คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : [Fic] [SiHan] Love at the Chinese Restaurant Part 1
Title: Love at the Chinese Restaurant
Author: imazawa
Pairing: Siwon/Hangeng, Vanness/Ken
Rate: PG-13
Part 1
เวลาเกือบแปดโมงเช้าของวันหนึ่งในช่วงปลายฤดูหนาว ร่างเพรียวบางของชายหนุ่มในชุดพ่อครัวเต็มยศกำลังง่วนอยู่กับการเตรียมวัตถุดิบชนิดต่างๆเพื่อให้พร้อมต้อนรับลูกค้าที่จะหลั่งไหลเข้ามาในช่วงเที่ยงของวัน อากาศเย็นเยียบภายนอกไม่ได้มีอิทธิพลใดๆ
เมื่อเขาอยู่ในห้องครัวอันแสนอบอุ่นของภัตตาคารอาหาจีนชื่อดังของเมือง
“ก๊อกๆๆ” เสียงเคาะประตูดังขึ้นถึงแม้ว่าจะยังเหลือเวลาอีกกว่าหนึ่งชั่วโมงจึงจะถึงเวลาเปิดร้าน
พ่อครัวหนุ่มยิ้มอย่างดีใจก่อนจะรีบวิ่งไปเปิดประตูต้อนรับ “ลูกค้าคนพิเศษ” ของเขา
“อรุณสวัสดิ์ครับฮันคยอง ขอโทษนะที่ต้องมารบกวนแต่เช้าอีกแล้ว” ชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ผู้มีรอยยิ้มน่ารักพูดขึ้นทันทีที่ประตูร้านถูกเปิดออก ก่อนจะยื่นช่อดอกทิวลิปสีแดงสดให้กับร่างบางผู้เป็นเจ้าของร้าน
ฮันคยองก้มศีรษะให้อีกฝ่ายเป็นเชิงขอบคุณแล้วยื่นมือไปรับช่อดอกไม้เอาไว้
“รบกวนอะไรกันล่ะครับซีวน คุณเป็นลูกค้าของผมนะ” ฮันคยองยิ้มหวานแล้วเบี่ยงตัวหลบเพื่อให้ซีวอนเดินเข้าไปในร้าน ก่อนที่เขาจะเดินตามเข้าไปติดๆ
เมื่อพาซีวอนไปนั่งแล้วเขาจึงหันมาจัดดอกทิวลิปใส่แจกัน
‘อย่าเข้าใจผิดนะครับ ซีวอนเขาไม่ได้ซื้อดอกไม้มาจีบผมหรอก ตอนที่ผมได้รับดอกไม้จากเขาครั้งแรกผมก็คิดไปไกลเหมือนกัน
แต่ที่ไหนได้ เขาบอกว่าเห็นแจกันหน้าร้านมันโล่งเกินไป แล้วพอดีเขามีญาติเป็นเจ้าของร้านดอกไม้ เขาก็เลยเอาดอกทิวลิปสีแดง
มาให้ผมใส่แจกันแทบทุกวัน บอกว่าสีมันเข้ากับบรรยากาศในร้านดีก็เท่านั้นแหละครับ’
“วันนี้มีประชุมตอนเช้าเหรอครับ? นี่ยังไม่แปดโมงเลย” ร่างบางถาม
นักธุรกิจหนุ่มคนนี้มักจะแวะมาที่ร้านของเขาก่อนเวลาเปิดร้านบ่อยๆเมื่อมีประชุมตอนเช้า และก็มักจะแวะมาหลังเวลาปิดร้าน
เมื่อมีประชุมตอนกลางคืน
“เปล่าครับ แต่ผมจะไปดูงานที่ญี่ปุ่นน่ะ อีกสามชั่วโมงครึ่งเครื่องก็จะออกแล้ว ผมเลยต้องรีบมา ครั้งนี้ไปตั้งสองวันแน่ะ ผมคงคิดถึงอาหารฝีมือคุณแย่เลย” ซีวอนอ้อนราวกับเป็นเด็กๆซึ่งขัดกับรูปลักษณ์ภายนอกของเขามากจนฮันคยองอดที่จะหัวเราะออกมาไม่ได้
“คุณพูดแบบนี้ผมก็เขินแย่สิครับ อาหารของผมไม่ได้อร่อยขนาดนั้นสักหน่อย คุณน่ะไปดูงานต่างจังหวัดก็บ่อย ไปต่างประเทศก็บ่อย ต้องได้ทานอาหารที่ดีกว่านี้อยู่แล้ว” ฮันคยองพูดพร้อมกับส่งเมนูอาหารให้ชายหนุ่ม
ซีวอนรับเมนูมาแต่ไม่ได้เปิดดู เขามาทานอาหารที่นี่บ่อยจนจำรายการอาหารได้หมดแล้ว ต่อให้หลับตาก็สามารถบอกได้ว่าอะไร
อยู่หน้าไหน
“ไม่มีอาหารที่ไหนถูกปากผมเท่ากับที่นี่หรอกครับ” ซีวอนพูดพร้อมรอยยิ้ม แต่น้ำเสียงนั้นไม่ได้มีแววล้อเล่นเลยแม้แต่น้อย
ชายหนุ่มในชุดพ่อครัวถึงกับลอบยิ้มด้วยความภูมิใจก่อนจะเอ่ยถามลูกค้าคนแรกของวัน
“เช้านี้จะรับอะไรดีครับ?”
“นึกไม่ออกเลยครับ ทุกอย่างที่นี่น่าทานไปหมด คุณเลือกให้ผมหน่อยก็แล้วกัน” ร่างสูงพูดแล้วยื่นเมนูคืนให้อีกฝ่าย
ฮันคยองทำท่าคิดอยู่สักพัก เขาเองก็อยากทำอาหารให้ซีวอนประทับใจมากที่สุดเพราะร่างสูงจะไม่ได้แวะมาที่นี่อีกอย่างน้อยก็สองวันเลยทีเดียว
“งั้น...เอาเป็นข้าวอบเห็ดหอมดีมั้ยครับ? รสชาติอ่อนๆแต่อยู่ท้อง กว่าคุณจะได้ทานข้าวกลางวันก็คงจะบ่ายๆนู่น เดี๋ยวผมทำให้เยอะเป็นพิเศษเลย” ร่างบางเสนอความคิด
“ได้เลยครับ ขอบคุณมากนะ”
“เครื่องดื่มรับเป็นชาอู่หลงร้อนเหมือนเดิมนะครับ?” ชายหนุ่มร่างบางถามซีวอนอีกครั้ง
นักธุรกิจหนุ่มพยักหน้ารับพร้อมรอยยิ้ม ความใส่ใจเรื่องเล็กๆน้อยๆของร่างบางนี่ล่ะมั้งที่เป็นเหตุผลซึ่งทำให้หลายต่อหลายคน
เป็นลูกค้าประจำของที่นี่รวมถึงซีวอนด้วย
พ่อครัวคนเก่งหายเข้าไปหลังร้านเกือบสิบห้านาทีก่อนที่จะกลับมาพร้อมกับข้าวอบเห็ดหอมซึ่งอยู่ในถ้วยดินเผาลวดลายสวยงาม
ซีวอนตักข้าวเข้าปากก่อนที่จะยกนิ้วโป้งให้อีกฝ่าย
“อร่อยเหมือนเดิมเลยครับ”
“ขอบคุณครับ” ฮันคยองยิ้มรับอย่างเขินๆแล้วนั่งลงที่โต๊ะซึ่งอยู่ถัดจากโต๊ะที่ซีวอนกำลังนั่งอยู่
“มานั่งตรงนี้เถอะครับ” ร่างสูงพูดพร้อมกับพยักเพยิดไปที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้ามซึ่งยังว่างอยู่
“แต่ว่า...” ฮันคยองอิดออด เขาคิดว่าตัวเองไม่ควรจะเข้าไปวุ่นวายกับลูกค้ามากเกินไป
“นะครับ นั่งเป็นเพื่อนผมหน่อย” ซีวอนอ้อนจนฮันคยองต้องรีบย้ายมานั่งโต๊ะเดียวกับเขาอย่างปฏิเสธไม่ได้
ร่างบางมองคนที่กำลังทานอาหารฝีมือเขาด้วยรอยยิ้ม เวลาที่เห็นลูกค้าทานอาหารอย่างมีความสุขมันสามารถทำให้เขารู้สึกดีได้มากจริงๆ
“จะไม่ได้มาตั้งสองวัน...ผมต้องคิดถึงมากแน่ๆเลย” จู่ๆซีวอนก็พูดประโยคนี้ออกมา ดวงตาคมของเขาจับจ้องที่ร่างบางซึ่งนั่งอยู่
ตรงข้ามกัน
หัวใจของฮันคยองเต้นรัว ใบหน้าหวานร้อนผ่าวกับประโยคที่มีใจความคลุมเครือเมื่อสักครู่
‘คุณหมายถึงอะไรเหรอครับซีวอน? อาหาร? ร้านนี้? หรือว่า...ผม?’
To be continued…
Talk: เรื่องที่แล้วชอลฮัน พระเอกเถื่อน เรื่องนี้มาเจอพระเอกสุภาพบุรุษที่สุดในสามโลกอย่างซีวอนบ้างนะคะ ในที่สุดซีวอนก็ได้เป็นพระเอกเต็มตัวในฟิคของยิ้มสักที \(^O^)/
ขอบคุณสำหรับทุกๆคอมเม้นท์และทุกคนที่คลิกเข้ามาอ่านนะคะ ขอบคุณที่ยังติดตามกันอยู่ค่ะ ^^
Ps. สำหรับใครที่เป็นสมาชิกเว็บบอร์ดสมาพันธ์ฮันเคะ ตอนนี้บ้านเข้าได้เป็นปกติแล้วนะคะ ไม่ขึ้นภาษาต่างด้าวแล้วค่ะ ^^
ความคิดเห็น