bad plan.แผนร้ายกุมหัวใจยัยตัวเล็ก

ลำดับตอนที่ #7 : หวานส่ะ..^^

"ยินดีต้อนรับครับ^^"พนักงานชายหน้าตาหล่อคนหนึ่งมาบริการเปิดประตูให้ฉันที่ตอนนี้เปลี่ยนชุดเป็นเดรสสายเดี่ยวสีขาวคาดด้วยโบว์สีน้ำเงินอันใหญ่ตรงเอว แหม! ฉันก้ต้องแต่งตัวให้เข้ากับบรรยากาศหน่อยสิที่ที่เจมส์นัดมันโรงแรม5ดาวเชียวน่ะ โฮะๆ เอ๊ะ! แต่ทำไมโรงแรมนี้มีแต่พนักงานหล่อๆเนี่ย ผู้ชายหมดเลยด้วย -.,- ฉันเห็นเจมส์แล้วล่ะเขามาในชุดทักซิโด้เลยน่ะ..เวอร์ซาาาา! "ขอบคุณค่ะ"ฉันกล่าวขอบคุณให้เจมส์เมื่อเขาเลื่อนเก้าอี้ให้..ฉันยอมรับเลยน่ะว่าการที่เขาทำดีขึ้นมากกว่าตอนที่เป็นเพื่อนกันนั้นมันทำให้ใจฉันสั่นจริงๆ
"มีอะไรจะคุยกับฉันหรือป่าวเจมส์?"เพราะปกติแล้วเจมส์ไม่ค่อยชวนออกมาทานข้าวสักเท่าไร
"ฉันชวยราตรีออกมาทานข้าวต้องมีเหตุผลด้วยเรอะ?"เจมส์ตอบแล้วเท้าคางจ้องมองหน้าฉันด้วยสายตาเหยิ้มๆ
"อ้าว! เจมส์ราตรีถามก่อนน่ะ"
"แล้วไง"เจมส์ตอบด้วยท่าทียียวน
"กะ..ก็"ฉันว่าชักเขินแล้วล่ะเล่นจ้องส่ะอย่างนี้ >///<
"ก็ทำไม?"
"ปล่าวววว"ฉันว่าแล้วหันไปทางอื่นแก้เก้อ
"หึ"ทำเสียงอย่างนี้ทำไมย่ะ
"เรามาวางแผนการฮันนีมูนของเราดีกว่านะราตรี.."เจมส์เข้าเรื่องแล้วสิน่ะ
"อื้มมมม~เราจะไปไหนกันดีอ่ะ?"
"ฉันก็ถามราตรีอยู่นี้ไง"เจมส์ว่า
"งั้นไปบาหลีดีป่ะ"ฉันเสนอแนะ
"ไม่เอาอ่ะ..ไปมาเมื่อปีที่แล้วกับราตรีไง"เจมส์ว่าก็จริงอ่ะน่ะเมื่อปีที่แล้วฉันกับเจมส์พึ่งไปเที่ยวที่บาหลีกันมาเองแต่คราวนั้นไปกันในฐานะเพื่อนนิหน่า..
"งั้นเกาหลี"ฉันเสนออีก
"นิเธอจะไปส่องผู้ชายหล่อๆหรือไงเธอมีแฟนแล้วน่ะ"เจมส์ว่า
"ป่าวสักหน่อย"ฉันแก้ตัว..ก็มันจริงนิฉันไม่ใช่คนเจ้าชู้สักหน่อย
"ฉันรู้แหละว่าเราจะไปที่ไหน..ญี่ปุ่นม่ะ?"เจมส์เสนอความคิดเห็นบ้าง "นี่ก็จะไปส่องผู้หญิงขาวๆหมวยๆหรือไงย่ะ? มีภรรยาแล้วนะ"ฉันว่าเจมส์บ้าง
"ปล่าวสักหน่อย"เจมส์แก้ตัว
"เหรออออออออออออ"
"คร้าบบบบบบบบ~"ที่จริงแล้วเจมสมก็ไม่ใช่คนเจ้าชู้ไก่แจ้อะไรหรอกน่ะ..แต่ก็อ่ะน่ะก็จ้องหึงต้องหวงตามประสาคนที่เป็นแฟนกันอยู่แล้วอ่ะ "หึงหรือไง"เจมส์ถามฉันพร้อมทั้งยักคิ้วให้
"อ่ะ แน่นอนตามประสาแฟน"ฉันตอบแบบไม่สนใจแต่นั้นทำให้เจมส์ยิ้มไม่หุบเลยล่ะ555
"แล้วเจมส์ล่ะหึงราตรีหรือไง?"คราวนี้ฉันถามเจมส์บ้าง
"แน่นอน"เจมส์ตอบแบบไม่ต้องคิดทำให้ฉันหน้าชาขึ้นมาวูบหนึ่งเลยทีเดียว
"ย่ะ"ฉันสถบ
"สรุปเราไปอิตาลีน่ะ"ฉันบอก
"ทำไม.."
"น้าาาาาา~ *0*"ฉันอ้อนก่อนที่เจมสม์จะพูดอะไร
"เอ่อออออ"
"น้าาาาาา~ *0*"
"เคๆ ได้ๆ"
"เย้~ น่ารักที่สุด"ฉันว่าแล้วเอื้อมมือไปหยิกแก้มเจมส์เล่นไปมาฉันอ้อนเจมส์ที่ไรเป็นสำเร็จทุกที
"น่ารักแต่ก็ไม่รัก"
"ห่ะ.."
"ปล่าวววว -W-"เจมส์ว่าแต่มะกี้ฉันเหมือนได้ยินเจมส์บ่นอะไรงึมงำๆอยู่น่ะ
"ราตรีจะกลับเลยหรือป่าวเดี้ยวฉันไปส่ง"
"ไม่ต้องหรอกพอดีราตรีเอารถมา"
"อ๋อ แต่จะกลับแล้วใช่ป่ะ"เจมส์ยังคงถามอีก
"อื้ม คงงั้น"ฉันว่าแล้วสะพายกระเป๋าทันที
"อ่า วันนี้ฉันไปนอนบ้านเธอได้ป่ะ?"เจมส์ถามขนาดที่ฉันกำลังจะลุก "ทะเลาะกับแม่หรอ?"ฉันถามเจมส์แล้วนั่งลงเหมือนเดิม
"ป่าวหรอก..แค่ไม่อยากกลับบ้านเฉยๆ"เจมส์ว่าแต่สีหน้าและท่าทางดูแปลกๆ
"หืมมมม~"ฉันทำน้ำเสียงเหมือนไม่เชื่อ
"ทำไม..เดี้ยวนี้ไปนอนบ้านเธอไม่ได้แล้วหรอ"เจมส์เริ่มขึ้นเสียงใส่ฉันส่ะแล้ว
"ป่าวนิ..ฉันแค่ถามเฉยๆ จะไปก็ไปสิ"ฉันพูดและลุกออกไปสตาร์รถและบึ้งไปบ้านทันทีหากมองด้านหลังก็จะเห็นว่ามีรถของเจมส์ขับมาตามหลังฉันอยู่ @คฤหาร์กิติไพศาล
"เอี๊อดดด"เสียงรถสองคันกำลังเลี้ยวรถเข้าไปจอดในลานจอดรถ
"อ้าว คุณเจมส์วันนี้ค้างที่นี่หรอค่ะ?"แม่นมที่เลี้ยงฉันและพี่อาทิตย์มาตั้งแต่เด็กๆมารอรับฉันและเอ่ยถามกับเจมส์
"ครับนมวันนี้ขอนอนห้องติดกับราตรีน่ะครับ"เจมส์หันไปพูดกับนม
"ได้ค่ะไม่มีปัญหา อ๋อ! คุณอาทิตย์เรียกคุณราตรีไปพบที่ห้องทำงานด้วยน่ะค่ะ"แม่นมบอกแล้วหันหลังไปเตรียมไปจัดห้องนอนของเจมส์ ไม่ต้องสงสัยไปหรอก.ก็เวลาที่เจมส์มีปัญหาอะไรเขามักจะมานอนที่บ้านตลอดเป็นยังนี้ตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมแล้วล่ะ เวลาไปไหนมาไหนพวกเรามักจะไปด้วยกันเสมอ ถึงได้โดนว่าเป็นแฟนกันไงล่ะ
"ราตรีให้ทายว่าพี่เรียกไปทำไม"ฉันหันไปถามให้เจมส์เดา
"ฉันจะไปรู้ได้ไงเล่า ไปนอนแหละ"เจมส์พูดส่งๆเหมือนไม่ใส่ใจสงสัยวันนี้คงจะมีปัญหาอะไรจริงๆสินะ แหม! แล้วทำยังกับบ้านตัวเอง ชิ! "แอี๊ยดดด"ฉันเปิดประตูเข้ามาในห้องทำงานของพี่อาทิตย์ซึ่งตกแต่งเป็นสีแดงที่ร้อนแรงเหมือนชื่อตัวเองส่ะส่วนใหญ่
"มีอะไรหรือป่าวค่ะ"ฉันทักคนที่นั่งหน้าเครียดเซ้นเอกสารอยู่บนโต๊ะ "ราตรีของพวกนี้เมื่อไร'มัน'จะเลิกส่งมาสักที ห่า!!"พี่อาทิตย์โยนกล่องที่เหมือนกับวันแรกที่ฉันได้รับมากลองอยู่ตรงหน้าฉันแล้วตวาดอย่างดังจนทำให้ฉันหันหน้าหนี น้อยครั้งนักที่พี่อาทิตย์จะเป็นแบบนี้ พี่อาทิตย์ยิ่งใจร้อนอยู่ด้วย
"พี่อาทิตย์สงบสติอารมณ์หน่อยสิค่ะ"ฉันว่าเมื่อเห็นพี่อาทิตย์หยิบแจกันเตรียมจะปาลงพื้น โมโหอะไรก็ชอบปาของลงพื้นตล๊อดตลอดๆ...
"โธ่เว้ยยยยย..! เพล้ง!!"ไปส่ะแล้วแจกันที่ได้มาในงานขึ้นบ้านใหม่ - - "พี่อาทิตย์ใจเย็นๆหน่อยสิค่ะ"ฉันปรามพี่อาทิตย์
"ปัง! คุณหนูเป็นอะไรกันไหมค่ะ"อยู่ดีๆแม่นมก็เปิดประตูเปิดประตูเข้ามาส่ะงั้น
"ไม่มีอะไรหรอกค่ะ"ฉันบอกนมเพื่อให้คลายความกังวล
"เดี้ยวนมบอกให้แม่บ้านมาเก็บเศษแก้วด้วยน่ะครับ"พี่อาทิตย์บอกนมแล้วให้นมออกไป
"พี่ว่าเลิกปกป้อง'เขา'สักทีเถอะน้องพี่มันทำให้น้องเจ็บตัวปล่าวๆ"
"แล้วยังไงค่ะ?"ฉันทำเป็นไม่สนใจคำพูดของพี่อาทิตย์
"เฮ้อ! พี่รู้ว่าพี่ห้ามราตรีไม่ได้หรอกนะเรื่องนี้ แต่ถือว่าพี่..ขอร้องล่ะกัน"พี่อาทิตย์คุกเข่าลงตรงหน้าฉัน
"พี่อาทิตย์ทำบ้าอะไรค่ะเนี่ย ลุกๆ"ฉันว่าแล้วเข้าไปพยุงพี่อาทิตย์ให้ลุกขึ้น
"ไม่! จนกว่าน้องจะเลิกทำอะไรแบบนี้สักที"พี่อาทิตย์ปฎิเสธการช่วยเหลือจากฉัน
"ดีค่ะ..งั้นก็อยู่อย่างนี้ไปทั้งปีทั้งชาติล่ะกัน"ฉันว่าและเดินกลับเข้าห้องของตัวเองทันที ไม่ลืมที่จะปิดประตูเสียงดังใส่พี่อาทิตย์ด้วย คิดหรอว่าจะมาเปลี่ยนความคิดฉันง่ายๆ เขาคนนั้นมีพระคุณต่อฉันมาก..ถึงจะอันตรายมากกว่านี้ฉันก็ทำให้ได้