คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ตุ๊กตาหมี
“เอาเป็นว่าฉันไปส่งเธอละกัน”ออฟตัดสินใจเพราะยังไงวันนี้มันก็ดึกมากแล้วถ้าปล่อยผู้หญิงกลับบ้านคนเดียวมันอันตรายเกินไป
“อือ...จะเอางั้นก็ได้”
หน้าบ้านอัยยา
“ถึงบ้านเธอแล้วล่ะ เข้าบ้านไปซะ”นายออฟพูดกับอัยยาเมื่อเดินมาส่งอัยยาถึงหน้าบ้าน
“ขอบคุณน่ะนายออฟ”
“ไม่เป็นไร”
“อืม...นายรอนี่เป๊ปหนึ่งน่ะ เดียวฉันมา”อัยยานึกอะไรขึ้นได้จึงขอตัวเข้าไปเอาของสิ่งนั้นในบ้านขณะที่นายออฟยังยืนงงๆอยู่
3นาทีต่อมา
“ฉันมาแล้ว...ว...ว”เสียงของอัยยามาก่อนที่เจ้าตัวจะมาซะอีก
“นึกว่าจะปล่อยให้ฉันรอเก้อซะแล้ว”นายออฟพูดประชด
“ฉันไม่ทำอย่างนั้นหรอกน่า”
“แล้วเธอเข้าไปเอาอะไรล่ะ”
“หลับตาก่อนสิ”อัยยาสั่งให้เขาหลับตา เมื่อเข้าหลับตาลงแล้วเธอก็ค่อยๆยื่นของสิ่งนั้นให้กับเขาพลางพูดว่า
“ลืมตาได้แล้ว”
ทันทีที่เขาลืมตาขึ้น
“ตุ๊กตาหมีเนี่ยน่ะยัยอัยยา”เขาถามเธออย่างสงสัย
“...อือ...”
“เธอเอามาให้ฉันทำไม”
“ก็เป็นสิ่งของตอบแทนนายที่นายซื้อชุดใหม่ให้ฉันไงล่ะ...ฉันไม่ยอมได้ของจากนายฟรีๆหรอกน่ะ”
“ฉันไม่...”
“ไม่ได้นายรับไปซะ”ก่อนที่นายออฟจะพูดจบอัยยาก็พูดแทรกขึ้นก่อน
“งั้นก็ขอบคุณน่ะ”นายออฟตอบอย่างไม่มีทางเลือกพลางมองไปที่ตุ๊กตาหมีตัวนั้น
“ไม่เป็นไร…งั้นฉันเข้าบ้านก่อนนะ”อัยยาพูดพร้อมโบกมือลา
“อือ...”เขาโบกมือลาเธอตอบเช่นกัน
อัยยายิ้มออกมาอย่างรู้ตัวหลังจากที่นายออฟเดินจากไปแล้ว
ตี1
“ฮัลโหล! นายออฟใช่มั้ยวันนี้เสียเวลาไปมากเลยน่ะ ฉันอยากจะให้...”
“ให้อ่านหนังสือใช่มั้ยล่ะ”นายออฟพูดแทรกขึ้นก่อน
“นายรู้ได้ไงล่ะ”
“ก็การที่เธอโทรมาเนี่ย มันก็มีจุดประสงค์เดียวไม่ใช่เหรอ คือการมาจ้ำชี้จ้ำไชฉันให้อ่านหนังสือน่ะ”
“ใครว่าล่ะ มันมีอีกอย่างต่างหาก”
“อะไรเหรอ บอกฉันได้มั้ย”นายออฟถามอย่างสังสัย
“ความลับจ้า”
“บอกหน่อยไม่ได้เหรอ”
ความคิดเห็น