คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #26 : บทที่ 3 - 5
บทที่ 3 – 5
เอวาะลึมา รั้่อนที่ว่ายิ้มสวยแล้ว ทำไมพอรอยยิ้มรั้นี้ปราล้ายับว่ามีแรึูทำให้เธอละสายาไปาใบหน้าอท่านประธานไม่ไ้ ูีเินไปหรือเปล่า ่วยยิ้มให้ละลายใน้อยลหน่อยไ้ไหม หัวใบาลไปเยอะแล้วนะ อย่าให้้อร่อมัหวะมาว่านี้
“ุฮาเสยิ้ม”
“ทำไม ็แ่ยิ้ม”
โอ๊ย ไม่รู้ัวเลยเหรอว่ารอยยิ้มอเาอันราย่อเพศร้ามมาแ่ไหน เพราะไม่ไ้ยิ้มให้ใรไ้เห็น พอียิ้มทีวาอเอวาถึับพร่ามัว
ฟอ ฟอ
“ุฮาเส!”
เผลอวาเรียอีฝ่ายเสียั หอมแ้ม ใ่แล้ว เมื่อี้เอวาโนท่านประธานหอมแ้ม ไม่้อิเป็นอย่าอื่นเลย ะว่าเธอใบาปิไปเอ็ไ้ แ่ในุนี้ ารระทำอนัวให่มันแฝเร้นบาอย่า านที่เฝ้ามอ้วยสายาุัน แล้ว่อยๆ อ่อนแสลทีละน้อย นระทั่มาถึอนนี้ หอมสอฟอเลยเนี่ย
“หึ ทำไม ็อ?”
“ุฮาเสทำแบบนี้ับเอวาทำไม”
“อยาทำ”
อบสั้นๆ ทื่อๆ แบบำปั้นทุบิน แล้วเลิิ้วเล็น้อยเมื่อถูสาวเ้าัสีหน้าใส่เหมือนยายแมวัวน้อยที่อยาู่พาเสือัวให่ ทำยัไมัน็ไม่น่าลัว
“ปล่อยเอวาเลยนะ
ปล่อยๆ”
ิ้นเ้าไป ลาายื่นใหมแล้ว ยิ่ิ้นยิ่บบี้เสียสี มันน่าับฟัให้เหนื่อยหอบหมเรี่ยวแราเีย พยศเ่
“เ็บ่าอุ้มเมื่อืน”
“เอาเปรียบันเย”
พึมพำไม่เ็มเสียนั แ่เพราะใล้ิันนานี้นอบเอาเปรียบึไ้ยินัเน ยิ้มแล้วหัวเราะในลำอ อบหน้าอๆ บูๆ อเธอ มอแล้วมันเี้ยว เมื่อฮาเสมันเี้ยว็อไม่ไ้ยื่นหน้าเ้ามาใล้แนบปามูบนแ้มนุ่ม
ฟอ ฟอ
“ื่นใ”
“เอาอีแล้วนะะ”
“เ็บ่าอุ้ม
่าเ็ัว ่ารายผม แ่ถ้าลัวเสียเปรียบ อนุาให้หอมแ้มันืนไ้ไม่ว่าัน”
แล้ว็เอียแมสาให้หิสาว แ่เอวาสะบัหน้าหนีอย่าเือๆ ท่านประธานะบ้าเหรอให้เธอหอมแ้มืนนี่นะ มอมาาาวอัารยัรู้เลยว่ามีแ่เอวาที่เป็นฝ่ายเสียเปรียบ
ส่วนนอยาถูเอาเปรียบยิ้มร้ายๆ โอบอนบนเียสูมลิ่นหอมอ่อนๆ าร่าสาว อบโมเม้นแบบนี้ ั้แ่เิมาเาไม่เยอยาอู่นอนสัน มีแ่พวหล่อนอและทำเอทั้หม ูบ็แ่นับรั้ไ้ ไม่เยอยู่ในหัว ไม่เยอยู่ในวามทรำ บาน็ำไม่ไ้้วย้ำว่าเยนอน เพราะสำหรับพวเธอผ่านมาแล้ว็ผ่านไป
“หิวแล้ว”
“เปลี่ยนเรื่อ”
“เอวาหิวริๆ ่ะ”
“มีเรื่ออยาุย้วยมามาย
แ่เี๋ยวไว้ไปุยที่ฮ่อ็ไ้”
มีอะไรวนน่าใว่านี้อีเหรอ เอวาทำหน้าอึนๆ
ใส่ วามอทนอฮาเสึหมล ไม่อยาอบำถามอะไรอเธอแล้ว
ยัไ็อิมหน่อยเถอะ
“อื้อ...”
เอวาหายะลึเลยราวนี้ เมื่อนที่ไ้ื่อว่าเป็นท่านประธานวยโอาสูบเธอ ปาร้อนๆ ทาบลมาแล้วเธอหลับาแน่นๆ ออแรผลัไหล่ว้า แ่เาไม่ยับเยื้อน มิไยปาร้ายๆ ร้อนๆ ยับบี้เล้นลึ ไม่มีวามเ็บแ่มีวามวาบหวามเิึ้น เป็นพลัลื่นวามร้อนวิ่พล่านทั่วาย
นุ่มมา
หวานมา
นั่นือวามรู้สึประทับใและแสนะรารึใให้อยาแนบิ ฮาเสเป็นมาเฟีย น้อยรั้ะอ่อนโยนับู่นอน แ่นบนัไม่ใู่่นอน เธอือนที่เาอยาร่วมแร์ีวิที่เหลืออยู่ทั้หม ทุารระทำถ่ายทอออมาึนุ่มนวลหนัหน่วรวมทั้เร่เร้าอารม์ปรารถนา
สอแนระับร่าเล็เ้าหาอมาึ้น ่อนันเธอให้นอนลโยมีเาร่อมบูบ สอปลายลิ้นื่ม่ำวามหวานหลัเลาะเล็มบเม้มูึลีบปาบนและล่านพอใ ลิ้นร้อนออนับวามหวานในโพรปาอยาะรุมะราม มันเินะหัห้ามใหยุแ่เพียนี้
ูบ! ใ่แล้วเอวาโนูบ ทำอะไรไม่ถูส่เสียอืออาร้อท้วในราแร หาไม่รู้ไปยัไมายัไ มือที่วรทุบลับลายเป็นิแรๆ บน้นอแร่ หอบหายใหนัเหมือนวิาปลิปลิวออาร่า ่านเสียว วาบหวิว ส่ผลถึ่อท้อน้อยหเร็โยอัโนมัิ
……………………………
แม่ย้ามาามสัาแล้ว อ่านแล้วฟินมาๆ เลยนะ ฝาหนึ่อมเม้น หนึ่ำลัใให้ฮาเส้วยนะะ โหไม่ริ แ่หื่นริแน่ๆ
ปล. นิยายเปิอรูปเล่มแล้วนะะ ไปอราาพิเศษที่เฟสบุ สนพ.ไล์ออฟเลิฟ เลย่ะ
อบุาใ
าน์มี ไ่มุสีำ ่อศิา
 |
|
 |
|
 |
|
ความคิดเห็น