ความเชื่อแห่งดวงดาวกระดาษ

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

สวัสดีชาวโลกฉันชื่อ อาจู เป็นเด็กนักศึกษาสุดแสนจะธรรมดาไม่ค่อยเชื่ออะไรไร้สาระเช่นการพับนกให้ได้เก้าร้อยเก้าสิบเก้าตัวแล้วให้อธิบายหรือถ้านับเครื่องบินที่กำลังบินขึ้นหรือลงให้ได้ห้าลำคำอธิทานของเราจะเป็นจริง ฉันไม่เคยเชื่อ จนอยู่มาวันหนึ่ง

“พวกแก...ฉันมีอะไรมาเล่าให้ฟัง”

“เรื่องอะไรอีกแหละ ฝน”

“คือแกจำได้ไหมว่าฉันตั้งใจที่จะพับดาวให้ได้หนึ่งพันดาว ในระยะเวลาสี่วันวันนะ”

“ได้ แล้วไงต่อ”

“คือแบบว่า...แก พอฉันพับเสร็จใช่ป่ะ ฉันก็ลองอธิทานดู มันเป็นจริงไว้ยแก”

“จริงหรอ แล้วแกอธิทานว่าอะไร”

“ขอให้ฉันได้มีคบกับรุ่นพี่คณะนิเทศฯ แล้วก็ได้คบ”

“จริง...ถ้าไงฉันจะรองทำดู”

“งมงายว่ะพวกแก”

“อาจู ถ้าแกไม่เชื่อก็ไม่ต้องทำ”

นิสัยของฉันก็เป็นแบบนี้แหละไม่ค่อยเชื่ออะไรง่ายๆไม่ว่าอะไรก็ตามแม้แต่เรื่องที่มีคนพิสูจน์ว่าแล้ว ฉันก็ไม่ได้อะไรมากมายหรอนะก็แค่ถ้ามันง่ายขนาดนั้น ปานนี้คนเราก็ทำแบบนี้กันทุกคนแล้วมั่ง

~~~~คืนของวันเดียวกัน~~~~~~~

ฉันนอนหลับตามปกติแบบทุกๆครั้งที่ฉันทำ แต่วันนี้กลับฝันเห็นผู้ชายคนหนึ่งที่หล่อเหลาเอาการมากเลย ดุจดั่งเทพจุติลงมาที่โลกมนุษย์ ทำให้ผู้หญิงที่ไม่เคยคิดจะรักใครต้องตกหลุมรักผู้ชายคนนี้ทันทีที่มองเห็น

เขาเดินตรงมาหาฉันแล้วมาพูดอะไรกับฉันบ้างซึ่งทำให้ฉันต้องการที่จะเจอเขาอีกครั้งให้ได้ ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม

เช้าวันต่อมา

“อาจู แกกำลังทำอะไร”

“กำลังตัดกระดาษไง ไม่เห็นหรอ”

“แกจะตัดไปทำอะไร”

“พับดาว”

“ไหนแกบอกว่าไม่เชื่อเรื่องแบบนี้ไง”

“ฉันแค่อยากลองว่าถ้าฉันเชื่อ มันจะเกิดขึ้นกับฉันไหม”

“ลองดู...เพื่อบ้างที่มันอาจจะทำให้แกเชื่ออะไรมาบ้าง”

ตั้งแต่วันนั้นมาฉันก็เริ่มที่จะลองพับดาวดูว่าสิ่งที่พวกเพื่อนฉันได้ทำนั้นเป็นเรื่องจริง ฉันใช้เวลาว่างของฉันทั้งหมดในการพับดาว เพื่อจะให้คำอธิทานขอให้ได้เจอชายในฝันคนนั้นอีก

วันแรกของการพับดาวกระดาษฉันพับได้ประมาณหนึ่งร้อยดาว ฉันตั้งใจจะใช้เวลาในการพับที่สิบวัน ดาวหนึ่งพันดาวต้องเสร็จ นี้เป็นสิ่งแรกที่ฉันตั้งใจทำอะไรที่ไร้สาระแบบนี้

“อาจู แกพับได้กี่ดาวแล้ว”

“ก็ไม่เท่าไรหรอก ฝน”

“ฉันมีเรื่องจะบอกแก”

“เรื่องอะไร”

“ก็เรื่องการพับดาวไง ถ้าแกไม่เชื่อว่าเรื่องนี้มีอยู่จริงหรือแกทำเพียงเพื่อจะทดสอบฉันคิดว่าคำอธิทานของแกจะไม่เป็นจริง แต่ถ้าแกอยากให้เป็นจริงแกต้องเชื่อ ต้องเชื่อว่ามีอยู่จริงๆแล้วมันจะทำให้คำอธิทานของแกเป็นจริงเอง ก็เข้าใจไหม”

“เข้าใจ...แค่เชื่อเท่านั้น”

หลังจากที่ฉันเริ่มตั้งใจเชื่อเรื่องที่ตัวเองคิดว่ามีนไร้สาระมาตลอดมันทำให้ฉันเย็นที่จะอยู่กับอะไรนานๆหลังจากที่ฉันพับไปได้สองสามวันฉันก็ฝันถึงผู้ชายคนนั้นอีก

“นายชื่ออะไรหรอ”

“ผมหรอ”

“อืม”

“ชื่อมาร์ค”

“แล้วเราจะได้เจอกันอีกหรือเปล่า”

“แล้วเธอเชื่อไหมหละว่าเราจะได้เจอกันอีก”

“ฉันเชื่อ....”

ยิ่งฉันพับดาวใกล้เสร็จเมือไร ฉันยิ่งฝันเห็นเขาทุกคืนฝันว่าได้เดินเล่นด้วยกันไปเที่ยวด้วยกัน ฝันว่าได้เป็นแฟนกันชีวิตชังมีความสุขเหลือเกิน

วันนี้เป็นวันกีฬาสีของมหาลัย

นักศึกษาทุกคนเลยได้ทำงานร่วมกันแล้วฉันก็ได้เห็นผู้ชายคนหนึ่งที่น่าตาคล้ายผู้ชายที่ฉันฝันเก็บทุกคืน เหมือนกันยังกับฝาแฝดเลย หรือว่าคำอธิทานของฉันใกล้จะเป็นจริง

“อาจู แกมองอะไรของแก”

“ฝน แกรู้จักผู้ชายคนนั้นหรือเปล่า”

“คนนั้น คนที่หล่อๆอ่ะหรอ”

“อืม”

“เขาเป็นรุ่นพี่เราไง ชื่อพี่มาร์คหล่อใช่ไหม”

“อืม”

โฮ่ว!!ฉันเหมือนในผันเลยหรือว่าเขาจะเป็นคนเดียวกันที่ฉันฝันเห็นบ่อยๆนะ ถ้าเป็นอย่างนั้นฉันยิ่งต้องพับดาวให้เสร็จให้เร็วที่สุด เพื่อที่จะได้มีโอกาสได้คุยกับพี่เขา

วันนี้เป็นวันชี้ชะตาว่าคำอธิทานของผู้หญิงที่ไม่เคยเชื่ออะไรมากก่อนจะเป็นจริงไหม เหลืออยู่แค่ดวงเดียวก็จะคบหนึ่งพับดาวแล้ว เฮ้อ!!ใกล้จะเป็นความจริงเข้ามากทุกวินาทีแล้ว

“หนึ่งพันดาวแล้ว ^^”

OoOไม่นะไม่จริง ดาวดวงที่หนึ่งพันของฉันโดนใครเยียบจนไม่เหลือซากเลย คำอธิทานของฉันหายไปพิรบตา เจ้าชายในฝันของฉันไม่~~~~

“นี่!!หนึ่งพันดวงพอดี”

O0Oพี่มาร์คนิเขาเอาดาวมาจากนั้น แถมยังเอามาใส่ขวดโหลให้ฉันอีก เฮ้อจะเป็นลมอยู่ไกลว่าหล่อแล้วนะพออยู่ใกล้ๆหล่อมากเลยอ่ะ อยากจะบ้าตาย

“คำอธิทานเป็นจริงแล้วนะ”

“พี่รู้ด้วยหรอ”

“จะไม่รู้ได้ไง เพราะพี่ก็ฝันเห็นน้องเหมือนกันแล้วน้องได้ฝันถึงพี่หรือเปล่า”

“ค่ะ...อยากบอกนะว่าพี่ก็พับดาว”

“เปล่าหรอก แต่น้องที่อยู่ในฝันพี่ บอกกับพี่ว่า พี่จะเจอเธอได้ก็ต้องเหมือนดาวดวงสุดท้ายหายและต้องการที่จะเติมเต็มดาวที่เหลือให้ครบ”

“...”

“แล้วเมือกี้มันก็เป็นอย่างที่เธอบอกพี่ พี่ก็เลยพับดาวมาเติมเต็มให้ไง”

“^^”

หลังจากที่ฉันอธิทานอยู่ทุกวันกับดาวหนึ่งพันดวงมันทำให้ฉันได้รู้ว่าถ้าเราไม่มีความเชื่อหรอความกล้าที่จะลองอะไรหลายอย่างมันก็ไม่สำเร็จ หรืออาจจะไม่ได้เจอได้ลองสิ่งใหม่ก็ได้ เหมือนที่จะลองตัดใจที่เชื่อและลองที่ตัดใจกล้าที่จะทำเพียงแค่นี้มันก็เป็นเรื่องจริงแล้ว

กล้าที่จะเชื่อกล้าที่จะลอง

The end