ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    คำสาปแห่งมหานคร

    ลำดับตอนที่ #2 : คำสาปของปีศาจกัมมัง

    • อัปเดตล่าสุด 7 ม.ค. 49


    10 ปีผ่านไป ณ เวียงบุรี กัมมังบุกยึดเมืองและกักขังชาวเมืองไว้ในถ้ำมรกต  ผู้ที่มีเลือดเนื้อกษัตริย์เวียงบุรีเมื่ออายุครบ 16 ปีในคืนวันเพ็ญจะมีเกร็ดงูขึ้นเต็มตัวจะจำใครไม่ได้ทำร้ายคนทุกคนขวางหน้า กัมมังพูดเป็นคำสาบและหัวเราะร่าอย่างสะใจ พระนาง วรินฯกอดเจ้า เวียงฝนไว้แน่น ท่านแม่เหลือเวลาอีก 6 ปีเท่านั้นลูกอาจทำร้ายทุกคนในที่นี้ได้ เวียงฝนพูด ไม่ลูกแม่จะหาทางให้ลูกหนีรอดออกไปให้ได้ พระนางวรินฯพูด

    ส่วนทางด้านเวียงรุ้ง ไอ้รุ้ง ไอ้รุ้งเอะหายไปไหนแล้วหละเร็วจริงๆ ผาร้องตาม รุ้งที่เดินหายวับเข้าไปในป่า อยู่นี่แน่จริงจับให้ได้สิ รุ้งพูดและหยิบก้อนหินขว้างปาผาไม่หยุดและวิ่งหนีไป ผารีบวิ่งตามมา รุ้งวิ่งมาชน สุรีย์

    องค์หญิง สุรีย์อุทานทันทีที่เห็นรุ้ง ผาหยุดชะงักเมื่อเห็นสุรีย์ พรานพจน์เดินมาพอดี อ่าวแม่สุรีย์ขึ้นไปคุยกันบนเรือนก่อนเถอะ พรานพจน์พูด ขณะอยู่บนเรือน ไอ้รุ้งไปเลยลงไปอยู่ในครัวเลย พรานพจน์พูด โถ่พ่อเดี๋ยวก่อนก็ได้ รุ้งพูด งั้นแกก็ไปหาอะไรซนๆทำข้างล่างโน่นไป เข้าป่าไปเลยก็ได้แต่อย่ากลับค่ำนะ พรานพจน์พูด จะพ่อ เออพี่ผาไปด้วยกันสิ รุ้งพูด เดี๋ยวก่อนไอ้รุ้งแกลงไปก่อนเดี๋ยวไอ้ผาค่อยตามไป พรานพจน์พูด เมื่อรุ้งเดินลงไป อายุเท่าไหร่แล้วหละพี่ สุรีย์พูด 9ขวบกำลังซนเลยเวลาข้าไปล่าสัตว์องค์หญิงกับเจ้าผาก็จะตามไปบ่อยๆพรานพจน์พูด อะไรนะพ่อ พ่อเรียกไอ้รุ้งว่าองค์หญิงเหรอผาพูด ก็เอาสิวะ แม่สุรีย์เล่าเรื่องให้ลูกชายแม่ฟังสิ พรานพจน์พูด สุรีย์เล่าจนจบ ท่านแม่ผาพูดและโผเข้ากอดสุรีย์ เจ้าต้องคุ้มกันและปกป้ององค์หญิงด้วยชีวิตของเจ้านะลูก สุรีย์พูด ชีวิตขององค์หญิงคือชีวิตของลูก ผาพูด ดีแล้วเจ้าอายุเพียง10ขวบแต่รู้จักเสียสละแม่ภูมิใจจริงๆ แต่แม่ต้องไปแล้วแม่ฝากดาวมรกตของวิเศษชิ้นนี้ให้องค์หญิงด้วยนะมันสามารถรักษาคนตายให้ฟื้นคืนชีพได้ สุรีย์พูดก่อนกลับไปและมอบพวงกุญแจรูปดาวสีม่วงใสให้กับผา

        ผาตามรุ้งไปในป่าขณะนั้นรุ้งเดินป่ากำลังเพลินๆก็เกิดอาการเหนื่อยล้าขึ้นมาทันที เหนื่อยจังพักตรงนี้ก่อนแล้วกัน รุ้งนั่งลงพิงต้นไม้แล้วเผลอหลับไปเมื่อลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งรุ้งก็เห็นงูมากมายกำลังเลื้อยเข้ามาหารุ้งรุ้งกลัวขึ้นมาจับจับหลับตามิดนั่งนิ่งงูเลื้อยเข้ามาหารุ้งและชูคอขึ้นเมื่อเห็นรุ้งมันก็ก้มหัวลงและเลื้อยออกห่างไปคล้ายจะทำความเคารพรุ้ง ผามองเห็นมีงูอยู่มากจึงวิ่งเข้ามาหารุ้งเพราะเกรงว่ารุ้งจะเป็นอันตราย รุ้ง ผาอุทานและวิ่งเข้ามางูเหล่านั้นมุ่งมาทางผา หยุดนะ รุ้งพูดงูเหล่านั้นจึงเลื้อยเข้าป่าไป พี่ผาเป็นอะไรรึปล่าว รุ้งพูด พี่ไม่เป็นไร เออนี่พวงกุญแจนี้ อาสุรีย์ฝากพี่มามอบให้เราหนะ ผาพูด สวยจังเลยพี่ผา เหมือนของวิเศษเลย รุ้งพูด

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×