ความทรงจำในกำมือ

ลำดับตอนที่ #4 : ต่อจากตอนที่แล้ว

พอถึงวันที่จะต้องเต้นจริงๆขิมไม่ได้เอาแผ่นมา ทุกคนเราขอโทษนะที่ไม่ได้เอาแผ่นมา ขิมพูด เกือบจะร้องไห้ โถ่แล้วจะสอบกันยังไง ปองซึ่งอารมณ์รุนแรงพูด เราขอโทษ ขิมพูดจะร้องไห้แต่ก็ทนเอา ไม่เป็นไรๆอย่างมากก็ไม่ได้คะแนนกันทั้งกลุ่ม ปองพูด พวกเธอไม่โกรธเราเหรอ ขิมพูด จะโกรธได้ไงหละ

เอพูดครั้นพอถึงเวลา อ่าวนักเรียนกลุ่มไหนไม่ได้เอาแผ่นมาไปยืมห้องอื่นก็ได้ ครูก๊อกพูด กลุ่มของขิมจึงไปได้แผ่นมาเต้นกัน ก็รอดตัวไป

    ต่อมาในกลุ่ม 1 เฮ้ย   คุณ ทองแดง หมาพระเจ้าอยู่หัวหนะเดี๋ยวนี้มีแต่หนังสือเนาะ ขิมพูด ไปเรียกคุณทำไมก็แค่หมาหนะ ศรพูด แต่หมา

พระเจ้าอยู่หัว เชียวนะ ขิมพูด โถ่เอ๊ย ยังไงก็แค่หมาอยู่ดีแหละ นี่ไง ไอ้ทองแดง ศรพูด อ่าวนักเรียนเก็บของทำความสะอาดได้แล้ว ครู ชาลินีพูดทุกคนเก็บของ ขิมได้ผ้ามาปัดเศษใต้โต๊ะ เช่นเดียวกับ ศร ขิมแล้วศร ปัดไปมาใต้โต๊ะ ขิมปัดไปที่โต๊ะศร ศรก็ปัดกลับมา ปัดไป ปัดมา แบบนี้ขิมมีความสุขมาก และรู้สึกว่า ศรคือเพื่อนอีกคน

    ต่อมาคนในห้อง ทะเลาะกัน ปายซึ่งอยู่ในกลุ่ม 6 พระกาน แตกออกมาอยู่คนเดียว ปายมาหา ขิม และ ใบหม่อน ขิมเห็นใจ  ตกลงถ้าปายไม่มีเพื่อนมาเล่นกับขิมก็ได้ ขิมตัดสินใจอยู่ฝ่ายปาย ทั้งห้องนี้ก็มีแค่เรา 3 คนเท่านั้นและที่เล่นด้วยกัน คนอื่น ไปอยู่พวกของเอินกันหมด ในกลุ่ม 1 ขิม เธอไปอยู่ฝ่ายยัยปายได้ไง เอินพูด ได้สิก็เรามีสิทธิที่จะเลือกนี่นา ขิมพูด โถ่พูดงี้หมายความว่าไงยัยขิม เอินพูด ก็หมายความอย่างที่เธอเข้าใจนั่นแหละ ขิมเถียง อ๋อเดี๋ยวนี้เถียงนะ เอินพูด แล้วฉันชมเหรอ ขิมพูด และไปนั่งที่ กลุ่ม 2 ซึ่งเป็นกลุ่มของ ปาย และ ใบหม่อน เฮ้ย ไม่น่าทะเลาะกันเลยทำให้เราทะเลาะกับ ปอง กับ เอไปด้วย ขิม พูดกับตัวเองเบาๆ

    

    ต่อมา ขิม เราดีกับ เอิน แล้วนะ ปายพูด อ๋อเหรอดีใจด้วยแล้วกัน ขิมพูด ปายจึงไปเล่นกับ พวกเอิน เอะทำไมดีกันง่าย โกรธกันง่ายจังอย่างงั้นนะ ขิมพูดคนเดียว วันต่อมา ปอง เงียบไปทำให้ขิมแปลกใจ และพูดกับตัวเองที่โต๊ะว่า เอะ หรือว่าสาเหตุที่ปองไม่เล่นกับเราไม่ใช่แค่เพราะเราไปอยู่ฝ่าย ปาย และ ปองอยู่ฝ่ายเอิน ปองอาจใช้เหตุผลนั้นเป็นเพียงข้ออ้าง ขิมพูดคนเดียว



ยังมีต่อนะคะ แล้วเจอกันค่ะ