รักใสใสของนายตัวร้ายกับนันตัวดี

ลำดับตอนที่ #2 : ความรู้สึกแปลกๆ

“ฮั่นแน่...ออฟนายกับยัยอัยยาชอบกันก็ไม่บอก”เพื่อนที่เห็นเหตุการณ์ต่างพากันแซวคนทั้งคู่ทำให้ทั้งอัยยาและนายออฟเขินไปตามๆกัน

อัยยาหลบตาของพวกเพื่อนๆของนายออฟแล้วพูดว่า“ฉันไปล่ะ...ต้องไปเตรียมตัวน่ะ”อัยยาพูดแล้วรีบวิ่งแจ้นออกมาด้วยความเขิน

                5 นาที หลังจากนั้น อัยยาก็ขึ้นไปกล่าวคำสดุดีผู้ก่อตั้งโรงเรียนได้อย่างฉานฉลาด ไม่ว่าจะมีเหตุการณ์แบบนั้นเกิดขึ้นเหตุการณ์ที่ทำให้เธอหวั่นไหวหรือแม้จะพบว่าบนกระดาษที่เธอร่างเอาไว้ใช้อ่านนั้นเต็มไปด้วยลายการ์ตูนล้อเลียนเธอแบบอุบาทว์ๆเต็มไปหมด สงสัยว่าต้องโดนแกล้งตอนที่เธอวางทิ้งมันไว้ก่อนไปเข้าห้องน้ำแน่

                “ค่ะ! อันดับต่อไปเราก็จะพบกับวงดนตรียอดฮิตของโรงเรียนที่ทุกคนรอเคยแล้วนะค่ะ ขอเชิญพบกับวง วีเซ่อ เอ๊ย! วีซ่าแบนด์ค่ะ แหมขอโทษนะคะรีบพูดไปหน่อย”ทุกคนต่างพากันหัวเราะเพราะนึกว่าอัยยาแกล้งปล่อยมุกไปอย่างนั้นเอง แต่จริงๆแล้วเธอจงใจต่างหากล่ะ

“เฮ้ย! “ “โครม!” นายออฟผู้ซึ่งขึ้นเวทีมาเป็นคนสุดท้ายเพื่อเป็นเทคนิคส่วนตัวในการเรียกเสียงกรื๊ด ดันหกลมหน้าทิ่มเสียงดังสนั่นตอนเกือบถึงกลางเวที เพราะอัยยาแกล้งยกสายไมโครโฟนที่ตนเองถืออยู่ขึ้นกะทันหันทำให้เขาสะดุดหมดสภาพเสียงฮือฮาจากผู้ชมดังขึ้นมาด้วยความตกใจเมื่อหนุ่มหล่อมาดดีล้มลง

“อุ๊ย! เป็นอะไรหรือเปล่าค่ะ ไม่ต้องต้องรีบมากขนาดนั้นก็ได้ค่ะสาวๆที่นี้เค้ารอได้อยู่แล้ว จริงมั้ย  ค้า...ทุกคน”อัยยาพูดใส่ไมค์แซวนายออฟ คล้ายกับว่าจะช่วยแก้สถานการณ์เฉพาะหน้าให้

“แหม! ก็คุณพิธีกรนั่นสิครับ ดันทิ้งหัวใจไว้บนเวทีหวังจะให้ผมสะดุด คนหล่อก็แบบนี้แหละ”พอนายออฟพูอจบสาวๆก็กรื๊ดชอบใจกันลั่น มีเพียงอัยยาเท่านั้นที่ทำท่าจะอาเจียนบนเวที

“เป็นอะไรไปครับคุณพิธีกรอาเจียนแบบนั้น...ท้องเหรอ”นายออฟยังแซวไม่เลิก

“ก็ไม่เป็นไรหรอกนะคำพูดของหมามันติดคอน่ะ”อัยยาเอาคืนบ้างแต่อัยยาก็ต้องตกใจเพราะนายออฟดันพูดขึ้นว่า

“พวกผมวง วีซ่าเบนด์ขอเชิญคุณพิธีกรให้เกียรติร้องเพลงกับผมซักเพลงสิครับ”

“ไม่...”อัยยาพูดออกไมค์โดยไม่รู้ตัวจึงแก้สถานการณ์เฉพาะหน้าไปว่า

“ไม่มีปัญหาน่ะค่ะ แหะๆๆ”งานวันนั้นดำเนินต่อไปได้ดีโดยไม่น่าเชื่อทุกคนในที่นั้นสนุกสนานกันมากจนลืมเวลากันเลนทีเดียว

                ช่วงสอบกลางภาค

            “อัยยา! ครูได้ยินว่าเธอเรียนดีใช่มั้ย จะเป็นไรมั้ยถ้าอาจารย์จะฝากนายออฟห้อง5ให้เธอช่วยติวหัวสมองระดับนั้นน่ะมีแต่เธอคนเดียวที่สอนได้”อาจารย์นาฏนารีตรงเข้ามาถามอัยยาขณะที่เธอกำลังทานอาหารอยู่ในโรงอาหารของโรงเรียน

“เออ...นายออฟเหรอค่ะ”อัยยาไม่อยากตอบตกลงเพราะบุคคลที่อาจารย์จะมาให้ติวคือนายออฟ

“จะไม่ติวหรือไงอัยยา”อาจารย์คนนี้ทำเสียงเข้ม

“อัยยาเธอจะไม่ติวให้กับเขาเหรอ...ถ้าเป็นฉันน่ะฉันจะรีบตอบตกลงอาจารย์ทันทีเลยล่ะ”สายฝนที่นั่งทานอาหารอยู่กับเธอตรงนั้นด้วยเสนอความคิด

“ได้ค่ะ สบายมาก”อัยยาพูดคำนี้ออกไปแล้วนึกอยากถอนคำพูดซะจริงๆ