ตอนที่ 21 : บทที่ 3 - 2
บทที่ 3 – 2
สามเดือนกว่าแล้วละ สามเดือนที่เขาไม่ได้เถียงไม่ได้พูดไม่ได้เจอ มีเพียงภาพเธอที่มีคนส่งมาให้ จนอดคิดไม่ได้ว่าตัวเองโรคจิตหรือไง ที่มานั่งมองภาพถ่ายผู้หญิงคนหนึ่งในมือถือด้วยอิริยาบถต่างๆ ราวกับเธอคือนางในฝัน ทั้งที่ความจริงเจ้าตัวก็เป็นเพียงผู้หญิงธรรมดา
และพอความห่างไกลทำงาน แทนที่ฮาคิมจะหลงลืมเธอไปตามกาลเวลา เปล่าเลย สิ่งที่เกิดขึ้นคือหัวใจทำงานหนัก มันกระสับกระส่าย รู้สึกอยากเจอ รู้สึกอยากตอแย และอยากเห็นหน้า ทั้งที่เราก็ไม่ได้มีอะไรต้องข้องเกี่ยวกันยกเว้นการทำงาน
“ฮาคิม หลับหรือยัง”
“ยังครับแม่นาว”
“หมู่นี้ทำงานหนักไปหรือเปล่าลูก”
สามีบอกเธอว่าช่วงนี้ฮาคิมกลับดึก แม้จะมีบ้านของตัวเอง แต่ทุกวันหยุดฮาคิมจะกลับมานอนที่คฤหาสน์หลังใหญ่ ตอนนี้ลูกของเธอโตกันหมดแล้ว จากเด็กตัวน้อยๆ ที่คอยแต่เรียกหาพ่อหาแม่ เติบใหญ่เป็นชายชาตรีเรียนจบจนทำงาน เธอได้แต่ยิ้มและยอมรับว่าวันเวลาช่างผ่านไปเร็วเหลือเกิน
“ก็ นิดหน่อยครับ”
“พักผ่อนบ้าง ดูหน้าตาสิ เหมือนคนอดหลับอดนอน”
อดหลับอดนอนนี่ไม่เกี่ยวกับงานเลย แต่เพราะนอนไม่หลับเพราะในหัวเอาแต่คิดถึงใครบางคน ฮาคิมกำลังคิดว่าตัวเองเริ่มอาการหนัก หากเขาก็ยังปกปิดไว้ด้วยใบหน้านิ่งๆ อย่างน้อยก็ไม่มีกี่คนที่รู้เรื่องของเขา แน่ๆ มีไอ้ธวัชละ มันว่าจะใช้พักร้อนยาวๆ มาเที่ยวหา เพราะประเทศเขาตอนนี้เข้าสู่ฤดูหนาว กลางทะเลทรายจึงไม่ร้อนมาก
“ขอโทษที่ทำให้แม่นาวเป็นห่วง”
“พ่อเราเขาก็ห่วง”
แต่ด้วยความเป็นผู้ชาย และต่างก็อยู่ในวัยที่โตแล้ว จึงให้คนเป็นแม่เข้ามาคุยกับลูก คนเราร่างกายไม่ใช่เครื่องจักร หนักไป หักโหมไป สุดท้ายจะกลายเป็นทำร้ายตัวเองโดยไม่รู้ตัว เจ็บป่วยขึ้นมาจะแย่ ฉะนั้นก็เลือกดูแลตัวเองดีๆ ดีกว่าปล่อยให้เกิดเรื่องตามมาภายหลัง
“ผมทราบครับ เพียงแต่อยู่ในช่วงต้องเซ็นเอกสารและประชุม”
ไหนจะงานนอก ขนาดว่าเขาไม่ใช่ชีครัชทายาทงานยังหนักขนาดนี้ ไม่อยากจะคิดถึงลูกของท่านลุงว่าจะง่านยุ่งขนาดไหน พวกเราถูกส่งไปเรียนต่างประเทศ เพื่อกลับมาจะได้รับช่วงธุรกิจของวงตระกูล พ่อเป็นลูกคนที่สอง ส่วนแบ่งต่างๆ ก็แบ่งสันปันส่วนกันตามลำดับ แต่เฉพาะเงินจากธุรกิจของครอบครัวเราก็กินไม่หมดแล้ว แต่ก็ต้องทำต่อไป
“วาซาคงจะยุ่งเหมือนกันใช่ไหม”
“ครับ บางทีผมเกรงใจ วาซาทำงานหนักมาก”
คนมายืนตำแหน่งมือขวาต้องเก่งรอบด้าน เพราะบางเรื่องฮาคิมก็ออกหน้าชัดเจนไม่ได้ โดยเฉพาะเรื่องที่มันเทาๆ ในวงการธุรกิจมันก็ต้องมีซิกแซกบ้าง ไม่มีใครมือขาวสะอาดไปหมดทุกเรื่อง และคำว่าผลประโยชน์ไม่เข้าใครออกใคร
“ทำแต่งานจริงๆ ทุกคนเลย”
มะนาวขอบ่นสักหน่อยเถอะ ไม่ว่าจะลูกชายคนโต คนกลาง หรือคนเล็กไม่มีวี่แววว่าจะหาสะใภ้มาให้เธอกับสามีสักที แบบนี้เมื่อไรจะได้อุ้มหลาน จริงๆ ก็ไม่ได้รีบหรอก แต่ถ้าหนุ่มๆ เอาแต่ทำงาน ลมหายใจเข้าออกมีแต่งานคงมีลูกช้าแน่ๆ
“พวกเราอยู่ในช่วงทำงานนี่ครับ”
“ปีหน้าจะสามสิบแล้วนะลูก”
“ครับ คงแก่อีกปี”
“แก่ที่ไหน ลูกชายแม่ออกจะหล่อ”
มะนาวภูมิใจในตัวฮาคิมมาก ถึงจะไม่ได้เป็นลูกแท้ๆ แต่เธอก็รักดังลูกในไส้ คลุกคลีและรู้ใจกันเป็นที่สุด
“แม่ครับ”
“ว่าไงลูก”
“ถ้าเรารู้สึกหัวใจเต้นแรง แสดงว่าเราชอบเขาใช่ไหมครับ”
เป็นคำถามง่ายๆ อาจเพราะไม่เคยชอบใครอย่างจริงๆ ชีคหนุ่มจึงต้องการความแน่ชัด อย่างน้อยก็จะได้รู้ว่าเขาไม่ได้ทึกทักอาการหนักไปเอง
“หึๆ จริงๆ หัวใจของมนุษย์เราเต้นแรงได้จากหลายสาเหตุหลายปัจจัย บางทีแค่วิ่งหรือออกกำลังกายก็เต้นแรงได้แล้วละลูก หรือถ้าเกี่ยวกับเพศตรงข้าม มันก็แล้วสถานการณ์ ว่าแต่ ลูกชายแม่เก่งทุกเรื่อง ทำไมถึงมาถามเรื่องง่ายๆ แบบนี้”
“ผมว่าความรู้สึกคนเราซับซ้อนและเข้าใจยาก”
“ที่พูดนี่คือหมายความว่าไม่แน่ใจตัวเองใช่ไหม”
มะนาวถามยิ้มๆ ลูกชายสุดหล่อพยักหน้าแทนคำตอบ
“หรือว่าตกหลุมรักใครเข้าแล้ว”
“ไม่น่าจะใช่ความรัก แค่... นึกถึงครับ”
“นึกถึง หรือคิดถึงเอาให้แน่นะลูก”
เรื่องความรักเป็นเรื่องของคนสองคนก็จริง แต่บางทีคนที่เอาแต่ทุ่มเทให้กับงาน ก็อาจจะหลงลืมและไม่รู้จักความรู้ที่อบอวลไปด้วยความรัก ไม่แปลกใจหากเจ้าตัวจะแยกไม่ออก เพราะนี่อาจเป็นครั้งรักกับความรู้สึกแสนพิเศษที่เกิดขึ้นกับลูกชาย
ส่วนคนที่ไม่แน่ใจว่านึกถึงหรือคิดถึงมีสีหน้าครุ่นคิด มันไม่ใช่ปัญหาใหญ่ แต่หัวใจของเขาเองที่สับสน ฮาคิมเก่งรอบด้านก็จริง แต่ความเก่งเหล่านั้นมันใช่ไม่ได้กับความรู้สึกในตอนนี้ แยกยากว่ามันแบบไหน ยิ่งเจอคำถามจากแม่นาวด้วยแล้ว เขาคงต้องย้อนกลับมาคุยกับตัวเองซะก่อน
“ทำหน้าเครียดเหมือนกำลังจะเซ็นต์อนุมัติระเบิดนิวเคลียส์ไปได้ลูกชายแม่ มันไม่ได้หนักหนาขนาดนั้นหรอก ถ้ายังตอบแม่ไม่ได้ ก็ไม่ต้องซีเรียส”
“เปล่าครับ ไม่ถึงขนาดนั้น”
“แม่คงบอกลูกได้แค่ว่า ทำอะไรแล้วมีความสุข ทำแล้วมีความสบายใจ ทำแล้วไม่เดือดร้อนใคร ก็ทำไปเถอะลูก รู้สึกยังไงก็บอกคนคนนั้นไป อย่าเก็บอย่ากัก เพราะโอกาสคงไม่วนมาหาเราบ่อยๆ ถ้าวนมาแล้วก็รีบไขว่คว้าไว้”
…………………………….
สวัสดีค่ะ ทยอยอัพแล้วนะคะ ชีคที่ร้ายเธอที่รัก ฝากเป็นกำลังใจให้กันด้วย อย่าถามว่าแต่งจบยัง เร่งมากค่ะ เหลือตอนจบยังไม่แต่ง หัวตันมาก นิยายน่ารักๆ มีกลิ่นไอทะเลทราย ฝากติดตามด้วยค่ะ
ปล. เปิดเรื่องพี่ขุนเขา ไว้รอแม่ยกแล้วนะคะ ฝากไปแอดติดตามรอความฟินของพี่ด้วยค่ะ
ขอบคุณจากใจ
กานต์มณี ช่อศิญา ไข่มุกสีดำ
 |
|
 |
|
 |
|
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
🌺🌺🌺 เริ่มชอบสาวแล้วยังไม่รู้ตัวอีกนะ...