คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : open heart [don't leave me]
Dong huny ‘part
หลัเลิเรียนวันนี้ผมั้ใะไปหาสุที่รัอผมรับ >//<ไม่บอ็รู้ใ่ม้าว่าใร ฮี่ๆ
อ๊อ~ โอ้วเย้!เลิเรียนแล้วไปหาสุที่รัผมเลยีว่า ผมเินมาที่ห้อเรียนอวัมินอผมเพื่อมารอรับแ่วัมินอผม(อผม พูไ้เ็มปาเ็มำเลยนะฮยอน><)เเ่็ยัไม่เลิเรียน เห้อ อาารย์ะพูไรเยอะแยะเนี้ย
“เอาหล่ะวันนี้เลิเรียนไ้แล้วเอันพรุ่นี้นัเรียนทุน”
ผมเินเ้าไปในห้อหลัาที่อาารย์เินออมาวัมินหันหลัให้ผมเลยไม่รู้ัวว่าผมเินเ้าไปหาเ้า ฮ้า~นาหันหลัยัน่ารัเลย
“วัมินรับ ^^”
“อ้ะ0_0 อ้าวฮยอมาหาผมมีไรหรอรับ’’
“ฮยอมารับวัมินรับ”
“อ่ออออ~ ั้นฮยอรอแปปนะฮ้ะ”
“รับ^^”
“ยอมิน ยอมิน ยอมิ๊นนน ื่นไ้แล้ว ื่นๆๆๆ- -^ทำไมถึไ้ปลุอยาปลุเย็นนานี้นะ- -”
“หืมม= =”
“ะลับบ้านไมยอมินหรือะอยู่่วยภารโรปิห้อ- -^”
“= =นายลับไป่อนเลยวัมินันะอยู่ทำธุระอัน่อน”
“เหอะ- -^ ธุระอนายือนอนใ่ไมหล่ะ ั้น็แล้วแ่นายเลย นอนให้เ็มทีนะ- -^ “
“อื้มมมมม~” ผลุบหน้าหลับ่อ
“ไปันเถอะฮยอ"
“รับ”
“ฮยอ ถือระเป๋าให้นะรับ ^^”
“อ....เอ่อไม่เป็นไรหรอฮยอผมถือเอไ้”
“นะรับ*-* นะๆๆ”
“อ....โอเๆ ็ไ้ฮ้ะ-//-” บทสนทนาบลรที่วัมินเินเนี้ยแหละ
เห้อออ~ทำไมวนแฟนไปเที่ยวมันถึไ้ยาเย็นแบบนี้นะ ผมทำัวไม่ถูเลย เินมาั้ไลแ่ผมยัล้าพูเลย อยาับมือ็ไม่ล้พอ ทำไมผมถึี้าแบบเน้T0T(แิ้นในใ)
“อ่าาา~ฮยอมีอะไระพูรึเปล่าฮ้ะ?”
“อ....เอ่อือว่าือพรุ่นี้วันเสาร์ไปเที่ยวับฮยอไ้ไมรับ>//<”
“เอ่อ.... อ่า.....็ไ้รับฮยอไปันสอนหรอรับ?”
“ไ้รึเปล่ารับ? ^^”
“อืมมม ็ไ้ฮ้ะ”
“ั้นพรุ่นี้ฮยอมารับที่บ้านนะรับ”
เ้าวันเสาร์
ในที่สุวันที่ผมรออย็มาถึ +[++++]+ เมื่อือผมนอนไม่หลับเลยื่นเ้นมาๆเลยในที่สุผม็ะไ้เที่ยวับวัมินะที วันนี้ผมั้ใะพาวัมินไปเที่ยวทะเลแ่ไปแ่อนเ้าเย็น็ลับ
“สวัีรับ ุแม่ วัมินื่นรึยัรับ”
“ื่นแล้ว้ะำลัแ่ัวอยู่อีสัพัลมาแล้วหล่ะ^^”
“อ่า อบุรับุแม่^^”
ผมมานั่รอวัมินในบ้านไ้สัพั็เอุแม่อสอแฝ แม่อสอแฝใีมาเลยผมิว่าะโนยิออนอบ้านะแล้วถ้ารู้ว่าผมว่าพาลูเ้าไปเที่ยว
“ฮยอมารับวัมินหรอ?”
“อ้าวยอมิน อื้มฮยอมารับวัมินไปเที่ยวหน่ะ ^^”
“ฮยอ~ รอนานไมฮ้ะ”
“ไม่นานรับ ^^เราะไปันเลยไมรับ?”
“ฮ้ะ ยอมินนายะไป้วยไม?”
“ไม่หล่ะไม่อยาเป็น พวนายไปเหอะ”
“อ่าา~ อืมๆ ั้นไปหล่ะบาย”
“ไปเหอะฮยอ”
“รับๆ^^”
ผมเินออมาพร้อมวัมินที่หน้าบ้านเพื่อไปึ้นรถ ูเหมือนวัมินะอยาให้ยอมินไป้วยนะหรือผมแ่ิมาไปเอหรือเปล่าแ่ผมเห็นสายาที่วัมินมอยอมิน สรุปมันยัไันแน่นะ
“ฮยอะพาผมไปไหนหรอฮ้ะ?”
“ไปทะเลรับ วัมินอยาไปไม?^^”
“เอ่อ.... แล้วแ่ฮยอเถอะฮ้ะ”
“อ่ารับ”
ผมับรถพาวัมินไปเที่ยวทะเลเราออมาั้แ่เ้าแ่ว่าะมาถึ็เือบเที่ยแล้วผมเลยพาวัมินแวะหาไรินัน่อน
“วัมินรับเราแวะหาอะไรินัน่อนีไมรับฮยอเริ่มหิวแล้วหล่ะรับ?”
“อ่า ฮ้ะๆ ผม็เริ่มหิวแล้วเหมือนัน”
“รับ^^”
ผมพาวัมินแวะินร้านอาหารแถวๆทาที่ะไปถึทะเล
“สวัี่ะี่น่ะ^^”
“2นรับ^^”
“เิทานี้่ะ”
ผมับวัมินเินามพนัานไปนั่ที่โ๊ะและสั่อาหารระหว่าที่รออาหารผมเลยวนวัมินุย
“วัมินรับอยาไปเที่ยวไหนรึเปล่ารับนอาทะเล^^?”
“แล้วแ่ฮยอเถอะฮ้ะ ผมยัไ็ไ้”
“อ่ารับ^^”
เหมือนวัมินะูเบื่อๆที่มาเที่ยวับผมนะ หรือผมิไปเอันนะแู่วัมินไม่มีวามสุเลยผมวรทำยัไี เห้ออ~
“อาหารมาแล้ว่ะ^^”
หลัาที่เราทนอาหารันเสร็ผม็ับรถมาที่ทะเล วันนี้นเยอะเหมือนันนะเนี้ยวัมินอาะไม่อบ็ไ้นะเนี้ย
“นเยอะัฮยอเราลับันเหอะ ผมไม่อบนเยอะๆ”
“อ่าั้นเราไปที่แม่น้ำฮันันนะรับฮยออยานัุ่ยับวัมิน^^”
“แล้วแ่ฮยอแล้วัน”
ในที่สุ็ไม่ไ้เที่ยวับวัมินนไ้เห้ออ ทำไมนถึเยอะแบบนี้นะผมับรถมาถึแม่น้ำฮัน็เย็นมาแล้วใล้ะมืแล้ว้วยบรรยาาศีริๆอย่าน้อยให้ผมไ้นัุ่ยับวัมินที่แม่น้ำฮัน็ยัี^^หลัาผมรถแล้วผม็พาวัมินมานั่เล่นที่แม่น้ำฮัน
“วัมินรับฮยออถามอะไรหน่อยไ้ไมรับ?”
“ฮยอะถามไรหรอฮ้ะ?”
“วัมินอยามาเที่ยวับฮยอรึเปล่ารับ?”
“อ่าาา..... ็อยาสิฮ้ะไม่อยาะมาทำไม^^”
“รับ ฮยอีในะที่วัมินอยามา^^”
เห้อโลอไปที วันนี้ผมถอนหายใไปี่รอบแล้วเนี่ย ผมนึว่าวัมินะไม่อยามาะอีเราสอนเียบันทัู้่ไม่มีใรพูอะไรออมาเลยสัำ แ่วัมิน็ทำลายวามเียบ
“ฮยออบผมริหรอ?”
“ฮยอไม่ไ้อบวัมินหรอ”
“ั้นฮยอะมาบับผมททำไมฮ้ะ!!!”
“ฟัให้บ่อนสวัมิน”
“ฮยอะพูอะไร!?”
“ที่ฮยอบอว่าไม่อบวัมินหน่ะเพราะฮยอรัวัมิน่าหา^^”
“ล.... แล้วทำไมถึไม่บอให้บ่อนเล่า-3-“
“อโทษรับ^^”
ุ๊บ ผมูบหน้าผาวัมินเพื่อเป็นารยื่นยันว่าผมรัเ้าริๆ
“0///0ฮ....ฮยอทำอะไรฮ้ะ ?”
“อ่า อโทษรับ^^”
“....ไม่เป็นไรฮ้ะ”
“แล้ววัมินหล่ะรัฮยอไม?^^”
“........”
“วัมินยัลืมยอมินไม่ไ้ใ่ไมรับ?”
“อโทษฮ้ะ.....”
“รับฮยอเ้าใ”
ผมไ้แ่เอามือลูบหัววัมินเท่านั้น เอาริๆแล้วผมเ็บนะเ็บมา้วยผมรัวัมินมานสามรถลายเป็นนเห็นแ่ัวไ้เลย ผมอยาให้วัมินรัผมนเียวแ่นเียวเท่านั้น ยัะผม็ะพยายามทำให้วัมินลืมยอมินให้ไ้
“ฮยอ.....”
“รับ?”
“อ....เอ่อ เราเลิันเถอะ”
“ห....ห้ะ! ทำไมหล่ะรับ ทำไมฮยอทำอะไรผิรึเปล่ารับ?”
“ป่าวหรอฮ้ะฮยอไม่ไ้ทำอะไรผิ เเ่ผมไม่อยาทำให้ฮยอเ็บ ่อให้ฮยอรัผมยัไ็ามผม็ลืมยอมินไม่ไ้หรอ ไม่ไ้ริๆฮ้ะ!!!”
“ไม่เลยรับไม่เลยฮยอไม่เ็บฮยอทนไ้ ทนนว่าวัมินะลืมยอมิน”
ผมโหำโออไปว่าผมไม่เ็บ ผมะทำทุอย่าเพื่อให้วัมินอยู่ับผม
“ฮยออย่าฝื้นเลย”
“อร้อหล่ะรับอย่าเลิับฮยอไ้ไม ถ้ามันสุแล้วริๆฮยอะปล่อยวัมินไปแ่อนนี้อย่าเพิ่ไปไ้ไมรับ?”
“แ่....”
“อย่าทิ้ฮยอไปไ้ไม?”
“..........็ไ้ฮ้ะ”
ผมึวัมินเ้ามาอ้วยวามีใถ้าวัมินเลิับผมไปผม็เหมือนผมาอาาศหายใผมเลยมอว่าวามรัืออาาศถ้าผมามันผมหายใ่อไปไม่ไ้
End’ ให้ายเหอะึ้มา(แึ้อแ่อยู่นเียวแหละไรเอร์- -^)อนนี้ไ้แรบันลเอ้ยบันาลใานิยายอMay112นัเียนอแ่มใส่ที่อบมา><อบุนะฮ้าบบบ
© Tenpoints !
ความคิดเห็น