ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    bad plan.แผนร้ายกุมหัวใจยัยตัวเล็ก

    ลำดับตอนที่ #4 : สถานะ?

    • อัปเดตล่าสุด 25 ก.ย. 56


         "จะยืนตรงนั้นอีกนานไหม?"เสียงใครอ่ะ อย่าบอกนะผีนี้ก็ 6:00 แล้วด้วย บรื้ออออออ~ >0<
         "ไม่เข้าใช่ไมนะบ้าน?"เสียงนี้มาอีกแล้วเป็นเสียงผู้ชายด้วยอ่ะ..เจมส์แถวบ้านแกมีผี!!!
         "อย่ามาหลอกมาหลอนราตรีเลยค้าาาา TT"ฉันบอกแกมขอร้อง
         "..............." เงียบยังนี้ก็ไม่ดีนะเนี่ยT^T
         "มะโม สังโค สังฆัง เฮ้ยยยย!!"อยู่ดีๆเจมส์โผล่ผลวนเข้ามาอ่ะ ตกจายย
         "เป็นอะไรห่ะ? เรียกให้เข้าบ้านตั้งนาน!"เจมส์เดินมาดึงแขนให้เข้าบ้าน(บ้านเจมส์)
         "เจมส์มะกี้ผีมาคุยกัยราตรีด้วยอ้าาาาาา"ฉันบอกและรีบเข้าไปกอดเจมส์
         "ผีบ้าบออะไรเหล่า..เสียงฉันเอง!"เจมส์บอกเหมือนรำคาญแต่ก็ปลอบฉันอยู่ดี- -
         "อ้าวหรอ? เสียงเจมส์หรอกหรอ?"ฉันถามและคล้ายอ้อมกอด
         "ก็ใช่น่ะสิ..เห็นยื่นเล่นมิวสิกวิดีโออยู่หน้าบ้านฉันตั้งนาน..แล้วอีกอย่าง ผีบ้าอะไรจะหล่อขนาดนี้"เจมส์บอกและเก๊กหน้าหล่อ
         "ก็...ผีบ้าอย่างเจมส์ไงเล่า แบร่:P"ฉันแลบลิ้นใส่เจมส์แล้ววิ่งเข้าบ้าน(บ้านเจมส์)ทันที
         "ยัยบ้านิ.."ฉันแอบได้ยินเสียงเจมส์พึมพร่ำๆอ่ะนะ 55555
           @คฤหาร์บ้านละอองมณี
         "เมื่อไรแม่จะได้สะใภ้สักทีล่ะเจมส์"คุณหญิงแขไขหรือคุณแม่ของเจมส์ถามขณะที่พวกเราสามคนนั่งรับประทานอาหารกันอยู่
         "แม่พูดอะไรเนี่ย?สะใภ้บ้าบออะไรครับ.."
         "ก็แม่อยากได้สะใภ้สักทีหนิ!"คุณแม่พูดแล้วทำปากบู้ -3- เหมือนเด็ก
         "อย่าบอกนะแม่..ที่เรียกราตรีมาวันนี้เพราะว่า..เฮ้ยแม่เราเป็นเพื่อนกันน่ะ"เจมส์ตะโกนแถบบ้านแตกเมื่อแม่พยักหน้า
         "แหม! ลูกอยู่กันมา8ปีแล้ว..ก็อยู่กันไปทั้งชีวิตเลยลูก โฮะๆ"คุยแม่พูด..แล้วทำไมต้องหัวเราะแล้วป้องปากด้วยอ่า? เลยวัยแล้วค่ะคุณแม่
         "ทั้งชีวิตอะไรกันล่ะครับ ถามราตรีสิครับว่าอยากแต่งงานกับผมไม?"อ้าว เจมส์โบ้ยขี้มาส่ะงั้น - -' ฉันคงจะบอกว่า คือ...ราตรีแอบชอบพี่วีอยู่แล้วล่ะค่ะ เฮ้ย! จะบ้าไง
         "เอ่อ..คือ" (- - )( - -) ไม่เห็นสายตาของเจมส์ที่บ่งบอกว่าจะช่วยเลยอ่ะTT
         "ว่าไงล่ะจ๊ะ หนูราตรีช่วยแม่หน่อยไม่ได้หรอลูก? *0*"กรี๊ดด คุณแม่อย่ามาทำหน้าตาอ้อนวอนยังนั้นน่ะ เขาแพ้คนขี้อ้อนอยู่ด้วย
         "เอ่อ..ได้สิค่ะ^^"งืออออ~อยากตบปากตัวเอง..ชอบช่วยเหลือคนอื่นอยู่เรื่อยยยยT^T
         "นิราตรีเป็นบ้าอะไรฮ่ะ?!!"เจมส์ตะคอกใส่ฉันแล้วดึงมือฉันเข้าไปที่ห้องครัว
         "คุยกันดีๆนะลูก^^" 😐 เสียงคุยแม่นิเจตนาหรือป่าวเนี่ย
         "เธอไปตอบรับแม่ฉันทำไมเนี่ย?"เจมส์ผลักฉันเข้าหากำแพงแล้วเอามือมากดสองข้างของไหล่ฉันเอาไว้ ทำให้ตอนนี้เราแนบชิดกันมากกก เขินเพื่อนตัวเองอ่ะ >///<
         "ก็มันอดไม่ได้นิหน่า-.-"ฉันบอกและรีบก้มหน้างุดๆเมื่อเจมส์ยื่นหน้าเข้ามาใกล้
         "ก็ไหนว่าเราเป็นเพื่อนกันไง?"เจมส์ถามพลางปล่อยฉันให้เป็นอิสระ ค่อยหายใจสะดวกหน่อย -W-
         "ก็เพื่อนไง"ฉันบอกเสียงแข็ง
         "แล้วทำไมถึงรับปากว่าจะแต่งงานกับฉัน..หรือว่าเธอคิดอะไรกับฉันป่ะเนี่ย?"ทำไมชั่วโมงนี้คำถามมันเยอะแยะจัง มึน! 
         "โอ๊ะ! จะคิดอะไรกับเจมส์บ้างไม่ได้หรือไง ออกจะหล่อ แถมยังรวย เรียนก็เก่งแถมขี้หึงอีกตั้งหาก! ใครไม่หวั่นไหวก็บ้าแล้ว!!"ฉันบอกเจมส์ออกไปตามความจริงเพราะฉันเป็นคนไม่มีความลับอยู่แล้วมั้ง! แต่ที่ฉันสาธยายมาก็ถูกน่ะจ๊ะ..ผมสีน้ำตาลดวงตากลมโตสีเดียวกับผมกล้ามก็เป็นมัดๆ เอารวมๆก็หล่อพอๆกับพี่วีได้เลยล่ะ แต่แค่พี่วีดูเป็นคนอบอุ่นส่วนเจมส์ดูแบดๆล่ะมั้ง คะแนนความนิยมถึงต่างกัน..ส่วนที่เจมส์ขี้หึงก็เรื่องจริงอีกล่ะน่ะ..ก็ตอน ม.ปลาย ที่ฉันเริ่มถอดแว่นออกก็ทำให้ฉันป๊อปปูร่าทันที พวกผู้ชายหันหลังมองกันเพียบแต่เจมส์เหมือนจะหวงเพื่อนอย่างฉันมากกกก ใครมองฉันนิซัดร่วงทุกราย - -' แต่เจมส์คอยดูแลฉันยังกับแฟนจริงๆนะ..เอิ่มม..ไม่หวั่นไหวก็บ้า >///<
         "ระ..ราตรีชอบฉันหรอ? >///<"เจมส์ถามแต่ว่า..หน้าดูแดงๆนะ
         "ก็ไม่แน่น้าาา..อยู่กันมาตั้ง8ปีอยู่ด้วยกันทั้งชีวิตจะเป็นไรล่ะ"ฉันอธิบายแล้วยักไหล่
         "แต่ว่าเรื่องแต่งงานเป็นเรื่องใหญ่สำหรับผู้หญิงไม่ใช่หรอ?"เหมือนเรากำลังประชุมระดับชาติเลยป่ะเนี่ย - -
         "แต่มันไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับราตรีหรอกน่ะ..ถ้าเจ้าบ่าวเป็นเจมส์^^"แหม! พูดยังนี้ยังกับว่าฉันชอบเจมส์เลยเนอะ..แต่ที่จริงแล้วอยากช่วยแม่แขไขมากกว่า..คนดีจ๊ะฉัน^^ กระดากปากนะเนี่ย:P
         "ฉะ..ฉันเนี่ยน่ะ"เจมส์ว่ากระตุกกระตัก
         "ช่ายยยยยย~ฉันไม่คิดอะไรมากหรอกน่ะเพราะว่า 
    1.เราเป็นเพื่อนกันมา8ปีแล้ว ความสัมพันธ์ก็ยังแน่นแฟ้นดังเดิม
    2.ลองคบทดลองแต่งงานกันไปเดียวก็รักกันเองล่ะ
    3.เราต่างรู้ว่าชอบอะไรกันมั้ง..ฉะนั้นไม่ต้องเรียนรู้อะไรมากกว่านี้อีก
    4.ฉันอยากช่วยแม่ของเจมส์เหมือนที่ท่านช่วยฉันเมื่อครั้งก่อนๆ"ฉันร่ายยาวเป็นข้อๆ ทำให้เจมส์หน้าเหวอไปนิสสสส -W-
         "เหตุผล..คือราตรีไม่ได้ชอบฉันเลยใช่ไหม"เจมส์ถามหน้าเครียดกว่าเดิมอีก
         "อ้าาาา~ยังไม่ได้บอกเลยนะ อยู่กันไปเดียวก็รักกันเองแหละเนอะ^^"ฉันบอกด้วยรอยยิ้มระรื่น
         "........."
         "เงียบคือตกลงนะเจมส์"
         "......"
         "เงียบเน้ออออ อ~"
         "......"
         "งั้นฝากด้วยล่ะคุณสา-ระ-มี^^"ฉันตบไหล่เจมส์สักสองสามปั๊ก..ฮ้า.~ฉันจะได้เป็นเจ้าสาวแล้วน่ะ 😜
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×