คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : vixx pink 1
โรงเรียน V
“นี้หรอ โรงเรียนที่หลายคนอยากเข้านักเข้าหน่า ฉันมาแล้วนะ โรงเรียน V”
เสียงฉันเองไม่ต้องสงสัยหรอกว่าใครฉันเองโชรง ฉันเพิ่งย้ายเข้ามาจากโรงเรียนเก่าที่จริงฉันไม่ค่อยได้ไปเรียนเพราะฉันป่วยเป็นโรคลูคี
เมียไม่มีใครอยากเป็นเลยใช่ไหมหล่ะแต่ช่วยไม่ได้นี้น่าฉันดั้นเกิดมาซวยแต่ฉันไม่ได้มาคนเดียวมากับเพื่อนอีกห้าคนที่ตามมาด้วยพวกนี้
ไม่ค่อยแยกจากฉันหรอกนอกซะจากว่าตอนฉันเข้ารับการรักษา กว่าฉันจะได้ออกจากโรงพยาบาลก็นานเหมือนกัน
“เจ้ไหวไหม” เสียงโบมีถามขึ้น ยัยนี้ออกจะห่วงฉันมากที่สุด เห่อๆ
“ไม่เป็นไรหรอกน่า ฉันหายแล้วนะ ”
“แต่ก็ไม่รู้จะกำเริบเมื่อไหร่นี้สิ ”คราวนี้ฮายอง พูดขึ้นบ้าง
“เข้าโรงเรียนเถอะนะ อย่ายืนนานเลยอายเขา ”ฉันเดินนำเข้าไปในโรงเรียนทันที
“เดินระวังด้วยนะเจ้ เดี๋ยวล้ม” นาอึนตะโกนตามหลัง อะไรของพวกนี้อ่ะ ฉันไม่ตายหรอกน่าตั้งแต่ออกจากโรงพยาบาลพวกนี้ก็ห่วงเป็น
บ้าเป็นหลังเลยตามตลอดขนาดแดดยังไม่อยากให้ออกเลย บอกว่า “ถ้าเจ้เลือดออกเดี๋ยวตาย” พวกนี้มันจริงๆเลย
กรี๊ดดดดดดด !!!
ฉันรีบเอามือปิดหูทันทีเสียงกรี๊ดอะไรเนี้ย ดังจริงๆเลย
“ใคร ชื่อ โชรง มานี้หน่อย !”เสียงตะโกนชื่อฉันจากผู้ชายที่ตาโตๆตัวไม่สูงมากแต่สูงกว่าฉัน ผมสีแดง ผิวไม่ขาวมาก แต่จัดว่าหล่อมาก
เลยทีเดียว
“ฉันเองทำไมหรอ ”
“ไปห้อง ผอ. ด้วยเขาให้มาตาม แล้วก็เพื่อนๆเธอด้วยนะ ”
“อือ ” ฉันพยักหน้ารับแล้วกวักมือเรียกพวกนั้นมา แล้วเดินตามไปที่ห้อง ผอ.
“มากันแล้วหรอ โชรงอา โตกว่าเมื่อก่อนเยอะเลยนะ ร่างกายเป็นไงบ้าง หวังว่าคงจะแข็งแรงแล้วนะ น้าไม่อยากเอาลูกเขามาป่วยอีก
พวกหนูด้วยนะ ฮายอง นาอึน นัมจู โบมี อึนจี เดินทางเหนื่อยไหม” ไม่ต้องสงสัยว่าทำไม ผอ รู้จักกับพวกฉันเพราะ ผอ เป็นเพื่อนสนิทแม่
ฉันเองมักจะมาเยี่ยมฉันบ่อยๆ ในช่วงที่ฉันไม่สบาย แต่ได้ยินว่าคุณน้ามีลูกชายอยู่คนหนึ่ง ฉันเองก็ไม่เคยเจอหน้าหรอกเพราะเขาไม่ค่อย
ชอบไปไหนเห็นบอกอยู่แต่ในบ้าน
“สบายมากเลยคะ ร่างกายไม่เป็นไรแล้ว”
“เดินทางไม่เหนื่อยเลยคะแป๊บเดียวเอง ใช่ไหมพวกเรา” อึนจีเอ่ยขึ้น
“ใช่คะ ^^” ที่เหลือก็ตอบไป
“เนื่องจากพวกหนูเพิ่งมา ยังไม่รู้อะไร น้าเลยมีผู้ดูแลนะ อยู่ข้างนอก เวลาจะไปไหนโทรเรียกเขาได้เลยนะ เดี๋ยวเขามารับ บ้านพักก็ น้า
จัดไว้ให้แล้วนะ ”
“ขอบคุณคุณน้ามากเลยนะคะ ให้ที่เรียนแถมยังให้ที่พักอีก ”
“ไม่เป็นไรคนกันเอง ถ้าไม่ติดว่าแม่หนูขอมาน้าออกค่าเลี้ยงดูให้เลยนะ ”
“แค่นี้ก็มากพอแล้วคะ ”
“เอาหล่ะใกล้เวลาแล้ว ไปเรียนได้เลยนะตามสบายเลย ”
“คะ !!!”
แอ็ด
พอเปิดประตูออกมาก็เจอผู้ชายเมื่อเช้ารออยู่แล้ว
“ชักช้า เธอโชรงใช่ไหม”
“ใช่จ่ะ นายใช่ไหมที่จะมาดูแลฉันฝากตัวด้วยนะ ”
“อือ ส่วนพวกนายก็เลือกเอาเองแล้วกันนะ ”
“ลืมแนะตัวไป ฉันชื่อ เอ็น ”
“ผมชื่อ ราบีนะ ”
“เลโอ”
“ฮยอกคัป ”
“ฮงบินนะ ”
“พวกฉันก็เหมือนกัน พวกนายคงรู้จัก ชื่อเจ้โชไปแล้ว เราชื่อฮายองนะ ”ฮายองบอกเป็นคนแรก
“นัมจู จ่ะ ”
“เราชื่อนาอึนะ ”
“โบมี ”
“อึนจี”
พวกเราก็เริ่มแนะนำตัวบ้าง แต่ดูเหมือนแนะนำชื่อทุกคนจะได้คู่แล้วหล่ะ
นายฮยอกรีบวิ่งไปเกาะแขนฮายองยองทันที ส่วนเค็นเดินไปหาบีแล้วไปจิ้มแก้เล่น จนโบมีโว้ยวาย 555
เลโอไม่พูดอะไรเดินไปยืนข้างอึน อึนจีก็ดูจะไปได้ดีเพราะฮงบินชอบวาดรูปเหมือนกันคุยสนุกเลย ราบีเดินไปหานัมจูทันทีแต่ไม่ได้ไปหาเพ
ราะอะรหรอกเพราะไม่เหลือใครแล้ว
“ได้แล้วใช่ไหม พวกเธอต้องแยกกันนะ เพราะต้องอยู่ห้องเดียวกันกับคู่ของเธอ ”
“อ้าว เจ้อยู่ไหวไหมแล้วมีใครไปอยู่กับเจ้มั้งอ่ะ ”นั้นไงอาการห่วงกำเริบพวกนี้จริงๆเลย
“เค็นอยู่ห้อง a กับฉัน แล้วก็ฮยอก ส่วน เลโอ ราบี ฮงบิน อยู่ห้องบี ห้องจะแบ่งตามความถนัด บีจะร้องจะ ร้อง ส่วน เอจะทั้งร้องแล้วก็เต้น
และฝึกแร๊ปไปด้วย”
“เจ้ไหวไหม เจ้อย่าเป็นลมนะเวลาเต้น” อึนพูดขึ้นฉันเริ่มรำคาญพวกนี้จริงๆเลยฉันไม่ใช่เด็กอ่อนแอขนาดนั้น
“ไหวๆ ไม่เป็นไรหรอก แค่นี้เองฉันชอบเต้นอยู่แล้วไม่เป็นลมหรอก”
“งั้น ไปกันเถอะ ถึงเวลาเรียนแล้ว ” เอ็นเดินนำไปก่อนฉันก็ต้องเดินไปโดยมีฮายอง โบมีไปด้วย
“อ้าว มากันแล้วหรอพวกเธอ เข้ามาสิ ” ครูพูดขึ้นหลังจากที่เรารออยู่หน้าประตู
“คะ ^^”
“เอาหล่ะทุกคน มีเพื่อนใหม่เพิ่มมาสามคนนะ กรุณาเป็นมิตรด้วยเพราะพวกเรายังต้องอยู่ด้วยกันอีกนานและห้ามรังแกกันนะ เชิญไป
นั่งที่ว่างได้เลยนะ ”
ฉันเดินไปนั่งที่ว่างที่มีสามที่พอดี แต่ข้างๆฉันเอ็น ส่วนฮายองก็ฮยอก โบมีก็เค็น
“เอาหล่ะวันนี้เราจะมาฝึกเต้นนะ เชิญปที่ห้องซ้อมได้”
(ฝังนี้บ้าง บรรยายโดยนาอึน)
ฉันเดินไปที่ห้องตามเลโอมาที่ห้องบี ซึ่งอยู่ไกลเอเหมือนกัน แต่ติดตรงที่คู่อื่นเขาคุยถูกคอแต่ทำไมนายเลโอเอาแต่เงียบ
“ทำไมไม่พูดเป็นใบ้หรอ”ฉันถามขึ้นเพราะเอาแต่เงียบ
“…….” ไม่มีเสียงตอบรับจากคนที่คุนเรียก
ฉันขี้เกียจคุยด้วยเลยเดินตามอย่างเดียว
“เด็กใหม่หรอ เข้ามาสิ ” อาจารย์ห้องเราเป็นครูที่เสียงหวานมากๆ มิน่าถึงได้สอนการร้องเพลง
“เอาหล่ะทุกคนเงียบๆหน่อยวันนี้เรามีเพื่อใหม่ดูแลกันด้วยนะ”
“คะ/ครับ”เพื่อนในห้องขานรับ
“นั่งที่ว่างเลยนะจ่ะ ไม่ต้องห่วงห้องเราเป็นมิตร”
ฉันเดินไปนั่งตรงขอบหน้าต่างเพราะฉันชอบรับลม คนนั่งข้างก็ไม่ใช่ใครคนดูแลนั้นแหละ
“เอาหล่ะเริ่มเรียนได้เลือกดนตรีมานะ เราร้องเพลงได้แล้วต้อง เล่นดนตรีได้ด้วยนะ ” พออาจารย์พูดจบทุกคนก็เริ่มไปเลือกเครื่องดนตรี
มาบ้างฉันว่าฉันถนัดเปียโนเลยไปนั่งตรงเปียโน อึนจีก็กลองคะยัยนี้ถึก นัมจูไวโอลีนเพราะชอบอยู่แล้วเลยไม่รอช้าที่จะหยิบ
“เอาหล่ะ ทุกคนได้เลือกแล้วใช่ไหมงั้นครูจะให้เล่นเพลงที่ชอบนะ แล้วมาสอบ ตั้งใจกันด้วยนะจ่ะ ”
“พวกเราก็คงต้อง lovely day” ฉันชอบเพลงนี้จริงๆเลย ^^
(กลับมาที่โชรง)
ตอนนี้ฉันนั่งข้างๆเอ็น ทำไมหน่ะหรอเพราะครูจัดให้มีการแสดงเต้นโดยเต้นเป็นคู่ชายหญิง เห่อๆ เอ็นรำคาญผู้หญิงในห้องเลยบอกว่าคู่
กับฉันแทน
“จะซ้อมเพลงอะไรหรอ”
“..... เพลงท็อบเบอไมเคิล”
“O..O ไม่ไหวมั้งฉันเต้นไม่เก่ง”
“หรือเธอไม่อยากผ่าน”
“โอเคเต้นก็เต้น”
แม่จ้าช่วยโชด้วยโชไม่แน่ใจว่าจะเต้นได้ T^T
__________________________
ตอนแรกจบแล้วว่างๆนั่งแต่งฮุฮุ กว่าจะอัปเล่นตัวหน่อย
ติดตามด้วยนะรักคนอ่านคนเม้นคัป
^^
ความคิดเห็น