คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : [Spoiler#6] Just do it - by smeaw
“mic check 1… 2…”
ลำโพงตัวใหญ่ที่ขนาบข้างเวทีอยู่ช่วยกันกระจายเสียงทุ้มต่ำของ มาร์ค ต้วน ให้สะท้อนไปทั่วคลับเล็กๆแห่งหนึ่งที่ซ่อนตัวอยู่ในชั้นใต้ดินของย่านฮงแด เสียงเบสหนาหนักและเสียงโห่ร้องจากฝูงชนด้านล่างไม่เคยทำให้หัวใจแรปเปอร์หนุ่มสัญชาติอเมริกันเต้นผิดจังหวะ มาร์คกระชับไมโครโฟนในมือ ความคิดที่อัดแน่นอยู่ในสมองถูกถ่ายทอดผ่านทางบีทหนักๆของเพลงฮิปฮอปที่เขาเองเป็นคนควบคุม ใบหน้าเรียวสวยเปื้อนยิ้มเมื่อคนทั้งฟลอร์ยกมือขึ้นโยกซ้ายขวาตามจังหวะที่ตนกำหนด และยิ่งฉีกยิ้มกว้างเข้าไปใหญ่เมื่อเหลือบไปเห็นเพื่อนสนิทเดนตายนาม แจ็คสัน หวัง สวมแว่นตาดำยืนแดนซ์ไม่แคร์สื่ออยู่ที่ชั้นสอง (สลับกับการโบกไม้โบกมือมาทางมาร์คแล้วทำท่าวางโตว่า ‘นี่เพื่อนผม นี่เพื่อนผม’)
ก่อนแสดงจบ ร่างโปร่งบางกระโดดลงจากเวทีแล้วชี้ขึ้นไปยังบริเวณที่แจ็คสันยืนอยู่ก่อนจะทำมือเป็นสัญลักษณ์ว่าเดี๋ยวเจอกัน คนที่กำลังส่ายสะโพกอยู่ด้านบนวางขวดเบียร์ลงแล้วชูนิ้วโป้งขึ้นแทนคำตอบ มาร์คยิ้มรับ แต่ทว่า...
…
“ไม่”
“มาร์ค”
“ไม่ก็คือไม่”
“ไอ้มาร์ค”
“ถึงกูจะดีใจมากกกกกกกกก” มาร์คที่กลับมาอยู่หลังเวทีแล้วหยิบผ้าขนหนูขึ้นเช็ดหน้า ก่อนจะหันไปลากเสียงยาวใส่เพื่อนสนิทตัวเล็กที่กำลังทำหน้าหงอยเหมือนหมาไม่มีเจ้าของอยู่ทั้งที่เมื่อครู่ยังระริกระรี้ตอนที่เขาบอกว่าจะพาเข้าหลังเวทีมาเจอดีเจสาวสุดเซ็กซี่ “...ที่มึงสละเวลาอันมีค่าดั่งทองมาหาแรปเปอร์ต๊อกต๋อยอย่างกู แต่แจ็คสัน งานนี้กูขอปฏิเสธจริงๆหว่ะ”
“ก็แค่ไปฟีตให้ศิลปินในค่ายกูเอง ร้องสามสิบวิคนก็ลืมหน้ามึงแล้ว น่า นะนะ”
“กูบอกมึงแล้วไงว่ากูไม่อยากทำ เพื่อนในกลุ่มกูหายไปหลงแสงสีแล้วกี่คนมึงรู้ไหม--”
“โธ่ ไอ้นี่ กูบอกแล้วไงว่าแค่ไปฟีต มึงอ่านปากกูนะครับ ฟีต-เจอ-ริ่ง รับรองจิตวิญญาณแรปเปอร์ฮงแดยังไม่ทันออกจากร่างมึงก็โดนเขาถีบลงมาแอ้งแม้งอยู่ใต้ดินเหมือนเดิมแล้ว เอาน่า ถือว่าช่วยกูนะเพื่อน แล้วอีกอย่าง... ช่วงนี้มึงร้อนเงินไม่ใช่หรอ?”
“...”
“สาวที่คบอยู่เขากำลังจะทิ้งมึงไปหาใครเขาก็รู้กันทั้งวงการ รู้มาถึงกูด้วย”
“...”
“อะแฮ่ม... พี่แจ็คสันคิดว่า น้องมาร์คไม่มีทางเลือกแล้วนะครับ”
— โปรดติดตามต่อในเล่ม —
ความคิดเห็น