ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เต๋าคชา - ความสัมพันธ์ไม่มีชื่อเรียก [AF8] [Fic]

    ลำดับตอนที่ #13 : 26 กันยายน 2554 - เดินสายขอบคุณสื่อ

    • อัปเดตล่าสุด 14 ต.ค. 54


                     เช้านี้มาตึกทิปโก้ มาแต่งหน้าทำผม วันนี้ต้องเดินสายขอบคุณสื่อ...เมื่อคืนผมบอกให้เต๋ากลับไปนอนบ้านเต๋า ไม่อยากให้เต๋าลำบากต้องวิ่งไปวิ่งมา...แค่เวลาที่เราอยู่ด้วยกันเมื่อคืนมันก็เพียงพอแล้วล่ะ...

     

                    คชามาถึงเป็นคนแรก ๆ เลย วันนี้มาเช้า แฟนคลับมากันแค่ไม่กี่คนเอง สงสัยยังมาไม่ถึงกันเลยมั้ง คชามาเช้าเกิน แหะ ๆ ^_^

                    ไปแต่งตัวแต่งหน้าข้างบน ซักพักเต๋าก็มาถึง พร้อมของเต็มไม้เต็มมือ

     

                    “คชา ^_^” เต๋าทักทายผม

                    “^_^

                    “อ่ะ ^_^” เต๋ายื่นช่อเฟอเรโร่มาให้ผม ผมมองเต๋าแบบงง ๆ แต่ก็รับมาด้วยความขวยเขิน ^_^

    “ขอบคุณนะเต๋า o^_^o

    “ตายและ...ชงจ้า...ถ้าจะเปิดเผยกันขนาดนี้นะ...” เสียงต้นกับเสียงแพรวาแซวมาจากที่ไกล ๆ

    “แฟนคลับฝากมาให้” เต๋าบอกผม

    “อ่าวหรอ -_-” เซงจิต >_< เขินเก้อเลยเรา >0<

    เต๋าขยี้หัวผมเหมือนเด็ก แล้วก็เดินไป

     

      

                   
                   ผมกับเต๋าแต่งหน้าแต่งตัวเสร็จก่อนเพื่อน เพราะมาถึงเร็ว ก็เลยไปถ่ายทรูโมเม้นกันสองคน ^_^ แต่ถ่ายถ่ายกันอยู่ อยู่ ๆ แพรวามาจากไหนก็ไม่รู้ เข้ากล้องมาคุยเล่นกับเต๋าอย่างเดียวเลย คชาเลยเหมือนไม่มีตัวตนไปห้าวินาที >_< แอบเคืองเบา ๆ แต่ไม่เป็นไร เช้านี้คชาอารมณ์ดีมาจากเมื่อคืน คชาจะไม่ถือสา ^_^

     

                    ระหว่างรอให้ทุกคนแต่งหน้าเสร็จ เต๋าก็ไปนั่งกับไทด์ ให้ไทด์นวดคอให้...อีกแล้วนะ >_< เรื่องไทด์ยังไม่ได้เคลียร์เลยนะเต๋า >0<...ใจเย็น ๆ ไว้คชา อย่าให้อะไรเล็ก ๆ น้อย ๆ แบบนี้มาทำลายบรรยากาศดี ๆ >_<

                    เอาซะหน่อยดีกว่า อยากรู้ว่าเต๋าจะทำหน้ายังไง ^_^

                    “ไทด์” ผมเรียกไทด์ แต่จริง ๆ จะเรียกให้เต๋ามาสนใจผม ที่กำลังคุกเข่า และเอาช่อเฟอเรโร่ที่เต๋าให้ผมมาเมื่อกี้ยื่นให้หลิน

                    “อ๊าย เขินอ่า” หลินก็เล่นใหญ่ไปตามธรรมชาติของหลิน 555+ ได้ใจจริง ๆ เลยหลิน

                    “ไปทานข้าวกันนะครับ”

                    “ไปค่ะพี่ !!

                    “^_^

                    “เขินอ่ะ แบบ จะร้องไห้ TwT” และผมก็จูงมือหลินออกไป

                    ผมเห็นเต๋าทำหน้านิ่ง มองละครฉากเมื่อกี้แค่แปปเดียว และก็หันไปสนใจมือถือตัวเองต่อ...ไม่อยากมองล่ะซี่ ฮิฮิ ^0^

     

    =============================

     

                    พอทุกคนพร้อม ก็ลงไปขึ้นรถ เต๋าขึ้นรถไปก่อน เต๋านั่งเบาะหลังสุดที่ประจำ แต่เต๋าเอากระเป๋าวางคั่นไว้ตรงกลาง...งอนตุ๊บป่องเลยหรอต๋าววววววว ^0^ ดูหน้าสิ อิอิ งอนอย่างงี้ก็น่ารักดีนะ ^_^

                    เต๋าทำเป็นไม่คุยกับเราตลอดทาง เล่นมือถือลูกเดียว ผมก็เลยเข้าไปดูในทวิตเตอร์...โอ้โห ถ้าวันนี้เต๋าจะทวิตเยอะขนาดนี้นะ -_- พอไม่ได้คุยกับเราก็เหงาล่ะซี่ อิอิ ^0^

     

    =============================

     

                    มาถึงช่อง 3 ทุกคนลงจากรถ แต่เต๋ายังไม่ยอมเดินลง นั่งขวางผมอยู่...

                    “เป็นอะไรหรอต๋าวววว ^_^

                    “หมั่นไส้จริง ๆ” เต๋าพูดกัดฟันแล้วผลักหัวผมเบา ๆ

                    “แหะ ๆ ^_^

                    “^_^” เต๋ายิ้มให้ผม หายงอนแล้วสิ...ยั่วกันเบา ๆ งอนกันขำ ๆ ชีวิตครอบครัวจะได้มีสีสัน อิอิ ^_^ “ไปเถอะ” เต๋าจับมือผมเหมือนจะจูงมือผมเดินลงจากรถ

                    “ไม่ดีมั้งต๋าว อายเค้า >_^” ถ้าจูงลงไปแบบนี้นี่คนอื่นเค้าจะคิดยังไงเนี่ย เหอะ ๆ

                    “อ่ะก็ได้ ^_^” เต๋าปล่อยมือผมและก็เดินลงไป

     

    =============================

     

                    มาถึงช่องสาม ก็เข้าไปคุยกับผู้ใหญ่ และก็ไปโต๊ะข่าวบันเทิง จากนั้นก็เข้ารายการ ทรีฟอร์ยู และก็ให้สัมภาษณ์ต่อกันอีกนิดหน่อย...อยากมาทำงานที่ช่องสามจัง ^_^ ไม่รู้จะมีโอกาสรึเปล่า

                    ตอนอยู่ในตึก ไปเข้าห้องน้ำกับเต๋า และถ่ายรูปลงทวิตเตอร์ ลงไปไม่กี่นาที คนรีพลายมาเป็นร้อย ฮอตจริง ๆ เลยเรา 555+

                    ตอนออกมาจากตึก โอ้โห แฟนคลับมาเพียบเลย ไวกันจริง ๆ เลย ตอนที่มาถึงยังไม่มีใครมาเลย...ทุกคนคงเหนื่อยกันเนอะ อุตส่าห์มาตามพวกเราขนาดนี้ ขอบคุณมากนะคับผม ^_^

     

    =============================

     

                    จากนั้นก็ไปไนน์เอ็นเตอร์เทน แล้วก็ไปหนังสือพิมพ์ไทยโพส และก็ไปคลื่นซี้ด และก็อีกหลายคลื่นของ อ.ส.ม.ท.

                    วันนี้แพรวาเล่นเป็นเด็กเอ๋อกับเต๋าทั้งวันเลย...เต๋าก็ไปเล่นกับเค้าตลอดเลย ไม่อยากให้เล่นเลย ไม่อยากให้คนอื่นเค้าเห็นว่าเต๋าน่ารักเกินไป >_< หวง !!

                    วันนี้เต๋าคุยกับแฟนคลับเรื่องนักร้องเกาหลีใหญ่เลย มีเอารูปสาวเกาหลีลงทวิตเตอร์ด้วย ต้องเข้าไปแซวหน่อย แฟนคลับคงชอบ อิอิ ^_^

                    เสร็จจาก อ.ส.ม.ท. ก็หมดงานวันนี้แล้ว ได้กลับบ้านแล้ว เย่ ^0^

     

    =============================

     

                    “แม่ครับ” ผมเรียกแม่เมื่อผมกลับถึงบ้าน

                    “กลับมาแล้วหรอลูก ^_^

                    “เอ่อ...วันนี้เต๋ามาบ้านเรานะครับ”

                    “สวัสดีครับ ^_^” เต๋าเดินเข้ามาแล้วยกมือไหว้แม่ผม...แม่รับไหว้ แต่สำหน้ายังงง ๆ อยู่

                    “อ่า...เดี๋ยววันพุธคชากับเต๋าต้องร้องเพลงด้วยกันน่ะครับ ก็เลยจะมาซ้อมเพลงกัน”

                    “อ๋อ...จ้ะ ตามสบายเลยนะเต๋า” แม่ยังคงดูงง ๆ อยู่เล็กน้อย

                    เมื่อกี้ตอนกำลังจะกลับบ้าน เต๋ามาบอกผมว่าจะไปซ้อมร้องเพลงที่บ้านผม ผมไม่ค่อยอยากให้ไปเท่าไหร่ แต่เต๋าก็รบเร้า บอกว่าไม่เป็นไรหรอก ไปเรื่องงานแม่ไม่คิดอะไรหรอก สุดท้ายผมก็ยอม -_-

     

                    “จริง ๆ คชาน่าจะไปซ้อมที่บ้านเต๋ามากกว่านะ >_<” ผมบ่นเมื่อผมกับเต๋าเข้ามาในห้องผม

                    “ทำไมอ่ะ มาบ้านชาแหละ ดีแล้ว ^_^

                    “ก็ดูหน้าแม่ดิ คิดอะไรอยู่ก็ไม่รู้อ่ะ >_<

                    “คิดมากไปรึเปล่า ไม่เห็นมีอะไรเลย แม่ชาก็ปกติดีหนิ”

                    “ก็นี่ไม่ใช่แม่เต๋าหนิ เต๋าก็เลยไม่คิดมาก >_<

                    “แต่อีกหน่อยแม่ชา ก็เหมือนแม่เต๋าแล้วนะ ^_^” เต๋ากระซิบข้างหูผมพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์

                    “ไอ้บ้า >_< หมายความว่าไง”

                    “อ้าว อีกหน่อยแม่ชา ก็เป็นแม่ยายเต๋าไง ^0^

                    “แม่ยาย !! รู้ได้ไง ว่าจะเป็นแม่ยาย ไม่ใช่แม่สามี !!

                    “รู้สิ ^_^ เห็นกันชัด ๆ อยู่แล้ว”

                    “หึหึ ยังไม่ลองแล้วจะรู้ได้ยังไง” ผมทำหน้าคุมเชิงว่าเหนือกว่าเต๋า

                    “งั้น...เรามาพิสูจน์กันเลยดีกว่า ว่าใครเป็นใครกันแน่...” เต๋าดึงตัวผมเข้าไปกอดอย่างฉับพลัน

                    “ไอ้บ้า o>0<o กลางวันแสก ๆ ไม่อายฟ้าดินบ้าง o>_<o” ผมผละออกมาจากตัวเต๋า

                    “555+ ยังไม่ทันทำอะไรเลย ก็หน้าแดงขนาดนี้แล้ว”

                    “o>_<o

                    “ทำเป็นปากเก่ง หึหึ”

                    “o>.<o

                    “(ฟอด) ^3^” เต๋าเอามือโอบไหล่ผม และเข้ามาหอมแก้มผมอย่างรุนแรง o>w<o ผมก็ยอมแต่โดยดี แหะ ๆ

                    “มาซ้อมกันเหอะ o-_-o” ผมพยายามทำหน้านิ่ง และรีบเปลี่ยนเรื่อง เพราะตอนนี้เขินไม่ไหวแล้ว o>0^o

     

    =============================

     

                    ก๊อก ก๊อก ก๊อก

                    “คชา กินข้าวได้แล้วนะ...เต๋ามาทานด้วยกันเลยนะลูก” แม่เคาะประตูเรียก หลังจากพวกเราซ้อมไปได้ประมาณเกือบ ๆ ชั่วโมง

                    “ค้าบ คุณแม่ ^_^” ยังไม่ทันที่ผมจะตอบรับแม่ เต๋าก็ชิงพูดก่อนเลย...ทำไมนายมันน่าหมั่นไส้ขนาดนี้นะ -_-*

     

                    วันนี้คนอื่นในบ้านไม่ได้กลับมากินข้าวที่บ้าน ก็มีแม่อยู่คนเดียว...รู้สึกยังไม่ค่อยสบายใจเลย ว่าตกลงแม่คิดว่าเรากับเต๋า เป็นอะไรกันจริง ๆ รึเปล่า...และแม่จะลืมเรื่องที่เราโกหกวันนั้นไปรึยังนะ >_<

                    “ตามสบายเลยนะเต๋า” แม่พูดเปิด เมื่อเราสามคนนั่งที่โต๊ะกินข้าว

                    “โห มีไข่ตุ๋นด้วย ^0^

                    “^_^ เห็นอยู่ในบ้านเต๋าชอบกิน แม่ก็เลยทำให้น่ะจ้ะ”

                    “ขอบคุณค้าบ ^0^” ผมมองเต๋าที่ทำหน้าทำตา และทำเสียงให้ดูน่ารักเป็นที่สุด...ถ้านายจะทำตัวให้คชาหมั่นไส้ขนาดนี้นะ เหอะ ๆ

                    “ไม่รู้จะถูกใจเท่าที่คชาทำให้ในบ้านรึเปล่านะจ๊ะ” เอ่อ...นี่แม่หมายความว่าไงเนี่ย -_-. แม่จะประชดหรือจะบอกอะไรรึเปล่าเนี่ย +_+ มึน

                    เต๋าตักไข่ตุ๋นเข้าปาก

                    “หืมมมมมม อร่อยมากเลยครับแม่ ^0^ อร่อยกว่าคชาทำหลายสิบเท่าเลย 555+” เต๋าพูดอย่างร่าเริง ผมแอบค้อนเต๋าเบา ๆ...ชิ >_< ให้มันได้อย่างงี้สิ

     

                    มื้ออาหารมื้อแรกของเราสามคน ก็ดำเนินไปได้ด้วยดี โดยที่ผมไม่ได้พูดอะไรเลย เต๋าชวนแม่ผมคุยตลอดการทานอาหาร แม่ก็ดูผ่อนคลายและหัวเราะไปกับเต๋าอยู่เป็นระยะ...ผมก็นั่งฟังแม่กับเต๋าคุยกัน แล้วก็แอบยิ้มเป็นระยะ...รู้สึกดีจัง ที่เต๋ากับแม่เข้ากันได้ดี ^_^

     

    =============================

     

                    อิ่มแล้วก็ง่วงงงงงงzzzzzZZ’ เต๋าทวิตขณะที่นอนอยู่บนเตียงผมหลังจากที่กินข้าวเสร็จ

                    “-_-” ผมหันไปมองหน้าเต๋าที่นอนอยู่บนเตียง เต๋ายิ้มให้ผม “ทวิตงี้หมายความว่าไง -_-

                    “อ้าว ก็ง่วงแล้วต้องทำไรล่ะ ^_^ ง่วงก็ต้องนอนสิ”

                    “ไม่ได้...วันนี้พอแล้ว กลับบ้านเถอะ” ผมลุกขึ้นไปดึงตัวเต๋าขึ้นมา

                    “โห่...ชาอ่ะ คืนนี้นอนด้วยไม่เห็นเป็นไรเลย แม่ไม่ว่าไรหรอก เห็นเปล่า แม่ชาชอบเต๋าจะตาย ^_^

                    “ไม่รู้ล่ะ วันนี้เยอะและ ไว้วันหลังค่อยมานอน” จริง ๆ ผมก็อยากให้เต๋าอยู่กับผมต่อนะ และผมก็รู้สึกดีด้วยที่แม่กับเต๋าเข้ากันได้ แต่ผมกลัวว่าถ้าผมกับเต๋าอยู่ด้วยกันมากเกินไปแล้วแม่อาจจะคิดอะไรขึ้นมาอีก...อยู่ในระยะที่พองามดีกว่าเนอะ

                    “ชาอ่า...นะ ๆ...เต๋าง่วงแล้ว ^w^” เต๋าเริ่มทำเสียงอ้อน

                    “ไม่เอา >_< ลุกเดี๋ยวนี้ ได้คืบจะเอาศอกนะเต๋า >0<

                    “>_<

                    “ไม่ต้องมาทำหน้าแบบนี้ กลับบ้าน วันหลังค่อยมาใหม่”

                    “ชาใจร้าย >_<” เต๋าทำหน้าเหวี่ยงแบบเด็ก ๆ “กลับก็ได้”

     

                    เมื่อเด็กชายเต๋าเอ๋อยอมกลับบ้าน พอเก็บของในห้องผมเสร็จ ก็ออกจากห้องผม...เต๋าจะเข้าไปลาแม่ผมในครัว ซึ่งแม่ผมกำลังล้างจานอยู่...เต๋าวางของลงทันที และเดินเข้าไปหาแม่ผม

                    “แม่ครับ ผมช่วยล้างดีกว่า”

                    “อุ้ยไม่ต้องหรอกลูก แม่ล้างเอง ^_^.

                    “จะดีหรอครับ อย่างงี้ผมก็มากินข้าวฟรีเลยสิครับ”

                    “ไม่เป็นไรหรอกจ้า...เต๋านี่น่ารักจังเลยนะ ปกติคชาไม่เคยมาช่วยแม่ล้างเลยเนี่ย”

    หนอย ๆ ๆ ๆ ๆ >0< นายเต๋าเอ๋อ ถ้านายเป็นผู้หญิงคชาอยากจะด่าว่า ทำไมนายสตอเบอรี่ได้ขนาดนี้ หมั่นไส้จริงจริ้งงงงงงง ทีงี้มาเสนอตัวช่วยแม่ล้างจาน ตอนอยู่ในบ้านใช้ให้คชาล้างให้ตลอด ชิ >0< หมั่นไส้ว้อยยยยยยย

                    “งั้นผมกลับก่อนนะครับแม่”

                    “จ้า วันหลังมาทานข้าวด้วยกันใหม่นะ ^_^

                    “มาแน่นอนครับ กับข้าวอร่อยขนาดนี้ ^0^...ไปแล้วนะครับ สวัสดีครับ ^/|\^

                    คชารู้นะว่าเต๋าพยายามทำความคุ้นเคยกับแม่...แต่คชาก็อดหมั่นไส้นายไม่ได้จริง ๆ !! >_<





    -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
    ปล.ช่วงนี้ไรท์เตอร์เริ่มไม่ค่อยมีเวลา อยากได้คอมเม้นต์เยอะ ๆ จะได้มีกำลังใจเขียนต่อ...ช่วยคอมเม้นต์เป็นกำลังใจให้ไรท์เตอร์หน่อยน้า >0^


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×