คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 3 เจ้าของ
บรื๊นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
รถสปอร์ตคันงามของผู้ได้รับชัยชนะคืนนี้ขับออกไป สองร่างที่ยืนอยู่ข้างกันต่างไม่ปริปากพูดอะไรจนวาโยทนไม่ไหวเอ่ยปากออกก่อน...
“ขึ้นรถ มีเรื่องต้องคุยกันอีกยาว”
พูดจบร่างสูงก็เดินนำไปที่รถทันทีโดยไม่หันมามองร่างบางที่ยืนอยู่สักนิด
เหมือนจะโกรธแฮะ หึ ยาวแน่แหละคืนนี้...พี่เก่ง
ปฎิภาณก้าวตามไปแล้วเปิดประตูด้านข้างคนขับออก ร่างบางๆแทรกตัวเข้าไปนั่งโดยไม่สนใจคนขับซักนิด
รถคันหรูออกตัวด้วยความเร็ว ร่างบางกำเบาะแน่นด้วยความหวาดเสียวแต่ยังคงทำสีหน้าเป็นปกติ...
“มาที่นี่ทำไม”
เสียงเย็นยะเยือกปลุกสติร่างบางให้ตื่นจากความหวาดกลัว
“จะให้เซนตอบว่ายังไงดีหล่ะ พี่เก่ง”
น้ำเสียงกวนๆถูกส่งออกจากริมฝีปากเรียวบาง อารมณ์ที่ครุกกรุ่นอยู่แล้วของวาโยเจอคำพูดนี้ยิ่งเหมือนเป็นเชื้อไฟที่สุมเข้าไปอีก
“อยากได้ผู้ชายขนาดนั้นเลยรึไง ฮะ!!”
เสียงตะคอกจากเก่งทำเอาเซนสะดุ้ง แต่เขากลัวซะเมื่อไหร่ หน้าหวานๆหันไปยิ้มให้กับคนรักก่อนที่มือเล็กๆจะไล้ไปตามร่างกายของร่างสูง..
“ก็เซนรู้ว่ายังไงคนที่ได้เซนไปก็ต้องเป็นพี่เก่ง”
น้ำเสียงออดอ้อนหวานๆดังน้ำผึ้งทำอารมณ์ร้อนๆของอีกคนเย็นลงได้นิดหน่อย...
“แต่คนที่ชนะไม่ใช่พี่ ถ้าไอ้โน่เอาเซนไปหล่ะ ไม่ต้องไปนอนกับมันหรือไง”
อีกคนประชดประชันกลับ...มันก็จริงถ้าหากเพื่อนเขาไม่ให้คืน เขาไม่ต้องเป็นบ้าตายหรอกหรอ
“คงงั้นมั้ง จะว่าไปเซนก็เสปกเขาไม่ใช่หรอ ถ้าเขาไม่รู้ว่าเซนคบกับพี่เก่ง เซนอาจจะ....อื้ม”
รถถูกเหยียบเบรกกระทันหัน ริมฝีปากบางที่อวดดีถูกประกบปิดจนมิดเพื่อลงโทษ รสจูบที่รุนแรงจากอารมณ์ที่ร้อนรนจากร่างสูง ลิ้นร้อนเข้าตวัดเก็บความหวานไปทั่วโพรงปาก ริมฝีปากบางถูกขมลงโทษจนเลือดออก แต่ไม่นานจูบที่รุนแรงก็ถูกสยบจากอีกคน...
แขนเรียวยกขึ้นคล้องคอร่างสูงช้าๆ มือนุ่มๆขยุ้มเส้นผมสลวยเพื่อระบายอารมณ์ แรงเสน่หาต้านทานแรงอารมณ์ที่รุนแรงเอาไว้จนร่างสูงอ่อนยวบ...
ยั่วกันขนาดนี้...
ร่างสูงถอนจุมพิตที่เย้ายวนออกก่อนจะก้มลงทำคิสมาร์คไว้ที่ซอกคอขาวๆนั่นและหันกลับมาขับรถตามเดิม เพราะถ้าไม่หยุดตอนนี้....
มันไม่จบแค่นี้แน่...
ปฏิภาณได้แต่ยิ้มย่องเหมือนผู้ชนะ ใครที่มันคิดจะมาเล่นกับแมวยั่วสวาทอย่างเขา...ไม่ได้ออกจากวันวนนี้ง่ายๆแน่ๆ
รถคันหรูเคลื่อนตัวเข้าจอดภายในบ้านหลังใหญ่ วาโยเปิดประตูลงจากรถและกำลังจะเดินเข้าไปในบ้านเต่ก็ต้องชงัก...
ทำไมไม่ลงมานะ
ร่างสูงเดินอ้อมไปด้านข้างคนขับมือหนาเปิดประตูรถออกให้กับร่างบางที่นั่งตาแป๋วอยู่ในนั้น..
สายตาหวานๆถูงส่งออกมาจากภายในพร้อมกับคำพูดที่ไม่คาดคิดว่าเขาจะได้ยิน...
“อุ้ ม ห น่ อ ย สิ”
จะยั่วกันไปไหนโว๊ยยยยยยย
ร่างบางถูกช้อนตัวออกมาตามคำขอ ประตูรถถูกถีบปิดด้วยเท้าวาโยแรงๆ สายตาคมจ้องมองคนในอ้อมแขนที่ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ แถมยังยกแขนขึ้นมาโอบรอบคอเขาไว้อีกต่างหาก
“ถ้าพี่ทนไม่ไหวใครจะรับผิดชอบ..”
วาโยพูดพร้อมกับเดินเข้าบ้านไปเรื่อยๆ แมวตัวน้อยๆยังคงยิ้มหวานให้กับเจ้าของอย่างเชื่องๆ..
“นี่พี่ยังทนไหวอีกหรอ...”
สิ้นคำพูดพร้อมกับเท้าที่หยุดกึกอยู่หน้าห้องพอดี มือหนาเอื้อมบิดลูกบิดประตูเข้าไป พร้อมกับวางร่างบางลงบนเตียงนุ่มอย่างเบามือ...
“ตอนนี้พี่คงทนไม่ไหวแล้วแหละ..”
ร่างสูงก้มลงซุกไซร่ที่ซอกคอขาวเนียนอย่างถือวิสาสะ...
“อื้ออ พี่เก่ง เดี๋ยวสิ เซนหิวน้ำ”
ข้อมือเล็กผลักอกหนาขึ้นเบาๆเพื่อหยุดกิจกรรมที่กำลังจะเกิดขึ้น (?)
“เดี๋ยวเซนไปเอาไวน์มาให้พี่เก่งดีกว่า รอแปปนึงนะครับ”
พูดจบร่างบางก็ลุกขึ้นเดินออกไปจากห้องทันที ทิ้งร่างสูงนั่งค้างอยู่คนเดียว...
มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก...พี่เก่ง..
แก้วไวน์สีสวยสองแก้วถูกถือขึ้นมาโดยร่างบาง ขาเรียวๆก้าวเข้ามาในห้องที่มีร่างสูงนั่งรออยู่ที่ปลายเตียง ของเหลวสีม่วงเข้มถูกส่งให้มือหนาหนึ่งแก้วก่อนที่อีกแก้วจะยกชนกันและกระดกเข้าริมฝีปากเรียวทั้งสอง...
“หมดแก้ว”
เซนท้าอย่างสนุก ไวน์ทั้งสองแก้วถูกดื่มจนหมด แก้วเปล่าถูกวางไว้บนโต๊ะข้างหัวเตียง...
ร่างบางที่ยืนอยู่ถูกมือหนารั้งเข้ามาใกล้ตัว ดวงตาสวยทั้งคู่สบตากันอย่างรู้ทัน มือนุ่มๆผลักไหล่กว้างที่นั่งอยู่ลงไปนอนราบกับเตียง..
“พี่เก่งคิดว่า...
พี่...หรือ...เซน จะชนะ”
ริมฝีปากบางเหยียดยิ้มพร้อมกับมือเรียวเล็กที่ไล้ไปตามแผ่นอกกว้างของร่างสูงที่นอนอยู่ภายใต้...
“ถ้าพี่บอกว่าพี่หล่ะ...”
แมวยั่วสวาทยิ้มอย่างน่ากด นิ้วเล็กๆปลดกระดุมเสื้อเชิ๊ตร่างสูงออกอย่างช้าๆ...
ทีละเม็ด...
ทีละเม็ด...
.....
..
จนหมด...
เผยให้เห็นผิวกายเนียนขาวน่าสัมผัส ใบหน้าหวานๆยิ้มอย่างยั่วยวนแล้วก้มลงไซร้ที่ซอกคอขาวฝากรอยคิสมาร์คไว้บ้าง...
“อื้อ ซะ เซนน”
เสียงครางของร่างสูงภายใต้ยิ่งทำให้เซนพอใจ...แต่แรงน้อยๆอย่างเขามีหรือจะสู้คนอย่างวาโยได้...
ร่างบางๆที่อยู่ข้างบนถูกพลิกกดลงมาอยู่ด้านล่างบ้าง...
“พี่บอกแล้วไงว่าพี่ต้องชนะ..”
“แน่ใจหรอ..พี่เก่ง”
“คอยดู”
จบคำพูดริมฝีปากบางก็ถูกประกบพร้อมกับรสจูบที่เร่าร้อน ทั้งสองตวัดพันเกี่ยวลิ้นร้อนๆกันไปมาด้วยอารมณ์แห่งปรารถนา...
ครืดดด ครืดดดด
โทรศัพท์ของวาโยที่ถูกวางไว้บนหัวเตียงสั่นเตือนเพื่อให้รับรู้ว่ามีสายเข้า...
ครืดดด ครืดดดด
แต่ลิ้นร้อนๆที่เริ่มลิ้มรสไปทั่วร่างบางยังไม่หยุดการกระทำ...
“พี่เก่ง ทะ โทร ศัพ ท์”
ร่างสูงเคลื่อนตัวขึ้นมาซุกไซร้ที่ซอกคอขาวเนียนอีกครั้งพร้อมกับกระซิบด้วยเสียงเบาๆที่ข้างใบหูเหมียวว่า...
“ตอนนี้อะไรก็หยุดพี่ไม่ได้แล้วหล่ะ”
คิสมาร์คหลายจุดแดงเป็นปื้นบนคองามระหงส์ที่แสดงความเป็นเจ้าของที่วาโยเป็นคนปรนเปรออยู่นั้นพร้อมกับคำพูดเมื่อครู่ทำเอาเซนยิ้มไม่หุบ..
ให้มันรู้ไปสิว่าใครเป็นใคร..
zZZ
การกระทำแสนหวานถูกหยุดลงพร้อมกับร่างสูงที่เข้าสู่ห้วงแห่งนิทรา....
ปฏิภาณออกแรงผลักคนที่อยู่บนร่างให้นอนลงกับเตียงพร้อมกับลุกขึ้นมายิ้มให้กับผลงานของตัวเอง...
“ยาพี่รุจนี่ดีชะมัดผสมไวน์แค่นิดเดียว หลับเป็นตาย”
มือเรียวเล็กจัดการปลดอาภรณ์ร่างสูงออกจนหมดพร้อมกับเสื้อผ้าของตนเองก่อนจะโยนลงที่พื้น...
ร่างบางสอดตัวเข้าไปใต้ผ้าห่มผืนหนาก่อนจะเอื้อมหยิบโทรศัพท์ของวาโยที่สั่นครืดเมื่อกี๊มาดูว่าใครที่โทรเข้ามา
เมื่อสายตาหวานปะทะกับจอโทรศัพท์ก็ยิ้มขึ้นมาอีกทันที
เดาไม่ผิด
‘ริท’
หึ
แชะ แชะ แชะ
โทรศัพท์ถูกรัวกระหน่ำชัตเตอร์อย่างพอใจ ภาพเขาและวาโยที่นอนคู่กันถูกบันทึกลงในโทรศัพท์ร่างสูงที่นอนไม่รู้เรื่อง
นิ้วเรียวจิ้มลงบนโทรศัพท์อย่างสนุกเพื่อทำอะไรบางอย่าง...
ก่อนจะวางลงอย่างพอใจและซุกตัวเข้านอนข้างๆวาโย...
-----------------------------------------------------------------
ตื๊ดด ตื๊ดดด
เสียงเรียกเข้าข้อความดังขื้นร่างเล็กของเรืองฤทธิ์ที่หลับไปได้สักพักงัวเงียตื่นขึ้นมาเปิดดู
NEW MESSAGE
นิ้วเรียวเล็กกดเรียกดูเมื่อเห็นสิ่งที่ถูกส่งมาอาการง่วงก็หายไปทันที..
มือเล็กกำโทรศัพท์แน่น ด้วยความโกรธ....
เพราะภาพที่เห็นคือเหตุกาณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อครู่...
พี่เก่งกับเซน...
มันมีอะไรกัน !!!
รูปภาพสามสี่รูปถูกส่งมาอย่างต่อเนื่องยิ่งเพิ่มแรงโกรธและสิ่งสุดท้ายทำเอาริทแทบปรี๊ดแตกกับข้อความสุดท้ายที่ถูกส่งมา...
He’s mine
--------------------------------------------------------------------------------
ขอบคุณทุกๆคอมเม้นและทุกๆกำลังใจนะค้าเมอรี่คิสมาสย้อนหลัง?ด้วย อิอิ
ฟิคนี้เคะทั้งสองดูแรงจัง ฮ่าๆๆ จากการอ่านมาหลายเรื่อง โดนกระทำซะเยอะ หุหุ จัดหนักเลยทีนี้
สุดท้ายเฮียเก่งก็เสร็จน้องเหมียว กร๊ากกก แมวยั่วสวาทอย่างเซนไม่ยอมริทเหมือนเรื่องก่อนแน่นอน
ฮ่าๆๆๆ ริทเองจะแรงกว่าเรื่องเก่าเท่าไหร่ ติดตามๆๆกันนะค้า
ขอบคุณรีดเดอร์ทุกคนที่คอมเม้นเป็นกำลังใจให้มากๆๆเลย
เรื่องเก่าไม่ปิดก็ไม่ปิด เต่คงพักไว้ก่อนยังไม่ได้อัพนะคะ มะเหมี่ยวยังคิดพล็อตดราม่าได้ไม่พอ ฮ่าๆๆๆๆ
บ๊ายบายยย
ความคิดเห็น