปทางด้านหลัง พอเค้าหันมา

"อ้ายยยยยยยยยย!!!!! O_O ผีหรอกกกกกกก "ฉันพูด

"ไหนเจ้าหญิงผีที่ไหน" พี่บลูพูด ผีอะไรมาตอนกลางวันฟร่ะ

"ก็นั่นไง  ไอ้พี่ไอซ์เนี่ย"

"ฉันเนี่ยนะผี  เธอนี่ทั้งเฉิ่มทั้งบ๊องเลยนะเนี่ย" ไอซ์พูด

"ก็ดู ดูตานายสิ  นายทำไมเปลี่ยนสีตาได้ล่ะ  ตานายเป็นสีฟ้าแล้วง่ะ"

อึ้ย...ขนลุกทั้งตัวแล้ว  ตอนแรกตาของนายนี่ยังเป็นสีน้ำตาลสีเดียวกับผมอยู่เลยนะ แล้วทำไมตอนนี้มันเป็นสีฟ้าไปได้ฟร่ะ

"โอ้ย...นึกว่าอะไร  ตอนอยู่ที่เมืองนอก ฉันก็เป็นอย่างงี้นี่แหละ  "

"แต่ว่าอากาศที่เมืองไทยมันร้อน ตาฉันเลยเปลี่ยนสีเป็นสีน้ำตาล  แต่พอมันโดนความเย็นปั๊บ  ก็กลายเป็นสีฟ้าเหมือนเดิม"

"หรอ...ไอ้คนประหลาด o_O"

........................................................................
หุหุ   เดี๋ยวรออ่านต่อแล้วกันนะค๊า

- -