ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Excuse me! จะรักมั้ย...ถ้าผมร้าย

    ลำดับตอนที่ #14 : Excuse me! ' 12 : Night Barza

    • อัปเดตล่าสุด 20 ต.ค. 53




                                                                            
    12

     

                ฉันคีบเส้นมาม่าเตรียมจะเอาเข้าปากแต่ก็มีมือหนายื่นมาแปะหน้าผากฉันเสียก่อนจนทำให้เส้นมาม่าน้อยกลอยใจร่วงลงไปกับพื้นทันที -*-

                "ตัวไม่ร้อนแล้วนี่"

                "เหรอ ง่ำๆ ซู้ดดด..."

                "หายปวดหัวยัง"

                "ยังเลยอ่ะ โอ๊ยปวดหัว T^T" ฉันแกล้งทำเป็นสำออยใส่ฟอร์ด เพราะรู้ดีว่าคืนนี้จะมีกิจกรรมรอบกองไฟเหมือนตอนฉันเข้าค่ายลูกเสือเลยวุ้ย =__= ด้วยความที่ไม่อยากไป(ขี้เกียจ) ก็เลยหาเรื่องนอนในเต็นท์ต่อ

                "เหรอ เสียดายจังเนอะ"

                "อืม...ฉันอยากเข้ารอบกองไฟมากเลย"

                "รอบกองไฟอะไร -*-"

                "อ้าว ก็..."

                "เขาเปลี่ยนเป็นพาทัวร์ไนท์บาร์ซ่าในตัวเมืองแล้ว เธอรู้อะไรบ้างมั้ยเนี่ย"

                ทัวร์...ไนท์บาร์ซ่า...งั้นเหรอ ฉันอยากไป อยากไปดูแสงสี ฮือ โฮกกก!

                "เสียดายเนอะ เธอก็ดันมาป่วย"

                "คืออันที่จริงฉันหายปวดหัวแล้ว -O-"

                "ไม่จริงหรอก เธอต้องนอนพักผ่อนเยอะๆ นะ"

                "ฉันอยากไปนะ T^T"

                "ก๊ากๆๆ กะแล้วเชียว เธอหายดีตั้งแต่เมื่อตอนกลางวันแล้วใช่มั้ยล่ะ เห็นขุดดินเหมือนหาสมบัติอะไรยังงั้นเลย >O<"

                "หะ...เห็นด้วยเหรอ"

                "อือ ฉันกับไอ้โตสโดนใช้ให้ไปประกอบเต็นท์ห้องพยาบาลน่ะ"

                "เหรอ"

                "อืม นี่ทีเซีย..." ฟอร์ดเขยิบเข้ามานั่งในเต็นท์ใกล้ๆ ฉันแล้วมองหน้า

                "..."

                "ตัดใจได้บ้างรึยัง"

                "...ทำไมถามแบบนั้นล่ะ"

                "วันที่เธอหลงทางกับมันวันนั้น มันไม่ได้ทำอะไรเธอใช่มั้ย"

                ฉันส่ายหน้าเบาๆ ไปมา "เขาจะมาทำอะไรฉันล่ะ เขาเกลียดฉันจะตาย ^^"

                "..."

                "..."

                "ก็ดีแล้ว ฉันเป็นห่วงเธอมากเลยนะ" ฟอร์ดเอือ้มมือมาลูบหัวฉันเบาๆ เขาเคยลูบหัวฉันหลายรอบ แต่คราวนี้บอกกับสายตาที่มองมาเหมือนจะสื่อบางอย่าง แต่ฉันไม่รู้หรอกว่ามันคืออะไร(แล้วพูดเพื่อ?)

                "อะไรกันเนี่ยสองคนนี้ เขาขึ้นรถกันหมดแล้ว ไม่ไปใช่มั้ย >O<" โตส

                โป๊ก!

                "ขัดเขาทำไมเนี่ยไอ้โตส ฉันสองคนไม่เห็นนะ เอ่อ พวกฉันไปดีกว่า ชิ้งๆๆ" แล้วจัมพ์ก็หมุนตัวจากไป

                "*O*"

                จัมพ์กลับมาลากคอโตสที่ยืนจ้องพวกเราอยู่ที่เดิมไม่ไปไหนให้เดินตามไปด้วย สองคนนี้ประหลาดเกินไปแล้วนะ -*-

                "ไปเถอะ" ฟอร์ดยืนขึ้นก่อน

                "อืม"

                "ส่งมือมา"

                ฉันยื่นมือไปหาฟอร์ดให้เขาดึงขึ้นเพราะตอนนี้ลุกไม่ขึ้น นั่งนานเกินไปหน่อย คนขยันก็งี้แหละ >O<

                ปึ่ก!

                "ว้ากกก อุ๊บ!"

                ระหว่างที่ฟอร์ดดึงมือฉันขึ้น ไอ้หมอนี่มันลืมคิดไปสินะว่าเต็นท์มันไม่ได้สูงเท่าหัวนาย -*- มันยืนขึ้นเต็มตัวแล้วดึงฉันขึ้นยังไม่พอ สะดุดขาตัวเองอกอไปนอกเต็นท์อีก -__-!! แต่ที่รับไม่ได้ก็คือ...ปากฉันแนบอยู่บนแก้มของฟอร์ดพอดิบพอดี T^T

                "เอ่อ...ฟอร์ด" อย่าตะกุกตะกัก ทำเสียงให้เป็นปกติมากที่สุด T^T

                "เธอ..."

                "คือ นาย...นาย" กรี๊ด ติดขัดอะไรตอนนี้!

                "เธอหอมแก้มฉัน...เธอ..."

                "..." TOT          

                "แอบชอบฉันเหรอ ไม่เอา! ฉันชอบผู้หญิงมีหน้าอก ฉันไม่อยากได้ไม้หน้าสามม TOT"

                พลั่ก!! โป๊ก!!

                "เอ๋ง เค้าแค่ล้อเล่น T^T"

                "ฉันไม่เล่นด้วยเว้ย ไปเลย ไปหยิบกระเป๋าเงินแล้วไปที่รถกันได้แล้ว"

                "ครับคุณแม่!"

                ฉันวิ่งนำหน้าไปบริเวณที่รถจอดอยู่ แต่ก่อนที่จะถึงรถบัสกลับมีร่างใหญ่มาขวางเอาไว้ก่อน

                "เอ่อ เทโอ มีอะไรเหรอ"

                "ไหนบอกว่ารักฉันนักหนาไง..."

                "ฉันไม่เข้าใจ? โอ๊ย" เขาคว้าข้อมือฉันขึ้นมาบีบ

                "วันนั้น ฉันเผลอคิดไปได้ยังไงนะว่าเธอน่าทะนุถนอม น่าดูแลเอาใจใส่ คิดว่าเธอรักฉันจริงๆ แต่สุดท้าย..." เขาสะบัดข้อมือฉันออกพร้อมมองเหยียดใส่ "ก็ไปหอมแก้มผู้ชายคนอื่น"

                พูดจบเขาก็เดินจากไปทันที...เทโอเห็นเหรอ...ไม่นะ!

                "เทโอ! เทโอ!" ฉันวิ่งตามเขาไปแต่กลับพบว่าเขานั่งอยู่บนรถแล้ว และรถคันนั้นก็ออกตัวไปแล้วด้วย

                "ยัยบ้า ไปวิ่งตามรถทำไม มีอีกตั้งหลายคัน มานี่!" ฟอร์ดคว้าแขนฉันแล้วพาขึ้นรถคันสุดท้าย โตสกับจัมพ์เล่นมุขตลกกันจนทำให้คนทั้งรถหัวเราะตามไปด้วย แต่ใจของฉัน...กลับไม่ได้อยู่บนรถนี้ มันอยู่ที่รถคันแรก...

     

                ไนท์บาร์ซ่า

                "สวยเนอะ >O<" โตส

                "อืม ในกรุงเทพแสงสียังไม่สวยขนาดนี้เลยนะเนี่ย!" จัมพ์

                "เห็นด้วย สาวๆ แถวนี้ขาวจังแว้ *O*" ฟอร์ด

                "..." ฉัน

                "ไหนๆ ขาวโคตร -.,-"

                "ไอ้พวกหื่น!"

                "ขาวอย่างเดียวไม่พอ น่ารักด้วย >O<"

                "..."

                "ไปเหอะทีเซีย อย่าไปอยู่กับไอ้พวกบ้ากามพวกนี้เลย" จัมพ์กระตุกชายเสื้อทำให้ฉันหลุดจากภวังค์ ฉันพยักหน้าน้อยๆ เพราะไม่รู้ว่าเมื่อกี้เขาพูดว่าอะไร

                "หยุดนะเจ้าโจรใจทราม แกจะพาแม่นางผู้นี้ไปไหน"

                "อะโหย เท่มากไอ้ฟอร์ด เหมือนพระเอก(ลิเก)เลย >O<"

                "พวกแกสองคนนี่มันบ้าจริงๆ เลยว่ะ =__="

                "ตอบข้ามาก่อน เจ้าจะพาแม่นางไปที่ใด"

                "ก็พวกแกจะจีบสาว ฉันเลยจะพาทีเซียไปที่อื่นไง"

                "ไม่จีบแล้ว แค่แหย่เล่นเฉยๆ หรอกน่า วุ้ย! -.-"

                "นี่ทีเซีย >O<"

                "..."

                "ทีเซียจ๊ะ >O<"

                "..."

                "ทีเซีย เป็นอะไรไป"

                "..."

                "พร้อมกันนะ โตส จัมพ์ สาม สี่..."

                "ทีเซีย!!!"

                "อ๊ากกกก =[]+ ตกใจหมด พวกนายจะตะโกนกันทำไมอยู่ใกล้กันแค่นี้เอง!" ฉันหันไปโวยวายใส่ผู้ชายทั้งสามคนที่ยืนทำหน้ามึน

                "เธอนั่นแหละ พวกฉันเรียกทำไมไม่ขาน" โตส

                "พวกเราเลยต้องตะโกนไง" จัมพ์

                "เป็นอะไรรึเปล่า" ฟอร์ด

                ฉันส่ายหน้า "เปล่าๆ ฉันแค่รู้สึกมึนๆ น่ะ"

                "งั้นไปนั่งพัก เฮ้ย พวกแกไปเดินเล่นกันเหอะ เดี๋ยวฉันพายัยนี่ไปนั่งพักก่อน"

                จากนั้นฟอร์ดก็พาฉันไปนั่งใต้ต้นไม้ใกล้ๆ กับลานจอดรถ ตอนนี้ที่นี่ไม่มีใครเลยนอกจากฉันกับฟอร์ด ฉันมองไปยังแสงสีที่สวยงามของไนท์บาร์ซ่าจากนั้นก็ถอนหายใจเบาๆ

                "เป็นอะไร"

                "เปล่า"

                "หิวมั้ย เดี๋ยวไปซื้อก๋วยเตี๋ยวมาให้"

                "ก็ดี ไม่ใส่ผักนะ"

                "อืม รออยู่ตรงนี้นะ แถวนี้เทศกิจเยอะ ระวังด้วย"

                เทศกิจเยอะแล้วเกี่ยวอะไรล่ะ...ฟอร์ด! นายหาว่าฉันเป็นแมวน้ำเหรอ!(หมาเว้ย!!)

                ฉันยกมือขึ้นมากอดตัวเองเพราะตอนนี้ลมเย็นๆ เริ่มพัดมาแล้ว ฟอร์ดไปซื้อก๋วยเตี๋ยวที่พัทยาหรือไงนะ ทำไมช้าจัง -*-

                ฉันชะเง้อหาฟอร์ดแต่ก็ไม่เจอแม้แต่เงา หายไปไหนเนี่ย!

                ฟึ่บๆ!

                อีกแล้วเหรอ ฉันเกลียดเสียงแบบนี้ที่สุดเลย T__T เสียงดังมาจากหลังพุ่มไม้ ฉันควรจะเดินไปดูไหมนะ เอ๊ะ แต่นี่มันยังอยู่ในเขตลานจอดรถของไนท์บาร์ซ่าอยู่นี่ ไม่ใช่เสือหรอกมั้ง

                "มีใครอยู่ตรงนั้นน่ะ"

                เงียบ...

                "นี่..."

                "แฮ่!"

                "กรี๊ด อ๊าก ว้าก เฮ้ยย! ออกไปนะๆๆ" ฉันหลับตาปี๋ด้วยความตกใจเพราะอยู่ดีๆ ก็มีอะไรพุ่งออกมาจากพุ่มไม้ มือไม้ฉันตะปป ทั้งจิก ทั้งข่วนไปที่ร่างนั้น TOT

                "เจ็บๆ อ๊ากกก! เจ็บนะเว้ย!"

                "เทโอ!!"

    _____________________________________________________________________________
    หิหิ คอมเม้นเป็นที่น่าพึงพอใจก็เลยเอาตอนต่อไปมาลง
    เป็นอย่างนี้ตลอดไปนะนักอ่านที่รักของเค้า (ฉันเป็นของแกเมื่อไหร่:นักอ่าน)
    ยังไงก็ขอบคุณทุกคนมากๆ นะคะที่ช่วยเรียกกำลังใจของไรท์เตอร์กลับมา
    สัญญาว่าจะลงเรื่อยๆ ตราบใดที่มีคอมเม้นเพิ่มเรื่อยๆ จนน่าพอใจ 5555 > <'
    ข่าวก็คือ แถ่นแท้น!
    มีข่าวร้าย(หรือข่าวดี)มาบอก
    คือไรท์เตอร์จะต้องไปนอนโรงเรียนเพื่อจัดทำเอกสารให้ท่านผอ. โฮกกก TOT
    ทำให้ขาดการติดต่อจากโลกภายนอก(เว่อร์!) ไม่ถึงขนาดนั้น >__<
    แต่ก็ทำให้เวลามาอัพนิยายน้อยลง(กว่าเดิม) ตอนดึกๆ จะพยายามย่องออกมาอัพที่ร้านเกมส์ให้นะคะ T__T

    ********************************************************************************
    สัญญาจะอัพแน่ๆ ๗๒


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×