ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ~เจ้าหญิงรองเท้าแตะ~

    ลำดับตอนที่ #1 : เจ้าหญิง...สตรอเบอร์รี่

    • อัปเดตล่าสุด 17 ธ.ค. 52





    ***จินตนาการและความฝัน สร้างสรรค์นิยายเรื่องนี้***


    " พี่บลู!!!! หญิงเรียกเป็นครั้งที่ 32 แล้วนะ ออกมาจากห้องได้แล้ว"


    "..เงียบ..."


    " ไอ้พี่บลู หญิงจะกรี๊ดแล้วนะ นี่มันครั้งที่ 33 แล้วนะ พี่บลูจะไม่ไปโรงเรียนรึไงน่ะ"


    "...เงียบ" ในห้องยังเงียบอยู่


    " พี่บลู !!!! หญิงโกรธแล้วนะ -___-^^^ ไปโรงเรียนกันได้แล้ว โว้ย"


    " ..เงียบ.." ในห้องก็ยังเงียบเช่นเดิม


    " เอ่อ....คุณหนูค่ะ คุณชายสาม ไปโรงเรียนนานแล้วละค่ะ " ป้ากระถิน เป็นคนบอก


    " หา o-O ป้ากระถินว่าไงนะค่ะ ไอ้พี่บลูมันไปโรงเรียนแล้วงั้นหรอ"


    " ใช่ค่ะ ไปตั้งแต่คุณหนูยังไม่ตื่นเลยละค่ะ "


    "แล้วป้ายืนอยู่หลังหญิงตั้งนาน ทำไมป้าไม่บอกละค่ะ ให้หญิงตะโกนเรียกหาผีรูปภาพที่อยู่ในห้องรึไง เดี๋ยวหญิงก็บอกคุณแม่ให้หักเงินเดือนซะนี่ =_=^^"


    " ก็คุณหนูบอกป้าเองว่า ให้ป้ายืนเฉยๆนี่คะ คุณหนูจะเป็นคนเรียกเองนี่คะ"


    "โอ้ย!!! --" ตายแล้ว ตระกูลฉัน มีคนใช้อย่างงี้ บ้านฉันจะเจริญมั้ยเนี่ย"


    "ก็ต้องเจริญสิค่ะ คุณหนู ป้าออกจะฉลาด ได้ที่สุดท้ายตั้งแต่ ป.1ถึงป.4 แล้วป้าก็ไปฝึกงานอยู่ในนาที่ร้อยเอ็ดอีกตั้ง 20 21 22 ... ยี่สิบอะไรต่อหว่า 24 ปี ป้าเนี่ย มีความเป็นคนใช้อย่างเพรียบพร้อมเลยนะค่ะ แล้วป้ายัง..."

    ก่อนที่คุณป้ากระถิน แม่บ้านคนใหม่ จะพูดอะไรให้ฉันรำคาญมากกว่านี้ ฉันรีบวิ่งลงบันได แล้วไปที่รถทันที

    " อ้าว คุณหนู จะไม่อยู่ฟังป้าพูดก่อนหรอค่ะ คุณหนู คุณหนู อ้าวไปซะแล้ว"

    ฉันมองมาจากกระจกหลัง เหอๆ แม่ฉันใช้เกณฑ์อะไรในการรับแม่บ้านเนี่ย

    แต่ที่น่าโกรธกว่านั้นคือ ไอ้พี่บลูทำไมไม่รอไปโรงเรียนพร้อมฉัน!!!

    อย่าให้เจอที่โรงเรียนนะ เดี๋ยวจับเชือดซะเลยนิ๊--^

    แล้วฉันก็มาถึงโรงเรียนจนได้ เป็นเวลาเจ็ดโมงครึ่ง อีกครึ่งชั่วโมงเอาไว้ลอกการบ้านก่อนเข้าแถวเคารพธงชาติได้อย่างสบาย


    ขอเวลาในการเดินเข้าโรงเรียนแนะนำตัวซะหน่อย

    ฉันชื่อ นางสาว ธิดา กิติกรณุกูล ชื่อเล่น ชื่อ สตรอเบอร์รี่ อายุ 17 ปี ตอนนี้อยู่ชั้น ม.5แล้วล่ะค่ะ มีพี่ชายร่วมสาบานทั้งตระกูลคงสาธยายไม่จบ แต่พี่น้องพ่อแม่เดียวกันนั้น มี 3 คน ชื่อ ราสเบอร์รี่ แบล็กเบอร์รี่ แล้วก็บลูเบอร์รี่

    ฉันถูกคนในตระกูลเรียกว่า เจ้าหญิง เพราะว่า ตั้งแต่รุ่นคุณทวดมา ยังไม่มีใครได้ลูกผู้หญิงเลยซักคน ไม่รู้ว่าตระกลูนี้ มีแต่โครโมโซมเพศชายกันรึไง

    ฉันเดินมาที่โต๊ะหน้าตึกวิทย์ เป็นที่ประจำของกลุ่มฉัน

    " ไง +__+ ไอ้ตอรี่ (เพื่อนๆมักเรียกฉันว่าอย่างงี้นี่แหละ ) วันนี้มาเช้าว่ะ การบ้านยังไม่เสร็จง่ะ" เพื่อนคนแรกทักทาย

    คนนี้มีชื่อว่า ซันเดย์ แปลว่า วันอาทิตย์ คงรู้กันใช่มั้ย แต่มันไม่ได้เกิดวันอาทิตย์อย่างเดียวนะสิ มันตาสีแดง แล้วก็ผมสีแดงด้วย ไอ้เดย์มันเป็นลูกครึ่งน่ะ ผู้หญิงนะแต่เป็นสาวพังค์ ออกจะห้าวๆหน่อย แต่ที่จริงผู้หญิงสุดๆเลยล่ะ

    " นี่ตอรี่ !!!! {=o=} แกมาทางฉันดีกว่า^^ ฉันเพิ่งเจอร้านเสื้อใหม่ ชุดน่ารักมั่กมากเลยแก" เพื่อนอีกคนพูด

    "น่ารักตรงไหนว่ะ -*- นังมารชมพู มีแต่เสื้อสีชมพู ฉันชอบสีแดงเฟ้ย" ฉันพูด

    เพื่อนคนนี้ ก็ลูกครึ่ง(เอ๋ ยังไงเนี่ย แต่งตัวละครให้เด่นกว่านางเอกอีกแล้ว)
    ชื่อ คิตตี้ แต่พวกเราเรียกมันว่า นังมารชมพู ก็ชีวิตมันมีแต่สีชมพู จิงๆน่ะ =o=!!


    ฉันเดินไปหาเพื่อนอีกคนที่กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่

    " แสนดี^^ ยืมอังกฤษลอกหน่อยดิ๊" ฉันพูด

    " นี่ไง -_- อ่ะค่ะ รีบๆทำเข้านะค่ะ อีกแค่ 15 นาที เราก็ต้องเข้าแถวกันแล้วนะค่ะ"

    เพื่อนคนนี้ชื่อ แสนดี แล้วก็แสนดีสมชื่อ


    ฉันเดินกลับมาทางโต๊ะของเดเด้ (เป็นชื่อย่อของซันเดย์น่ะ )เรียกอย่างงี้น่ารักดี ^-^

    แล้วก็นั่งลอกไปเรื่อยๆ โดยไม่เข้าใจสักนิดว่ามันคืออะไร??

    พ่อของฉันทำงานเกี่ยวกับด้านการต่างประเทศ    ธุรกิจครอบครัวเราก็คืองานด้านโรงแรม รีสอร์ทอะไรพวกนี้     พี่ชายฉันทั้ง 3 คน ก็เก่งภาษาอังกฤษระดับเทพ แต่ฉัน สอบกี่ปีกี่ปี ก็ตกทุกครั้ง --^ ฉันไม่เข้าใจชีวิต


    เมื่อลอกเสร็จแล้วฉันก็คืนสมุดให้แสนดี

    แล้วก็มีผู้หญิงอยู่ 3 คน เดินมาทางกลุ่มฉันนั่งกันอยู่ ทางปากเหมือนกินเลือดสดๆ หน้าเหมือนเล่นงิ้ว กระโปรงเกือบถึงกางเกงใน (มันจะใส่กันทำไมว่ะ) ไม่เปิดให้ดูซะเลยเล่า

    ยัยชะนีพวกนั้นทำเป็นชี้มาทางแสนดีกับฉัน --' มันเรื่องอะไรกันหรอ มองด้วยหน้าตาเหยียบหยามมากเลย แล้วสงสัยว่าเดเด้ ก็รู้ตัวว่ามีคนมองมาทางฉัน
    เดเด้เข้าไปคุยกับนังชะนีพวกนั้น

    "น้องๆ มองพี่มีปัญหาอะไรกันหรอ"

    แค่เดเด้คนเดียว น้องพวกนั้นก็กลัวกันหมดแล้วมั้ง ก็หูมันน่ะ เจาะซะพรุนเลย ข้างละ 5 รู เจาะคาง แล้วก็เจอะคิ้ว มันมีโครงการจะไปเจอะที่จมูกอีก

    "ก็ไม่มีปัญหาอะไรกับพี่ซันเดย์หรอกค่ะ แต่หนูอยากจะคุยกับพี่แว่นหนาๆคนนั้นซะหน่อย"

    ฉันเห็นจากจุดที่ปักบนเสื้อแล้ว นังชะนีพวกนี้อยู่ ม. 4 แล้วมีปัญหาอะไรกับแสนดีล่ะ

    แล้วที่นังชะนีพวกนั้นรู้จักเดเด้ก็เพราะว่า เดเด้เป็นนักร้องวงที่ดังที่สุดของโรงเรียน

    "แสนดี น้องๆพวกนี้เค้าอยากคุยกับเธอนะ" เดเด้หันมาเรียกแสนดี

    แสนดีวางหนังสือเล่มนั้น ขยับแว่นหนาๆอย่างที่นังชะนีพวกนั้นพูดนั่นแหละ แต่ไม่ใช่กรอบพลาสติกที่ฮิตๆกันหรอกนะ แว่นของแสนดีน่ะ แบบว่าเชยจริงๆนั่นแหละ

    "น้อง มีอะไรกับพี่หรอค่ะ"

    "ก็ไม่มีอะไรมากหรอค่ะ หนูแค่อยากรู้เรื่องพี่แสนดีกับพี่โซโซ =_=^^"

    "พี่กับพี่โซโซก็เป็นเพื่อนกันธรรมดานี่แหละค่ะ ^+^"

    "หนูไม่เชื่อหรอกค่ะ พี่ออกจะสนิทกัน หนูเป็นแฟนเก่าพี่เค้านะคะ หนูไม่อยากให้พี่โซโซไปคบกับคนอย่าง     พี่ ไม่เห็นจะสวยสมเป็นแฟนพี่โซโซซะเลย หนูสวยกว่าตั้งเยอะ + ^ + "

    " อ้าวไม่เชื่อก็ไม่ต้องเชื่อสิคะ -o- มาว่าแสนดีของฉันไม่สวยเดี๋ยวมีเป็นเรื่อง แล้วแสนดีเค้าไปเหยียบหางน้องหรอค่ะ ถึงมาว่าแสนดีเค้าแบบเนี่ย  "   ฉันพูด - -^

    " อ๋อ..+.+ หนูนึกหน้าตั้งนานว่าคนที่นั่งอยู่กับพี่แว่นหนาคือใคร??   ที่แท้ก็พี่สตรอเบอร์รี่ ผู้เด่นดังนี่เอง ตอ..แหล สมชื่อเลยนะค่ะ เรื่องของหนูกับพี่แว่นหนานี่ คนอื่นไม่เกี่ยวค่ะ"

    อ้าว --^^ รู้สึกว่านังชะนีนี่มันอยากมีเรื่อง

    "น้อง!!! นี่รุ่นพี่นะ อยากเดินชมห้องปกครองก็ไปได้เดี๋ยวพี่พาไป หรืออยากหักคะแนนความประพฤติ ดีละ พวกพี่เป็นสารวัตรนักเรียนน่ะ - -^^^ " เดเด้ย์พูด

    ใช่แล้วล่ะ^^ พวกเราเป็นสารวัตรนักเรียน แต่ไม่ใช่ แค่ฉัน เดเด้ นังมารชมพู แล้วก็แสนดีหรอกนะ แต่ยังมีเพื่อนต่างห้องที่เป็นผู้ชายอีก 2 คนด้วย เดเด้เป็นหัวหน้าสารวัตรนักเรียนเลยแหละ

    " หนูไม่ชอบเดินชมฝ่ายปกครองหรอกค่ะ หนูเดินบ่อยแล้ว --^ แต่ถ้าพี่ๆอยากตัวต่อตัวกับพวกหนู ก็โกดัง 'สถานฝึกหัดกำลัง' เลิกเรียน นะค่ะ "

    "ท้าหรอ!!! อย่าใช้หมาหมู่ ไม่งั้นโดนดีแน่ =o+ " ฉันชี้หน้าแล้วพูด

    แล้วยัยชะนี 3 ผัว ก็เดินกันบิดก้นกันไป น่าถีบให้ล้มหัวจมถังขยะจังเลยว่ะ

    "ไปกันเถอะค่ะ ไปเข้าแถวกันได้แล้ว  "  แสนดีพูด พี่โซโซเป็นแฟนอย่างลับๆกับแสนดี ค่ะ เพราะว่าแฟนคลับพี่โซโซเยอะมากๆ กลัวว่าแสนดีจะโดนลุมตบ (-

    คงสงสัยกันใช่มั้ยค่ะว่า


    " นี่ตอรี่แกอย่าทำหน้าโหดอย่างงั้นสิ   (*^*)  ถ้าแกทำหน้าโหดแล้วเตี้ยลงไปอีกทำไงละ มาอ่านนิยายออกใหม่กันดีกว่า นี่เลยเล่มนี้ คิตตี้  ^+^ ผู้น่ารักที่สุดในปฐพี ภูมิใจนำเสนอ เรื่อง….."

    "อ้าย!!!! แกว่าฉันเตี้ยรึไงยัยมารชมพู YoY ฉันแค่สูงจากพื้น 153 เซน เท่านั้นนะ แกสูงตายล่ะ ก็ใกล้ๆกับฉันแหละ" ฉันพูด

    -') ตอนนี้ก็ใกล้จะโดนแล้ว

    หา...นี่ได้เวลาเคารพธงชาติไทย แล้วหรือนี่ การบ้านวิทย์ฉันยังไม่เสร็จเลยนะ *-* เพราะยัยพวกนั้นแท้ๆเลยนะเนี่ย มากวนฉัน
    'สถานฝึกหัดกำลังคืออะไร' มันก็คือ โกดังร้าง แถวๆหลังโรงเรียนนี่แหละค่ะ เวลาใครมามีเรื่องก็จะใช้ที่นี่ในการตบ ตี ต่อย ทุกเพศทุกวัย ทุกสถานศึกษาในแถวๆนี้ ต่างก็ใช้ที่นี้ในการฝึกกำลัง ชื่อมันก็เลยเป็นอย่างงี้แหละค่ะ

    "ฉันสูงกว่าเธอแล้วกัน คุณเจ้าหญิงรองเท้าแตะ ฉันสูงตั้ง 160 แล้วนะจ๊ะ สรุปจะอ่านไหม นิยายเนี่ย " นังมารชมพูพูด นี่อยากอ่านก็ดึงไปอ่านกันง่ายๆเลยรึไงคะ นี่ๆดูหน้านี้สิ รูปพระเอก หล่อมั่กมาก   >O<  ฉันมีกิ๊กแบบนี้ละปลื้มตายเลย  "นังมารชมพูพูด

    "นี่น้องนนท์เด็กของแก ^^ ยังหล่อไม่เข้าตาอีกรึไง ถ้าแกเบื่อ ฉันขอควงมั่งก็ได้นะเว้ย "  ฉันพูด

    แล้วฉันก็ก้มหน้าเดินอ่านนิยายต่อมาเรื่อยๆ   ในนิยายเขียนไว้ว่า ' ฉันเดินชนกับผู้ชายคนนั้น  เค้าเป็นรุ่นพี่ที่โรงเรียนข้างเคียง   เค้าป๊อบมากๆเลยล่ะ  ฉันดีใจจังเลย ถึงแม้จะได้แค่ชนเขา'  (=o=)^^ น้ำเน่า!!!!!!

    "โอ้ย!!!!!   "   ฉันชนอะไรแข็งๆวะเนี่ย   เช็งชะมัดเจอแต่เรื่องซวยๆ

     "I'm Sorry  เห้ย ไม่ใช่  เอ่อ ..ผมขอ..โทษนะครับ  คือ...ผมรีบ.." 

    แล้วไอ้คนที่ชนก็วิ่งไปกับเพื่อนกลุ่มใหญ่  ฉันยังไม่ทันได้เห็นหน้าแกเลยนะ  ไอ้ไม่มีมารยาท  แต่มองด้านหลัง  หล่อดีเว้ย  ผมสีน้ำตาลอ่อน  ชี้โด่ชี้เด่  เท่ห์มั่กมาก  แต่...มันชนเรานี่หว่า อย่าไปหลงเสน่ห์มันสิ

    "อ้าวเห้ย  ชนแล้วหนีรึไง  อยากมีเรื่องหรอ" ฉันจะโกนด่ากลับไป 

    แล้วเมื่อกี้ที่ฉันชนแข็งๆนั่นมันอะไรว่ะ??

    "อ้าย!!!กรี๊ด!!! ตอรี่  ตอรี่  ตอรี่  เมื่อกี้อ่ะ  แกชนใครน่ะ  หล่อมั่กมาก^o^" นังมารชมพูพูด  ดูท่าผีบ้าผู้ชายจะเข้าสิง

    "อะไรของแกหา.." ฉันพูดนี่ฉันยังเจ็บอยู่นะ

    "แกเอ้ย  หล่อมักมาก ^^ สูงมั่กมาก^^  แกชนอกคนนั้นเค้าแหละ" 

    "อ้าว..แล้วซันเดย์ไปไหนแล้วละค่ะ  "  แสนดีพูด  --") ฉันเกือบลืมไปแล้วนะเนี่ย ว่ามีแสนดีเดินอยู่ด้วย กว่าจะมีบทพูดแต่ละที  นางฟ้าไร้ปากมาเกิดรึเปล่าวะเนี่ย

    "เมื่อกี้ฉันเห็นวิ่งไปกับ ไอ้กลุ่มที่มาชนตอรี่เมื่อกี้เนี่ย " คิตตี้พูด

    มันเรื่องอะไรกันวะเนี่ย  ไอ้ซันเดย์มันไปเกี่ยวอะไรกับเค้าวะ   เหอๆสรุปวันนี้ไม่ต้องเข้าแถวเคารพธงชาติแล้ว
    ฉันไปนอนห้องพยาบาลดีกว่า   ไว้รอเวลาตอนเย็นค่อยไปตบกับนังชะนี
    แกได้ตายกันแน่นังเด็กจางรายยยทั้งหลาย   หุหุ  ^O^ เรื่องหนุกๆกำลังจะมาถึง



    ........................................
    อ่านไปเรื่อยๆแล้วจะรู้นิสัยของสตรอเบอร์รี่มากขึ้นๆ  รับรองตอนต่อไปมันส์

    - -

    "แกอย่ามาเรียกฉายากันตอนนี้สิว่ะ =o=!!! คนอื่นรู้จะทำไง นิยายนะเอามานี่" ฉันดึงนิยายที่มือยัยคิตตี้มาอ่าน

    "อ้าว --:

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×