ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ขอ...ชายเข้าห้อง ?!
น้องยิ้มจะขอให้พี่แกง มาอยู่ห้องด้วยไหมเน้อ .. ? ไปอ่านกันเลยดีกว่าเนอะ!
.............................................................................................................................
Kangsom :
ตอนนี้ผมกำลังลุ้นเรยคับ ว่าสมายของผมจะขอให้ผมมาอยู่ห้องด้วยกัน O.O[อึ้ง!] ผมกัวว่าพ่อกับแม่สมายจะกระโดดถีบผมออกจากบ้านน่ะสิ ทำงัยดี หรือว่าจะให้สมายขอไปเรย (เผื่อได้ 555) งั้นให้สมายขอละกัน เผื่อมันฟลุก 555
"เอาน่า เด๋วขอแม่ให้"
"อ่า.....อื้ม!"
"แม่ขา...!!! [พร้อมวิ่งขึ้นบันไดบ้านไป เพื่อไปเรียกแม่]"
@ชั้น2 (บ้านสมาย)
"อ้าว! ลูก...ทำไมวันนี้ไม่นอนหอล่ะ กลับมาทำไม ..? แร้วเรียกแม่ดังลั่นเลยมีไรลูก" เสียงแม่ของฉันเองแหละจ๊ะ
"แม่จ๋า เอ่อ...คือวันนี้สมายไม่ค่อยสบายนิดหน่อยน่ะค่ะ เรยกลับมาบ้าน"
"แค่นี้หรอจ๊ะลูกที่เรียกแม่ดังลั่นเชียว..."
"ป่าวจ๊ะแม่ มันมีอีกเรื่องนึงคือ... แม่ตามหนูลงมาสิค่ะ[จับมือแม่แล้วพาวิ่งลงไปข้างล่าง]"
@ชั้น1 (บ้านสมาย)
"นี่งัยค่ะ แม่...[แบมือท่าต้อนรับไปทางแกงส้ม]"
"นี่ไคล่ะจ๊ะ ลูก..."
"เอิ่ม...สวัสดีคับ[ยกมือไหว้] ผมชื่อแกงส้มครับ เปนรุ่นพี่ที่สนิทกับน้องสมายเขาน่ะครับ"
"อ่อ...หรอจ๊ะลูก งั้นเหนว่าวันนี้สมายป่วยนิดนึงนินา... งั้นให้หนูแกงไปเฝ้าลูกสมายในห้องไปเรยนะจ๊ะ อืม...มาหาแม่หน่อยสิจ๊ะ[โบกมือเรียกแกงส้ม]"
"อ่อ...ครับ ^___^ [ก้าวไปหาแม่สมาย]"
"อื้ม..[จับหน้าแกงส้มหมุนไปหมุนมา] หน้าตาใช้ได้เรยนะเราน่ะ โตขึ้นอยากเปนอะไรล่ะจ๊ะ"
"เอ่อ...ผมอยากเปน The Star น่ะครับ"
"อ้าว! พี่แกงอยากเปนเหมือนหนูเรยนะ"
"อ้าว...หรอจ๊ะน้องสมาย"
"สมายๆ ลูกมายืนข้างพี่เขาสิลูก [โบกมือเรียก แร้วชี้ให้ไปยืนตรงนี้]"
"ค่ะ [ก้าวไปข้างๆแกงส้ม] ทำไมอ้ะค่ะแม่"
"แม่คิดว่า... ลูก2คนเข้ากันดีนะ แม่คิดว่าจะจัดให้ลูกแกงส้มเปนลูกเขยของบ้านเรางัยล่ะจ๊ะสมาย"
"เฮย... แม่พูดอะไรไปเนี่ย [วิ่งไปปิดปากแม่ไว้]"
"ฮ่าๆ [เอามือเก้าหัว แบบเขิลๆ]"
"หนูยังเรียนอยู่นะแม่"
"ใช่ครับๆ"
"งั้นตอนนี้แม่คิดว่าจะให้แกงส้มเปนแฟนกับน้องสมายดีไหมล่ะ"
Kangsom :
แม่ของสมายคิดไรอยู่เนี่ย พูดแบบนี้ก็เขิลเปนนะ
"จะดีหรอครับ คุณแม่น้องสมาย"
"อื้ม! แม่อนุญาตเรยแหละจ๊ะ"
"งั้นก็ได้คับ ^______^ [ยิ้มกว้าง]"
"พี่แกง... พูดอะไรออกไปเนี่ย เขิลนะ"
"ฮ่าๆ บอกความจิงกับแม่น้องสมายไปเหอะน๊า"
"ความจิงอะไรหรอลูกสมาย"
"ก็....ก็คือว่า...ว่า คือ...."
"ฮ่าๆ ช้านะงั้นบอกเองก็ได้ คือแม่สมายคับ คือว่าเราผมกับสมายน่ะคับ เปนแฟนกันตั้งแต่วันเปิดเรียนวันแรกแร้วครับ"
"โห้...! ลูกสมายไม่บอกแม่เรยนะ[ขยี้หัวสมายด้วยความเอ็นดู]"
"อ้าว...ก็ใครจะกล้าบอกล่ะค่ะแม่"
"555 ลูกเรานิ เสน่ห์ปลายจวักเรยนะเนี่ย วันแรกก็มีแฟนซะแระ 55"
"อ่า...แม่อย่าล้อหนูสิค่ะ หนูไปข้างบนแร้ว! [จับมือแกงส้ม แร้วพาวิ่งขึ้นห้องไป]"
Stop :
ฮัลโหลๆๆๆ มีใครเหนหัวฉันบ้างไหมเนี่ย... ฉันยืนอยู่ทั้งคนไม่มีใครสนใจฉันเรย โธ่เอ๊ย!
"อ้าวหนู... หนูเปนใครล่ะจ๊ะ"
"อ่อ...เปนเพื่อนไอ้สมายมันล่ะค่ะ"
"อ้าว...ก็ไม่บอกเรยนะจ๊ะ ม่ะๆตามแม่มาเด๋วแม่จะทำขนมคัพเค้กให้กิน ไปนั่งเก้าอี้ก่อนสิ ดีเรย วันนี้แม่จะได้มีคนคุยด้วย"
"อ่อ...ขอบคุนค่ะ [วิ่งไปนั่งเก้าอี้อย่างไม่รีรอ]"
ในขณะที่แม่สมายทำคัพเค้กให้สต๊อปนั้น ในขณะเดียวกันแกงส้มกับสมายที่อยู่ข้างบน...
@ห้องสมาย
"โอ๊ย! แม่ก็นะ แม่ก็ พูดอะไรไม่รู้อ้ะ สมายเขิลจะแย่แร้ว! [กระโดดขึ้นเตียง]"
"โธ่...เขิลไรเล่า ดีจะตาย แม่น้องสมายอุตส่าให้เราคู่กันจะอายทำไมล่า...^___^"
"พูดต่อหน้าพี่ แล้วก็ต๊อปอ้ะ มันน่าอายนะพี่แกง"
"คิดมากนะเด็กน้อย [มือขยี้หัวสมาย]"
"หนูไม่ใช่เด็ก!"
"โธ่ๆ แฟนงอลซะแระ ไปดีกว่า...ชิๆ [ทำท่าจะเดินออกจากห้อง]"
"จะไปไหน! [ฉุดแขนแกงส้มไว้แล้วดึงมา]"
ผละ! ฟุ้บ!
..........................................................................................................................
ผละ! ฟุ้บ! มันคือเสียงอะไรน๊า...? พี่แกงล้มหรือเปล่าหว่า..? หรือสมายตกจากเตียง...? โอ๊ย!ชักอยากรู้ๆ งั้นต้องติดตามซะแร้ว ใช่ไหมจ๊ะรีดๆๆๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น