คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ขอบคุณนะสำหรับชุดชุดนี้
“ถึงฉันจะใส่ไป มันก็ไม่เข้ากับหน้าตาฉันหรอก”
“เธอลองใส่ดูก่อนเถอะ”เขาพูดพลางดันอัยยาเข้าไปในห้องเปลื่ยนเสื้อผ้า
หลังจากนั้น 5 นาทีอัยยาก็เดินออกมาขณะที่นายออฟทำหน้าอึ้งเล็กน้อย
“ทำไมมันไม่สวยเหรอ”อัยยาถามอย่างไม่มั่นใจ
“สวยสิ”นายออฟพูดอย่างอายๆ
“พี่ก็ว่าสวยน่ะเหมาะกับน้องดี”พนักงานขายคนหนึ่งพูดชมอัยยา
“จริงหรอค่ะ ราคาเท่าไรล่ะ”
“3,500บาท”
“3,500บาท”
“ค่ะนี้ก็เป็นราคาปรกติของร้านเรา”พนักงานขายคนนั้นพูด
“ฉันว่ามันแพงไปไปดูร้านอื่นเหอะ”อัยยากระซิบกระซาบนายออฟ
“แต่ฉันว่ามันเหมาะกับเธอดี “
“เอาชุดนี้แหละครับ”นายออฟบอกกับพนักงานขายพร้อมยื่นเงินให้
“ขอคุณที่มาอุดหนุนค่ะ”พนักงานกล่าวส่งท้าย
“ขอบคุณแต่ต่อไปไม่ต้องก็ได้นะ”อัยยาพูดกับเขาหลังจากที่เดินออกมาจากร้านนั้น
“ไม่เป็นไรฉันให้ด้วยความเต็มใจ”
“ขอบคุณน่ะ”
“อืม...พวกเราไปเล่นเกมส์กันตรงั้นมั้ย”นายออฟเริ่มชวนก่อน
“ดีเหมือนกัน”ทั้งออฟและอัยยาวันนี้พวกเขาสนุกกันมากจนลืมเวลาทานอาหารไปเลยจนกระทั่ง
“จ๊อกๆๆ”เสียงของความหิวของอัยยาดังขึ้น
“เธอนี้อ่อนแอจริงๆ ขนาดฉันท้องยังไม่...จ๊อกๆ”นายออฟพูดไม่ทันขาดคำเสียงของความหิวของเขาก็ดังขึ้น
“นายนี่อ่อนแอจริงๆ”อัยยาเอาคืนนายออฟบ้าง
“ได้ทีก็เอาคืนเชียวนะ”
“มันก็แน่นอนอยู่แล้ว”สิ้นเสียงอัยยานายออฟก็เดินออกไป
“นายจะไปไหน”อัยยาถามแล้ววิ่งตามไป
“ฉันก็จะไปหาอะไรกินซักหน่อย...หรือเธอไม่หิว”
“หิวสิคนน่ะไม่ใช่หุ่นยนต์ ไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เช้าแล้วตื่นมาก็รีบมาหานายที่โรงเรียนเลยเนี่ย”อัยยาบ่นแต่นายออฟไม่สนใจแล้วเดินเข้าไปในร้านอาหารอิตาเลี่ยน
“รอฉันด้วยสินายออฟ”
หลังจากที่เขาทั้งสองคนทานอาหารอะไรกันเรียบร้อยแล้วก็ถึงเวลากลับบ้าน
“เธอจะให้ฉันไปส่งมั้ย”เขาถามอัยยาอย่างเป็นห่วง
“นายเป็นห่วงฉันเหรอ”อัยยาพูดแล้วยิ้ม
“เปล่าซะหน่อย”
“เปล่าแล้วทำไมต้องหน้าแดงล่ะ”อัยยายังเซ้าซี้ไม้เลิก
“เธอนี่น่ารำคาญจริงๆ”
ความคิดเห็น