~เจ้าหญิงรองเท้าแตะ~

ลำดับตอนที่ #5 : เจ้าหญิง...น้องรัก+.+

ตอนที่ 5
**จินตนาการและความฝันสร้างสรรค์นิยายเรื่องนี้**

   ฉันขับรถไปส่งไอซ์ที่บ้าน   แล้วฉันก็ขับรถกลับบ้านด้วยความที่อารมณ์เสียเป็นที่สุด   ตอนนี้คุณพ่อกับคุณแม่คงยังไม่กลับละมั้ง

   ฉันกดรีโมทให้ประตูบ้านเปิด  เพราะตอนนี้ก็มึดแล้วไม่มีคนมาเปิดประตูให้  แล้วขับรถเข้าไปจอดตรงโรงรถ   มีรถเบ็นซ์สีดำ กับรถเฟอร์รารีสีขาว อยู่ในโรงจอดรถด้วย  งั้นวันนี้พี่ชายของฉันก็กลับบ้านกันนะสิ!!!! โอ๊ว...วันนี้สงสัยหิมะตกเมืองไทย


ฉันเดินเข้าบ้านกับพี่บลู  แล้วดูสารรูปพวกเราตอนนี้สิ -_-^^


"คุณหนูกับคุณชายสาม  ไปทำอะไรมาคะเนี่ย =o="  ยัยคุณป้ากระถินวิ่งออกมาจากห้องครัว


"ป้ากระถิน   วันนี้พี่ราสกับพี่แบล็กกลับบ้านง่ะ??" ฉันถามป้ากระถิน


"ใช่ค่ะ คุณหนู^^  คุณชายหนึ่งกลับมาตอนสิบเก้านาฬิกาสามสิบห้านาที     ส่วนคุณชายสองกลับมาตอนยี่สิบนาฬิกาสามนาทียี่สิบแปดวินาทีค่ะ " ป้ากระถินบอก

"เห่อ ๆ-_-^^ " พี่บลูกับฉันถอดหายใจพร้อมกันแล้วเดินขึ้นไปชั้นบน


--ชั้น  3 --

" พี่บลูเดี๋ยวหญิงไปอาบน้ำก่อนนะ  แล้วหญิงจะไปหาพี่บลูที่ห้อง " ฉันพูด

"อือ"  พี่บลูเปิดประตูห้องของเค้าแล้วเดินเข้าไป


ชั้น 3   ด้านขวา    เป็นห้องนอนของพวกเราทั้ง 4 คน คือ  พี่ราสเบอร์รี่ลูกชายคนโต  พี่แบล็กเบอร์รี่ลูกชายคนรองลงมา     พี่บลูเบอร์รี่ลูกชายคนที่ 3 และฉันสตรอเบอร์รี่ผู้สวยสุดในปฐพี  555++

ส่วนด้านซ้ายจะเป็นห้องนอนของแขกหรือญาติๆที่จะมานอนเล่นบ้านเราประจำ


ส่วนชั้น 2  เป็นห้องนอนของคุณพ่อคุณแม่   คุณปู่และคุณย่า  ส่วนคุณตาและคุณยายของฉัน อยู่ที่รีสอร์ทจังหวัดเชียงใหม่เพราะท่านชอบธรรมชาติมากกว่าในเมืองกรุงอย่างงี้


อีกครึ่งชั่วโมง  ฉันอาบน้ำเสร็จเรียบร้อย  แผลที่ไปตีกับพวกนั้นมาเต็มตัวเลย เวลาอาบน้ำแผลแสบมั่กมาก   ดีนะที่หน้าฉันไม่เป็นแผล  ถ้าเป็นแผลแล้วไม่สวยขึ้นมานะ   ฉันจะเอาระเบิดไปวางบ้านพวกมันให้หมดเลย - -^^  ฉันใส่ชุดนอนสีขาว   น่ารักๆ^+^ เหมาะกับหน้าตาน่ารักๆอย่างฉัน   หุหุ(ยัยหลงตัวเอง)


" ก๊อก ๆๆๆ  พี่บลู   หญิงมาแล้วววว "   ฉันเคาะประตูเรียกพี่บลู


"เข้ามาดิ"   พี่บลูเปิดประตูให้


 ฉันเดินเข้ามาในห้องของพี่บลู   ฉันไม่เข้ามานานแล้วเหมือนกันนะเนี่ย   รูปที่แปะอยู่ข้างห้องเยอะกว่าครั้งที่แล้ว ที่ฉันเข้ามาอีกแหละ   ตรงพื้นห้องก็มีแต่รอยสีน้ำมัน  แล้วก็มีพวกหุ่นรูปปั้น   กระดานวาดรูป   หลอดสี  พู่กัน  วางเต็มห้อง   แล้วบนเตียงก็มีเบสกับกีต้าร์อยู่ด้วย  

เสื้อผ้าก็วางกองๆๆๆอยู่เต็มห้อง



"พี่บลู!!!!! หญิงจะถูกงูกัดมั้ยเนี่ยo_O"  ฉันพูด


"เอ่อน่า  ห้องพี่จะมีงูได้ไงเล่า  แต่ถ้าหญิงร้องดังกว่านี้ มันอาจเลื้อยออกมาก็ได้" พี่บลูพูด


" ดูดิ๊...แผลเยอะแยะเลยอ่ะ   แล้วจะบอกคุณพ่อคุณแม่อย่างไงเนี่ย " ฉันพูด


" โอ๊ย....จนป่านนี้จะกลัวอะไรอีก  มันเป็นเรื่องปกติของเราสองคนไม่ใช่หรอ ^^ " พี่บลูพูด


อือ..พี่บลูพูดก็พูดถูกอ่ะนะค่ะ   ฉันกับพี่บลูชอบหาเรื่องคนโน่นคนนี้   กลับบ้านทีไรก็ให้พี่ราสเบอร์รี่ทำแผลให้ทุกที   ก็พี่ราสเค้าเป็นหมอนี่ค่ะ   แล้ววันนี้ก็เช่นกัน

"  ก๊อก   ก๊อก  ก๊อก    นี่พี่ราสเอง " 


"เข้ามาสิครับ "  พี่บลูพูด


แล้วพี่ราสก็เปิดประตูเข้ามา  ถือกล่องปฐมพบาบาลมาด้วย


"โห่...เจ้าหญิง   แผลถลอกเต็มแขนเลย  เจ็บรึเปล่าครับ ไม่ได้เจอกันตั้งนาน " พี่ราสเดินมาหอมแก้มฉัน   แล้วมานั่งข้างๆฉัน

" ก็แค่ 3 เดือนเองนี่พี่ราส  แต่หญิงคิดถึงพี่ราสทุกวันเลยน้า..."  ฉันหอมแก้มพี่ราสบ้าง  


" พี่ราส  ทำไมไม่มาหอมแก้มน้องชายสุดหล่อคนนี้มั้งอ่ะ  มาม่ะ  มาจูจุ๊บกัน "
พี่บลูพูด แล้วทำปากแบบว่า...จะจูบกับพี่ราส


"ไอ้บลูบ้า!!!"  พี่ราสพูดแล้วเดินไปตบหัวพี่บลูทีนึง  555++ สมน้ำหน้า


พี่ราสเบอร์รี่เป็นพี่ชายคนโตที่สุด  อายุ 27  อืม...แก่กว่าฉัน 10 ปี   พี่ราสเป็นหมอจบปริญญาโทจากอเมริกา    แล้วจะต่อปริญญาเอก   แต่คุณพ่อไม่ให้เรียนต่อ   กลัวพี่ราสจะหนีไปเรียนก็เลยสร้างโรงพยาบาลให้พี่ราสคุมซะเลย


ที่พี่ราสไม่อยู่  3  เดือนก็เพราะว่า พี่ราสไปหาเพื่อนๆหมอที่อเมริกา ไปหาข้อมูลทางการแพทย์อะไรไม่รู้  ฉันไม่สนหรอก  ฉันไม่มีสมองเก่งเท่าพี่ราส


"แล้วกลับมาเนี่ยมีของฝากให้ผมมั้งมั้ยครับ พี่ราสสุดหล่อ  *-* "  พี่บลูพูดอ้อนวอนเต็มที่
 

"ทำแผลแล้วค่อยเอาของฝากแล้วกัน" พี่ราสพูด


แล้วพี่ราสก็เริ่มเอาสำลีชุดแอลกอฮอล์มาทาบนแผลฉัน 

"โอ๊ย!!!!! >.<  พี่ราส  หญิงเจ็บนะ "  ฉันร้อง


"ง่า...พี่ขอโทษ" 


"พี่ราสสสสส...มาช่วยทายาให้น้องบลูมั้งสิ" พี่บลูเข้ามากระแซะๆพี่ราส


" ไปไกลๆเล้ยไอ้บลู  แกนี่มันเด็กไม่รู้จักโต "  พี่ราสไล่พี่บลู


" 555++ ก็เค้ารักตัวเองน้า...ตัวเองอย่ามาไล่เค้าดิ๊^^"  พี่บลูพูด


"...ไปไกลๆๆๆๆเล้ยยยยย ไอ้บลูๆๆๆๆๆๆ "พี่ราสพูด


แล้วพี่ราสกับพี่บลูก็วิ่งไล่เตะกันรอบห้อง   เห้ยยยย  พี่อย่าวิ่งมาชนหนูน่ะ  ยิ่งเจ็บๆแผลอยู่ ToT ฉันก็เลยต้องมานั่งทำแผลเอง  >O< เหอๆ  


แล้วนั่นอะไรนะ   ไอ้ขวดยาอันนั้นนะ    อยู่ในกล่องปฐมพยาบาลของพี่ราส  

ตอนนี้พี่ราสกับพี่บลูวิ่งไล่เตะกันไปนอกห้องแล้ว    ฉันหยิบขวดยามาดู   วู้ววววว^^

"ยาถ่าย!!!!!"   555++ ฉันคิดอะไรสนุกๆได้แล้วล่ะ  อิอิ


ฉันเก็บขวดยานั่นไว้ในกระเป๋ากางเกงของฉันแล้วเดินออกไปจากห้อง

"อ้ายยยย!!!! >O<  พี่เล่นอะไรกันเนี่ย "   ฉันตะโกนว่าพี่บลู พี่ราส  ที่วิ่งมาชนฉัน

"พี่ขอโทษT^T "   พี่บลูกะพี่ราสพูดพร้อมกัน


ฉันไม่สนใจเดินไปที่ห้องตัวเองเปิดประตูเข้าไป    ไปนอนดีกว่า  พรุ่งนี้วันเสาร์นี่หว่า

อืมดี   จะได้นอนเล่นทั้งวันซะที  เบื่อเรียนจะแย่แล้ววววว

ฉันเก็บยาถ่ายใส่ในลิ้นชักข้างเตียง   แล้วก็ล้มตัวนอนสบายยยยยย


แกะวิ่งข้ามรั้วตัวที่   1      ตัวที่    2       ตัว ที่    3 .............. 



"ก๊อกๆๆๆๆๆ เจ้าหญิง เปิดประตูหน่อยยยยยย"


"เจ้าหญิงงงงงง  พี่แบล็กมาแล้วคร๊าบบบบบบ"


"เจ้าหญิงงงงงง เดี๋ยวพี่แบล็กไม่ทำพายสตรอเบอร์รี่ให้กินนะ"


ฉันลุกขึ้นทันที    อ้ายยยยย!!!! ^O^   พายสตรอเบอร์รี่  ฉันอยากกินๆๆๆๆ 


ฉันรีบลุกขึ้นไปเปิดประตู


ที่หน้าห้องมีพี่แบล็กเบอร์รี่   พี่ราสเบอร์รี่   และพี่บลูเบอร์รี่ อยู่กันพร้อมหน้า

พี่ราสกับพี่บลูยังทะเลาะกันอยู่ 

"ไอ้บลู...แกทำแว่นฉันเอียงเลยนะ"  พี่ราสพูด  พร้อมขยับแว่นไปมา


" เห้ย...ผมแค่เอาหมอนฟาดพี่เบาๆเองนะ " พี่บลูพูด


"แต่แว่นอันนี้ กรอบสวยแล้วก็แพงนะเฟ้ย   ฉันขี้เกียจไปตัดแว่นใหม่" พี่ราสพูด


"โอ๊ย...คุณหมอราสเบอร์รี่คร๊าบบบบบบ   แค่แว่นอันเดียว น้องบลูขอโทษก็ได้คร๊าบบบบ"   พี่บลูพูด


"  ไม่ได้  ฉันไม่ยกโทษให้แกหรอก "  พี่ราสพูด


เอาแว่นมาใส่มือฉันไว้  แล้วก็วิ่งไล่เตะพี่บลูต่อ   


"ย้ากกกกก!!!! ไอ้บลูวันนี้แกตาย"  พี่ราสพูด


" พี่ราส   ผมยอมแพ้แล้วววววว     เจ้าหญิงช่วยพี่ด้วยยยยย "   พี่บลูวิ่งมาหลบอยู่หลังฉัน  โอ๊ยยยย  ไอ้พี่ปัญญาอ่อนทั้งหลาย


" พอๆๆ  เลิกเล่นอะไรเป็นเด็กๆกันได้แล้ว   เจ้าหญิงเราไปคุยกันดีกว่า  พี่มีของฝากมาให้ด้วย "  พี่แบล็กพูด  แล้วฉันกับพี่แบล็กก็เข้าไปในห้อง  ปิดประตูแล้วพูดว่า

" พี่บลูกะพี่ราสเคลียร์กันให้เรียบร้อยก่อนละกันนะ "  ฉันพูด


ฉันกับพี่แบล็กเข้ามานั่งที่เก้าฮี้รูปวงกลมลายสตรอเบอร์รี่ในห้องนอนของฉัน

"ไหนๆ ของฝากของหญิงอ่ะ" ฉันถามแล้วเข้าไปนั่งใกล้ๆพี่แบล็ก


"นี่ไง...สร้อยกับต่างหูอันใหม่  รูปสตรอเบอร์รี่ด้วยล่ะ  คงถูกใจนะครับ "


พี่แบล็กโชว์ของฝากให้ฉันดู   มันเป็นจี้รูปสตรอเบอร์รี่ ประดับเพชร กับต่างหูรูปสตรอเบอร์รี่  2  ข้าง  สีแดงกับสีชมพู  ประดับเพชรอีก


"วู้วววว +.+ พี่แบล็กสวยมากเลยอ่ะ   ขอบคุณนะค๊า  "    ฉันหอมแก้มพี่แบล็ก


"เป็นไงคิดถึงพี่มั้งมั้ยเนี่ย " พี่แบล็กถาม


"คิดถึงสิค๊า    หญิงคิดถึงทุกวันเลย   แล้วเป็นไงนางแบบที่โน่นสวยมั้ย"


"ก็สวยดี  แต่สวยไม่เท่าเจ้าหญิงของพี่หรอก +O+ "  พี่แบล็กตอบแล้วก็หยิกแก้มฉันด้วย


พี่แบล็กไม่อยู่เพราะไปถ่ายแบบที่อังกฤษ   พี่แบล็กอายุ  24 ปี   เป็นนายแบบบ้างตามงานกุศลต่างๆ   ส่วนใหญ่จะทำงานที่บริษัทค่ายเพลงของคุณอาที่ให้พี่แบล็กดูแล


" นี่ไง  รูปที่ไปถ่ายมาน่ะ  "  พี่แบล็กยื่นรูปมาให้ฉันดู


"อือ...พี่แบล็กของหญิงยังหล่อเหมือนเดิม  หล่อเสมอ อิอิ^^   นางแบบก็สวยนะเนี่ย " 


"ใช่ๆ สวยมากๆ  พี่ได้เบอร์แล้วล่ะ   ตามจีบซะหน่อย เวลาไปเที่ยวอังกฤษจะได้มีคนควงเดินเที่ยว  "  พี่แบล็กพูด


"เชอะ  >;<  แผนสูง  พี่ชายฉันยังคาสโนว่าไม่เปลี่ยนแปลง  เมื่อไหร่พี่จะหาแฟนเป็นตัวเป็นตนซะทีห๊า...   หญิงดูมาตั้งนานแล้วเนี่ยมีแต่พวกวิญญาณลอยไปลอยมา  เกาะพี่แบล็กแปบนึง   เดี๋ยวก็ลอยออกไป    เดี๋ยวก็ลอยเข้ามาอีก  เหอๆปวดหัว


"เออน่า...เดี๋ยวสักวันก็ได้เจอเองแหละ   คุณแม่ยังไม่จับแต่งงานก็ยังมีเวลาอีกเยอะ"
พี่แบล็กพูด

"แต่พี่ก็โดนจับหมั้นกับยัยอิงๆนั่นแล้วนี่  - -} หญิงล่ะ ไม่ชอบหน้าเอาซะมากๆเลย"
ฉันพูด


"โถ่เอ้ย...ยัยนั่นนะน่ะ    ควงไปเดินเล่นเท่านั้นแหละ   เดี๋ยวพี่จะถอนหมั้นเอง   น่ารำคาญชะมัด  อะไรก็ พี่แบล็กคะ   พี่แบล็กขา   พี่ก็เบื่อเหมือนกันนั่นแหละ"


"จริงหรอ  ??  พี่แบล็กเบื่อยัยอิงๆนั่นจริงๆหรอ"ฉันถาม  หน้าตามีหวัง

"ก็จริงดิ   โคตะระจะเบื่อเลยแหละ"


"งั้นก็ดี...เดี๋ยวหญิงจัดการให้   พี่แบล็กคอยดูผลงานหญิงแล้วกัน +.+ " ฉันพูด


"พี่ไปนอนแล้วนะ   5  ทุ่มกว่าๆแล้วเนี่ย ง่วง   หาวววว-O- "  พี่แบล็กหาวแบบไม่ปิดปาก  ไอ้ไม่มีมารยาท  


"ค่ะๆ   ราตรีสวัสดิ์ค่ะ  " 


"เจ้าหญิง   กู๊ดไนท์ครับ"  พี่แบล็กเดินเปิดประตูออกไป   ยังไม่ทันปิดประตูก็มีสัตว์ประหลาด  2  ตัวเดินเข้ามา


"เจ้าหญิง!!!! กู๊ดไนท์เช่นกันครับ "   พี่บลูกับพี่ราสพูด 


"ไอ้บลูแกพูดพร้อมฉันได้ไง"  พี่ราสพูด


"พี่ราสนั่นแหละพูดตามผม"  พี่บลูพูด


"แกนั่นแหละตามฉัน"  พี่ราสพูด  แบบห้วนๆ


"พี่นั่นแหละ  อย่ามาหาเรื่องผมดิ๊ "  พี่บลูพูด



โอ๊ย....ไอ้พี่พวกนี้นี่   ไม่รู้จัดโตกันซะที   คนนึงก็อายุจะ 30 อยู่แล้ว อีกคนก็ เกือบ  20  อะไรวะเนี่ย   ไม่รู้จักโต


ฉันเดินไปผลักสองคนนั้นออกจะห้อง  แล้วพูดว่า   ราตรีสวัสดิ์พี่ชายทุกคน   แล้วก็ปิดประตู   ปิดไฟนอนหลับๆๆๆๆๆ



..................................

จบตอน  5  แล้วค๊าๆๆๆๆๆๆๆ

หลังจากโดนจิกมาหลายคน 


- -