คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ผละ! ฟุ้บ!
.............................................................................................................................
ผละ! ฟุ้บ!
Smile :
ฮ่ะ! โอ่ม่ายนะ ฉันกระชากพี่แกงแรงเกินไปหรอเนี่ย ?! ม่ายน๊า!!!!
Kangsom :
ไม่ๆ มันไม่เปนความจิงใช่ไหม..? สมายเทอดึงฉันแรงเกินไปแร้วนะ ฉันไม่อยากจะเชื่อว่า ตอนนี้ฉันทับร่างน้อยๆของสมายอยู่นะไอ้แกง! ลุกเร็วๆสิว้ะไอ้แกง!
"[เปิดประตูห้องสมาย] เฮ้! สมายไปกิน......เฮ้ย!!!"
"เฮ้ยๆ[รีบกระโดดออกจากตัวสมาย] ฉันป่าวนะต๊อป ไม่มีอะไรเรย"
"ใช่ ต๊อปไม่มีอะไรจิงๆนะ"
"แร้วที่ฉันเหนเมื่อกี้มันคืออะไรล่ะ สมาย! พี่แกงรู้ไหมพี่แกงทำอะไรลงไป ถ้าสมายท้อง จะรับผิดชอบไหมฮ่ะ!"
"เฮ้ย! ต๊อป พี่ไม่ได้ทำอย่างงั้น คือ....มันเปนอุบัติเหตุนะน้องต๊อป น้องเข้าใจผิดแร้ว"
"ใช่ ต๊อป เราไม่ได้ทำแบบนั้นนะ มันเปนอุบัติเหตุ"
"สมายคิดว่าฉันโง่ขนาดนั้นเรยหรอ เหนขนาดนั้นแร้วนะ สมายบอกมาเรย พี่แกงข่มขู่เทอแล้วเทอก็ไม่ยอมพี่แกงเรยทำแบบนี้ใช่ไหมล่ะ บอกมาเรยนะสมาย"
"ก็บอกว่าไม่ใช่ก็ไม่ใช่สิต๊อป"
"มันเปนอุบัติเหตุไงล่ะต๊อป"
"เหอะ! พี่แกง แบบนี้มันเกินไปแร้วนะ ย้าก! [กระโดดถีบแกงส้ม]"
"โอย .... TT ต๊อปทำอะไรพี่เนี่ย ... พี่เจ็บนะ [พยายามลุกขึ้นจากพื้น แต่ลุกไม่ไหว]"
"ใช่! มันเจ็บเท่ากับที่พี่ทำกับเพื่อนหนูงัยล่ะ!"
"ต๊อป ..... เราเสียใจนะ ต๊อปเคยฟังเราบ้างไหมอ่ะ เคยบ้างไหม! แร้วถีบพี่แกงฟรีๆแบบนี้มันแฟร์ไหมฮ่ะ! [ก้มลงไปพยุงตัวแกงส้ม นอนที่ตัก]ดูสิพี่แกงเจ็บมากนะ"
"เหอะ! เข้าข้างกันไป เด๋วจะพาไปอยู่ด้วยกันในนรกเรยไหม [ชิ้ง! หยิบมีดขึ้นมา แต่ว่าเปนมีดปลอม แค่เอามาข่มขู่เฉยๆ]"
"เฮ้ยๆ ต๊อปจะทำไรอ้ะ [ยกมือขึ้นทำท่าหยุด]"
"ต๊อป ฉันรู้ว่าต๊อป เหนเราเปนเพื่อนจึงช่วย แต่ว่ามันอุบัติเหตุ ต๊อป...เอามีดเก็บเถอะนะ"
"โอเคร...ฉันยอมเก็บ [พร้อมเก็บมีดลงกระเป๋า] แต่เทอต้องเล่าให้ฉันฟัง ว่ามันอุบัติเหตุยังไง ได้ไหมล่ะ ...?!"
"ได้เลย! เด๋วแปปนะต๊อป เด๋วฉันอุ้มพี่แกงนอนบนเตียงดีๆก่อน พี่แกงเขาเจ็บน่ะ [ค่อยพยุงแกงส้มไว้ อย่างทุลักทุเล]"
"อ่ะ! เล่าได้ ...!"
"คือ ... พี่แกงน่ะ จะไม่เฝ้าฉันเพราะงอลฉันนิดหน่อย หรือแกล้งฉันก็ไม่รู้ แล้วพี่แกงก็ทำท่าจะเดินออกจากห้อง แต่ฉันไม่อยากให้พี่แกงไป เลยตัดสินใจกระชากแขนพี่แกงให้เข้ามาเฝ้าฉัน แต่ว่าฉัน......กระชากแรงเกินไปน่ะ พี่แกงก็เรย...เอ่อ... อย่างที่เหนอ้ะ"
"อ่อ...ก็แค่นี้เอง ไม่บอกฉันแต่แรกเนอะ บ้าเอ๊ย!"
"อ้าว...ก็ต๊อปไม่ฟังฉันเรยนิ"
"ขอโทดนะสมาย [พร้อมจับไหล่สมาย] ขอโทดนะค่ะพี่แกงส้ม [ยกมือไหว้แกงส้ม]"
"อื้อ...[รับไหว้] โอย...! เจ็บ ต๊อปพี่ว่าต๊อปถีบพี่แรงปะ...ไปหน่อย..นึงนะ" [ไรเตอร์:แกงส้ม เขาไม่เรียกว่าหน่อยนึงแร้วนะ มันเรียกว่าแรงโครตๆอ่ะ]
"โทดน๊า น๊า น๊า...[กระพริบตาปริบๆ]"
"อื้ม พี่ไม่ได้ว่าหรอกพี่แค่บอกน่ะ"
"เอิ่ม...ตอนนี้ฉันคิดว่า ใครกันแน่ที่ต้องเฝ้าไข้ฉัน แต่ว่าฉันคิดว่าตอนนี้ฉันต้องเฝ้าอาการพี่แกงละล่ะ จิงม่ะต๊อป"
"เอ่อ...คิดว่างั้นแหละ เอ่อ..งั้นฉันไปหาแม่สมายละ เพราะว่าแม่เทอทำคัพเค้กให้ฉันกินฉันหิวล่ะ บะบาย"
"ตอนนี้เราก็อยู่2คนแร้วใช่ไหม...?"
"ใช่สิค่ะ พี่แกง"
"ทำตัวให้เปนปกตินะ พอเราโตขึ้นแต่งงานกันจะได้อยู่ด้วยกัน ชินๆ งัย"
"พี่แกงอะไรเนี่ย ... >< แต่งงงแต่งงานอะไรล่ะ"
"อ้อ...ไม่แต่งใช่ม่ะ"
"แต่งๆๆๆ"
"555 จ้า"
ในเวลาค่ำคืน...
...........................................................................................................................
จบไปตอนนึงแร้วน๊า ติดตามตอนต่อไปด้วยเน้อ ยุฮู้
ความคิดเห็น