[exo x you]The secret of the gem ความลับแห่งอัญมณี

ลำดับตอนที่ #1 : สงครามสี่เผ่าพันธุ์

the secret of the gem

 

 

  ในอดีตกาลย้อนไปเมื่อคราวที่สงคราม4ทัพเป็นสงครามที่เป็นการร่วมมือระหว่างมนุษย์ เอลฟ์ และคนแคระกำจัดอัศวินมืดผู้ชั่วช้าซึ่งมีบริวารเป็นพวกอ็อค 

 

เป็นสงครามที่เต็มไปด้วยคาวเลือดของทั้ง4เผ่าพันธ์ุ ต่างคนต่างฟาดฟันเพื่อให้เผ่าพันธ์ุของตนอยู่รอดจากอำนาจชั่วร้ายอย่างไม่เสียดายชีวิต

 

".     " เสียงของดาบที่คมกริบดังเป็นระยะอย่างไม่มีที่สิ้นสุด เสียงฟ้าร้องดังกังวาลราวกับว่ากำลังทรมานอย่างแสนสาหัสท้องฟ้าส่วนนั้นต่างแสดงฤทธิ์เดชอย่างน่ากลัว 

.

.

.

แต่ก็ไม่ทำให้ราชามนุษย์ผู้ยิ่งใหญ่เกิดความกลัวแม่แต่นิด 'จียง' อาวุธคู่กายอันคมกริบและงดงามบัดนี้มันถูกชโลมด้วยเลือดของอ็อคน่าขยะแขยงแต่นั่นไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่แท้จริงของ

 

จียง ในขณะที่เค้ามองหามันก็ชะงักกับร่างมืดที่นั่งอยู่บนหลังตัวอะไรสักอย่างมันไม่น่าจะใช่ช้างที่ยังมีลมหายใจ ตัวใหญ่กว่ามาก ดูน่าเกรงขามและน่ากลัว คล้ายๆกับศพช้างตัวใหญ่ๆที่ถูกนำกลับมาใช้งานอีกรอบ

 

 

 

แต่นั่นไม่ทำให้ดูน่าสนใจไปกว่าชายนิรนามที่นั่งอยู่บนหลังมัน เค้าสวมใส่ชุดอัศวินสีดำมีความมืดแผ่ซ่านอยู่รอบตัวยิ่งมองยิ่งมีความรู้สึกกล้าๆกลัวๆระแวงเหมือนตนสามารถตายด้วยน้ำมือมันได้ทุกเมื่อ! แต่ยิ่งไปกว่านั้นจียงเพ่งมองไปที่อัญมณีก้อนโตที่จอมมารคล้องอยู่ อัญมณีที่เป็นต้นเหตุทำให้เผ่าพันธุ์ที่มีเกือบสูญสิ้น แม้จะเห็นแค่ไกลๆแต่มันชัดเจนมันแวววาวเหมือนจะร้องเรียกให้เค้าเข้าไปหามัน มันร้องเรียก!

 

 

ชายหนุ่มตัดสินใจถืออาวุธคู่กายตรงดิ่งไปหาอัศวินสีดำโดยมีน้องชายติดตามอย่างห่วงใยอยู่ห่างๆ 'ซึงรี' มองตามพี่ชายคนเดียวด้วยความเป็นห่วง

 

"นั่นหน่ะรึอัศวินดำผู้ที่เค้าลือกัน"

 

ซึงรีพูดเสียงหอบแหกและปาดเลือดที่แก้มข้างขวาออกอย่างไม่ไยดี

ผู้เป็นพี่ยังจ้องเขม็งไปที่อัศวินดำและเค้าก็เอ่ยสิ่งที่ทำให้น้องรักแทบทรุด

 

"ฝากดูแลลูกชายข้าด้วย"

 

"ไม่!ท่านต้องกลับมาสิทำไม!"

 

"จำวันนี้ให้ดีน้องข้า"

 

  จียงตบบ่าผู้เป็นน้องเบาๆและวิ่งหายไปในฝูงชลทิ้งให้ผู้เป็นน้องยืนน้ำตานองน้ำมองแผ่นหลังของผู้เป็นที่อย่างไม่สู้ดีนัก นี่อาจเป็นครั้งสุดท้ายที่เค้าจะได้พบจียงเป็นครั้งสุดท้าย...

 

"เจ้ากล้ามากที่บังอาจต่อกรกับข้าราชาแห่งปราสาทสีขาว~"

 

จียงรู้สึกมีใครมาพูดใกล้ๆ เป็นเสียงที่ดังชัดเจนก้องอยู่ในหัว ไม่รู้ว่าเป็นเสียงผู้ชายหรือผู้หญิงเป็นเสียงแหบพร่าเหมือนคนขาดน้ำเจียนตาย นั่นแหละฉายาของเค้าราชาแห่งปราสาทสีขาว แต่เป็นเสียงของใคร

 

"ราชาแห่งความมืดจงมาทำการรบกับข้าเถิดอย่าได้หลบหนีข้า!"

 

เพียงชั่วอึดใจอัศวินเงามืดที่นั่งอยู่บนหลังตัวประหลาดก็พุ่งเข้าใส่จียงจนเซล้มไม่เป็นท่า

พุ่งเข้าไปในป่าต้องห้าม