เพียงแค่เธอ

ลำดับตอนที่ #7 : เพื่อนใหม่ของสามแสบ

ตอนที่ ๗ เพื่อนใหม่ของสามแสบ

“คุณญาริกาคะ  คุณธนภัทรขอเชิญพบที่ห้องทำงานค่ะ”  เสียงเลขาประจำตัวเธอบอกผ่านอินเตอร์คอมจบลงเธอก็เดินออกจากห้องทำงานไปหาธนภัทรที่นั่งรออยู่ที่ห้องทำงาน  

“เรียกแยมมาว่าอย่างไรคะท่านรองประธาน”  เธอนั่งลงตรงข้ามเขาหน้าโต๊ะทำงานแล้วถามเชิงประชด ธนภัทรเงยหน้าขึ้นมาจากกองเอกสารก็เห็นหญิงสาวที่กำลังทำหน้าเบื่อโลกแต่ก็ฝืนยิ้มให้เขา  ทำให้มุมปากเขาเกิดรอยยิ้มขึ้นมาได้   “พี่เรียกมาช่วยดูเอกสารน่ะ   พอดีรู้สึกเหงา”  เขาพูดแค่นั้นแล้วก็ก้มอ่านหนังสือเอกสารต่างๆที่กำลังอ่านอยู่ต่อ”  เธอได้ยินดังนั้นแทบจะกระโดดกัดแบบนินจาเลยค่ะ  “พี่ภัทรงานแยมก็ใช่จะน้อยนะคะทำแบบนี้งานแยมจะเสร็จไหมคะ”  เธอบ่นไปก็ทำหน้ามุ่ยใส่เขา  “พี่ว่าละว่าแยมต้องบ่นพี่ พี่ถึงบอกให้เลขาแยมยกงานของแยมมาทำห้องพี่ซะเลย”  ธนภัทรพูดจบเลขาของเธอก็เอางานมาวางไว้บนเขาข้างหน้าเธอพอดีนั่นแหละถึงทำให้ญาริกาเงียบได้พร้อมทั้งนั่งตรวจงานเซ็นต์เอกสารตามปกติต่อ เพราะงานคือส่งสำคัญสำหรับเธอและเมื่อใดที่เธอว่างนั่นแหละที่แปลกใช้เวลาจนถึงเวลาเลิกงานงานเธอก็ยังไม่เสร็จ  ธนภัทรเองก็ยังดูเอกสารไม่หมดทำให้ทั้งสองน่งทำงานอยู่ในห้องจนถึงเวลาหนึ่งทุ่มตึกรอบๆเริ่มเปิดไฟกันหมดแล้วข้างนอกมีแสงไฟจากตึกต่างๆทั่วกรุงทำให้ดูสวยงามถ้ามองจากชั้นบนสุดของตึกแบบนี้  “แยมเลิกทำงานก่อนกลับบ้านได้แล้วล่ะพี่ว่า”  ธนภัทรเป็นฝ่ายชวนเธอเลิกทำงานล้วกลับบ้านเพราะถ้ามันดึกกว่านี้คงไม่ดีเท่าไร เธอเองก็ไม่รู้ว่าเวลาตอนนี้กี่โมงแล้วบอกให้หยุดเธอก็หยุดก่อนคงถึงเวลาที่ควรกลับบ้านไปกอดสามแสบแล้วล่ะ

 “แยมไปหาอะไรกินก่อนดีป่ะพี่ว่าตอนนี้พี่หิวมากอ่ะ”  ธนภัทรชวนเธอไปทานข้าวก่อนหลังจากที่เดินออกมาจากตึกและกำลังจะแยกย้ายกลับบ้าน

“ไม่ดีกว่าค่ะพี่ภัทรแยมเอารถมากว่าจะกลับมาเอารถอีกมันจะดึกอ่ะ” เธอบอกไปตามตรงแต่ความจริงคือเธออยากกลับไปหาหมาสุดที่รักของเธอมากกว่า  “งั้นเอางี้เดี๋ยวพี่ขับรถไปส่งเราที่บ้าน รถเราก็จอดไว้นี่แหละดูแยมเบลอๆด้วยขับรถคนเดียวพี่เป็นห่วง”  ธนภัทรพูดแล้วก็เปดประตูรถให้เธอเข้าไปนั่งระหว่างทางไปร้านอาหารเธอก็บอกให้ธนภัทรไปกินข้าวที่บ้านเธอดีกว่าเพราะใจเธอไปอยู่บ้านแล้วอีกอย่างแม่บ้านของเธอก็คงเตรียมอาหารไว้ให้เธอแล้ว   “ชวนพี่เข้าบ้านแบบนี้คิดอะไรหรือเปล่าเนี่ย พี่เป็นผู้ชายนะแยม”  ธนภัทรพูดไปก็ทำเสียงลอเลียนเธอไปเธอไม่ได้จะพาไปทำมิดีมิร้ายสักหน่อย  “มากพี่ภัทรแยมคิดถึงสามแสบของแยมอ่ะดึกแล้วอยากกลับไปเล่นกับมัน”  เธอบอกสาเหตุตามความจริงไป  ธนภัทรก็ยิ้มออกมาทันที “นี่เป็นห่วงหมาคิดถึงหมา  แล้วไหนบอกหมาดุไง ทำไมกล้าให้พี่เข้าบ้านไม่ห่วงพี่เลยงั้น”  เธอได้แต่หัวเราะเท่านั้นอีกนิดเดียวก็ถึงบ้านแล้ว  เมื่อรถยนต์คันหรูมาจอดที่หน้าบ้านหลังใหญ่ที่มีแค่เธอสามแสบและแม่บ้านอยู่เท่านั้น  พอลงมาจากรถธนภัทรก็เดินเข้าบ้านตามเธอทันทีอาจจะเป็นเขายังไม่ได้เห็นสามแสบของเธอมั้งเลยไม่รู้ว่าสามแสบน่ารักขนาดไหน  เขารู้สึกโล่งอกทันทีเมื่อเข้าบ้านแต่ที่ไหนได้สามแสบวิ่งออกมาจากห้องรับแขกต่างหาก  วิ่งเข้าหาเจ้านายสาวอย่างรวดเร็วแถมเจ้านายสาวก็ก้มไปเล่นแทบจะกอดกันเลย  ธนภัทรได้แต่มองแล้วก็ยิ้มกับภาพที่เห็นเธอคนที่คิดว่าเข้มงวดกับงานพอกลับเข้าบ้านมาก็เป็นเด็กธรรมดาที่ยังไม่โต  นี่หรอจะไม่อยากมีคนดูแล  “พี่ภัทรยืนยิ้มทำไม อยากเล่นกับสามแสบล่ะสิ  นินจาไปดูดิใครมา” เธอพูดกับเขาแล้วหันไปพูดกับหมาตัวสีน้ำตาที่ดูสายตาแบ๊วแต่ไม่โหดเหมือนหน้า  แล้วนินจาก็วิ่งไปหาเขา  มันดมแล้วก็นั่งข้างเขาพอเขาย่อตัวลงมันก็หันมาเล่นด้วยทันที  แล้วอีกสองตัวก็ตามแถมยังเลียหน้าเขาด้วย  ฮ่าๆๆ นี่หรอหมาดุ  “นี่สามแสบเลิกเล่นกับพี่ภัทรแล้วไหม่ำข้าวกันดีกว่า   เธอเรียกสามแสบแล้วเดินนำไปที่ห้องอาหาร  “พี่ภัทรคะตามมาค่ะไหนหิวข้าว”  ทั้งเขาแล้วก็หมาเดินตามสาวน้อยผู้เป็นเจ้าของบ้านเข้าไป เธออุ้มเจ้าหมาตัวเล็กที่เห็นเธอเรียกว่าไข่ต้มไปด้วยตัวเล็กๆแบบนี้เธอต้องรีบอุ้มมันก่อนที่มันจะหนักไปมากกว่านี้ รู้แล้วล่ะว่าทำไมญาริกาถึงได้อยากกลับบ้านนักหนาเป็นเพราะมันมีความสุขอย่างนี้นี่เองมีสามแสบมีทุกอย่างถึงเธอจะไม่ค่อยมีใครอยู่ด้วยมันก็ยังดูอบอุ่นเขาเข้ามายังรู้สึกดีเลยแต่ทางที่ดีเขาควรจะหาทางดูแลเธอด้วยสิให้เธอเหงาแบบนี้ไม่ดีหรอกอีกอย่างเธอนั่งทำงานหนักแบบนี้ควรจะมีใครที่คู่ควรที่จะดูแลเธอสิ  “แยมพี่ขอถ่ายรูปกับเจ้าสามแสบหน่อยสิน่ารักแบบนี้ไม่เห็นจะดุอย่างที่เคยบอกไว้เลย”  เขายกกล้องเตรียมถ่ายรูปกับสามแสบตอนนี้เขาแทบจะเป็นเพื่อนมันไปแล้วล่ะดูสิไม่ห่างเขาเลย 

“ฮ่าๆๆ   ตามสบายค่ะพี่ภัทร  สามแสบถ่ายรูปกับพี่ภัทรหน่อยเร็วเพื่อนใหม่พวกแกอ่ะ  สามแสบไม่ดุหรอกค่ะแค่เล่นแรงตัวใหญ่เเฉยๆ เดี๋ยวให้แยมถ่ายให้ไหมล่ะ”    เธอเดินเข้ามาหยิบมือถือไปจากเขาแล้วถ่ายรูปให้เขา  ภาพที่ออกมาน่ารักมากนะมีหมาสามตัวแล้วเขาก็อยู่ตรงกลางมันดูมีความสุขด้วยเขาก็เลยอัพลงไปในไอจี พร้อมกับแคปชั่นที่ว่า  บางทีหมาก็น่ารักเหมือนเจ้านายหละ   เขาลงเสร็จแล้วก็ลาสามแสบแล้วก็กลับบ้านสักทีป่านนี้พ่อกับแม่ของเขาก็คงรอนานแล้ว  “แยมพี่กลับแล้วนะพรุ่งนี้ก็พักผ่อนล่ะเค้าใจป่าว”   เขาบอกญาริกาก่อนที่กำลังจะขึ้นรถ “รับทราบค่าพี่ภัทร  ขับรถกลับดีๆนะคะ ขอบคุณที่มาส่งทีบ้านนะ”  ญาริกายิ้มให้กับชายหนุ่ม  “พี่ต่างหากต้องขอบคุณอาหารเย็นวันนี้อร่อยมากเลยนะ ไปละเดี๋ยววันหลังจะมาฝากท้องใหม่”  ธนภัทรพูดจบแล้วก็ขึ้นรถไปเธอยืนดูจนรถของธนภัทรออกไปจากประตูบ้านนั่นแหละเธอถึงเข้าบ้าน พร้อมกับสามแสบที่นั่งอยู่ข้างเธอ  “ไปเถอะพวกเราไปวิ่งเล่นกันดีกว่านินจาวิ่งเร็ว”  เธอพาเจ้าสามแสบวิ่งเล่นตรงสนามหญ้าหน้าบ้านมันเป็นปกติที่เธอจะมาวิ่งเล่นตอนนี้เพราะกลับมาก็ดึกแล้วทำให้มีเวลาเล่นกันตอนดึกนี่แหละ  บ้านข้างๆที่สร้างใหม่ตอนนี้เสร็จแล้วแล้วก็มีคนเปิดไฟแล้วด้วยสงสัยจะมีคนเข้ามาอยู่แล้วมั้งสร้างเสร็จเร็วเหมือนกันนะเนี่ยพอเล่นกันเสร็จก็ขึ้นห้องนอนทันทีคงถึงเวลานอนแล้วล่ะ  พรุ่งนี้ตื่นเช้าวันหยุดเธอจะพาหมาสามตัวรักไปวิ่งเล่นที่สวนสาธารณะซะหน่อย