ตอนที่ 33 : บทที่ 5 - 2
บทที่ 5 – 2
ดึกดื่นเกือบค่อนคืนแต่ร่างอวบอ้วนใหญ่โตยังคงนั่งนิ่งดื่มน้ำผลไม้หมักด้วยความโมโห เมื่อสตรีที่ตัวเองประมูลมาดันหนีรอดไปได้ จนปานนี้ก็ไม่มีวี่แววจะจับตัวได้ หล่อนหายไปอย่างไร้ร่องรอย กลางงานชุลมุนวุ่นวายทั้งที่ว่ารอบคอบแล้วมันก็ยังพังลงไม่เป็นท่า
“ท่านชีคครับ ดึกมากแล้วนะครับ”
“พวกแกมันไม่ได้เรื่อง สั่งให้ทำอะไรก็ไม่รู้จักระมัดระวัง ดูสิ นังผู้หญิงหน้าอ่อนนั่น ฉันต้องการหล่อน”
พูดจบก็ปาแก้วทรวงสูงใส่กำแพงห้องจนตกลงพื้นแตกกระจาย มหาดเล็กปั้นหน้าไม่ถูก ด้วยตอนนี้ใครก็เข้าหน้าชีคอัสมานไม่ติด โดนไล่ตะเพิดตลอดวันมานี้
“ทุกคนกำลังระดมกำลังตามหาอยู่ครับท่านชีค”
“ผู้หญิงตัวแค่นั้น แถมยังเป็นคนต่างชาติ มันจะหนีไปไหน พวกแกมันไม่ได้เรื่อง”
ชี้นิ้วด่ากราดทหารทุกคน กรามสองข้างขบเข้าหากันแน่น หน้าตาจิ้มลิ้มเหมือนเด็กเพิ่งโตเป็นสาว ผิวขาวๆ อมชมพู แค่นึกถึงร่างกายก็ตื่นตัวอยากร่วมหอสมสู่กับเจ้าหล่อนให้สาแก่ใจ
“ให้ผมไปเรียกนางเล็กๆ ให้ไหมครับ”
“ไม่เอา ฉันต้องการแม่สาวน้อยคนนั้นคนเดียว ต่อให้ต้องพลิกแผ่นดิน พวกแกก็ต้องลากตัวหล่อนมาให้ได้”
ดวงตาสีน้ำตาลวาวโรจน์กำมือเข้าหากันแน่น อุบายตื้นๆ คนของตนยังไม่เท่าทันเล่ห์เหลี่ยม หล่อนคงฉวยโอกาสหนีไปช่วงเกิดความชุลมุนตอนคนร้ายกราดยิง ภายในกล้องวงจรปิดสุดท้ายก็เห็นตอนเจ้าหล่อนร่วมในงานและเข้าไปเกาะแขนชีคคาริม เขาเรียกคนในงานมาสอบถาม บอกว่าเจ้าหล่อนเขาไปหาชีคคาริมบอกว่าอีกฝ่ายทำให้ตั้งท้อง หึ เข้าใจหาทางเอาตัวรอด จากนั้นกล้องวงจรปิดก็ไม่สามารถใช้การได้ เพราะระบบไฟฟ้าถูกตัดหมด
“ทราบครับ”
“อย่ารับคำแต่ปาก แต่ต้องทำให้ได้ด้วย ออกไปได้แล้ว ฉันจะดื่ม”
“แต่ว่าท่านชีคครับ ตอนนี้เรื่องที่ใหญ่กว่า...”
“หยุด แกไม่ต้องพูดหรือเสนอแนะอะไรทั้งนั้น ตอนนี้ไอ้พวกคนร้ายก็โดนวิสามัญไปหมดแล้วจะเอายังไงอีก”
ตะคอกดวงตาวาวใส่หน่วยงานความมั่นคง จนป่านนี้ก็ยังไม่มีใครมาควบคุม ด้วยท่านชีคอัสมานไม่สั่งการใดๆ ลงมาจนหัวหน้าระดับนายพลเริ่มนั่งไม่ติด เพราะต้องติดต่อประสานงานกับพระราชา
“ท่านนายพลต้องการขอพบพรุ่งนี้เช้าครับ”
“ฉันไม่ว่าง บอกไปเลยว่าฉันไม่สบายหรืออะไรก็ได้”
ไม่มีความอนาทรร้อนใจต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ใครจะค้นหาความจริงอะไรก็ทำไป ตนไม่อยากสนเพราะความจริงเป็นอย่างไรนั้น ชีคอัสมานรู้ดีแก่ใจ
“แต่ว่า...”
“ฉันบอกให้ออกไป”
ทั้งหมดลนลานออกไปจากห้อง เมื่ออีกฝ่ายโมโหร้ายขัดใจเรื่องสตรีสาวน้อยนางนั้น แต่กลับไม่ทุกข์ใจในเรื่องเหตุบ้านการเมืองที่กำลังเป็นที่จับตามองโจษจันอยู่ขณะนี้
“ท่านมหาดเล็ก เราควรทำไงดีครับ”
“ฉันก็มืดแปดด้านเหมือนกัน คงต้องโทรบอกท่านนายพลตามจริง”
เอ่ยน้ำเสียงหนักใจ ถึงจะเป็นมหาดเล็กต้นห้องคอยดูแลแต่ตนก็ไม่ได้ตามติดท่านชีคอัสมานทุกฝีเก้าเหมือนทหารองครักษ์รอฮีน ฝ่ายนั้นรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับท่านชีค และขยันหาสตรีมาปรนเปรอสร้างความดีความชอบให้ตัวเอง จนเป็นที่เอือมระอาของหลายฝ่าย
เพลินตารู้สึกเมื่อยขบไปทั้งตัว กระดูกราวจะแหลกละเอียด โดยเฉพาะจุดบอบบางสุดของร่างกายที่ชอกช้ำจนไม่อยากขยับตัวไปทางไหน มโนสำนึกภาพต่างๆ หลั่งไหลเข้าสู่สมอง หญิงสาวเปิดเปลือกตาอันหนักอึ้งขึ้นช้า กวาดตามองรอบกายแล้วก็ต้องตกใจเมื่อหันใบหน้ามาด้านซ้ายแล้วเจอเข้ากับดวงตาสีสนิมเหล็กคู่คมที่ทอประกายส่งรอยยิ้มมาให้
“ชีคคาริม”
“ตื่นแล้วหรือ”
“ท่านมาอยู่ในกระโจมนี้ได้อย่างไร แล้ว...”
สำนึกครั้งสุดท้ายของสติคือเธอถูกเขาอุ้มมาขึ้นรถยนต์ จากนั้นก็ไม่รู้สึกตัวอีกเลย จนกระทั่งตอนนี้
“เพลินตัวรุมๆ เหมือนมีไข้ เดี๋ยวล้างหน้าล้างตาสักหน่อย ฉันให้คนตักน้ำจากโอเอซิสมาให้แล้ว ในอ่างนั้นจะได้สบายขึ้น เดี๋ยวกินข้าวแล้วกินยาต่อได้เลย”
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าอาการไข้ของเธอเป็นผลมาจากบทรักร้อนแรงเมื่อคืน ร่างกายไม่คุ้นชินจึงทำให้อ่อนเพลีย คาริมรู้สึกเห็นใจแต่ทำอย่างไรได้ เธอน่าปรารถนาขนาดนั้น แม้ยามนี้เจ็บป่วยอยู่เขาก็ยังรู้สึกอยากกัดกินหล่อนให้หนำใจนัก
คนป่วยเหลือบตามองขยับนอนตะแคงข้าง เหม็นขี้หน้าคนตัวใหญ่คนอะไรทำผิดแล้วยังมายิ้ม ทีก่อนหน้านี้ไม่เห็นยิ้ม พอได้ร่างกายเธอไปแล้วหน้าบานเลยเชียว เพลินตาถอนหายใจคิดอีกแล้ว คิดวุ่นวายในสมอง เพราะมีแต่เรื่องของเพื่อนที่ร่วมชะตากรรม เธอกำลังชั่งใจว่าควรบอกอีกฝ่ายดีไหม แต่ก็ไม่รู้ว่าเขาจะดีหรือจะร้าย และรู้เห็นเป็นใจกับเจ้าของซ่องด้วยหรือเปล่า
“อยากนอนต่อหรือ”
“ท่านชีคออกไปเถอะ ฉันยังไม่อยากมองหน้าท่าน”
“โกรธ หรืองอน หรือโมโห กับเรื่องเมื่อคืน”
“ทุกอารมณ์ ฉันถึงไม่อยากมองหน้าท่าน ผู้ชายเอาแต่ได้มักมาก ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษ ใช้กำลังข่มเหงบังคับให้ฉันสมยอม”
ร่ายยาวเป็นชุดด้วยความหงุดหงิดโมโห ความบริสุทธิ์ไม่อาจเรียกคืน เจ็บใจสุดแสน เราจะทำอะไรให้ตัวเองมีคุณค่าได้อีกเล่าๆ หลับตาลงเหมือนเดิม
ชีคคาริมดึงไหล่เนียนให้เจ้าตัวหันมาเผชิญหน้า สาวเจ้าขืนตัวสุดกำลัง เจ็บปวดร่างกายเหนื่อยใจ แต่ไม่สามารถทนแรงคนที่มีกำลังมากกว่า สุดท้ายก็ต้องหันมาเผชิญหน้า มองอีกฝ่ายขุ่นมัวหน้ายุ่ง ส่งค้อนให้หลายครั้ง ชีคหนุ่มลุกนั่งพลางถึงแขนคนตัวเล็กให้ลุกตาม
“เรามีเรื่องต้องคุยกัน”
………………………….
ขอบคุณทุกการติดตามที่มอบให้นิยายเรื่องนี้นะคะ รูปเล่มมาปลายสัปดาห์นี้ค่ะ อย่าลืมเตรียมสินสอดไว้รอสอยชีคคาริมด้วยนะคะแม่ยกทุกๆ ทาน 309 บาทจ้า
ปล. อัพน้ำจิ้มไว้รอแล้วนะคะ สำหรับพระเอกคนต่อไป น้องชายของชีคอับบาสกับชีคคาริม พันเอกชีคอาเดล
คู่ปรับร้ายจอมใจชีค ซีรีส์ชุด จอมใจชีค ลำดับที่ 2 (เล่มจบ)
ขอบคุณจากใจ
กานต์มณี ช่อศิญา
 |
|
 |
|
 |
|
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
จะได้หาทางไปช่วยสาวๆออกจากขุมนรก
จะได้หาทางไปช่วยสาวๆออกจากขุมนรก