7
ฉันลืมตาขึ้นมานิดหน่อยก่อนจะควานหานาฬิกาบนหัวเตียงก่อนที่มือจะปัดสะเปะสะปะไปโดนกระดาษแผ่นหนึ่งที่มีข้อความสั้นๆ
ตื่นแล้วก็เอาโจ๊กไปอุ่น
กินยาในขวดด้วย ย้ำว่ากิน! อย่าแอบเอาไปทิ้ง
ลายมือกึ่งลายแทงนี่คงเป็นใครไม่ได้นอกจากฟอร์ด ฉันละสายตาจากกระดาษแล้วมองไปที่นาฬิกาก็พบว่านี่มันจะเที่ยงแล้ว เยี่ยมไปเลย ฉันค่อยๆ ลุกจากเตียงเดินไปที่เคาน์เตอร์ ยังไม่หายมึนเลยแฮะ -_-;
ก๊อกๆๆ
ฟอร์ดแน่ๆ ว่าแต่นี่มันเพิ่งจะเที่ยงเองนะหรือว่าวันนี้โรงเรียนมีกิจกรรมก็เลยปล่อยเร็วกว่าปกติ อะไรก็ช่างเถอะ ฉันควรจะรีบไปเปิดประตูก่อนที่หมอนั่นจะอารมณ์เสีย
“เลิกเร็วจังนะ”
“ยังหรอก”
...เทโอ!
เขามาที่นี่ได้ยังไงกันน่ะ มาทั้งชุดนักเรียนแบบนี้เลยเหรอ แล้วไม่มีใครเห็นใช่มั้ยเนี่ย ถ้าฟอร์ดรู้เรื่องนี้ฉันต้องไม่ได้ตายดีแน่นอน T^T
“ทำไมไม่ไปโรงเรียนล่ะ”
“ฉันไม่ค่อยสบายน่ะ”
“เพราะเมื่อคืนฉันพาเธอไปเที่ยวดึกไปหน่อยสินะ ขอโทษที”
“ไม่ใช่ความผิดนายหรอก อย่าโทษตัวเองอย่างนั้นเลย”
“อืม ขอเข้าไปข้างในได้มั้ย”
“อะ...เอ๋? เอ่อ เข้ามาสิ ^^;” ฉันเปิดประตูออกให้เขาเดินเข้ามาข้างใน ดีนะที่ทำความสะอาดห้องไปแล้ว ไม่งั้นฉันคงไม่กล้ามองหน้าเขาเลย
“ห้องน่าอยู่ดีนะ” เขาพูดพลางเดินสำรวจรอบๆ ห้อง
“อืม ตามสบาย คิดว่าเป็นห้องของตัวเองละกัน”
“ได้เหรอ”
“?”
“งั้นฉันคิดว่าเป็นห้องฉันเลยละกันนะ” ฉันไม่เข้าใจที่เขาพูดซักเท่าไหร่แต่ก็เอาเถอะ เขาคงไม่ถอดกางเกงในห้อยไว้บนหัวเตียงฉันหรอก (แกคิดได้แค่นี้ใช่มั้ย -_-;)
“นี่รูปเธอตอนเด็กๆ เหรอ” เทโอเดินไปหยิบกรอบรูปบนชั้นวางออกมาดู
“อื้ม ข้างๆ นั่นก็ฟอร์ด”
“ตอนเด็กๆ เธอไม่สวยเลยนะ”
“=O=”
“แต่โตมาแล้วทำไมน่ารักอย่างนี้ล่ะ ^_^”
เกือบไปแล้ว ฉันเกือบปาหนังสือในมือเข้ากลางหัวเขาแล้ว อ๊ะ! ไม่ได้ ว่าที่เจ้าบ่าวในอนาคตเชียวนะ หึหึ -__-,
“ขอถามอะไรหน่อยสิ” เทโอวางกรอบรูปลงแล้วเดินมาจูงมือฉันไปนั่งที่โซฟา
“ถามมาสิ”
“เธอกับเทโอสนิทกันขนาดไหนเหรอ”
“ก็นอนด้วยกันได้ อาบน้ำด้วยกันได้”
“...”
“ฉันหมายถึงเมื่อก่อนน่ะ >_<”
“โล่งไป หึงนะเนี่ย”
ตึกตัก...ตึกตัก...
เพียงแค่คำพูดเดียวกลับทำให้หัวใจฉันเต้นรัวขึ้นมาทันที
“กินยาหรือยัง”
“ยะ...กินแล้ว”
“แล้วในขวดใสๆ นั่นอะไรน่ะ”
“ของตอนเย็น ^_^;” เทโอลุกไปหยิบขวดแก้วพร้อมกับกระดาษที่ฟอร์ดเขียนให้เมื่อเช้าขึ้นมาอ่าน ไม่เอานะฉันไม่อยากกินยาเม็ดดดด T^T
“J”
“อย่ายิ้มแบบนั้นสิ”
“กินยาเม็ดไม่ได้เหรอ J”
“กินได้”
“แล้วทำไมในกระดาษถึงเขียนแบบนี้ล่ะ”
“ไม่รู้ แม่ไม่ได้บอก -__-;”
“กินให้ดูหน่อย J”
“มะ...”
“นะ”
“แต่...”
“กันไว้ดีกว่าแก้นะที่รัก”
ที่รัก...
ที่รัก...
ที่รัก...
ฉันได้ยินเสียงระฆังงานแต่งงานของฉันกับเทโอดังมาแต่ไกล แอร๊ยยยย >_<
“กินก็ได้ นายจะแกล้งฉันใช่มั้ยล่ะ”
“ถ้ากินแล้วเดี๋ยวให้หอมแก้มเอาป่ะ”
“ไม่เอา L”
“จูบเลย”
“ไม่เอา L”
“กินให้ดูเร็วๆ สิ”
ฉันมองยาเม็ดสี่เม็ดในมือพร้อมกลืนน้ำลายดังเอื๊อก ฉันควรบอกเทโอมั้ยนะว่าถ้ายาติดคอตายให้รีบโทรเรียกรถพยาบาล แต่ถ้าช่วยชีวิตไม่ทันก็จัดงานศพให้สวยๆ ด้วย T__T
ฉันลังเลอยู่นานจนเทโอที่มองอยู่หยิบยาในมือฉันไปแล้วเอาเข้าปากตัวเอง เย้! ฉันไม่ต้องกินแล้วใช่มั้ย รักนายที่สุดเลย T__T
แต่เขากลับใช้มือจับท้ายทอยฉันแล้วดึงเข้าไปหาจากนั้นก็ทาบปากลงมาอย่างรวดเร็ว ฉันเผลอหลับตาไปตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้ รับรู้ถึงรสขมๆ ที่ติดอยู่ปลายลิ้น
“กินหมดแล้ว”
“นาย... -__-///” น่าอายชะมัด…
“เห็นมั้ยง่ายนิดเดียวเอง ตอนเย็นอยากให้ฉันมาป้อนอีกหรือเปล่า”
“ไม่เป็นไร”
“แน่นะ J”
“อืม อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ -__-///”
“หน้าแดงเชียว ไข้ขึ้นเหรอ” เทโอยื่นมือมาแตะหน้าผากฉันเบาๆ ก่อนจะลดมือลงมาลูบแก้มและเปลี่ยนเป็นม้วนผมฉันเล่นแทน นายดูไม่ออกจริงๆ เหรอว่าฉันหน้าแดงเพราะนายน่ะ!
“ถ้าให้เลือกเกิดใหม่ได้ เธอจะเกิดเป็นอะไรเหรอ” อยู่ดีๆ เทโอก็ถามขึ้นมาอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย
“ก็คง...” ฉันกำลังจะตอบแต่เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นทำให้ชะงักไป ก่อนจะขอตัวออกไปคุยที่ระเบียง
ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด ~
ฉันกดรับทันทีโดยที่ไม่ได้ดูว่าปลายสายที่โทรมาคือใคร
“ฮัลโหล”
(ทีเซีย หยิบหม้อสุกี้ออกมารอได้เลยเพราะฉันซื้อสุกี้ชุดใหญ่มากินกับเธอโดยเฉพาะเลยนะ >_<)
ฟอร์ด!
“โอเค ว่าแต่นายอยู่ไหนแล้วล่ะ”
(อยู่หน้าอพาร์ตเมนต์น่ะ หยิบของออกมาจากรถอยู่ ทำไม อดใจรอไม่ไหวแล้วใช่มั้ยล่ะ รออีกนิดนะตัวเอง >.<)
“ไม่ใช่ เอ่อ...” เขาอยู่หน้าอพาร์ตเมนต์แล้ว ถ้าเขขึ้นมาตอนนี้เขาก็คงต้องเจอเทโอ คือบางทีฟอร์ดอาจจะไม่พอใจที่ฉันพาผู้ชายเข้ามาในห้อง”ฉัน...จะฝากซื้อของน่ะ”
(อะไร)
“ผ้าอนามัย” =O= ฉันพูดมันออกไปแล้ว
(อย่าห่วงเบบี๋ ฉันซื้อมาตุนไว้ให้เธอเต็มถุงเลยจ้ะ เพราะฉันเห็นในห้องเธอมันเหลืออยู่นิดเดียว -.-) นี่เขามาค้นผ้าอนามัยของฉันเหรอ T^T (ถ้าไม่มีอะไรแค่นี้ก่อนนะ)
“เดี๋ยว!”
ติ๊ด
เยี่ยมไปเลยจ้ะเพื่อนรัก! -__-
จะทำยังไงดี จะทำยังไงดี ให้เทโอกลับไปตอนนี้ก็อาจจะทันก็ได้นะ เอาเถอะ อย่างมากก็แค่สวนทางกับฟอร์ด ฉันก็ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น โฮะๆ ง่ายนิดเดียว
“เทโอ”
“หืม?”
“ไม่รีบกลับเหรอ”
“?”
“เอ่อ ฉันหมายถึงว่าแบบ รีบกลับไปทำการบ้านอะไรเงี้ย”
“วันนี้ฉันโดดเรียนจะไปมีการบ้านได้ยังไง”
“รีบกลับบ้านไปหาพ่อกับแม่”
“ป๊ากับม๊าไปสวีเดนกลับเดือนหน้าอ่ะ -__-”
“คือ...”
“มีอะไรหรือเปล่าดูเธอร้อนรนแปลกๆ นะ” เขาเดินเข้ามาใกล้
“คืออย่างงี้นะ”
“อะไรล่ะ?”
“ฟอร์ดกำลังมา”
“แล้ว?”
“ฉันอยากให้นายกลับไปก่อน”
“เธอกลัวฟอร์ดหึง?”
“เปล่าซะหน่อย ฉันกับเขาเป็นเพื่อนกันนะ -O-;”
“แล้วทำไมต้องให้ฉันกลับล่ะ”
“ก็...” ฉันไม่อยากให้ฟอร์ดอารมณ์เสียน่ะสิ T^T
“ก็อะไรเหรอ J”
“เปล่าหรอก งั้นเอางี้...”
ก๊อกๆๆ
เฮือก! ฟะ...ฟอร์ดมาแล้วเรอะ =[]=!! ฉันจะทำยังไงดี ฉันจะทำยังไงดี ฟอร์ดต้องจับฉันมัดแล้วอีโต้สับแล้วเอาศพไปฝังไว้หลังอพาร์ตเมนต์เพื่ออำพรางคดีแน่ๆ กรี๊ดดดดด!!! TOT
“ทีเซียเปิดประตูหน่อย หนักเว้ยย!”
“ปะ...แป๊ปนึงนะ ฉันเพิ่งอาบน้ำเสร็จ TOT” ฉันหันหน้ามองเทโออีกครั้งก่อนที่ตาจะเหลือไปมองตู้เสื้อผ้า เทโอสบตาฉันอย่างรู้ทัน
“ไม่เอานะที่รัก อะโอ้วๆ -O-;”
“ไม่ทันแล้ว เข้าไปก่อน >O<”
ฉันใช้แรงที่มีอยู่ทั้งหมดผลักดันเทโอให้เข้าไปอยู่ข้างในตู้
“เงียบๆ นะ ฉันขอร้อง ฉันจะรีบกินแล้วให้ฟอร์ดกับให้เร็วที่สุด T.T”
“ไม่ต้องมาหาหน้าตาน่าสงสารเลยนะ เร็วๆ ล่ะ ถ้าไอ้หมอนั่นกลับไปเมื่อไหร่ล่ะก็เธอโดนฉันลงโทษแน่ J”
“เอ่อ ฉันไปแล้วนะ เงียบๆ ล่ะ -__-///”
“ครับผมๆ ขี้ระแวงเหมือนกันนะเธอเนี่ย -.-”
ฉันเลิกสนใจเทโอพร้อมกับปิดประตูตู้เสื้อผ้าลง จากนั้นก็เดินไปหน้าประตู สูดหายใจลึกๆ ก่อนจะเปิดประตูแล้วทำสีหน้าให้เป็นปกติที่สุด
“กว่าจะเปิดได้ เธอแต่งงานกับฝักบัวอยู่หรือไงนะ”
“บ้าเหรอ เข้ามาสิ เฮ้ย!”
“เฮ้ยอะไรของเธอหา! ตกใจหมด”
“นายซื้อ...มากินเผื่อเดือนหน้าหรือไงเนี่ย ทำไมมันเยอะอย่างนี้ TOT”
ฉันมองชุดสุกี้ที่ฟอร์ดซื้อมา
“ไม่หรอกเพื่อนรัก เราจะกินมันให้หมดภายในคืนนี้ ไม่หมดไม่เลิกเว้ย! >_<”
ความคิดเห็น