คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บังเอิญหรือตั้งใจ?
"เจมส์!!"ช่างโชคดีอะไรปานนี้.ดีนะที่ชนเพื่อนสนิท.ถ้าชนคนอื่นฉันคง แหยมๆ~อ่ะ "ทำไมต้องตกใจขนาดนั้น?"เจมส์บอกพร้อมเสยผมสีเหลืองของตัวเอง
"ก็มันดีใจนิ..ไม่ได้เจอตั้ง2วันT^T"
"2วันเองครับบบบ~ทำยังกับไม่ได้เจอกันมาชาติสองชาติ"เจมส์บอก
"ก็คิดถึงนิหน่า-3-"ฉันบอกด้วยรอยยิ้มหงอยๆ ทำให้หน้าหล่อๆของเจมส์ถึงกับแดง
"ครับๆคิดถึงเหมือนกันแหละน้าาา~"เจมส์บอกแล้วเข้ามาสวมกอดฉัน ฮ้าาา รักเพื่อนคนนี้ที่สุด'เจมส์'เป็นเพื่อนกับฉันมาตั้งแต่ประถมจนนี้มหาลัยแล้วก็ยังคบกันอยู่..บางคนพวกปากหมาปากปูก็ล้อว่าฉันเป็นแฟนกับเจมส์.แต่ก็โดนเจมส์ซัดล่วงทุกราย - -"
"พอได้แล้วน่ะ..อายคนอื่นเขา"ฉันบอกเจมส์ก็เล่นกอดกันน่าระเบียงทางเดินเลยนิ ใครจะไม่มอง - -
"ไหนบอกว่าคิดถึงไง?"เจมส์บอกพร้อมกับคลายอ้อมกอดออก
"ก็คิดถึงแต่..คือ..อายคนอื่นเขานิ"ฉันบอกและก้มหน้างุดๆอายเหมือนกันน่ะถึงจะเป็นเพื่อนกันก็เถอะ.
"แหม..ก็ได้ๆ ตอนนี้กอดไม่ได้แล้วสิน่ะ"เจมส์บอกและเดินหนีออกไปทันที สงสัยคงจะงอน นิ!เห็นยังงี้เจมส์ขี้งอนมากเลยน่ะ
"โอ๋ๆ ไปเรียนกันเถอะ"ฉันยิ้มให้กับความขี้งอนของเจมส์แล้ววิ่งไปจับมือเจมส์พาวิ่งเข้าห้องเรียนทันที ฮ้าวว~การเรียนเป็นไปยังน่าเบื่อสุดๆฉันสัปงกไปไม่รู้กี่รอบแล้วเนี่ยยยย!
"ราตรีตอนเย็นไปกินข้าวที่บ้านฉันป่ะ?"เจมส์ถามขณะที่เรากำลังเดินไปขึ้นรถของตัวเอง
"นึกอะไรขึ้นมาถึงมาชวนล่ะ?"ฉันถามเพราะปกติแล้วน้อยครั้งที่เจมส์จะชวนไปกินข้าวที่บ้านนอกจากฉันที่จะชวนเจมส์ไปกินข้าวทุกวัน "แม่ให้มาชวนอ่ะ"ฉันว่าแล้วต้องมีเหตุผล
"ไปสิ.เจมส์เดือนคณะชวนไปบ้านทั้งที 5555"ฉันแกล้งล้อเจมส์
"ตลกแหละๆ"เจมส์บอกและดันหัวฉันไปทางอื่น
"งั้นเจมส์ขับไปก่อนเลยน่ะวันนี้ราตรีเอารถมาอ่ะ.."ฉันบอก เจมส์แคค่พยักหน้าแล้วเดินไปขึ้นรถแรมโบ้สีแดงทันที..ฉันก็เลยต้องเดินไปที่รถมินิสีน้ำเงินของตัวเองบ้าง แต่...
"อ้าวน้องราตรีกลับบ้านแล้วหรอครับ? ^^"เจอพี่วียิ้มแฉ่งมาแต่ไกล
"ค่ะ พี่วีมีอะไรหรือป่าวค่ะ?"ฉันถามพี่วีพลางหากุญแจรถในกระเป๋า
"ป่าวครับ ^^ ไปกินข้าวกับพี่สักมือไมครับ ถือว่าตอบแทนพี่ก็ได้
"พี่วีบอก..แต่ฉันได้ข่าวว่าฉันซื้อสร้อยราคาเหยียบหมื่นให้พี่วีเป็นการตอบแทนแล้วน่ะ - -' เอ๊ะ! แต่ทำไมฉันถึงไม่รู้สึกเขินแล้วน่ะ?
"คือว่า..ราตรีนัดไปกินข้าวกับเพื่อนแล้วล่ะค่ะ"ฉันบอกแต่ว่าฉันจะไปยังไงอ่ะ..กุญแจรถหาย TT
"งั้นหรอครับ..ไม่เป็นไรครับ^^"พี่วีบอกพร้อมที่จะเดินออกไป
"พะ.พะ..พี่วีค่ะ!!"ฉันตัดสินใจเรียกพี่วีเอาไว้แค่ไปส่งก็ถือว่ารักษาน้ำใจแล้วเนอะ ฮิฮิ
"ครับ?"พี่วีเอาหน้าหล่อๆหันกลับมา -.,-
"แต่ถ้าไปส่งก็ไม่มีปัญหานะค่ะ^^"ฉันยิ้มให้แล้วบอกแต่ที่จริงแล้วมันมีนอกเหนือเหตุผลที่ต้องการรักษาน้ำใจด้วยน่ะ ก็รู้ๆกันอยู่ว่าเพราะอะไร 5555 >0<
"ยินดีครับ"พี่วีบอกและเดินนำไปที่รถเฟอร์รารี่สีดำของเขาพร้อมเปิดประตูให้
"เชิญครับเจ้าหญิง"พี่วีไม่วายล้อจนได้ ฉันก็ทำได้เพียงยิ้มเขินๆส่งให้พี่วีเท่านั้น >///< ฉันบอกพี่วีให้ไปส่งที่บ้านเจมส์ระหว่างที่นั่งอยู่ในรถพี่วีก็ชวนคุยสัพเพเหระไปเรื่อย แต่ไม่รู้ทำไม.ฉันถึงไม่เขินพี่วีเหมือนครั้งแรกที่เจอกันเลย เหมือนไม่ใช่พี่วีคนเดิมสักนิด..แฮะๆ ฉันว่าคิดไปเองมากกว่านี่ไม่ใช่หนังสักหน่อย
ความคิดเห็น