ความทรงจำ

เนื้อเรื่อง

ความทรงจำเริ่มต้นขึ้น เมื่อเราได้พบเจอใครบางคน  หรือได้เริ่มต้นเดินทาง

คนที่บังเอิญเจอกัน  กลายมาเป็นคนที่ได้เจอหน้ากันทุกวัน 

ความสนิทเริ่มต้นขึ้น ทำให้ใครบางคนกลายมาเป็นคนที่อยู่ในความทรงจำ

จุดเริ่มต้นของความทรงจำในต่างแดน

สังคมการพบเจอคนที่พูดภาษาเดียวกับเราบางทีมันก็ไม่กว้างมากนักหรอก

มีการพบเจอโดยบังเอิญและสนิทกัน  อยู่ที่นี่ไม่ต้องรู้ว่าฐานะที่บ้านเป็นไง

อยู่ที่นี่เราก็เหมือนกันหมด  แต่ถ้ากลับไปประเทศเราอาจจะเห็นความต่างกันก็ได้

เมื่อกลับไปต่างคนก็ต่างมีหน้าที่เป็นของตัวเอง 

เพราะฉะนั้น  เราควรเก็บเกี่ยวประสบการณ์ความทรงจำให้ได้มากที่สุด

เราสามารถสร้างความทรงจำได้เสมอ

ความทรงจำที่มีใครบางคนอยู่ในนั้น  คนที่สนิทกันในต่างแดน

แม้ว่าความทรงจำนั้นจะดีหรือไม่

แต่สุดท้ายมันก็เป็นความทรงจำที่มีใครบางคน

เวลา  ผ่านมาแล้วผ่านไปไม่สามารถย้อนกลับได้

ใช้ความทรงจำเป็นตัวหยุดเวลาไว้

เมื่อเรากลับมาเยือนสถานที่นี้อีก

มันจะได้มีความทรงจำและทำให้คิดถึงคนในความทรงจำ

อย่าปล่อยให้เวลาผ่านไป  โดยที่ไม่ทำอะไรเลย

อย่าปล่อยให้เวลาผ่านไป  โดยที่ไม่ได้พูดอะไรออกไป

อย่ามัวแต่เก็บความรู้สึก   จนไม่กล้าพูดความในใจออกไป

อย่าปล่อยให้คนที่อยู่ในความทรงจำเป็นแค่คนในความทรงจำ

ถึงแม้ว่าความทรงจำจะทำให้เรายิ้มได้  เวลาที่คิดถึง

แต่ทางที่ดี  ให้คนในความทรงจำมายืนข้างๆกัน

ในวันที่กลับมาเยือนสถานที่นี้อีกครั้ง

คิดถึงความทรงจำและยิ้มไปพร้อมกันจะดีที่สุด