ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เพื่อเทอ...(ฟิค ทอมดี้)

    ลำดับตอนที่ #4 : รัล ?

    • อัปเดตล่าสุด 3 ธ.ค. 48


    ยูเดินมาส่งอ๊อฟกับธารที่หน้าโรงยิม



    \" ไม่ไปไง \" ธารถามยู



    \" ไม่เอาอะเด๋ยวไปช่วยเด็กแถวนี้เปลี่ยนเสื้อผ้าดี น่าหนุกกว่าเยอะ \"





    \" ตามใจ \"



    \" เออยูน้องน้ำใครคัดเข้ามาวะ \"



    \" เราเอง ทำไมอ่ะ \"



    \" เปล่าไปเหอะเด๋ยวกลับคอนโดดึก \" ธารรีบหชุดมืออ๊อฟเดินไปเพื่อไม่ให้เสียเวลา



    แต่ระหว่างเดินออกไปมีแต่คนมองคู่นี้เป็นตาเดียวอาจจะเป็นเพราะอ๊อฟเป็นเด็กใหม่แถมยังหน้าตาดีอีก







    \" หนีหน่อยคะ \" เสียงใสพูดอย่างหอบๆดังมาจากด้านหลังจนอ๊อฟหันหน้าไปชนกลับเจ้าของเสียงนั้น



    \" โอ้ย! \" ผู้หญิงคนนั้นล้มจนหัวเข่าถลอก อ๊อฟทำอะไรไม่ถูกได้แต่ยืนมองไม่รู้ว่าเป็นความบังเอิญ พรหมลิขิตหรืออะไรกันแน่เพราะคนที่ล้มตรงหน้าอ๊อฟคือ รัลคนเดียวกันที่อ๊อฟชนเมื่อกลางวัน



    \" เฮ้ย! นายช่วยรัลให้ลุกขึนดิ \" ธารตบไหล่อ๊อฟจนสะดุ้งอ๊อฟก้มลงพยุงรัลลุกขึ้นมา



    \" โอ้ย  ฮือๆ \" อ่าวรัลน้ำตาซึมซะงั้นและมันก็ทำให้อ๊อฟรู้สึกผิด(โรคแพ้น้ำตาอะ)อ๊อฟพยุงรัลมานั่งที่ม้าหินใกล้ๆ





    \" รัลเธอร้องไมอ่ะ \" ธารถามงงๆ



    \" ไม่ทันแล้ว  ฮึก \" รัลพึมพำไม่ค่อยรู้เรื่องอ๊อฟมองหัวเข่าที่มีเลือดซึม



    \" เราขอโทษนะ \" อ๊อฟบอกพลางปาดน้ำตาบนแก้มใสๆของรัล



    \" ไม่ทันอะไรละรัล พูดดีๆดิ \" ธารย้ำ



    \" วันนี้เรารีบกลับบ้านแต่ไม่ทันรถแล้ว \"



    \" แค่นี้เอง เด๋ยวรอคันต่อไปก็ได้ \"



    \" ไม่ได้ แม่สั่งให้เราถึงบ้านภายใน5โมงครึ่ง \" ใครก็รู้ที่รัลเรียบร้อยเรียนเก่งขนาดนี้เพราะกลัวแม่แค่ไหน



    \" อีก20 นาทีจะครึ่งแล้วนะธาร \" อ๊อฟบอกพลางมองนาฬิกาและมันก็ทำให้รัลเริ่มร้องอีกครั้ง



    \" กูพูดอะไรผิดวะ \" อ๊อฟคิดแล้วมองหน้าธารงงๆ คำตอบของธารคือการยิ้มแหยๆแล้วส่ายหน้า





    \" เอ่อ...เรามีมอไซด์อ่ะ จอดอยู่ตรงป้อมยามหน้ารร. \" อ๊อฟพูดขึ้น



    \" ก็ไปส่งรัลดิ พึ่งมาบอกอะไรตอนนี้เร็วเข้า \" ธารบ่น





    \" งั้นรัลรอตรงนี้นะคับเด๋ยวเรามารับ \" อ๊อฟ



    \" ค่ะ \" อ๊อฟลุกขึ้นวิ่งตรงไปทางที่จอดรถ สักพักรถรถมอเตอร์ไซด์ก็ถูกขับตรงมาที่ม้าหินที่เดิม





    \" นายรีบซิ่งไปเลยนะเว้ย ระวังแม่รัลด้วยละ \"ธารบอกอ๊อฟพยักหน้ารับ งงๆ



    \" ธารไปซื้อของให้เราด้วยนะ เบ๊ของผม \"จากนั้นรถเคลื่อนตัวออกอย่างรวดเร็วโดยที่มีรัลนั่งอยู่ข้างหลังพร้อมกันประโยคทิ้งท้ายจากปากอ๊อฟธาร ธารยืนเกาหัวงงๆ อีกแล้วหรอซ้อมบาสมาเหนื่อยๆต้องมานั่งเป็นคนใช้ไออ๊อฟอีก อุตส่าห์หลอกให้ไปส่งรัล





    \" อะไรวะ \" ธารพึมพำในใจแต่ก็ต้องสะดุ้งกับเสียงเรียก



    \" ยังไม่กลับอีกหรอคับนางฟ้าน้อย \" ธารหันกลับไปทางต้นเสียงอย่างหงุดหงิด



    \" เห็นว่ากลับยังละ \" ธารตอบเจ้าของเสียงเรียกคือน้ำ





    \" น้ำถามดีๆนะคับ \"



    \" อือ ขอโทษ \" ธารบอกเสียงเรียบ



    \" ให้น้ำไปส่งที่บ้านไหมฮะ \"



    \" พี่ต้องไปซื้อของก่อน \"



    \" เด๋ยวน้ำไปเป็นเพื่อนก็ได้ \"





    \" เฮ้อ  ! ตามใจแล้วกัน\" น้ำเดินออกไปนอกรร. พร้อมกับธารเพื่อจะไปซื้อของตามที่อ๊อฟสั่ง



    อ๊อฟมองนาฬิกาข้อมือข้อมืออย่างกังวล ท้ามกลางรถที่ติดไฟแดงอยู่เต็มไปหมดเหลืออีก 5 นาทีจากที่เจ้าตัวบอกซอยหน้าก็จะเป็นบ้านรัลแล้ว



    \" เกาะแน่นๆนะคับ รัล \" อ๊อฟตัดสินใจฝ่าไฟแดง ร่างบางเอาหน้าแนบกับหลังพร้อมกอดคนข้างหน้าอย่างหวาด ถึงอยากอยู่ใกล้ชิดแบบนี้นานๆ แต่ทำไงได้มันจำเป็นนิ



    \" ขอบใจนะคะ \" รัลรีบิ่งเขย่งเพราะแผลที่เข่าเข้าบ้านไป อ๊อมองนาฬิกาข้อมืออีกรอบ 5 โมงครึ่งแปะ อ๊อฟกดเบอร์ของธารโทรออกอย่างรวดเร็วเพื่อไม่ให้เพื่อนและเบ๊ของเค้าเป็นกังวล   ธารหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋ากระโปรง ขึ้นมารับอย่างหงุดหงิด และก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงได้หงุดหงิดอยู่ตลอด



    \"  อะไร \"  ธารกรอกเสียงกวนๆใส่โทรศัพท์



    \"  พูดดีๆซิคับ \"



    \"  เรื่องมากน่ามีอะไรก็ว่ามา \"



    \"  ซื้อของให้เรายังฮะ \"



    \"  อือ กำลังซื้ออยู่  อ๊อฟเราขออะไรนายอย่างหนึ่งได้มะ \"





    \"  ได้มั้งคับ  \"  ฮีอฟลังเล



    \"  เรื่องเป็น เบ๊ อะนายลดเหลืออาทิตย์เดียวได้ไหม \" ธารต่อรอง



    \"  น่าสงสารเด็กตาดำๆ ก็ได้คับ \"  อ๊อฟยอม



    \"  อือ แล้วนายส่งรัลทันเวลาปะ \"



    \"  ทันดิระดับนี้แล้ว \"



    \"  ก็ดีแล้วพรุ่งนี้เจอกัน \"



    เนี่ยแหละนิสัยธารชอบวางโทรศัพท์ตัดหน้าคนอื่นทั้งๆที่ยังพูดไม่จบ



    ธารเก็บโทรศัพท์กลับเข้าที่เดิมแต่พอหันไปมงรอบๆตัวเองก็ไม่เจอ



    คนที่มาเด้วยกันเมื่อกี้ น้ำหายไปไหน ถึงจะเป็นร้านขายอุปกรณ์



    การเรียนเล็กแต่เวลาเด็กนักเรียนเลิกเรียนคนก็ค่อนข้างที่จะเยอะ



    แปลกเด็กคนนี้ทำไมชอบทำตัวลึกลับ ธารหยิบของตามที่อ๊อฟสั่ง



    แล้วเดินไปต่อแถวคิดเงินที่แคทเชียร์   ตื๊ด ๆๆ  เสียงเตือนข้อความ



    จากโทรศัพท์ธรดังขึ้น ธารหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดเมสเสจดู





    น้ำมีเรื่องต้องรีบกลับบ้านก่อน  ขอโทษนะฮะ   แล้วไว้วันหลังน้ำจะไปส่ง          นางฟ้าน้อย-_ -













    >>> ยังไงก็เม้นท์กันเยอะนะไม่รู้หนุกป่าว



    >>> อยากให้เรื่องมันออกมาแบบไหนก็บอกได้นะ



    >>สัญญาว่าจะรีบมาอัพบ่อยถ้าเป็นไปได้เพราะงานเยอะมากต้องเรียนพิเศษอีก

    \"\"\"\"\"\"\"\"\"\"\"\"\"\"
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×