คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Excuse me! ' 2 : Met first
2
“คนนี้รึเปล่าที่เธอบอกว่าเป็นแฟนพี่ฟอร์ดอ่ะ”
“ก็ใช่น่ะสิ พักด้วยกันด้วยนะ!”
“เสียใจที่สุด TOT”
“นั่นสิ พี่ฟอร์ดทำอย่างนี้กับพวกเราได้ยังไงกัน T^T”
ฉันหันไปมองเด็กผู้หญิงสองสามคนที่ยืนชี้มาทางฉันแล้วทำหน้าทำตาเหมือนญาติพี่สะใภ้เสีย จะพูดอะไรน่าจะรอให้ฉันเดินไปก่อนนะยะ -_-*
“เอ่อ...ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับฟอร์ดนะ คือพวกเรา...” ฉันเดินไปหาเด็กกลุ่มนั้นแล้วจะอธิบายให้เข้าใจ
“เจ๊ไม่ต้องมาพูดเลยนะ ฉันเสียใจที่สุดเลย ฮือออออ! TOT” แต่เด็กคนนึงไม่ฟังฉันแถมยังแหกปากอีก เด็กบ้านี่! เดี๋ยวฉันก็จับกินตับซะเลย! -_-^ แต่ฉันก็ต้องทำใจเย็นต่อ
“ไม่ใช่นะ คือเราน่ะ...”
“ไม่ใช่แฟน?” เด็กอีกคนพูดแทรกขึ้น
“ใช่จ้ะ ^_^;”
“แต่เป็นมากกว่านั้นใช่มั้ยยยยยย! TOT” แต่ยัยเด็กคนเดิมก็ยังแหกปากไม่หยุด จะเอายังไงกับฉันกันแน่นะยัยเด็กนี่ -_-!
แต่ก่อนที่ฉันจะเข้าสู่โหมดนางมารก็มีมือนึงมาจับไหล่ฉันเอาไว้ซะก่อน
“พี่..พี่ฟอร์ด *O*” ทันทีเลยนะยะยัยพวกเด็กแก่แดด
“มีอะไรกันเหรอครับน้องๆ ”
“อ๋อเปล่าค่ะ คือพวกเราแค่...แค่ยืนคุยกับเจ๊สุดสวยคนนี้เฉยๆ อ่ะค่า *O*”
“อ๋อครับ...”
“บอกน้องไปดิฟอร์ดว่าเราเป็นอะไรกัน -*-” ฉันเอื้อมมือไปสะกิดชายเสื้อฟอร์ดเบาๆ แล้วกระซิบ
“น้องๆ ครับ พี่กับทีเซียเป็น...”
“เป็น?”
“แฟนกันครับ!”
“เฮ้ย!” ฉัน
“กรี๊ดดดด!! ยัยเจ๊ ยัยป้า อ๊ากกกก! TOT” เด็กมหาภัย -*-
“พี่ล้อเล่นครับ ^_^”
ไอ้บ้า! นายเล่นซะหัวใจฉันจะวายตายไปตรงนี้ซะแล้วนะ
“ครับ พี่สองคนเป็นเพื่อนสนิทกันครับผม”
“สนิทขนาดพักด้วยกันเลยเหรอคะพี่ฟอร์ด ^_^+” สิ้นเสียงก็มีผู้หญิงอีกคนเดินออกมาจากมุมตึก ยัยนี่ใครอีกเนี่ย -*-
“เปล่านี่ครับน้องเนสต้า”
“แล้วมันเป็นยังไงล่ะคะ”
“เราพักอพาร์ตเมนต์เดียวกัน แต่คน-ละ-ห้อง! เข้าใจชัดมั้ยครับ อ้อ! แล้วกรุณาอย่าเอาข่าวที่ยังไม่รู้แน่ๆ ไปปล่อยนะครับ เพราะ ‘เพื่อนสนิท’ ของพี่จะเสียหาย ^_^”
เด็กที่ชื่อเนสต้าใช้หางตาจิกฉันก่อนจะเดินกระแทกเท้าปึงปังออกไปพร้อมลูกสมุน เอ่อ...เพื่อนล่ะมั้ง
ทำไมต้องทำท่าทางแบบนี้ด้วยนะ ฉันว่ายัยเด็กเนสต้านี่จัดว่าสวยคนนึงเลยล่ะ แต่รังสีที่แผ่ออกมาออกแนวจะเป็นนางมารร้ายซะมากกว่า หรือฉันคิดไปเองนะ -O-;
“เคลียร์แล้วใช่มั้ยครับน้องๆ ^_^”
“ค่า >_<”
“งั้นพี่ไปก่อนนะครับ ตั้งใจเรียนล่ะ”
“ค่า >_<”
แล้วฟอร์ดก็วิ่งลัดสนามไปทางห้องชมรม อ้อ! หมอนี่อยู่ชมรมบาสเก็ตบอลด้วยนะ แหม ครบสูตรหนุ่มฮอตจัง หน้าตาดี เรียนเก่ง ปากหวาน เล่นกีฬา ชิ! ส่วนฉันที่กำลังจะเดินกลับห้องเรียนบ้างก็ถูกยัยเด็กที่เรียกฉันว่าเจ๊ดึงกระโปรงไว้ก่อน -_-^
“อะไรยะ”
“เจ๊จ๋า >_<”
“ใครเป็นเจ๊เธอยัยเด็กแก่แดด ปล่อยกระโปรงฉันนะ -_-^” ดูจากลักษณะการทำหน้าตาแล้วคงจะมีเรื่องให้ช่วย แถมคงจะไม่พ้นเรื่องของ...ฟอร์ด!
“อย่าเรียกหนูแบบนั้นสิ หนูชื่อเบลล่าน้า >_<”
“มีอะไร...จ๊ะ ^_^+”
“เจ๊ชื่อทีเซียใช่มั้ยคะเห็นพี่ฟอร์ดเรียก”
“อืม”
“ชื่อน่ารักจังเลยค่า >_<”
“เข้าเรื่องเถอะย่ะ”
“เจ๊เป็นเพื่อนสนิทของพี่ฟอร์ดใช่เปล่า”
“ก็ใช่นะ”
“คือเจ๊พอจะดูออกใช่มั้ย ว่าหนู...หนู แอร๊ยยย! เขินจัง >_<”
เด็กผู้หญิงโรงเรียนนี้เป็นแบบนี้ทุกคนหรือเปล่านะ ฉันกลัวว่าจะรับไม่ได้จัง - -*
“เธอชอบฟอร์ด?”
“>O<///” นั่นไงฉันว่าแล้ว พลาดซะที่ไหนล่ะ
“แล้วจะให้ฉันช่วย?”
“>O<///”
“เสียใจย่ะ!”
“เจ๊จ๋า เจ๊ TOT” ยัยเด็กเบลล่าวิ่งมาเกาะขาฉันแล้วทำท่าเหมือนจะร้องไห้ เฮ้ย! ทำบ้าอะไรเนี่ย คนมองใหญ่แล้วนะ ปล่อยนะเฟ้ย! T^T
“โอเคๆ ฉันจะช่วย แต่ก่อนอื่นปล่อยขาฉันก่อนเถอะนะ”
“เจ๊ต้องพูดว่าสัญญาก่อน”
“หา?”
“สัญญาสิ T^T”
“สัญญาจ้ะ”
แล้วคุณหญิงเบลล่าก็ยอมปล่อยขาฉันซะที พอเจรจากันรู้เรื่องแล้วฉันก็ขอตัวกลับห้องก่อน ทำไมโรงเรียนนี้ถึงเริ่มเรียนตั้งสิบโมงนะให้ตาย! -_-^
ขวับ!
“กะ....อุ๊บ!”
มีคนกระชากแขนฉันไปที่ใต้ต้นไม้หลังตึกอาคารเรียน ยังไม่พอยังเอามือมาปิดปากฉันอีก โรงเรียนนี้มีพวกโรคจิตด้วยเหรอ T^T
ฟึ่บ!
“นายทำอะไรเนี่ย...!” ฉันจะหันไปด่าแล้วเตรียมต่อยหน้าเขา...
หล่อ! หล่อมาก! เขาต้องไม่ใช่คนแน่ๆ ผมสีดำสนิทช่วยขับผิวหน้าให้ขาวเด่น ตาคมๆ ที่มองยังก็ตัวโกงชัดๆ เขาดูหล่ออันตรายสุดๆ ไปเลย ว่าแต่...ผู้ชายหน้าตาดีๆ แบบนี้ทำไมต้องมายุ่งกับฉันด้วยล่ะ?
“คือนาย...เอ่อ”
“ทีเซีย?”
“หา?”
“ทีเซียใช่มั้ย”
“เอ่อ...ใช่ คือนายคงจะพามาผิดคน คือฉัน...”
“ฉันชอบเธอ”
“หะ...หา!?”
ฉันมองผู้ชายที่ยืนตรงหน้าฉันอย่างไม่เข้าใจอะไรคือเหตุผลที่คนอย่างเขาต้องมาบอกรักคนแบบฉัน ว่าแต่เขาเป็นคนแบบไหน แล้วฉันเป็นคนแบบไหน เอ๊ะ! ทำไมฉันมึนจังฟะ -*-
“นายคงจำคนผิด ^_^;”
“ไม่”
“...”
“ฉันชอบเธอจริงๆ คบกับฉันนะ”
“คือฉัน...”
“?”
“ขอเก็บไปคิดดูก่อนก็แล้วกันนะ”
“ก็ได้ แต่อย่านานนะ”
“อืมๆ”
แต่พอฉันจะเดินไป...
หมับ!
“ลืมแนะนำตัวไปน่ะ ฉันชื่อเทโออยู่เกรดสิบสองห้องซี ยินดีที่ได้รู้จัก J”
ฉันกำลังนั่งอยู่ในห้องเรียน อีกสิบนาทีกว่าอาจารย์ถึงจะเริ่มเข้าสอน ในสมองก็คิดถึงแต่เรื่องของเทโอ เขามีแผนอะไรหรือเปล่านะ หรือว่าเขาอาจจะชอบฉันจริงๆ แต่ฉันว่า...
ปึง!
ฟอร์ดเดินทำหน้าไม่สบอารมณ์เข้ามาในห้องฉัน สาวๆ ในห้องพร้อมใจกันหันมาทางโต๊ะฉัน นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย -*-
“ไปไหนมา”
“...”
“ฉันถามว่าไปไหนมา!” ฟอร์ดถามคำถามเดิมอีกครั้งแต่เพิ่มความดังของเสียง แล้วเรื่องอะไรที่หมอนี่ต้องมาตะคอกใส่ฉันล่ะเนี่ย =_=;
“ฉันไปหลังตึก...”
“กับใคร! ไอ้เทโองั้นเหรอ? เธอไปคุยอะไรกับมัน!”
“เปล่านะ...”
ฉันควรจะบอกเรื่องทั้งหมดให้ฟอร์ดฟังดีมั้ยนะ ปกติฉันไม่มีเรื่องปกปิดเขาอยู่แล้ว
ควร...หรือไม่ควรบอก?
“ว่าไง ไปคุยอะไรกันมา” ฟอร์ดถามเสียงเย็น
“คือ...”
“?”
“เขาทักคนผิดน่ะ”
สุดท้าย...ฉันก็เลือกที่จะไม่บอกฟอร์ด...
_____________________________________________________________________________
ความคิดเห็น