คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Excuse me! ' 5 : Who's Perfect Night
“ฉันอดใจรออาทิตย์หน้าไม่ไหวแล้วนะ >.<”
“ฉันก็เหมือนกัน เธออยากให้ใครได้ตำแหน่งปีนี้เหรอแพนตี้”
“แน่นอน ก็ต้องเป็นฟอร์ดอยู่แล้ว”
“แต่ฉันอยากให้เทโอเป็นมากกว่านะ T.T”
“แอร๊ยย! >O< ตื่นเต้นจัง”
แอร๊ยย! ตื่นเต้นจริงๆ เลย -_- พวกนี้กำลังพูดถึงงานคัดเลือกตำแหน่งเจ้าชายในรั้วโรงเรียนนี้น่ะ ไม่น่าเชื่อว่าโรงเรียนนี้จะมีกิจกรรมแปลกๆ แบบนี้ด้วย
จึกๆ
ฉันหันไปมองโตสที่สะกิดชายเสื้อฉันเบาๆ เดี๋ยวนี้ฉันเริ่มสนิทกับเขาแล้วนะ แล้วทำไมโตสต้องมานั่งยิ้มยิงฟันให้ฉันเห็นด้วย
“ไง”
“ทีเซีย ^O^”
“อะไรเหรอ =_=;” อย่าทำเสียงแบบนี้ดิ ฉันรู้สึกขนลุกนะ
“เธอว่าปีนี้ใครจะได้ตำแหน่งเหรอ >_<”
“ฉันฉันเดาเหรอ”
“อื้ม >_<”
“ไม่รู้สิ คือฉันยังไม่รู้จักคนในโรงเรียนนี้เท่าไหร่” จริงๆ นะ ฉันมาอยู่ที่นี่สองสามอาทิตย์แล้วแต่ยังรู้จักแค่ไม่กี่คนเอง -_-;
“แล้วเธอว่าฉันน่าจะได้ตำแหน่งมั้ย”
“นายเหรอ”
“อื้อ”
“น่าจะได้ล่ะมั้ง นายก็หล่อดีนี่ ^^;”
“กรี๊ดดด! *O*”
ฉันหูฝาดหรือเปล่า โตสกรี๊ดเหรอ นายเป็นผู้ชายนะ -O-;
“ทีเซีย มีคนมาหาน่ะ”
“ใครเหรอ?”
“ไม่รู้สิ แต่เป็นผู้หญิงน่ะ เขารออยู่หน้าห้อง”
“ขอบใจนะ”
ผู้หญิงงั้นเหรอ...ใครกันนะ ฉันขอบคุณอิงฟ้า หัวหน้าห้อง เป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวที่คุยกับฉัน โฮ่ะๆ ^O^; ว่าแต่ใครมาหาฉันนะ หรือจะเป็นยัยเด็กเบลล่า -_-;
แต่พอเดินออกไปนอกห้องก็พบคำตอบทันที
“เนสต้า?”
“ตกใจอะไรเหรอคะ..พี่ทีเซีย ^_^”
“เปล่านี่ มีธุระอะไรเหรอ”
“ฉันมีอะไรอยากคุยกับพี่ ไปดาดฟ้ากับฉันได้มั้ยคะ”
ดาดฟ้า (อีกแล้ว)
“ว่ามาสิ” ฉันเอ่ยปากขึ้นก่อนหลังจากที่เราสองคนต่างเงียบและไม่พูดอะไรซักที เด็กคนนี้อยากจะคุยอะไรกับฉันกันแน่
“พี่รู้มั้ยคะ”
“ไม่รู้”
“-_-”
“โอเค รู้อะไรเหรอ”
“ว่าฉันชอบพี่ฟอร์ด” อีกแล้วเหรอ นี่คงจะขอให้ฉันช่วยอีกแล้วสินะ ฉันไม่ไหวจะเคลียร์กับเสน่ห์ของไอ้หมอนี่แล้วนะเฟ้ย -_-^
“แล้วยังไงต่อ”
“แล้วฉันก็พอจะดูออกว่าพี่ฟอร์ดไม่ได้ชอบฉัน”
“...”
“แต่ถึงอย่างนั้น ฉันก็ไม่โง่พอที่จะดูไม่ออกว่าพี่ฟอร์ดน่ะ...”
“?”
“ชอบพี่”
“หา? ฉันเหรอ ฉันเนี่ยนะ”
“อย่ามาทำเป็นแอ๊บแบ๊วแกล้งโง่ไปหน่อยเลยน่า! นี่เธอดูไม่ออกเหรอ”
เด็กบ้าเอ๊ย! มันจะมากไปแล้วนะ!
“แล้วมันเรื่องอะไรที่เธอต้องมาตะคอกใส่ฉันด้วยล่ะ!”
“หึ! ฉันแค่อยากจะมาเตือนเอาไว้”
“...”
“ฉันน่ะ รักพี่ฟอร์ดมาหลายปีแล้ว รักมากจนยอมทำทุกอย่างเพื่อให้เขามาเป็นของฉัน แต่เธอ...เธอมันก้างชัดๆ!”
“ไร้สาระ”
“หะ...หา!?”
“ฉันบอกว่าเธอน่ะมันไร้สาระ”
“เธอ…!”
“ฉันไม่สนใจรักในอุดมคติของเธอหรอกนะ แต่ฟอร์ดน่ะ...เป็นเพื่อนฉัน ฉันรักเพื่อนของฉัน และจะไม่ยอมให้เธอมายุ่งวุ่นวายกับเขาแน่!”
“หวงก้างเหรอ ^_^”
“แล้วแต่จะคิดเถอะ”
“เฮอะ! คอยดูแล้วกัน พี่ฟอร์ดน่ะ จะต้องรักฉันแน่ๆ!”
เนสต้าตะโกนไล่หลังฉันมา ไม่อยากจะฟังคำพูดที่จะออกจากปากยัยเด็กนั่นอีกต่อไปแล้ว โรงเรียนนี้มีแต่คนโรคจิตหรือไงกันนะ!
Who’s Perfect Night
ฉันอยากจะเห็นหน้าคนคิดชื่องานนี้จริงๆ กลัวคนไม่รู้หรือไงนะว่างานนี้จัดขึ้นเพื่ออะไร สื่อความหมายตรงดีซะจริงๆ เลยให้ตาย
“คนเยอะจังเลยเนอะเจ๊ >_<”
“อืม”
สงสัยล่ะสิว่าทำไมฉันต้องมายืนอยู่กับยัยเด็กจิตไม่ปกติหมายเลขหนึ่งคนนี้ ตรงนี้ และตอนนี้ -_-;
ก็เพราะฟอร์ดจะต้องไปเตรียมตัวหลังเวทีเนื่องในโอกาสที่ติดอันดับหนึ่งในสามเพอร์เฟ็กต์แมนคืนนี้น่ะสิ!
“อยากเห็นพี่ฟอร์ดเร็วๆ จัง”
“อืม -_-” ฉันก็อยากเห็นหมอนั่นเหมือนกันแหละ ตั้งแต่เลิกเรียนไปก็ยังไม่เจอเลย เพราะต้องไปเซ็ตผม แต่งตัว อะไรอีกสารพัด คงจะหล่อสะเดิดไปเลยสินะ(?)
ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด ~
พี่ทรานซ์โทรมานี่นา ฉันยังไม่ได้โทรไปหาพี่แฝดเลยสินะ รู้สึกผิด T^T
“ฮัลโหล”
(ตัวเล็ก เธออยู่ตรงไหนเนี่ย)
“อยู่โรงเรียนอ่ะ”
(ตรงไหนล่ะ พี่ก็อยู่ในโรงเรียนเธอ)
“เอ๋? พี่อยู่ตรงไหนล่ะ เดี๋ยวหนูไปหาแล้วกัน”
(พี่อยู่ซุ้มดอกไม้อ่ะ มาเร็วๆ นะ พวกผู้หญิงจะจับพี่ไปกินแล้ว T^T)
“อื้อๆ รอตรงนั้นนะ”
ติ๊ด!
“นี่ เดี๋ยวฉันมานะ ไปเข้าห้องน้ำก่อน” ฉันบอกเบลล่าแล้วเดินออกไปทันทีก่อนที่เด็กนี่จะพูดอะไรออกมา
แล้วพี่แฝดฉันอยู่ตรงไหนเนี่ย อ๊ะเจอแล้ว! ผู้หญิงเยอะจริงๆ ด้วย แต่ก็ช่วยไม่ได้อ่ะนะ ตระกูลฉันหน้าตาดีทั้งตระกูล อ่าโฮะๆ =_=;
“มาแล้ว น้องฉันมาแล้ว ปล่อยสิ!”
“ไหนคะน้องของพี่ทรานซ์ พวกเราอยากรู้จัก >_<”
“ฉันแทรนซ์ ไอ้ทรานซ์อยู่โน่น”
พี่แฝดทั้งสองคนรีบวิ่งออกมาจากฝูงวงล้อมของสาวๆ แล้ววิ่งมากอดฉันซ้ายขวาทันที อะไรเหรอ ทำไมพวกเธอมองฉันแบบนั้นล่ะ มันไม่ใช่สายตาอิจฉาริษยานะ แต่มันเหมือนประกายขอความช่วยเหลือ โฮ่ๆ แค่ฟอร์ดคนเดียวก็ปวดเฮดแล้วจ้า -_-;
ฉันพี่แฝดเข้ามาในงานและถูกต้อง เราสามคนเด่นมาก หนึ่งเขาเป็นเด็กนอก สองเขาหล่อ สามเขาเป็นแฝด สี่เขาเท่ ห้าฉันสวย =w=;
“นั่นใช่ไอ้ฟอร์ดเปล่าน่ะ -_-” พี่ทรานซ์
“ใช่ๆ ฉันว่าใช่ เออเฮ้ย! ไอ้นี่มันก็หล่อดีเหมือนกันแฮะ ฉันชักจะชอบมันแล้วสิ >_<” พี่แทรนซ์
“=_=;” พี่ทรานซ์
“-_-;” ฉัน
“ล้อเล่นหรอกน่า แต่มันหล่อจริงๆ ไม่ใช่รึไง”
ฉันมองไปบนเวที ทันทีที่หมอนั่นเดินออกมาจากเวทีเสียงกรี๊ดก็ดังกระหึ่มขึ้นมาทันที นี่ไม่ใช่คอนเสิร์ตซูเปอร์จูจุ๊ดนะ กรี๊ดทำไม
ฉันเพิ่งมองว่าฟอร์ดหล่อก็คราวนี้แหละ ทำไมหมอนี่ใส่ชุดสูทแล้วดูดีจังเลยอ่ะ กรี๊ดๆ >_< เพื่อนฉันเองค่ะเพื่อนฉันนนนน!
อีกสองคนก็เดินตามขึ้นมา เสียงกรี๊ดก็ยิ่งกระหึ่มขึ้นไปอีกใครกันนะอีกสองคน คนแรกใครอ่ะไม่รู้จัก แต่ดูเหมือนจะเป็นลูกครึ่งนะ หล่ออีกแล้ว >_< ส่วนอีกคน...เทโอนี่!
“เทโอ...”
“รู้จักด้วยเหรอไอ้หน้าตัวโกงนั่นน่ะ” พี่แทรนซ์ถามฉันเบาๆ
“...” ฉันไม่ตอบแต่พยักหน้าแทน
วันนี้เทโอดูดีมาก ไม่สิ! เขาดูดีทุกวันนั่นแหละ แต่วันนี้เขาดูดีกว่าทุกๆ วัน ชุกทักซิโดสีขาวที่เขาใส่ทำให้ดูเหมือนเจ้าชาย แต่หน้าตาดูยังไงก็ตัวโกงชัดๆ เอาเป็นว่าหล่อมากก็แล้วกัน *O*
“เป็นยังไงบ้างคะทุกคน หนุ่มๆ หล่อมั้ยคะ”
“กรี๊ดดดดดดดดด >O<”
เขาถามว่าหล่อมั้ย ไม่ได้ให้กรี๊ดซะหน่อย หนวกหูชะมัด กรี๊ดดด! เทโอหล่อจัง >_<
“งั้นเราเชิญหนุ่มๆ ขึ้นมาพูดอะไรเล็กน้อยก่อนแล้วกันนะคะ ส่วนใครที่จะได้เป็นผู้ชนะในคืนนี้ก็จะได้รับคะแนนจากการพูดครั้งนี้ค่ะ คนแรก ขอเชิญฟอร์ดก่อนนะคะ”
“สวัสดีครับ...”
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!”
“เอ่อ...คือผมก็ต้องขอขอบคุณทุกคนที่ช่วยโหวตคะแนนให้ผมนะครับ คือผมก็เขินนิดนึงอ่ะที่ต้องขึ้นมาพูดอะไรแบบนี้ ฮะๆ ^^///”
ฟอร์ดพูดพลางเสยผมเบาๆ นั่นยิ่งทำให้สาวๆ ข้างล่างกรี๊ดกันสนั่นหวั่นไหวเข้าไปใหญ่ -_-;
“คนต่อไป..เทโอค่ะ”
ถึงตาเทโอแล้ว เขาทำหน้าบอกบุญไม่รับอยู่บนเวที คงจะไม่ชอบคนเยอะล่ะมั้ง ฮะๆ ฉันโบกมือให้เขานิดหน่อย แต่พอเขาเห็นหน้าฉันเขาก็ส่งไมค์คืนให้พิธีกรก่อนจะกระโดดลงมาจากเวทีแล้วเดินตรงมาทาง...ฉันเหรอ!
เทโอจับมือฉันแล้วพาวิ่งออกมาจากงานทันที ฉันที่ยังงงๆ แต่ก็เผลอวิ่งตามเขามาด้วย...อะไรเนี่ย!
______________________________________________________________________________
อยากอ่านต่อมั้ยๆ พระเอกเริ่มรุกแรงขึ้นเรื่อยๆ แล้วสินะ อะโฮ่ๆ =.,=
ช่วยเม้นเป็นกำลังใจให้ไรท์เตอร์หน่อยนะเคอะ รู้สึกกำลังใจหดหาย
ยังไงก็ฝากเม้นต์ฝากโหวตด้วยนะคะ 555555555 > <'
ความคิดเห็น