ตอนที่ 38 : บทที่ 5 - 4
บทที่ 5 – 4
“น้องธา”
“อย่ามาเรียกแบบนี้”
“เรามาลองคบกันนะ พี่อยากคบกับเราจริงๆ ไม่ใช่อยากเอาชนะ ใจนี่เราได้ของพี่ไปแล้ว”
วะ ว่าไงนะ ใจนี่เธอได้ไปแล้วเหรอ หมายถึงหัวใจของเขาเป็นของเธอ ทำไมรู้สึกเหมือนตัวจะระเบิด หมายความว่าสิ่งที่เขารู้สึกคือมากกว่าชอบ?
บ้าน่า... จะว่องไวอะไรปานนั้น เรายังไม่ได้สนิทกันจนพัฒนาเป็นความรักได้
“พูดอะไรออกมา”
“พูดสิ่งที่อยู่ในนี้”
ไม่พูดเปล่า เขายังจับมือของเธอให้ทุบบนอกด้านซ้าย แน่นอน ว่าเธอรับรู้ได้ถึงอัตราการเต้นของหัวใจชีคฮาคิม มันเหมือนจังหวะเดียวกับอัตราการเต้นหัวใจของเธอ ไม่น่าเชื่อก็ต้องเชื่อ หรือสิ่งที่เขาพูดออกมาจะเป็นความจริง
อ่า... ไม่ได้เมาไม่ได้มึนขนาดนั้น แต่ทำไมรู้สึกเลือดลมสูบฉีดใบหน้าขนาดนี้ ธาราจะดึงมือกลับ แต่อีกฝ่ายดึงมือเธอไว้ เขาขยับตัวเข้ามาใกล้ ดวงตาสองคู่สบกัน ขนาดว่าเธอสูงร้อยเจ็ดสิบ ก็ยังต่ำเตี้ยกว่าอีกฝ่ายที่สูงมาก แถมรูปร่างยังใหญ่โต เธอแลดูตัวเล็กบอบบางไปเลยเมื่อใกล้กัน
“ฉันงง... ไปหมดแล้ว”
เปล่งเสียงออกมาเบาหวิว งงและสับสนในตัวเองที่ปล่อยให้เขาเข้ามาในพื้นที่ส่วนตัวของตัวเอง ใกล้ชิดกันแบบไม่ปัดป้องหรือถอยหนีเหมือนตอนแรก
“งงอะไร งงที่ถูกพี่ชอบเหรอ”
“คิดว่าจะหลอกคนอย่างกันได้รึไง”
ธาราหรี่ตา หลังพยายามรวบรวมสติเข้าร่าง แต่คนตัวใหญ่ยิ้มกว้างมากกว่าเดิม ยิ้มกว้างจนน่าหมั่นไส้
“เปล่าเลย พี่แค่อยากให้เรามั่นใจ ไม่เคยคิดหลอก พี่คงไม่เอาชื่อเสียงตัวเองมาล้อเล่นกับลูกสาวมาเฟีย แถมยังเป็นหุ้นส่วนทางธุรกิจ มันไม่คุ้มหรอก”
“ฉันไม่ใช่ผู้หญิงเรียบร้อย”
“พี่รู้ รับได้”
“ฉันห้าว ฉันเกรียน ฉันปากเสีย ด่าเก่ง ใช้ความรุนแรงเก่ง ต่อยเก่ง เตะเก่ง”
“อันนี้พี่ก็รู้ และคิดว่ารับมือได้สบาย”
ชีคฮาคิมยิ้มละมุนละไม ยิ้มชวนละลายและธาราเองก็ยังรู้สึกไม่อยากเชื่อ รอยยิ้มของเขาไม่ใช่แค่ชวนใจสั่น แต่มันยังเปี่ยมไปด้วยความห่วงหาอาทรล่อลวงสุดฤทธิ์
“ฉันอ้อนไม่เป็น ฉันไม่น่ารัก ไม่สวย”
“สวยและน่ารักสำหรับพี่คนเดียวก็พอ เพราะพี่ก็ชอบที่เราเป็นตัวของตัวเอง”
ไม่พูดเปล่าแต่โน้มใบหน้ามาจุ๊บเหม่งของธาราหนึ่งที ดันร่างบางถึงเตียงนอน รู้ตัวอีกทีคนที่ไม่เคยใจง่ายมาก่อนสนชีวิตก็ถูกดันให้นอนลงแล้วมีร่างใหญ่ทาบทับอยู่ด้านบน เขากอดหลวมๆ แต่มือนี่ไม่ได้อยู่นิ่งเลยสักนิด ค่อยๆ ใช้ความชำนาญลูบไล้และกล่อมเกลาธาราที่กำลังงุนงงกับพฤติกรรมย้อนแยงของตัวเอง
“กลับห้องคุณไปได้แล้ว”
“คบกันนะ”
“อย่าเร่งรัด”
“อยากเร่งรัด เอาเป็นว่าถ้าอยากให้หยุดบอกพี่”
เดี๋ยวนะ อยากให้หยุดอะไร ธาราเริ่มทุบบ่าไหล่ของชีคฮาคิมคนเจ้าเล่ห์ เขาจะยังไงกับเธอเนี่ย ต้องการอะไรไม่ทราบ
“ชีคฮาคิม”
“ลองมองตาพี่”
เอ่ยเสียงห้าวทุ้มแต่เต็มไปด้วยความอ่อนโยน ธาราอาจเป็นคนดุ เธอห้าว เธอดื้อ แต่ในความห้าวความดื้อ เขาว่าเธอมีความน่ารักซ่อนอยู่ และน่าจะมีความหวานซ่อนอยู่ด้วย เหมือนที่เขากำลังสัมผัสอยู่ตอนนี้
“ไม่ คุณต้องการอะไร”
“ลองทำความรู้จัก ในฐานะคนกำลังคบกัน หรือเรียกสั้นๆ ในบัญญัติของคนตัวไป ว่าเราเป็นแฟนกัน”
“แฟน?”
ปากอิ่มพึมพำเหมือนละเมอออกมา ชั่วชีวิตนี้ไม่คิดว่าจะได้ใช้คำนี้หรอกนะ เธอพร้อมโสดตลอดไป หากก็ไม่คิดว่าจะมีใครอยากใช้คำว่าแฟนด้วย ผู้ชายอย่าว่าแต่เข้ามาจีบเลย แค่มองเขายังไม่กล้ามอง เพราะเกรงสายตาดุๆ ของเธอ
“ครับ เป็นแฟน”
“ทำไมฉันต้องยอมชีคเจ้าเล่ห์แบบคุณด้วย”
“เพราะคนแบบพี่มีคนเดียวในโลก ไม่อยากเสียดายทีหลังก็รีบรับพี่ไว้พิจารณาเถอะ”
ปากบอกให้พิจารณาหากในใจของชีคหนุ่มนั้นแน่วแน่ไม่มีทางปล่อยลูกเสือตนนี้ออกจากถ้ำ
“ฉัน... อืม...”
ธาราหลับตาลงเมื่อปากร้อนๆ ทาบทับลงมา คลอเคลียเพียงภายนอก ไม่เคยมีใครได้เข้าใกล้เธอแบบที่เขากำลังทำ สาวเจ้าลองปล่อยใจของตัวเอง สัมผัสนี้เธอไม่ได้รังเกียจ อยากรู้เหมือนกันว่ามันจะไปจบลงตรงไหน แรงต้านทานของหัวใจและร่างกายมันจะไหวหรือเปล่า
…………………………….
สวัสดีค่ะ ทยอยอัพแล้วนะคะ ชีคที่ร้ายเธอที่รัก ฝากเป็นกำลังใจให้กันด้วย อย่าถามว่าแต่งจบยัง เร่งมากค่ะ เหลือตอนจบยังไม่แต่ง หัวตันมาก นิยายน่ารักๆ มีกลิ่นไอทะเลทราย ฝากติดตามด้วยค่ะ
ปล. เปิดเรื่องพี่ขุนเขา ไว้รอแม่ยกแล้วนะคะ ฝากไปแอดติดตามรอความฟินของพี่ด้วยค่ะ
ขอบคุณจากใจ
กานต์มณี ช่อศิญา ไข่มุกสีดำ
 |
|
 |
|
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
122 ความคิดเห็น
-
#90 Peeploy16 (จากตอนที่ 38)วันที่ 14 มกราคม 2564 / 14:59ยอมง่ายจางงง#900
-
#89 dokao (จากตอนที่ 38)วันที่ 14 มกราคม 2564 / 09:53อุต๊ะ น้องธา#890
