>* พลิคชีวิต ลิขิตรัก *<

ลำดับตอนที่ #2 : Destine love in my heart 2 : เรื่องสำคัญที่ว่า

Prince and Princess Dimond

Network of  diamond

Sarangkul    Petchamornpaisarn

<Spark>

Tel. 083-503????

“โคตรจะรวยเลยนะแก หล่อด้วย โห เจ้าชายในฝัน”จีนพูดพลางทำตาเยิ้ม

“รวย เรยอะไรแก งั้นๆแหละ ฉันไม่เห็นจะรู้จักเลย”

“แกนี่มันจริงๆเลยนะไอ้ญี่ปุ่น เค้าอ่ะเป็นเจ้าของบริษัทในเครือข่ายที่มีชื่อว่า ไดม่อน ทุกอย่างที่มีคำว่าไดม่อน หรือเพชรๆอะไรเนี่ย  ของเค้าทุกอย่างแหละ เช่น เครื่องเพชรเจ้าชาย เจ้าหญิง สร้อยคอที่แกใส่เนี่ยก็ของเขาทั้งนั้น แล้วยังจะเป็น +*$^%%$^#  ” จีนนั่งพล่ามเรื่องคุณสปาร์ค สเปิร์กอะไรของมันก็ไม่รู้

“พอๆไอ้จีน ฉันไม่อยากจะฟัง จะรวยล้นฟ้าขนาดไหน แต่ถ้านิสัยแย่เนี่ยฉันก็ไม่สนหรอก”

“ก็ตามใจ แล้วจะหาว่าจีนไม่เตือน”

“จ้า แม่คนเก่ง”

“เอาล่ะ แกมีเรื่องอะไรก็ว่ามา นัดมาตั้งแต่สิบเอ็ดโมง  นี่ปาเข้าไปบ่ายโมงแล้ว”

“อืม เกือบลืมไป คือว่าเมื่อเช้าคุณพ่อโทรมาบอกฉันว่าเดือนหน้าฉันจะต้องหมั้นกับลูกชายเพื่อนพ่อ เป็นใครก็ไม่รู้ คุณพ่อบอกว่าจะรู้เองในวันงาน”ฉันเล่าให้จีนฟังอย่างเจ็บใจคุณพ่อ

“จริงดิ !”จีนร้องเสียงหลง

“เออดิวะ ไม่งั้นฉันไม่มานั่งกลุ้มใจอย่างนี้หรอก เป็นใครก็ไม่รู้ ฉันยังไม่เคยเจอะหน้า คร่าตากับเค้าเลย”

“ไอ้ปุ่นแกอย่าเพิ่งเครียด หมั้นได้ ก็ถอนหมั้นได้นี่หว่า”ไอ้จีนหาวิธีช่วยฉัน

“อย่างนั้นมันก็ได้อยู่หรอก ถ้าไม่ติดกับว่าหมั้นแล้วแต่งเลยนะสิ”

“จริงดิ  พระเจ้าช่วย นี่มันคลุมถุงชนนี่หว่า คุณพ่อแกเล่นแรงนะเนี่ยคราวนี้ เล่นแบบไม่ยั้งเลยว่ะ แกไม่รอดแน่ๆไอ้ปุ่น”

“ฉันก็ว่างั้นแหละ มีอย่างที่ไหน ไม่เคยเจอหน้ากันเลย อยู่ๆก็มาหมั้นกัน ซ้ำร้ายยังต้องแต่งงานพร้อมกันในวันเดียว คุณพ่อนะคุณพ่อ ทำหนูซะแสบมาก”นึกแล้วก็แค้น คุณพ่อเล่นงานฉันคราวนี้ เอาแบบไม่ยั้งเลย ไม่คิดจะให้ลืมตา อ้าปากกันมั่งรึไงคะเนี่ย

“งานนี้แกต้องยอมคุณพ่อแล้วล่ะ แต่งไปก่อน แล้วค่อยหาทางแก้ไขไป ยังไงฉันก็ยังอยู่ช่วยแกตรงนี้เสมอนะญี่ปุ่น”จีนพูดให้กำลังใจฉัน

“อืมขอบใจมากนะจีน  เอาเหอะ เครียดมากไม่ดี แล้วอีกหนึ่งอาทิตย์ก็จะถึงวันงานแล้วด้วย” พูดแล้วก็ท้อใจ ทำไมมันเร็วอย่างนี้

“โห แก อีกอาทิตย์เดียวเองเหรอ เร็วจัง แล้วนี้แกได้เตรียมอะไรรึยัง”

“จะทำอะไรได้ล่ะ ฉันก็เพิ่งรู้เมื่อเช้าไงแก แต่คุณพ่อบอกว่า ให้อยู่เฉยๆ แค่พรุ่งนี้มห้ฉันไปคอยที่บ้านใหญ่ คุณพ่อจะให้คนมาวัดตัว แล้วก็เลือกข้าวของเครื่องใช้ จำพวกของชำร่วย การ์ดอะไรอย่างนั้นล่ะมั้ง แกไปช่วยฉันเลือกทีสิ นะๆจีน”ฉันร้องบอกจีน

“ได้สิ ถ้าฉันไม่ช่วยแกแล้วฉันจะไปช่วยใครล่ะ แล้วฝ่ายชายเค้าไม่คิดจะทำอะไรบ้างเหรอ”จีนถามฉัน

“ฉันก็ไม่รู้ รู้แต่ว่าคุณพ่อให้เลือกของพวกนี้อ่ะ”ฉันบอกมันไป

“ได้สิ แล้วพรุ่งนี้เจอกันนะ ที่บ้านใหญ่ใช่ป่ะ โห จะได้เข้าบ้าน สุขใจ ลั่นล้า”จีนพูดอย่างดีอกดีใจ

“อืมใช่ นานแล้วเนอะ ที่ไม่ได้เข้าไปบ้านใหญ่   อ้อ! เกือบลืม จีนแกต้องเป็นเพื่อนเจ้าสาวของฉันนะเว้ย พรุ่งนี้แกต้องมาวัดตัว ตัดชุดด้วย”ฉันบอกจีนเสียงเข้ม

“ไอ้ปุ่น ไอ้บ้า!! แกจะบ้าเหรอ เอาฉันไปเป็นเพื่อนเจ้าสาวเนี่ยนะ ฟ้าถล่ม ดินทลายสิพระแม่เจ้า  จะให้ม้าดีดกะโหลกอย่างฉันเนี่ยนะ เป็นเพื่อนเจ้าสาว  อย่างฉันจะไปทำอะไรแบบนั้นได้ไง”จีนโวยวายซะลั่น

“ได้สิ ก็แกเป็นเพื่อนสนิทฉันนะ แค่นี้ทำให้เพื่อนไม่ได้เลยรึไง ไอ้จีน”ฉันพูดอน่างตัดพ้อ

“มันก็ได้อยู่หรอก แต่ไอ้ซอ ไอ้ขิมก็มี ทั้งยังจะไอ้แจน เลม่อน  เฟิร์น ทำไมแกไม่ชวนพวกมันวะ”

“ก็ฉันสนิทกับแกที่สุดนี่หว่า  แล้วแถมไอ้พวกนั้นมันก็ยุ่งๆด้วย เห็นว่าช่วงนี้บางคนก็เรียน บางคนก็เครียดๆอยู่กับเรื่องความรัก  โดยเฉพาะไอ้แจน เห็นว่าแฟนมันนี่เจ้าชู้สุดยอด  ฉันเลยไม่อยากจะกวนพวกมันซะเท่าไหร่”

“ฉันไม่ยุ่งงั้นสิ”จีนตอบอย่างน้อยใจ

“ไม่ใช่ แกนี่จริงๆเลย แกคือคนที่ฉันไว้ใจ แล้วแกก็คือเพื่อนที่ฉันรักมากๆ ถ้าฉันไม่เลือกแก แล้วฉันจะไปเลือกใครล่ะ”

“โอเคๆ ฉันยอมแกแล้วไอ้ปุ่น แกนี่จริงๆเลยนะ ตื้อไม่เลิก”พูดจบมันก็ยกนาฬิกาขึ้นมาดู

“เฮ้ย สี่โมงครึ่งแล้ว ฉันไปก่อนนะ ติดงานสำคัญ แล้วเจอกันที่บ้านใหญ่นะเพื่อน”พูดจบมันก็ลุกไปซะงั้น

“อ้าวใครจ่ายวะ ไอ้เพื่อนบ้า”ฉันตะโกนไล่หลังไอ้จีนไป

“แกไง  ไอ้ปุ่น ถือว่าแกเลี้ยงฉัน ก่อนที่แกจะสละโสด ไปล่ะ เดี๋ยวสาย บายโว้ยยยย ไอ้ปลาดิบ  ฮ่าๆๆ”เสียงไอ้จีนหัวเราะตามมาไวๆ

“ไอ้จีนบ้า  ” มาเรียกฉันว่าปลาดิบ นึกแล้วก็แค้นเจ้าคนต้นเหตุไม่หาย นานหน้าเลือดนั่น ทำฉันซะแสบ  วันนี้มันซวยซ้ำ ซวยซ้อนจริงๆเล้ยฉัน

++++++++++++++++

จบตอนที่ 2

+++++++++++++++++++++++++


ช่วยติดตามด้วยนะคะ  ขอบคุณมากๆๆ

“นี่ปุ่น แกไปรู้จักกับคุณปาร์คเค้าได้ไง”จีนเริ่มเปิดฉากการสนทนาเมื่อเราเข้ามานั่งในร้านแห่งนี้