วิกฤตรักCEO

ตอนที่ 32 : บทที่ 5 - 5

บทที่ 5 – 5

        ถ้าความหึงหวงมันสามารถฆ่าคนได้ ยอมรับว่าเขากำลังรู้สึกอย่างนั้น ปกรณ์ก้าวลงจากรถยนต์เพื่อต้องการพานิต้ามาเปิดหูเปิดตา เขาเพียรโทรหาและส่งข้อความทางโปรแกรมไลน์หลายครั้งก็ไม่ประสบผลสำเร็จ คิดว่าระสาคงกลับห้องแล้ว ไม่เกินเที่ยงคืนเขาก็จะกลับเหมือนกัน ด้านนิต้าร้องไห้จนตาบวม หลังไปหาไอ้เพื่อนรักแล้วทะเลาะมีปากเสียงเมื่อเย็น เธอบอกไม่อยากอยู่คนเดียว เขาจึงออกมาเป็นเพื่อน

        แต่ใครจะคิดว่าระหว่างเดินจะไปเข้าลิฟต์ ดวงตาคู่คมหันไปทางรถสปอร์ตคันหนึ่ง ทว่าอะไรไม่หนักหนาเหมือนมีใครเอามีดแหลมคมมาขยี้หัวใจ เพลย์บอยหนุ่มไม่คิดเลยว่าตัวเองต้องมาเห็นภาพนี้ คงไม่อะไรหากหญิงสาวร่างเล็กนั่นไม่ใช่คนที่หัวใจนึกถึง นิต้าหันไปเช่นกัน เจ้าตัวยกมือปิดปากดวงตาเบิกโพลง แต่เพียงแค่นั้นเจ้าของรถกับร่างเล็กก็ผละออกจากกัน มันสตาร์ทเครื่องบีบแตรรถดังลั่นก่อนขับผ่านหน้าของปกรณ์ไป

        “นั่นมัน... คุณสานี่คะ”

        “แบบนี้สินะ ถึงไม่เปิดเครื่อง ทุเรศที่สุด”

        “กรณ์คะ”

        “ไปเถอะ คุณอยากเปิดหูเปิดตาไม่ใช่หรือนิต้า”

        “ฉันจะไปได้ยังไงคะ ในเมื่อคุณกำลังร้อนรุ่มเพราะเลขาหน้าอ่อนคนนั้น”

        น้ำเสียงคล้ายเจ็บปวดเอ่ยขึ้น ไม่อาจปฏิเสธได้ว่าตัวเองก็ปวดร้าวไม่แพ้คนข้างกาย พยายามหลอกตัวเองอย่างไรสุดท้ายความรู้สึกมันก็วนลูปมาจุดเดิม จุดเดิมที่เจ็บเจียนตายกับการกระทำของผู้ชายไร้หัวใจคนนั้น

        “งั้นผมไปส่งที่คอนโด”

        “ไม่คะ ไปคอนโดของเขต”

        “นิต้า”

        เขาหันขวับมองหญิงสาวที่พยายามฝืนทำเก่งว่าไม่เป็นอะไร เขากับเธอก็รู้พอๆ กับที่ไอ้เขตรู้นั่นแหละว่าอะไรเป็นอะไร สิ่งที่เขากลัวเกิดขึ้น ไอ้เขตไม่คิดจะหยุดจริงๆ และนอกจากมันไม่ปล่อยนิต้า มันยังจะงาบยายหน้าจืดของเขาด้วย ภาพจูบกันเมื่อสักครู่ ให้ตายดับ

        “โธ่เว้ย!”

        สบถไม่เหลือมาดใดๆ ให้รักษา เดินเร็วๆ ไปกระชากประตูรถ นิต้าก็ประจำนั่งด้านข้างคนขับ หัวใจร้อนรุ่มหวังว่าอีกฝ่ายจะไม่ทำอะไรสาวน้อยคนนั้น แม้ปากเธอบอกจะแย่งกรณ์มาเป็นของตัวเอง ความจริงกลับกลัวว่าสาวน้อยจะถูกเสือผู้หญิงอย่างอดีตคนรักทำให้แปดเปื้อน

        ปกรณ์กระชากรถออกไปด้วยความรวดเร็ว ไม่รีรอต่อสายหาเพื่อนรัก มีเสียงเรียกเข้าหลายครั้งแต่มันก็จงใจกดปิด เขาต่อสายไปใหม่ ยิ่งมันไม่รับเขาก็ยิ่งหงุดหงิดจนกลายเป็นความโมโห เพิ่มความเร็วรถมากกว่าเดิม นิต้าหันมองด้วยความห่วงใย แต่ในใจก็ร้อนไม่แพ้กัน

        “ไง ไอ้กรณ์”

        “แกอยู่ไหน”

        “ห้อง”

        คือคำตอบสั่นๆ กวนประสาท ใช่แล้วคอนโดของมันห่างจากที่นี่ไม่มาก ปกรณ์เหยียบคันเร่งมากกว่าเดิม เขาขบกรามจนกระตุกสั่น

        “แกคิดทำอะไร นั่นผู้หญิงของฉัน”

        “แล้วไง น้องสายังโสด ฉันมีสิทธิ์ ส่วนผู้หญิงคนนั้นแกจะเอาไปทำอะไรก็เอาไป ใครสนกันวะ”

        ย้อนกลับด้วยความโมโหไม่ต่างกัน อารมณ์มันกรุ่นๆ ตั้งแต่ปะทะกันเมื่อตอนหัวค่ำ แต่ก็ยอมรับว่าทั้งหมดนั้นตัวเองมีส่วนผิดเต็ม แต่เมื่อกี้แค่รู้ว่าเพื่อนไปกับนิต้า ความโกรธมันก็แล่นมาเป็นริ้วผ่านก้อนเนื้อบนอกด้านซ้าย

        “สาล่ะ แกไปส่งหรือยัง”

        “น้องสาจะค้างกับฉันที่นี่ แค่นี้นะ คนจะหวานกับแฟน”

         เน้นย้ำ เชื่อว่าระหว่างคุยโทรศัพท์ปกรณ์มันต้องเปิดโฟนแน่นอน ผู้หญิงใจร้ายคนนั้นก็คงได้ยินเหมือน ในเมื่อหัวใจของเขาต้องเจ็บปวด งั้นก็ไม่ต้องมีใครมีความสุขแล้วกัน ให้มันเจ็บทั้งหมด ทั้งตัวเขาเองและยายนางแบบนั่น

        ระสาเดินเอาผ้าขนหนูมาห่อน้ำแข็งที่เอามาจากช่องฟรีชของตู้เย็น นั่งลงบนโซฟาตัวยาว คนตัวใหญ่กดวางโทรศัพท์หันมาทางหญิงสาวหน้าตาน่ารัก ดวงตาของเธอดูเศร้าแม้พยายามส่งยิ้มให้เขา ชินเขตโอบใบหน้าของเธอเกลี่ยไล้บนแก้มนวล ยิ้มอ่อนโยนเมื่อเธอเริ่มใช้ผ้าประคบไปตามใบหน้าของเขา

        “พี่ขอโทษที่ทำแบบนั้น สาคงตกใจ แต่พี่แค่อยากพิสูจน์ใจคนก็เท่านั้น”

        “มันอาจไม่เป็นอย่างที่พี่เขตคิดก็ได้นะคะ”

        “เชื่อเถอะไม่ถึงยี่สิบนาทีมันต้องมา”

        เขาหมายถึงปกรณ์ หมอนั่นเห็นเฉยๆ เพลย์บอยจ๋า แต่ถ้ามันลองได้รักมันหวงหึงหนักมาก และถ้าตัดมันก็ตัดขาดเหมือนกัน เหมือนในอดีต หากสาวน้อยตรงหน้าทำให้เขามั่นใจว่าคนที่จะเป็นบ้าเป็นหลังตายคือเพื่อนรักของตัวเองมากกว่า

        “พี่เขตเจ็บมากไหมคะ”

        “เจ็บกายมันเรื่องเล็กมากครับสำหรับลูกผู้ชาย”

        เขายิ้มเหี้ยมๆ ให้กับตัวเอง สมองนึกวนถึงเหตุการณ์ต่างๆ ที่ตัวเองกระทำลงไป รู้สึกผิดแค่ไหนมันก็ไม่เท่าเศษเสี้ยวที่เขาเคยเจ็บหรอก

        “แต่เจ็บใจต่างหาก ที่มันฝังแน่นยิ่งกว่าแผลเป็น”

        มือบางที่กำลังกดลงบนใบหน้าชะงัก เหลือบสายตามองสบกับดวงตาคู่คม เธอเห็นแววตาคั่งแค้นระคนเจ็บปวด มันยังไงกันนะ อยากรู้แต่ไม่อยากถาม เธอไม่ได้รู้สึกกลัวเขาเลย ตรงกันข้ามรู้สึกอยากแบ่งปันความปวดร้าวในใจของเขาหากแม้สามารถช่วยได้

…………………………………

มาแล้วจ้า งานนี้จะยังไงต่อฝากติดตามนะคะ ค้างกันวานไป รูปเล่มวางแผงแล้ว ซื้อได้ที่นายอินทร์ ซีเอ็ด บีทูเอส หรือสั่งซื้อที่เวป สนพ.ไลต์ออฟเลิฟ ได้เลยค่ะ  ส่วนซีเอ็ด นายอินทร์ บีทูเอส ใช้เวลากระจายสินค้าหนึ่งสัปดาห์ค่ะ  ค่าตัว 309 บาท

ขอบคุณจากใจ

กานต์มณี  ช่อศิญา

ฤทธิ์รักในรอยทราย กานต์มณี www.mebmarket.com   ล่ามสาวชาวไทยคนนั้นดูน่าสงสัย...ชีคอับบาส  บิน  คัลลิฟาร์  อัลนายา  ชีครัชทายาทแห่งรัฐไบยาจับตามองหญิงสาวต่างชาติหน้าหวานไม่วางตา หล่อนเดินทางมาเป็นล่ามให้นางแบบจากเมืองไทย แต่ที่มากกว่านั้นคือ ดาริกา เหมือนกำลังแฝงตัวมาตามหาอะไรบางอย่าง ความไม่ชอบมาพากลทำให้เจ้าบ้านอย่างชีคอับบาสซ่อนความเยือกเย็นน่าเกรงขามเอาไว้ แล้วรอจังหวะให้หล่อนยุ่มย่ามเข้ามา ก่อนจะตะครุบจับได้คาหนังคาเขา และแน่นอน... ดาริกาไม่มีทางรอด!          “ฉันจะร้องเรียนว่าท่านชีครังแกประชาชน”          “ก็เอาสิ ถ้าคิดว่ากล้าพอ”          “หมายความว่าไง”          “หลักฐานมากมายที่สื่อให้เห็นว่าเธอไม่บริสุทธิ์ อาจเป็นคนของลัทธิใดลัทธิหนึ่งที่แฝงกายเข้ามาเพื่อก่อการร้าย หรือไม่ก็เป็นสายให้โจร หรืออีกทีก็เป็นโจรเสียเอง” ไม่มีรอยยิ้ม นอกจากรอยจุดลึกบนมุมปากที่บอกให้รู้ว่า เขามาเหนือกว่าหลายด้าน          “ฉันไม่ใช่โจร”          “พฤติกรรมของเธอมันฟ้อง”          “ท่านจะมายัดเยียดข้อกล่าวหาร้ายแรงให้ฉันไม่ได้ ฉันไม่ใช่ ฮือ...” ปากร้อนรุ่มทาบทับ ไม่อยากฟังหรือได้ยินอะไรทั้งนั้น เรื่องอื่นเอาไว้ก่อน เพราะสิ่งที่เจ้าหล่อนต้องรับผิดชอบก็คือความร้อนในกายของเขา

เทพธิดายั่วรัก ช่อศิญา/ กิ่งจัณท์ (กานต์มณี) www.mebmarket.com      เรื่องราวความรักของหนุ่มสาวสองคู่ อีกหนึ่งอยากเอาชนะ อีกหนึ่งไม่อยากยอมแพ้กับรักที่ผู้ใหญ่จัดให้ หากสุดท้ายก็ต้องพ่ายแพ้ให้กับหัวใจที่เรียกร้องโหยหา....        “หน้าไม่อาย ผู้ใหญ่รังแกเด็ก” วิรัญญาต่อว่าด้วยความโกรธ “ก็เด็กมันยั่วก่อนทำไม อยากให้พี่ทำแบบนี้ตั้งนานแล้วไม่ใช่หรือจะมั่วเล่นตัวอยู่ทำไม หรือชอบใช้กำลัง ได้...ไม่มีปัญหา ไม่ว่าจะนุ่มนวล เร่าร้อน หรือซาดิสม์พี่ก็ไม่เกี่ยงอยู่แล้ว” ตฤณภพตอบเสียงเหี้ยม แคว็ก! “กรี๊ด!!! พี่เต้ไม่นะ” มือหนากระชากคอเสื้อยืดดึงขาดเป็นทางยาว ไม่สนใจเสียงกรี๊ดด้วยความตกใจของคนตัวเล็ก                               ................................................................... “จีด้าอยากให้ทุกอย่างค่อยเป็นค่อยไป” เจนจิราพยายามเอาน้ำเย็นเข้าลูบ “บอกแล้วไง ว่าพี่ไม่มีเวลาฟุ่มเฟือยมากพอจะคบใคร” สารวัตรหนุ่มเอ่ยเสียงเครียดสีหน้าดุดันไร้รอยยิ้ม “งั้น...เออ...วันนี้แค่จูบกับกอด ดะ...ได้ไหมคะ”         ไม่รู้ว่าอะไรดลใจให้พูดออกไปแบบนั้น อธิปนิ่งไปชั่วครู่ก่อนจะปรากฏรอยยิ้มบนใบหน้าในแบบที่เจนจิราต้องลอบกลืนน้ำลาย         “ถ้างั้นก็อย่ามาอุทธรณ์ทีหลังละกัน บอกไว้ก่อนว่าพี่จะไม่ออมมือ” แล้วดวงตากลมโตก็ต้องเบิกกว้าง ...................................เป็นซีรีส์รุ่นลูก มี 3 เรื่อง (อ่านเรียงกันตามนี้ค่ะ)1. อสูรล่ารัก2. เทพธิดายั่วรัก3. จอมมารล่ารัก