ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : CHAPTER 7 : ไรมง vs มิคาเงเซนโน (รีไรท์)
"ฮิ ฮิ ฮิ วิเศษไปเลยใช่ไหมท่านผู้บัญชาการ" โทยามะ ชินอิจิโร่ โค้ชของทีมฟุตบอลมิคาเงเซนโนเอ่ยออกมา "ผู้เล่นของเราได้รับการดูแลโดยระบบคอมพิวเตอร์ของโรงเรียนที่ผมภาคภูมิใจ"
ยูกิยกมือปิดปากหาวข้างๆคิโด ตาจ้องมองลงไปข้างล่างที่เมื่อกี้ทีมมิคาเงเซนโนเพิ่งซ้อมกันไป ภาพโฮโลแกรมเสมอนจริงที่สร้างเป็นทีมไรมงยังไม่หายไป
ทั้งภาพและความสามารถที่สร้างขึ้นมาเหมือนจริงมาก
การมามิคาเงเซนโนน่าเบื่อกว่าที่คิด แต่ก็ยังมีบางสิ่งที่น่าสนใจกว่าพวกคนในชมรมที่ถูกเรียกว่าsoccer cyborg อย่างเช่นโปรแกรมที่โค้ชผมยาวคนนี้กำลังพูดถึง
โปรแกรมที่สามารถวิเคราะห์ความสามารถของคู่แข่ง
"ซอคเคอะไซบอร์กพวกนี้จะสามารถรับประกันชัยชนะของเราในการแข่งจริงได้"
"ชนะงั้นเหรอ" คาเงยามะ เรจิ ผอ.และโค้ชโรงเรียนเทย์โคคุเอ่ยเสียงเรียบ
"ฉันไม่ต้องการชนะนอกจากการทำลายโรงเรียนไรมง"
เขาเอ่ยเป้าหมายสิ่งที่เขาต้องการอย่างแน่วแน่ไร้ความลังเล ทำทุกวิธีเพื่อที่จะกำจัดไรมงแม้ว่าวิธีนั้นจะสกปรกก็ตาม
นี่แหละคือสิ่งที่คาเงยามะทำ
ยูกิกำหมัดแน่นจนเล็บจิกเข้าไปที่เนื้อ คิโดที่ยืนอยู่ข้างๆกุมมือของเธอไว้ แต่ยังไงเข้าก็ยังไม่ล่ะสายตาจากสึงิโมริ ทาเคชิ กัปตันทีมและผู้รักษษประตูโรงเรียนมิคาเงเซนโน
ตกเย็น ตัวเธอก็ต้องยืนรอคิโดที่กำลังรอใครบางคน ใต้ต้นไม้แถวโรงเรียนมิคาเงเซนโน ไม่นานนัก สึงิโมริก็เดินออกมาพร้อมชิโมสึรุ อาราตะ เอซสไตรเกอร์ของมิคาเงเซนโน
"โย่~ ซอคเคอะไซบอร์ก พวกนายไม่ไปสอดแนมไรมงกับเขาเหรอ?"
"คิโดแห่งเทย์โคคุ"
ยูกิเลิกคิ้วสงสัยกับคำเรียกที่ชิโมสึรุเรียกพวกเธอ ไม่นึกว่าคนนอกจะเรียกเขาว่าคิโดอะไรนั่น นอกจากจะเรียกว่าเกมเมคเกอร์อัจฉริยะ
"เสียเวลาเปล่าๆ พวกเราน่ะชนะข้อมูลของไรมงเรียบร้อยแล้ว"
"หึ มันก็มาจากข้อมูลที่พวกนายมี" คิโดเดินเข้าไปใกล้ทั้งสอง "ฉันจะบอกข้อมูลที่พวกนายไม่มีก็แล้วกัน"
"นายต้องการอะไร?" สึงิโมริเอ่ยถาม
"แค่อยากมั่นใจว่าพวกนายจะชนะไรมงได้จริง เจ้าพวกนั้นไม่ธรรมดาหรอก เพราะพวกนั้นน่ะ—"
"มันบ้า"
ยูกิที่คอยฟังอยู่เผลอหลุดห๊ะออกไปอย่างไม่ตั้งใจ ไม่ใช่แค่เธอที่งงกับคำพูดของกัปตันทีมเทย์โคคุ แม้แต่สึงิโมริกับชิโมสึรุอย่างไม่เข้าใจ
"แล้วก็ผู้รักษาประตูที่ชื่อเอนโด มาโมรุน่ะ"
คิโดหยุดเดินหันไปมองคนทั้งสอง
"หมอนั่นเรียกว่าบ้าตัวพ่อ"
กล่าวจบเจ้าตัวก็โบกมือลาสองคนนั้นทิ้งไว้ให้แต่ความสงสัยกับข้อมูลใหม่ที่ได้รับมา
เช้าวันถัดมา ยูกิก็แอบมาดูพวกไรมงที่ซ้อมกันอยู่ข้างริมแม่น้ำ แต่ครั้งนี้ต่างจากเดิมเพราะที่สะพานนั้นมีคนอยู่มาก เธอจึงทำการเลือกที่จะแอบมองจากฝั่งตรงข้ามของแม่น้ำแทน
แต่การซ้อมของไรมงก็หยุดชะงักลงเมื่อสึงิโมริกับชิโมสึรุเดินลงไปในสนาม ที่ที่ตัวเธอยืนอยู่นั้นไกลจากพวกไรมงอยู่มากจึงทำให้ไม่ได้ว่าเจ้าพวกนั้นคุยอะไรกัน แต่จากการมองแล้วดูเหมือนทั้งสองจะแข่งกัน
โดยคนที่เริ่มก่อนคือชิโมสึรุที่จะทำยิงลูก ส่วนเอนโดคอยรับ ชิโมสึรุเตะบอลขึ้นฟ้าก่อนจะใช้ท่าอัคคีสลาตันของโกเอนจิ เอนโดทำการใช้ท่าหมัดเพลิงเลือดเดือดแต่ไม่สามารถรับลูก
ดวงเนตรสีแดงหรี่ลง "สามารถก๊อปปี้ท่าไม้ตายของอีกฝ่ายได้ด้วยสินะ"
รอบถัดไปโกเอนจิเดินเข้าไปคุยกับเอนโด เดาไว้ว่าเขาน่าจะขอเตะเอง
โกเอนจิใช้ท่าอัคคีสลาตันในการยิงประตู แต่ก็ถูกสึงิโมริรับไว้ได้ด้วยท่าชู๊ตพ็อกเก็ต สร้างความตกตะลึงให้กับทุกคนได้อย่างดี
ยูกิมองไปที่สนามฝั่งตรงข้ามด้วยสีหน้าเรียบเฉย มุมปากกระตุกยิ้ม
"ก็...คงต้องดูกันอีกทีว่าจะเจ้าพวกนั้นจะหาวิธีชนะได้ไหม"
กล่าวจบ ตัวเธอก็ขึ้นคร่อมรถมอเตอร์ไซค์สีดำคันหรูขับออกไป
วันแข่งขันของโรงเรียนไรมงและโรงเรียนมิคาเงเซนโน
สองพี่น้องคิโดแห่งเทย์โคคุนั้นยืนพิงกำแพงแถวที่นั่งคนดูด้วยท่าทีสบาย คิโด ยูโตะเหลือบมองมาทางเด็กสาว
"คิดว่าทีมไหนจะชนะล่ะ?" คิโดเอ่ยถามเสียงเรียบ
ในฐานะที่เธอนั้นมักจะชอบออกนอกโรงเรียนไปตระเวนตามหาข้อมูลไปทั่ว เขาก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าเธอคิดยังไงกับการแข่งครั้งนี้
แม้ว่าเขาจะรู้อยู่แล้วว่าอีกฝ่ายจะตอบอะไร
"อย่าถามในสิ่งที่นายรู้อยู่แล้วสิ" ยูกิหันมาทำหน้าเบื่อหน่ายใส่คนข้างๆ "แต่ฉันก็ขอตอบว่าไรมงชนะ"
คิโดยกยิ้ม ก็ไม่ได้ต่างจากที่คิดเท่าไหร่
"ทำไมถึงคิดว่าเจ้าพวกนั้นจะชนะล่ะ?"
"ก็คงเป็นเพราะว่าเจ้าพวกนั้นไม่ธรรมดา ดูจากการแข่งที่ผ่านๆมาอ่ะนะและ—"
"และ...?"
"เจ้าพวกนั้นมันบ้าไงล่ะ!"
คิโดเลิกคิ้ขึ้น้ขางอย่างสงสัย ก่อนจะทำหน้าเหมือนนึกอะไรออก จากนั้นก็เอื้อมมือขยี้ผมสีขาวราวหิมะของคนข้างๆ
"เดี๋ยวนี้ชอบย้อนงั้นเหรอ?"
"ยูโตะ!— ผมฉันยุ่งหมดแล้วนะ"
ยูกิปัดมือของเด็กหนุ่มออก แล้วทำการจัดทรงผมใหม่ให้ดูดี ไม่นานนักเสียงประกาศเริ่มการแข่งขันก็ดังขึ้น
"เอาล่ะครับ ฟุตบอลฟรอนเทียร์คัดเลือกรอบที่สองเริ่มขึ้นแล้วครับ" เสียงเชียร์จากผู้ชมดังกระหึ่ม "ในวันนี้โรงเรียนไรมงพบกับโรงเรียนมิคาเงเซนโน โรงเรียนมิคาเงเซนโนนั้นมีความแข็งแกร่งเทียบเท่ากับเทย์โคคุเลยทีเดียว"
"ผู้บรรยายวันนี้ ผมคาคุมะ เคย์ตะ และในตอนนี้เสียงนกหวีดเขี่ยลูกจากกรรมการ ก็ดังขึ้นแล้วครับ!"
ไรมงเป็นฝ่ายเขี่ยบอล โซเมโอกะทำการบุกขึ้นไป แล้ววิ่งผ่านชิโมสึรุที่เข้ามาขวางไว้แต่ไม่ทำอะไร โซเมโอกะส่งบอลให้โกเอนจิแต่เด็กหนุ่มผมตั้งไม่สามารถไปไหนได้ เขาจึงทำการส่งลูกให้โซเมโอกะ เมื่อได้บอลมาแล้วโวเมโอกะก็ใช้ท่ามังกรขย่ำ แต่สึงิโมริก็รับลูกได้อย่างง่ายดาย
ยูกิกระพริบตา การป้องกันของมิคาเงนั้นดูแปลก แต่ก็เป็นการป้องกันที่เดียว
"ไม่ใช่แค่สึงิโมริที่เยี่ยม แต่ผู้เล่นทุกคนที่สามารถทำตามคำสั่งของหมอนั่นในระยะเวลาสั้นๆได้ต่างหากล่ะ" คิโดเอ่ยออกมา แม้จะไม่ได้หันไปมองหน้าแต่ฟังจากน้ำเสียงก็รู้ได้ว่าอีกฝ่ายนั้นกังวลขนาดไหน
"กังวลงั้นเหรอ?"
คิโดหันมา "ประมาณนั้น"
"หืม~ อยากแข่งกับเจ้าพวกนั้นสินะ?"
"มันก็ใช่อยู่หรอก แต่อีกส่วนหนึ่งมันก็..." ประโยคหลังเริ่มแผ่วเบาลงจนไม่ได้ยิน
ยูกิเลื่อนสายตามองไปทางผู้จัดสาวทั้งสองที่นั่งอยู่ เด็กสาวผมสั้นสีน้ำเงินปรากฏขึ้นมาในสายตา
ยูโตะก็เป็นอย่างนี้ตลอดแหละ ถ้าเพื่อคนๆนั้นไม่ว่าอะไรก็ยอม
ครั้งนี้มิคาเงเซนโนเป็นฝ่ายบุกบ้าง คาเซมารุกับคาเบยาม่าเข้าไปประกบชิโมสึรุ ยามางิชิวิ่งมาสมทบจากอีกด้านแ้ลทำการยิงลูก ยังโชคดีที่เอนโดรับได้ทัน เขาส่งบอลไปให้คาเซมารุ เด็กหนุ่มผมฟ้ายาวทำการส่งให้โกเอนจิอีกที
โกเอนจิกระโดดขึ้นไปข้างบนแล้วใช้ท่าอัคคีสลาตัน สึงิโมริใช้ท่าชู๊ตพ็อกเก็ตจึงถูกปัดไปได้ โซเมโอกะวิ่งมาสบทบ ทั้งสองใช้ท่ามังกรสลาตันแต่ก็ยิงไม่เข้า คาเบยาม่าวิ่งมาจากด้านหลัง โกเอนจิจึงใช้ท่าอสนีบาตฟาดพิภพ แต่ครั้งนี้สึงิโมริเปลี่ยนการตั้งรับ เขาใช้ท่าหมัดจรวดเหินฟ้า จึงทำให้บอลยิงไม่เข้า
สุดท้ายแล้ว มิคาเงเซนโนนำไป 1-0
เสียงนกหวีดดังขึ้นอีกครั้ง โซเมโอกะกับโเอนจิเริ่มเขี่ยบอล แต่ยามางิชิไสลด์ตัดบอลแล้วส่งให้ชิโมสึรุจึงทำการส่งไปข้างหลัง
จากนั้นทีมมิคาเงเซนโนก็ครองบอลไม่ให้ไรมงได้ลูก และไม่แม้แต่จะยิงประตูจนหมดเวลา
"เจ้าพวกนั้นจงใจไม่ทำคะแนนงั้นสินะ..." ยูกิเอ่ยอย่างแผ่วเบา ดวงเนตรสีแดงวาวโรจน์
"ฉันไปห้องน้ำหน่อยนะยูโตะ"
คิโดหันมามองครู่เดียวก่อนจะพยักหน้าให้
"อย่าไปมีเรื่องที่ไหนล่ะ"
เสียงฝีเท้าดังขึ้นสม่ำเสมอไปตามทางเดิน เด็กสาวมองซ้ายทีขวาทีเหมือนกำลังหาทางไป ตอนนี้เธอยังหาห้องน้ำซึ่งเป็นจุดหมายที่เธอต้องการไปไม่เจอ
พูดง่ายๆก็คือเธอกำลังหลง
"ทำไมถึงไม่บุกบ้างเลย แบบนั้นไม่ใช่ฟุตบอลหรอกนะ!"
กึก
ยูกิชะงักเท้าเมื่อได้ยินเสียงพูดของเอนโด หัวโผล่อกมาจากหลังหัวมุมมองเหตุการณ์ตรงหน้า เอนโดดูท่าทางจะโมโหมากที่อีกทีมไม่ทำการบุก
"มันเป็นคำสั่งของโค้ช"
"ว่าไงนะ!"
ยูกิก้าวเท้าเดินออกมาจากหัวมุมกำแพง สึงิโมริที่เห็นเธอก่อนใครขมวดคิ้ว เอนโดที่สงสัยจึงหันมามองตาม
"คิโด ยูกิ"
"ไงคะ พอดีว่าจะเข้าห้องน้ำแต่ดันหลงซะได้น่ะค่ะ"
สึงิโมริชี้ไปทางห้องน้ำที่อยู่แถวนี้ "ห้องน้ำตรงนี้สามารถใช้ได้"
ยูกิร้องโอ้ออกมาเบาๆ เธอเดินตรงไปทางที่ห้องน้ำที่อีกฝ่ายชี้บอก เพียงชั่วพริบตาที่กำลังเดินผ่านกลางตัวกัปตันทั้งสองทีม เธอก็เอ่ยออกมาอย่างเย็นชา
"ฉันค่อนข้างที่จะอารมณ์ไม่ดีกับวิธีการของพวกคุณจริงๆ"
สึงิโมริเงียบลง เมื่อเด็กสาวเดินหายเข้าไปในห้องน้ำแล้ว เขาก็เริ่มปะทะคารมกับเอนโดอีก
ครึ่งหลังเริ่มขึ้นมา ผู้เล่นทีมมิคาเงเซนโนทำการตั้งรับกันหมด เอนโดที่ทนไม่ไหวจึงทำการทิ้งประตูไว้แล้ววิ่งขึ้นไปบุกเอง
ยูกิผิวปากเมื่อเจอเรื่องสนุก ทำเอาทุกคนตกใจเลยแหะ แต่คนที่ตกใจกว่าก็คือสึงิโมรินี่เนอะ
ก็มันไม่มีในข้อมูลนี่นา~
"ฮะ ฮะ หมอนั่นชอบทำอะไรเกินคาดเลยจริงๆ"
ยูกิแอบเหล่มองไปที่เด็กหนุ่มข้างๆที่ยืนยิ้มอยู่ มือหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ก่อนจะ---
แชะ!
อ้าวเวร...ลืมปิดเสียง
"ลบ— ลบรูปเดี๋ยวนี้เลยนะ!" คิโดหันมามองตามเสียง เมื่อรู้ตัวว่าถูกแอบถ่ายเขาพยายามที่จะแย่งมือถือของอีกฝ่ายมา
"ไม่! ไม่มีทางหรอก!"
ขอเอาอาชีพช่างภาพแอบถ่ายคิโด ยูโตะมาเดิมพัน รูปนี้ต้องขายให้พวกเทย์โคคุได้เยอะแน่ๆ!
"ยูกิ!"
กลับเข้าไปที่การแข่งขันต่อ ทีมไรมงและทีมมิคาเงเซนโนแย่งลูกกันไปมา จนสุดท้ายลูกก็ไปอยู่ที่ชิโมสึรุ ชิโมสึรุใช้ท่าลูกเตะแพททริออท เอนโดวิ่งออกมาจากประตูพร้อมเรียกให้โกเอนจิเตะลูกท่าไม้ตายของชิโมสึรุยิงเข้าประตู
ไรมงได้แต้มไป 1-1
โซเมโอกะกับโกเอนจิใช้ท่ามังกรสลาตันยิงประตู สึงิโมริรับลูกด้วยท่าชู้ตพ็อกเก็ตแต่ไม่สำเร็จ ทำให้ไรมงได้แต้มไป 2-1
"โอ้~ ไรมงพลิกเกมได้แล้ว" ยูกิร้องขึ้น ก่อนจะระบายยิ้มเมื่อมองการแข่งตรงหน้า อย่างน้อยเจ้าพวกนั้นก็ไม่ทำตามคำสั่งโค้ชมากเกินไปล่ะนะ
ทั้งสองทีมผลัดกันรุกผลัดกันรับอย่างไม่มีใครยอมใคร โกเอนจิกระโดดขึ้นสูงเพื่อใช้ท่าอัคคีสลาตันแต่ก็ถูกสกัดโดยชิโมสึรุ จนทั้งคู่ตกลงมาเสียงดัง
สึงิโมริทำการวิ่งบุกขึ้นไปยิงประตู แต่เอนโดก็ใช้ท่าหัตถ์เถวะรับลูกไว้ แล้วเสียงนกหวีดก็ดังขึ้นหมดเวลาการแข่ง
เสียงประกาศดังขึ้น
"ผู้ที่ผ่านเข้ารอบรองชนะเลิศคือไรมง!!!"
TALK :
รีไรท์เสร็จหมดแล้วค่ะ! ต่อจากนี้ก็จะดำเนินเนื้อเรื่องตามปกติแล้ว
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น