ภารกิจสิเน่หา (Re-Up)

ตอนที่ 3 : บทที่ 1 - 1

บทที่ 1- 1

ปรี๊น!!!

“กรี๊ด...”

ร่างบางที่กำลังขับรถออกจากทางแยกกรีดร้องด้วยความตกใจ แตะเบรกกะทันหันจนรถเสียหลักตกไหล่ทาง ดวงตากลมโตภายใต้กรอบแว่นสายตาปรือขึ้นยกมือตบแก้มและมองสำรวจรอบๆ รถ ทันเห็นรถคู่กรณีที่จอดเลยไม่ถึงร้อยเมตร แต่แทนที่เจ้าของรถคันดังกล่าวจะลงมาสำรวจความเสียหายของเธอ มันกลับออกตัวไปอย่างหน้าตาเฉย

“หน็อยแน่ มากไปแล้วนะเว้ย คิดจะปาดหน้ากันแล้วชิ่งหนีไม่รับผิดชอบงั้นเหรอ อย่าฝันว่าคนอย่างชมจันทร์จะยอม”

นักข่าวสาวเข้าเกียร์ถอยหลังถอยรถขึ้นจากไหล่ทาง ตามจี้ Lamborghini Reventon อย่างไม่ยอมแพ้ แต่ยิ่งเร่งมันก็ยิ่งช้า เพราะหนูแดงของเธอเป็นรถมรดกตกทอดจึงเร่งไม่ค่อยขึ้น แถมไอ้เจ้าคันหน้ามันยังเป็น เจ้าแห่งความเร็วที่มีเพียงไม่กี่คันบนโลก แต่ใครสนกันล่ะ หญิงสาวยังขับตามพยายามเร่งสปีดอย่างเต็มความสามารถ

“แม็คคะ ดูเหมือนว่าไอ้กระป๋องคันเมื่อครู่มันจะตามเรามานะคะ”

ธัญญ่านางแบบสาวที่เพิ่งจะเจอกันเมื่อคืนกระซิบ เพลย์บอยหนุ่มเหลือบตามองกระจกส่องหลังก็เป็นดังที่คนด้านข้างบอกจริง ๆ ชายหนุ่มจึงชะลอความเร็ว เจ้ารถกระป๋องไม่เจียมบอดี้จึงสบโอกาสแซงหน้าแล้วไปหยุดขวางทาง Lamborghini Reventon ของเขา

“สงสัยอยากได้ค่าทำขวัญ” เจ้าหล่อนเบ้ปากเหยียด ๆ

“ไม่เป็นไร ถ้าเขากล้าขอผมก็กล้าให้” แม็คตอบไม่ยี่หระ ขยับจูบ   ริมฝีปากของธัญญ่า

“รอแม่อยู่นี่นะหนูแดง ดูแลปุกปุยด้วยล่ะ”

หญิงสาวหมายถึงรถเต่าสีแดง และสุนัขพันธุ์ชิสุตัวสีขาว ซึ่งเจ้าสุนัขตัวน้อยก็เห่าสองครั้งเป็นการขานรับเจ้านาย แล้วคนที่เรียกตัวเองว่าแม่ก็เดินอาด ๆ ไปยืนเท้าเอวจังก้าหน้ารถหรูอย่างเอาเรื่อง

“มันลงมาแล้วค่ะดาลิ้ง”

“รอผมอยู่ในรถนะครับ ขอผมไปเจรจากับป้านั่นสักครู่”

หนุ่มหล่อยิ้มตาเยิ้มสื่อความหมายให้คู่ควง ที่จริงเขาว่าจะมาพักผ่อนไร่ของฌอห์นตามลำพัง แต่เมื่อคืนเขาก็ดันเจอกับเจ้าหล่อนเข้า บอกตรง ๆ ว่ารสรักของนางแบบสาวถูกใจเขามาก แม็คจึงหนีบมาไร่เดชาวัตด้วยกัน

เมื่อครู่ธัญญ่าดึงเขาเข้าไปกอดเจ้ารถคู่ใจที่มีความเร็วเป็นเลิศก็เลยปาดหน้ารถที่กำลังจะเลี้ยว คราแรกชายหนุ่มก็ว่าจะลงไปดู แต่เมื่อเห็นคู่กรณีไม่เป็นอะไรเขาจึงออกรถ แต่ใครจะคิดว่าอีกฝ่ายจะตามมาเรียกค่าทำขวัญ

“มีอะไรครับคุณผู้หญิง”

ทันทีที่ลงจากรถหนุ่มหล่อก็ยืดตัวเดินเข้าหาก่อนจะมาประจันหน้ากับแม่สาวร่างเล็ก ที่มีความสูงอยู่เพียงปลายคาง ใบหน้าปราศจากเครื่องสำอางจึงดูขาวซีดราวกระดาษ และเพลย์บอยหนุ่มก็ไม่ลืมที่จะสำรวจร่างสาวตามนิสัย

“ยิ้มอะไรไม่ทราบ”

“เปล่าครับ ผมก็แค่คิดอะไรเรื่อยเปื่อย”

“แต่ฉันเห็นสายตาทุเรศ ๆ ของคุณ”

“โอ้... ถ้าสายตาของผมมันทำให้คุณบุบสลายตรงไหนก็ขอโทษด้วยนะครับ”

รอยยิ้มและสีหน้าของชายหนุ่มลูกผสมบวกกับสายตาที่อ่านไม่ออก ทำเอาคนที่เคยเก่งต้องหายใจหลายครั้งเพื่อเรียกความเชื่อมั่น ก่อนจะตวัดสายตาภายใต้กรอบแว่นต่อสู้

“ไม่ต้องมาทำเป็นพูดดี”

“โอเค ตกลงคุณผู้หญิงมีเรื่องอะไรจะคุยกับผมหรือครับ ถ้าไม่มีผมจะได้รีบไป” ได้ยินแบบนี้ชมจันทร์ยิ่งเดือด

“เมื่อกี้คุณขับรถประสาอะไร ไม่เห็นเหรอว่าฉันเปิดไฟจะเลี้ยวซ้าย แต่คุณก็ยังพุ่งมาราวคนขับรถไม่เป็น ใบขับขี่น่ะจับฉลากได้มาหรือไง ถ้าเกิดฉันเป็นอะไรไปใครจะรับผิดชอบ ไหนจะรถของฉันอีก”

ยิ่งพูดก็ยิ่งขึ้น ไอ้ที่ว่าจะพูดนิดเดียวเลยยาวเป็นหางว่าวแถมอารมณ์กรุ่นโกรธก็ยังเพิ่มเป็นเท่าตัว เมื่อไอ้ฝรั่งมาดกวนยิ้มมุมปากเย้ยเธอ

“อะไรกันป้า ผมไม่ได้ทำอะไรผิดเลย แหม...มาโมเมให้เป็นความผิดของผมเฉยเลย” อยากจะแหมยาว ๆ จริงๆ

“ไอ้คนบ้า ใครเป็นป้าคุณ ฉันชื่อชมจันทร์ และฉันก็ไม่ได้โยนความผิดให้คุณ” หญิงสาวเถียงหน้าดำหน้าแดง

“อ้อ...ชื่อป้าจันทร์นี่เอง”

“อย่ามาล้อฉันนะ”

“เฮ้...ผมเปล่าล้อ ป้านั่นแหละขับรถไม่ดู ผมขับมาบนทางเอกนะครับส่วนป้าน่ะทางโท ใครกันที่ไม่เข้าใจกฎจราจร ถึงผมจะเป็นคนต่างชาติแต่ผมก็ไม่ได้โง่ แล้วจากสภาพรถของป้าก็ไม่ได้บุบสลายตรงไหนนี่นา”

ยิ่งเห็นคนตรงหน้าทำท่าเคืองแค้นแม็คก็ยิ่งสนุก เออแฮะ ได้เถียงกับยัยป้าจันทร์ก็ให้รสชาติไปอีกแบบ มีแต่สาว ๆ อ้อนมานานไอ้แม็คเบื่อละ

“แต่ฉันก็เปิดไฟเลี้ยว นายนั่นแหละขับไม่ดูตาม้าตาเรือ นี่คงจะกอดจูบกับยัยนั่นมาตลอดทางสิท่าถึงได้ไม่สนใจมองถนน แถวนี้เป็นถนนเขตชุมชนทางมันแคบหัดระวังบ้าง ถึงจะเป็นทางเอกมันก็ผิดเหมือนกัน”

“ไม่เอาน่าป้า อย่าเถียงแบบข้าง ๆ คู ๆ ป้าไม่มีหลักฐานสักหน่อย จุ๊ ๆ อย่าพยายามเรียกร้องความสนใจเลยครับ เพราะอย่างป้าน่ะ...ให้แก้ผ้านอนอยู่บนเตียงผมก็ไม่สนหรอก”

ชมจันทร์อ้าปากนึกคำด่าไม่ออกไปชั่วขณะ เกิดมาไม่เคยพบเคยเห็นผู้ชายหลงตัวเอง เออใช่ ที่ว่าหล่อดูดี แต่นิสัยสำส่อนแบบนี้ก็ไม่เคยอยู่ในสายตาเธอเหมือนกัน

“อย่าหลงตัวเองไปหน่อยเลย หน้าตาอย่างนาย...ก็ไม่เคยอยู่ในสายตาฉันเหมือนกัน ชิ! ไอ้พวกของนอกไร้คุณภาพ”

       ชมจันทร์เบ้ปากอย่างรังเกียจ เล่นเอาหนุ่มเซ็กซี่ถึงกับเสียเซลฟ์

“มากไปแล้ว ไม่รู้ว่าที่ผ่านมาป้าไปเจอของนอกไร้คุณภาพจากที่ไหน แต่กับผมถ้าป้าได้ลองสักครั้งรับรองติดใจจนอยากใช้บริการอีก เพราะผมเป็นของนอกเกรดเอพรีเมี่ยม คุณภาพคับแก้ว”

แม็คยั่วกลับขยับเข้าใกล้จนชมจันทร์ต้องเป็นฝ่ายถอยหลัง

“ทุเรศ จะคับแก้วคับขวดฉันก็ไม่สน ถอยไปคนหยาบคาย”

“อ้าว ก็ป้าเป็นฝ่ายเริ่มก่อนจะว่าผมหยาบคายได้ไง ผู้หญิง! ปากไม่ตรงกับใจ”

“อย่ามาพูดจาเหมารวมฉันกับผู้หญิงของนาย แล้วก็ไม่ต้องทำเฉไฉออกนอกเรื่อง ฉัน รถฉัน หมาฉันต้องตกใจกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น นายต้องรับผิดชอบ”

“ไอ้รถกระป๋องนี่นะตกใจ” แม็คทำหน้าไม่อยากเชื่อ แหมยัยป้าหน้าจืดร้ายใช่เล่น

“ใช่ หนูแดงของฉันตกใจ ไหนจะหมาของฉันที่นั่งมาด้วยอีก” เธอชี้ไปที่รถ ซึ่งสุนัขตัวน้อยก็เห่าสองทีให้เจ้านาย

“ป้าคงใช้มุกนี้หากินบ่อยสิท่า มุกตกใจเรียกทรัพย์!”

“คนปากเสีย ไอ้...”

       หญิงสาวตาวาวโรจน์ และยังไม่ทันจะเอ่ยอะไรต่อ แม็คก็คว้ากระเป๋าหนังหยิบธนบัตรออกมาปึกหนึ่งยื่นให้หญิงสาวโดยไม่นับ

“ชู่ว์...อย่าเสียงดัง คนผ่านไปผ่านมาอายเขาเปล่า ๆ ไหน ๆ ป้าก็อุตส่าห์ลงทุนควบไอ้กระป๋องนี่ตามมา ดูท่ามันคงกินน้ำมันไปเยอะ อะนี่ ถือว่าเป็นค่าตกใจของป้า รถป้า แล้วก็หมาของป้าแล้วกันนะ”

ไม่รอให้หญิงสาวรับเพลย์บอยหนุ่มก็ถือวิสาสะจับมือบางและยัดเงินลงไปราวกับมันเป็นเรื่องธรรมดา ก็แหม...ค่าทำขวัญแค่นี้ขนหน้าแข้งเขาไม่ร่วงอยู่แล้ว

“คิดเอาเงินปิดปากความผิดงั้นเหรอ ฉันไม่ต้องการ” หญิงสาวคว้ามืออีกฝ่ายแล้วยัดเงินคืน

“แล้วป้าจะเอายังไง ผมไม่ว่างมายืนคุยกลางถนนกับป้าทั้งวันหรอกนะครับ”

“ใช่ รับ ๆ ไปเถอะอย่าเล่นตัวนักเลย หรืออยากจะได้เพิ่มกันยะ    ไอ้รถกระป๋องของหล่อนแทบจะเป็นเศษเหล็กวิ่งได้อยู่แล้ว แม็คเขาเจียดเงินให้ก็ดีเท่าไหร่แล้ว”

มากไปแล้วนะเว้ย! ชมจันทร์ตวัดเรดาห์ไปยังนางแบบสาวที่เคยเห็นโลดแล่นในจอทีวีด้วยความไม่พอใจ

“ไม่ใช่เรื่องของเธอหุบปากไปเลย”

“อ้าย...นัง...นัง...”

ธัญญ่าเต้นแร้งเต้นกาครั้นจะกรีดร้องเพื่อระบายก็ทำไม่ได้ด้วยกลัวเสียภาพพจน์ เพราะจากรถที่ชายหนุ่มขับมามันไม่ใช่ว่าเศรษฐีกระจอกที่ไหนจะมีขับได้ง่าย ๆ

“เงินก็ไม่เอา แล้วป้าต้องการอะไรไม่ทราบ”

คราวนี้แม็คถอดแว่นกันแดดออกเผยให้เห็นดวงตาสีน้ำตาลสุดเซ็กซี่ชัดเจน ชั่วขณะหนึ่งสาววัยยี่สิบห้าตกตะลึงไปเหมือนกัน ก็หน้าตาแบบนี้อย่างกับนายแบบหลุดออกมาจากนิตยสารยังไงยังไง ไม่อยากเชื่อว่าเขาจะหล่อเร้าใจได้ขนาดนี้ แต่เพียงครู่เดียวชมจันทร์ก็กลับมาเป็นคนเดิม

“หน้าตาก็ดีแต่เสียทีที่สมองกลวง เราคงไม่ต้องเถียงกันยาวหากนายยอมจอดรถไปดูกันสักนิด และเราคงไม่ต้องเสียเวลามากขนาดนี้ หากนายจะขอโทษฉันสักคำ แต่นี่ นายเพิกเฉยราวกับฉันเป็นคนผิด และนี่คือค่าทำขวัญของฉัน หมาฉัน และรถของฉัน”

แล้วแม็คก็ต้องสะดุ้งโหยงตาเขียวเมื่อถูกหญิงสาวกระทืบเท้าอย่างจัง จนธัญญ่าต้องรีบถลามาช่วยพยุง

“อย่างนายมันต้องโดนแบบนี้ สมน้ำหน้า”

“ผู้หญิงบ้า!”

แม็คสบถด้วยความเจ็บใจ มองตามหลังรถสีแดงรุ่นดึกดำบรรพ์อย่างแค้นเคือง ที่ถูกสาวเจ้าลบเหลี่ยมแบบไม่ทันตั้งตัว

………………………………….

มาแล้วจ้าเชิญไปส่องค่ะ เรื่องนี้มารูปแบบอีบุกนะคะ โหลดได้แล้วที่เวป Meb จ้า

ขอบคุณจากใจ

กานต์มณี ช่อศิญา

ภารกิจสิเน่หา ช่อศิญา (กานต์มณี) www.mebmarket.com จะด้วยพรหมลิขิตบันดาลชักพาหรือเป็นเพราะว่าผีผลักก็ไม่อาจรู้ได้ เมื่อหนุ่มหล่อเซ็กซี่ขี้เล่นแฝงอันตรายอย่าง แม็ค ไมเคิล คีนน์  ต้องโคจรมาร่วมงานกับนักข่าวสาวไทยจอมยุ่งอย่าง ชมจันทร์  งานนี้จึงไม่หมูอย่างที่คิด เมื่อคู่กัดต้องจับมือกันเพื่อภารกิจเสี่ยงตายระดับชาติ……………………………“ห้ามยุ่งกับครอบครัวฉันเด็ดขาด” ชมจันทร์เอ่ยเสียงรอดไรฟัน “ทุกอย่างมันขึ้นอยู่ที่คุณเท่านั้นว่าจะยอมดีๆ หรือจะต้องให้มีผู้สูญเสีย” แม็คกระซิบข้างใบหูด้วยน้ำเสียงข่มขู่ จากจูบที่จงใจกลั่นแกล้งเมื่อครู่ มันทำให้ชายหนุ่มเพิ่งรู้เดี๋ยวนี้เองว่าการจูบสาวเวอร์จิ้นมันไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คิด“นายมันไอ้ตัวร้าย”“เพิ่งรู้หรือไง แต่ถึงมารู้ตอนนี้มันก็สายไปแล้ว เพราะผมคงปล่อยให้ป้ามาเปิดโปงผมไม่ได้ นอกจากป้าต้องจำยอมร่วมภารกิจนี้จนกว่าจะสำเร็จลุล่วง” ‘ไอ้ตัวร้าย’ ตอกย้ำยิ้มมุมปากอย่างคนถือไพ่เหนือกว่า“โดยให้ฉันร่วมทำความชั่วกับนายนะเหรอ” เจ้าตัวเบ้ปาก แค่คิดก็สะอิดสะเอียนจะแย่“ความชั่วทำคนเดียวมันไม่สนุก มันต้องมีคนทำเยอะๆ ถึงจะน่าตื่นเต้น” คนพูดหัวเราะทั้งที่ไม่มีอะไรน่าขำ ..................