รักใสใสของนายตัวร้ายกับนันตัวดี

ลำดับตอนที่ #3 : ติวให้นายออฟ

ก็อย่างที่บอกแหละว่า นายออฟน่ะเรียนค่อนข้างจะอ่อน เพราะเข่ามัวแต่เอาเวลาไปทุ่มอยู่กับการซ้อมดนตรีซะหมดอยู่ในห้องก็เอาแต่แกะโน้ตเพลงฮิตๆ ไว้เล่น เทอมนี้ถ้าเขาได้เกรดไม่ถึง 2.00 เห็นทีปีนี้จะต้องซ้ำชั้นแน่ๆ

ช่วงเรียนคาบสุดท้าย

“อัยยาๆนายออฟมาหาน่ะ”สายฝนสะกิดเพื่อน

“มาทำไหมเนี่ย”อัยยาบ่นก่อนที่จะขออนุญาตอาจารย์ไปหานายออฟนอกห้อง

“นี่นายกำลังรบกวนการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ของฉันอยู่น่ะ...มีไรว่ามา”อัยยาถามนายออฟอย่างอารมณ์โกรธ

“น้อยๆหน่อยเสด็จป้า ขนาดฉันน่ะยังโดดเรียนเป็นว่าเล่นเลยนับประสาอะไรกับเธอที่แค่ออกมาหาฉันเป๊ปเดียวทำเป็นเรื่องมาก”

“นั้นมันเรื่องของฉัน...เร็วๆอย่านอกเรื่องมีไรว่ามา”อัยยาพูดอย่างรำคาญ

“ขอแลกเบอร์กับเธอหน่อยสิ”

“ฉันไม่ต้องการแลกเบอร์กับนาย”อัยยาตอบแบบหยิ่งๆ

“ก็เธอจะติววิชาเรียนให้ฉันไม่ให้เหรอ ฉันจำเป็นต้องแลกเบอร์เธอมันผิดด้วยเหรอ”อัยยาทำหน้าเสียเล็กมันเป็นครั้งแรกที่เธอเสียหน้าให้กับผู้ชาย

“ฉันรู้อยู่แล้วล่ะ...อ่ะนี้เบอร์ฉัน”เธอแก้สถานณ์แบบนี้ได้เสมอแหละ

“ขอบใจ...เธอก็เอาเบอร์ฉันไปด้วยสิ”

“...อือ...”อัยยาตอบรับ’เตรียมตัวไว้เถอะนายออฟนายได้ติวเข้มแน่’

“ฮัลโหล! นายออฟนายอ่านบทที่ฉันกาไว้ให้เมื่อตอนเย็นหรือยัง แล้วพรุ่งนี้เอาหนังสือภาษาอังกฤษมาด้วยนะจะได้ติวให้”อัยยาจ้ำจี้จ้ำไชนายออฟทุกวิถีทาง ขนาดตอนนี้มันเกือบตี 1 แล้วเธอยังไม่เว้น เพราะอีกไม่กี่วันก็จะได้ฤกษ์สอบแล้วน่ะสิ

“รู้แล้ว..ว..ว ฉันกำลังอ่านอยู่ นี่รู้มั้ยตั้งแต่เกิดมาฉันยังไม่เคยอ่านหนังสือขนาดนี้มาก่อนเลยนะ อ่านจนตาปวมไปหมดแล้วเนี่ย”

“ไม่ต้องบอกฉันก็รู้ ไม่งั้นฉันคงไม่เดือดร้อนมาติวให้นายหรอก อดทนอ่านเข้าไปเหอะมีอะไรไม่เข้าใจนายก็โทรมาถามฉันได้ทุกเมื่อทุกเวลานะ ไม่ต้องเกรงใจ ฉันไม่อยากให้นายสอบตกอีกเดี๋ยวฉันจะเสียชื่อเปล่าๆ”

“ห่วงเสียชื่อ หรือว่าห่วงคนหล่ออย่างผมกันแน่ไม่ทราบ”นายออฟพูดออกไปโดยไม่ได้คิดอะไร เพราะมันป็นคำพูดอ้อนติดปากสำหรับพวกนักดนตรีที่สาวๆรุมล้อมอยู่แล้วแต่อัยยาน่ะสิถึงกับนอนไม่หลับตลอดคืนเพราะชักไม่แน่ใจตัวเองเหมือนกัน

                เช้าวันต่อมาเป็นวันอยู่สุดสัปดาห์ที่วัยรุ่น(เกือบ)ทุกคนต้องออกไปเที่ยวดูหนังฟังเพลงทานอาหารกับเพื่อนๆเว้นก็แต่

“อะไรเนี่ย...ขนาดวันหยุดก็ไม่เว้นเหรอ”นายออฟถามอัยยาเพราะทุกครั้งวันนี้เขาจะต้องออกไปเที่ยวกับเพื่อนๆ

“นายมันก็เป็นซะแบบนี้สมองถึงไม่เจริญซักที…”

“แล้วเธอล่ะวันๆเอาแต่นั่งอ่านหนังสือไม่ออกไปเที่ยวบ้างเลยหรือไง”

“ใครว่าฉันไม่เคยออกไปเที่ยว”อัยยาคัดค้านเพราะไม่อยากให้ใครพูดว่าเธอเป็นเสด็จป้า

“งั้นวันนี้พวกเราไปเที่ยวกันมั้ยล่ะ”เขาเอ่ยชวนขณะที่เจ้าตัวนั่งอึ้งเพราะตั้งแต่เกิดมายังไม่มีเพื่อนผู้ชายคนใดเลยที่ชวนเธอไปเที่ยว

“...”