ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : 22 กันยายน 2554 (2) - ตอนนี้ไม่มีชื่อเรียก...
ระหว่างรอเต๋ามาหา ผมก็นั่งเล่นคอมไปเรื่อย ๆ...ดูคลิปทรูโมเม้นวันนี้ดีกว่า...
อ่อ เห็นภาพที่ตัวเองนั่งตักไทด์เมื่อวันก่อนและ เต๋าเอ๊ย แค่นี้ก็โวยวายไปได้ ^_^
‘ติ๊ง ติ๊ง’ เสียงข้อความใหม่ดังขึ้นมาในบัดดล
‘ออกมาได้และตัวเล็ก’ ตายยากจริง ไอ้ตัวโต >_<
ผมค่อย ๆ เดินออกจากห้อง...แม่คงหลับแล้วแหละ...ค่อย ๆ เดินออกไปรับเต๋า นี่เราทำเหมือนเราแอบเข้าบ้านคนอื่นเลยเนอะ ทั้ง ๆ ที่เป็นบ้านตัวเอง เหอะ ๆ -_-*
มาถึงหน้าบ้าน เด็กชายเต๋าเอ๋อ (ของผม ^_^) ก็ยืนเกาะรั้วเหมือนรอผู้ปกครองมารับหน้าโรงเรียน...ช่างน่าเอ็นดูจริง ๆ เด็กชายเต๋าเอ๋อ ^_^
“ป่ะ เข้าบ้าน” พอเจอหน้ากันเต๋าก็โอบไหล่ผมลากผมเข้าบ้าน ประหนึ่งว่าบ้านนี้เป็นบ้านตัวเอง (อีกแล้ว -_-)
“คชาลูก” แม่ทักผมขณะที่ผมกำลังจะเดินเข้าห้อง
“คะ...ค้าบ” ตกใจมาก >0< นี่ดีนะ ที่เต๋าเดินเข้าห้องเราไปก่อน นี่ถ้าเดินเข้าไปช้ากว่านี้แค่วินาทีเดียว จะเป็นยังไงก็ไม่รู้
“พรุ่งนี้มีงานตอนเช้าใช่มั้ย”
“คับ”
“เดี๋ยวแม่ไปส่งนะ”
“อ่ะ...โอเคคับ” ตอนนั้นเหมือนเด็กชายเต๋าเอ๋อกำลังจะโผล่หัวออกมาทักแม่ผม ผมเลยเดินเข้าห้องแล้วผลักหัวเด็กชายเต๋าเอ๋อเข้าไปอย่างทันท่วงที >_<
“ทำไมไม่ให้เต๋าหวัดดีแม่ชาอ่ะ วันนั้นเต๋ายังทักเลย” เต๋าทำหน้างง
“ก็เพราะนายเจอแม่วันนั้นนั่นแหละ เลยเป็นเรื่องเลย >_<”
“อ้าว เป็นไรอ่ะ”
“ก็คชาไม่รู้ว่าเต๋าเจอแม่ แล้วแม่มาถามคชาว่าคืนนั้นมีใครมาที่บ้านรึเปล่า คชาก็บอกว่าไม่มีอ่ะดิ”
“เอ๋า แล้วไปโกหกแม่ทำไม ไอ้บ้าเอ๊ย” เต๋าขยี้หัวผม
“ไม่รู้เหมือนกันอ่ะ >0< มันคิดอะไรไม่ออก...แล้วตอนนี้ เหมือนแม่ก็คงสงสัยว่าตกลงเรา...”
“เราเป็นอะไรกัน” เต๋าต่อประโยคที่ผมเงียบไป
“อืม คงงั้นมั้ง”
“โธ่ ชาเอ๊ย แค่นี้เอง ไม่เห็นมีไรเลย...ป่ะ ไปคุยกับแม่ชากัน” เต๋าดึงตัวผมขึ้นมาจากเตียง แล้วพยายามลากตัวผมเดิน
“ไปบอกแม่...” ผมย้อนถาม “แล้วเต๋ารู้แล้วหรอ ว่าตกลงเราเป็นอะไรกัน” ผมรั้งตัวเองไว้ไม่ไปตามแรงเต๋า...ตอนนี้เราอยู่ใกล้กันมาก...ผมมองตาเต๋าอย่างที่ไม่เคยมองมาก่อน และกำลังรอคำตอบที่ผมต้องการจากเต๋า...
“...” เต๋ามองตาผม ไม่ต่างจากที่ผมมองเต๋า...
...เต๋าดึงตัวผมแนบกับตัวเต๋า
...
...
...ใบหน้าของเต๋า ค่อย ๆ เคลื่อนเข้าใกล้ผมขึ้นเรื่อย ๆ
...
เรื่อย ๆ
...
เรื่อย ๆ
...
เรื่อย ๆ
...
เรื่อย ๆ
...
...ชั่วขณะนั้นใจผมเต้นแรงมาก เต้นแรงจนหน้าอกของคนที่ยืนแนบตัวอยู่กับผม คงสัมผัสถึงการเต้นของหัวใจผมได้
...
...
...
...
...
...
...
...
...เต๋าดึงตัวผมแนบกับตัวเต๋า
...
...
...ใบหน้าของเต๋า ค่อย ๆ เคลื่อนเข้าใกล้ผมขึ้นเรื่อย ๆ
...
เรื่อย ๆ
...
เรื่อย ๆ
...
เรื่อย ๆ
...
เรื่อย ๆ
...
...ชั่วขณะนั้นใจผมเต้นแรงมาก เต้นแรงจนหน้าอกของคนที่ยืนแนบตัวอยู่กับผม คงสัมผัสถึงการเต้นของหัวใจผมได้
...
...
...
...
...
...
...
...
“อุบ O.O” ริมฝีปากของเต๋าประกบเข้าหาริมฝีปากบาง ๆ ของผม ที่ไม่เคยมีใครสัมผัสมาก่อน...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
หลังจากนั้นไม่กี่วินาทีเราก็ถอนริมฝีปากออกพร้อมกัน...มันไม่ใช่จูบที่ดูดดื่ม มันเป็นเพียงการสัมผัสอย่างแผ่วเบา เพื่อถ่ายทอดความรู้สึกภายในของเราสองคน...
...
...
...
...
...
...
...
...
เราสองคนนั่งลงบนเตียง ไม่มีเสียงใด ๆ นอกจากเสียงลมหายใจ...เต๋าเอนตัวลงนอน ผมเอนตัวลงนอนตาม เต๋าเอาแขนมาให้ผมหนุนหัว...ผมเงยหน้าไปมองเต๋า เต๋ายิ้มให้ผม...มันไม่ต้องมีคำพูดใด ๆ แล้วจริง ๆ...ผมอยากเก็บทุกความรู้สีกทุกอณูในร่างกายในตอนนี้ไว้...มันคงช่วยหล่อเลี้ยงความรู้สึกของเราไปได้นานเลยล่ะ
“เอาไว้ถึงเวลาค่อยบอกดีกว่าเนอะ” เต๋าพูดขึ้นมา พลางลูกหัวผม...ผมพลิกตัวไปกอด และซบที่ไหล่เต๋า
“อื้ม”
“วันหลังถ้ามีอะไร ชาต้องบอกเต๋านะ รู้มั้ย”
“อื้ม ^_^” ผมหลับตาซึมซับไออุ่นจากตัวเต๋า ทั้งจากการสัมผัส และความรู้สึกที่เต๋าส่งให้มา...
...
...
อยากจะขอบคุณที่รู้ใจเข้าใจสิ่งดี ๆ ที่ให้มา
อยากจะขอบคุณที่สัญญาว่าใจ ไม่มีวันห่างเหิน
เสียงใจฉันเอง ร้องเพลงให้เธอฟังอยู่คือเสียงดังจากใจ
ร้องเพลงที่ฟังเข้าใจ...เพียงเรา...
เสียงใจฉันเอง ร้องเพลงให้เธอฟังอยู่คือเสียงดังจากใจ
ร้องเพลงที่ฟังเข้าใจ...เพียงเรา...
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
[ทิ้งท้าย]
‘@Kacha_AF8 Gd นด.’ เต๋าเอ๋อเอ๊ย -_- นอนอยู่ด้วยกันยังอุตส่าห์ทวิตมานะ
‘@TaoPhiangphor ฝันดีเด็กชาย เต๋าเอ๋ออ!!!!~~~’ อ่ะ ส่งกลับไปหน่อยเดี๋ยวจะน้อยใจ ^w^
“หันหน้ามาบอกไม่ได้ใช่มั้ยเนี่ย ต้องออกสื่อขนาดนี้เลย”
“คนอื่นเค้าจะได้ไม่รู้ไง ว่าเราอยู่ด้วยกัน ^w^” ฉลาดจริง ๆ เล้ย พ่อเต๋าเอ๋อ ^0^
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น