ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : 20 กันยายน 2554 - ทรูแฟนเทเชีย มดดำออนทีวี
“งึมมม =_=” อ่าว เต๋าหายไปไหนอ่ะ จะคว้ามากอดซะหน่อย >_< ไม่อยู่แล้วจริง ๆ ด้วยอ่ะ นี่กี่โมงแล้วเนี่ย...แปดโมงกว่า เต๋าหายไปไหนเนี่ย
งัวเงียลุกขึ้นมา เห็นโน้ตแปะไว้ข้าง ๆ เตียง
‘เต๋าออกไปก่อนนะ เดี๋ยวสายแล้วที่บ้านคชาตื่นมาจะงงกัน...ตั้งใจทำงานนะตัวเล็ก’ ^_^ เผลอยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว
เต๋าเอ๋อเอ๊ย ทำอย่างกับปีนหน้าต่างเข้ามา แล้วต้องรีบหนีพ่อตาแม่ยาย...เย้ย คิดอะไรของเราวะเนี่ย +_+
=============================
วันนี้ตอนเช้าทำงานกับต้นกับแพรว แค่สามคน (อีกแล้ว) ทำไมต้องเรียกแค่สามคนก็ไม่รู้ น่าจะเรียกถึงอันดับห้า กำลังดีออกเนอะ >_<
นั่งรถตู้ทีมงานจากตึกทิปโก้ ไปออฟฟิตทรูแฟนเทเชียเป็นครั้งแรก ระหว่างอยู่บนรถ ตากล้องทรูโมเม้นต์ก็มาสัมภาษณ์...
“เมื่อคืนเป็นไงบ้าง” พี่ตากล้องถามขึ้นมา...เมื่อคืนอะไรพี่ o_O พี่รู้หรอ...อ๋อ ไม่ ๆ ตั้งสติหน่อยสิคชาเอ๊ย >_< พี่เค้าแค่จะถามว่าคืนแรกของการกลับบ้านตัวเองเป็นยังไงบ้าง
“กลับบ้านไป ก็ยังไม่ชินครับพี่ ยังแบบ ที่นอนก็ไม่ใช่ที่เดิมที่เคยนอน ผ้าห่มก็ไม่ได้หนาเหมือนเดิม แบบยังงง ๆ อยู่ ยังไม่ชิน ยังไม่บ้านตัวเอง ทั้ง ๆ ที่เป็นบ้านตัวเอง” ผมตอบไปแบบนี้...แต่ความรู้สึกที่ผมว่ามามันก็หายไป เมื่อคนนอนข้าง ๆ ผมยังเป็นคนเดิม ^_^
=============================
ไปถึงออฟฟิตทรูแฟนเทเชีย ตื่นเต้นนิดหน่อย...อีกหน่อยเราก็คงต้องมาที่นี่เป็นประจำสินะ ต้องทำความคุ้นเคยเอาไว้...
นั่งให้สัมภาษณ์หนังสือไป ก็ง่วงไป เมื่อคืนได้นอนไม่กี่ชั่วโมงเองนี่นา...แต่เต๋าคงนอนน้อยกว่าเราอีกมั้ง ออกไปตอนกี่โมงก็ไม่รู้ หรือเต๋าไม่ได้นอนเลยนะ รอให้เราหลับ แล้วก็กลับไปอย่างงี้หรอ...
“...คชา” ต้นเอาศอกกระทุ้งผม พร้อมกับกัดฟันพูดเบา ๆ
“หืม”
“ถึงตาแกพูดแล้ว”
“ฮะ...อ่ะ ครับ...” เวรกรรม คิดเพลินจนลืมตัวเลยว่าให้สัมภาษณ์อยู่ >0<
=============================
สัมภาษณ์เสร็จแล้ว ถ่ายรูปเสร็จแล้วด้วย เย่ ^0^ เต๋ารออยู่ข้างล่าง รีบลงไปดีกว่า ^_^ ต้นพูดกับกล้องอยู่ได้ รีบ ๆ เดินลงไปซี่ คนเค้าจะรีบ >_<
ลงมาถึงห้องโถงข้างล่าง เพื่อน ๆ ที่เหลือก็มารออยู่หมดแล้ว รวมถึงหมอนข้างของคชาเมื่อคืนด้วย ^_^
“ต๋าวววววว ^_^” เจอเด็กชายเต๋าเอ๋อแล้วครับ ^_^
“^_^” เต๋าไม่ตอบอะไร แค่ยิ้มตอบผม ผมก็ไปนั่งข้าง ๆ เต๋า
“เมื่อเช้าออกไปกี่โมงอ่ะ” ผมถามเต๋าเบา ๆ กลัวว่าคนอื่นจะได้ยิน แหะ ๆ
“ตีห้า”
“ตีห้า !! นายนอนแค่ชั่วโมงเดียวเนี่ยนะ”
“^_^ ได้นอนเลยต่างหาก”
“อ่าว -_- พอคชาหลับซักพักเต๋าก็ไปแล้ว”
“-_-”
“และตกลงนึกออกยังว่าลืมอะไร” ยังคงแอบสงสัยอยู่เล็ก ๆ
“ลืม...^_^” เต๋าพูดแล้วก็หันมามองหน้าเรา แล้วก็หันกลับไป >_< “แล้วไม่อยากให้เต๋าไปนอนด้วยหรอ”
“อยากสิ” อ๊าย >_< เผลอพูดออกไปจนได้ >0<
“หึหึ ^0^” เต๋าโอบไหล่ผมไปซบกับตัวเต๋าเบา ๆ... ^_^
=============================
หลังจากที่เราคุยกับรุ่นพี่เอเอฟ เป็นการต้อนรับเข้าสู่แฟนเทเชีย และประชุม เรื่องงานเพลงและเรื่องเพลงที่จะร้องในงานที่ฟิวเจอร์ปาร์ค แล้วก็นั่งเล่นคุยเล่นกัน เราก็ออกเดินทางไปมนตรีสตูดิโอ ไปถ่ายรายการมดดำออนทีวี...
ถ่ายรายการเสร็จก็ทักทายแฟนคลับเล็กน้อย และก็ต้องแยกย้ายกันกลับ
=============================
ตั้งแต่ตอนประชุมเสร็จจนมาถึงตอนนี้ ทำไมเต๋าไม่ค่อยคุยกับเราเลย ตอนกลางวันยังดี ๆ อยู่เลย >_<
“ต๋าว คชากลับแล้วนะ ^_^”
“อืม โชคดี” อะไรวะ อุตส่าห์ยิ้มให้ ไม่ยอมมองหน้าเราเลย >0< เป็นบ้าอะไรของนายเนี่ย
=============================
นั่งดูนาฬิกา เที่ยงคืนแล้ว...นี่เรารออะไรอยู่เนี่ย จะทำอะไรก็ไปทำสิวะคชา >_< เค้าไม่ได้บอกว่าจะมาซะหน่อย เค้าก็ต้องอยู่บ้านเค้าไปสิ >_<
“ติ๊ง ติ๊ง” เสียงข้อความใหม่มา สมองยังไม่ทันสั่งแต่มือคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาแล้ว
‘พรุ่งนี้อย่าลืมเอาที่ชาร์ตบีบีมาให้ยืมด้วยนะ...ต้น’ ต้น -_- อุตส่าห์ดีใจ คิดว่าเป็น...
“ติ๊ง ติ๊ง” เสียงข้อความเข้ามาอีก -_- อะไรอีกเนี่ย จะหลับอยู่แล้วเชียว...
‘>_<’ ต๋าววววววววว ^0^ เต๋าส่งมาแค่นี้ หมายความว่าไงเนี่ย ไม่รู้ล่ะ โทรไปหาเลยด้วยกว่า
“มีไรเต๋า คนจะหลับจะนอน” ปากเก่งอีกแล้วคชา >_<
“ทำไม จะไปแค่นี้ไม่ได้หรอ ใช่ซี่...เต๋ามันไม่ใช่...”
“ไม่ใช่อะไร”
“ทำไรลงไปไม่รู้ตัวเลยใช่มั้ยเนี่ย”
“หึ -_-”
“ไม่คิดจะโทรมาง้อเต๋าบ้างเลยใช่มั้ยเนี่ย” นี่ตกลงเต๋างอนอะไรเราจริง ๆ ใช่มั้ยเนี่ย...แต่ก็น่ารักดีนะ อิอิ
“ก็ไม่รู้ว่าเป็นอะไรแล้วจะให้ง้ออะไรเล่า >0<”
“ไอ้บ๊องเอ๊ย >_<” มาว่าเราอีก -_- “เอางี้ถ้าจะให้หายโกรธ เดินออกมาหน้าบ้านดิ”
นี่เต๋ามาหาเราที่บ้านอีกจริง ๆ ใช่มั้ย !! ผมรีบลุกพรวดจากเตียงขึ้นมาทันทีที่เต๋าพูดจบ
“ไหนอ่ะ ไม่เห็นมีเลย” ผมอยู่หน้าบ้านมองหาเต๋า แต่ไม่เจอ
“เดินไปทางซ้าย” เต๋าบอกมาจากปลายสาย
“ไหนอ่ะ”
“เดินมาซี่”
“อ่ะ เดินมาและ” เดินก็เดิน
“ไหน ไม่เห็นมีเลย”
“เดินมาอีก”
“นี่มันเลยบ้านคชามาหลายสิบเมตรแล้วนะ -_-”
“อ่ะพอและ หยุดเดิน”
“อ่ะหยุดและ เต๋าอยู่ไหนล่ะ”
“นี่อย่าบอกนะ ว่าคชาเดินออกมานอกบ้านจริง ๆ อ่ะ”
“ฮะ !! อะไรของเต๋าเนี่ย”
“โธ่...เต๋าจะไปบ้านคชาอีกทำไมล่ะ เต๋าก็อยู่บ้านญาติเต๋าสิ 555+”
“เต๋า!!” ผมกดวางสายไปทันที
เต๋า นายเล่นอะไรของนายเนี่ย >_< เราไม่สนุกด้วยนะ...มือกำโทรศัพท์แน่น และอยู่ ๆ น้ำตามันก็ไหลออกมา ความหวังที่เราจะได้อยู่กับเต๋าอีกคืน มันพังลงไปพร้อมกับความรู้สึกชาบนใบหน้าที่เต๋าเห็นเราเป็นตัวตลก...เรามันบ้าไปคนเดียวเอง...
“ตัวเล็กร้องไห้ทำไม O_O”
ผมเงยหน้าขึ้นมา ไอ้คนที่มันทำให้ผมร้องไห้มายืนอยู่หน้าบ้านผมแล้ว
“นี่นายเล่นบ้าอะไรของนายเนี่ย T^T”
“โอ๋ ๆ เต๋าขอโทษน้า เต๋าแค่ล้อเล่น” เต๋าดึงผมเข้ามากอด T^T
ความรู้สึกตอนนี้ บอกไม่ถูกจริง ๆ เมื่อกี้เต๋าทำลายความหวังของเราอย่างยับเยิน แต่ตอนนี้ไหล่ของคนที่ทำให้ผมร้องไห้ กลับมาเป็นที่ซับน้ำตาให้ผมซะแล้ว...ขอบคุณนะเต๋า
“เดี๋ยวก่อน” เต๋าจับไหล่ผมแล้วดึงตัวผมออกจากตัวเต๋า...ผมทำหน้างง ๆ ยังกอดเต็มที่เลย >0< “อย่าคิดว่าน้ำตาจะช่วยลบความผิดที่ทำวันนี้ได้นะ”
“*_* ความ...” ยังไม่ทันที่ผมจะพูดอะไร
“ไม่ต้องพูด เข้าบ้านก่อนเลย” เต๋าเดินไปปิดประตูรั้วแล้วลากผมเข้าบ้านราวกับว่านี่เป็นบ้านของเต๋าเอง -_-.
“นั่งลงเลยตัวดี” เต๋าผลักผมเบา ๆ ให้นั่งลงบนเตียง
“-_-” น้ำตาเมื่อกี้ยังไม่แห้งเลย เต๋าจะเอาอะไรจากเราอีกเนี่ย >_<
“วันนี้ตอนบ่ายทำไรลงไป รู้ตัวมั้ย” เต๋ายืนกอดอกเหมือนสอบปกคำผม
“ตอนบ่าย...ทำไรอ่ะ ก็ทำนู่นทำนี่เยอะแยะ” ผมไปทำอะไรให้นายนี่ไม่พอใจตอนไหนเนี่ย นึกไม่ออก +_+
“โห่เอ้ย...ตอนนั่งเล่นคีย์บอร์ดไง” เต๋าพูดทอดลมหายใจ
“นั่งเล่นคีย์บอร์ด...แล้วไงอ่ะ”
“นั่งยังไง” เต๋าพูดพลางเชิดหน้า เหมือนต่อว่าผม
“นั่งยังไง...ใครจะไปจำได้วะว่านั่งยังไง” ไอ้นี่ท่าจะบ้า -_- นั่งผิดท่าต้องงอนด้วยหรอ เหอะ ๆ
“ไปนั่งตักไทด์ทำไม !!” อ่าว เราไปนั่งบนตักไทด์หรอ...เออใช่ นึกออกและ
“นี่ตกลงงอนเพราะเรื่องนี้เนี่ยนะ”
“ฮุ้ย !! รมณ์เสีย” เต๋าทำท่าสะบัดสะบิ้งเบา ๆ แล้วนั่งลงบนเตียงแต่หันหลังให้ผม...แหนะ เห็นนะ หน้าแดงด้วย ^0^
“555+” ตลกจริง ๆ เลย เพิ่งรู้ว่าเต๋าจะหวงเราขนาดนี้ แอบดีใจ อิอิ
“ขำไร ทำตัวงี้แล้วยังมาขำอีกหรอ” เหวี่ยงอีก 555+
“อ่ะ ๆ ๆ ขอโต้ดค้าบ วันหลังจะไม่ทำแล้วค้าบ” ทำเสียงอ้อน ๆ หน่อย จะได้หายงอน
“ถ้าวันหลังทำอีก โดนลงโทษแน่!!” เต๋าพูดพลางขยี้หัวผมที่ตอนนี้นอนตักเต๋าอยู่...อยากรู้จังว่าจะลงโทษอะไร วันหลังลองแกล้งยั่วดูดีกว่า อิอิ ^_^
“นอนกันเถอะ”
“อื้อ ^_^”
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น