เรื่องสั้นของเย่(เคะ)ฉบับรีเควส

ลำดับตอนที่ #30 : [SF ???MIN]ที่รักของใครสักคน

SHORT FICTION ???MIN-ที่รักของใครสักคน

Actor : ???xSUNGMIN

Author : YESUNGFANCLUB

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

เช้าๆแบบนี้..บรรยากาศแบบนี้

ถ้ามีคนมาเดินเคียงข้าง....คงจะดีมั๊ยน้อย

ชายหนุ่มรูปร่างอวบเดินทอดน่องไปตามทางเรื่อยๆอย่างไร้จุดหมาย วันนี้ก็เป็นอีกวันที่เขาต้องมาเดินเล่นเพียงคนเดียว จะโทรไปชวนเพื่อนมาเที่ยวด้วยก็กลัวว่าจะไปขัดความสุขของเพื่อน

เฮ้อ...ตอนนี้เพื่อนของเขาต่างก็มีแฟนกันไปหมดแล้ว จะเหลือก็แต่เขาที่ยังคงโดดเดี่ยว

ชายหนุ่มเดินไปเรื่อยๆอย่างไม่รู้เบื่อ สายตาก็มองไปทั่วอย่างสนใจรอยยิ้มเศร้าผุดขึ้นที่มุมปากบาง ชายหนุ่มยิ้มออกมาเพียงเล็กน้อยเมื่อเห็นคู่รักที่กำลังเดินควงแขนกันไปพูดคุยหัวเราะกันอย่างมีความสุข....

เขาก็อยากเป็นแบบนั้นบ้าง มีคนมาเดินเคียงข้าง หัวเราะด้วยกัน ยิ้มไปด้วยกัน

เทื่อไหร่เขาจะเจอคนที่ใช่สักที

ปึ้ก!

“อ๊ะ”ชายหนุ่มร้องออกมาเมื่อเดินไปชนกับเสาไฟฟ้า ฮ่าๆมัวแต่เหม่อเลยโดนทำโทษเลยมั๊ยล่ะ

ชายหนุมมึนเล็กน้อยพลางสะบัดหัวไล่ความงุนงงออกไป เขารู้แล้วว่าจะไปไหนดี...

กรุ๊งกริ๊ง!

“สวัสดีครับ”

เสียงร้องทักหวานหูของคนคุ้นเคยดังขึ้น ชายหนุ่มส่งยิ้มไปให้น้อยๆ

“อ้าว..คุณนั่นเอง วันนี้จะมาซื้ออะไรครับ”

“มาร้านดอกไม้..คงมาซื้อข้าวเหนียวหมูปิ้งล่ะมั้งครับ”ชายหนุ่มตอบกลับ คนร่างเล็กที่ทักเขายิ้มออกมาอย่างชอบใจ เพราะเป็นคนคุ้นเคยเลยตอบกลับไปแบบนั้น คนคุ้นเคย...คุ้นเคยจริงๆ

“ผมทราบดีครับ ว่าแต่จะรับดอกไม้อะไรดีครับ”

“แบบเดิมครับ”

ชายหนุ่มตอบกลับไป เขาชอบมาที่นี่บ่อยๆ มาบ่อยเสียจนเจ้าของร้านจำหน้าของเขาได้แล้วและมักจะชอบทักทายกันแบบนี้เป็นประจำ เขาชอบมาซื้อดอกกุหลาบ กุหลาบสีขาวที่บริสุทธิ์ เจ้าของร้านถามบ่อยเช่นกันว่าซื้อไปให้ใคร แต่เขาก็มักจะยิ้มตอบไปและตอบกลับเป็นประโยคเดิมเสมอ

วันนี้ก็เช่นกันเจ้าของร้านถามเขาอีกแล้ว แต่เขากลับไม่เคยเบื่อเลยสักครั้ง เสียงหวานหูทำเอาเขาเผลอไผลได้ทุกครั้ง

“คุณจะซื้อไปให้ใครครับ”

“คุณเรียวอุคไม่เบื่อเหรอครับที่ถามผมแบบนี้ทุกวัน”

“ไม่หรอกครับ เพราะเป็นคุณผมถึงถาม”

ชายหนุ่มก้มหน้าลงอย่างเขินอาย ใบหน้าหวานขึ้นสีแดงระเรื่อ เขาเดินไปรับช่อดอกไม้มาจากเจ้าของร้าน เพียงแค่มือของทั้งสองสัมผัสกันชายหนุ่มก็ยิ่งหน้าร้อนผ่าวแก้มขึ้นสีแดงลามไปจนถึงใบหู ก่อนที่จะชักมือกลับมา

“คุณมือนิ่มดีนะครับ”

เรียวอุคพูดแล้วยิ้มนิดๆ สายตาอ่อนโยนทอดมองไปยังร่างอวบตรงหน้าที่ยังคงก้มหน้าอยู่

“พ..พูดอะไรของคุณ”ชายหนุ่มละล่ำละลักถาม เรียวอุคหัวเราะเบาๆมือเอื้อมไปลูบหัวคนตรงหน้าอย่างเอ็นดู

“ก็พูดว่าคุณน่ารักน่าเอ็นดู แล้วก็ดูดีเสมอในสายตาของผม”เรียวอุคพูดขึ้นมามือที่ลูบหัวของคนร่างอวบถูกดึงกลับมาไว้ที่เดิม ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมองก่อนที่จะก้มหน้าลงดังเดิม

‘สายตานั่นมันอะไรกัน’

ใบหน้าหวานที่หายแดงแล้วกลับแดงขึ้นมาอีก

“คุณซองมินครับ..คุณมีแฟนหรือยัง”

ซองมินเงยหน้าขึ้นมอง เมื่อดวงตาทั้งสองประสานกันความรู้สึกเหมือนถูกไฟฟ้าช็อตก็วื่งเข้าสู้ร่างกายของคนทั้งสอง

“ยังครับ”

“เป็นผมได้มั๊ย”

“เอ๋?”ซองมินถามขึ้นมา อะไรนะ??

“เป็นผมได้มั๊ยที่มาดูแลหัวใจของคุณ เป็นผมได้มั๊ยครับ”เรียวอุคถามอีกครั้งเอามืออวบนั่นมากุมเอาไว้ ซองมินได้แต่ก้มหน้า เขารู้ว่าเขาเองก็รู้สึกยังไงกับคนๆนี้เพียงแต่ว่าเขาไม่มั่นใจว่าเขาชอบคนๆนี้จริงๆหรือเพียงแค่เหงาเลยหวั่นไหว

“ผมไม่รู้ว่าคุณคิดอะไรอยู่ แต่ผมมั่นใจในตัวผมว่าผมรู้สึกยังไงกับคุณ”

ซองมินเงยหน้าขึ้นสบตาเรียวอุค ความรู้สึกจริงจังจากดวงตาคู่นั้นไม่อาจทำให้ซองมินถอนสายตาออกมาได้เลย

“ผมรู้สึกว่าผมรักคุณตั้งแต่แรกเห็น ผมก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร...แต่ผมคิดว่าน่าจะเป็นเพราะ เราทั้งสองเกิดมาคู่กัน”

เรียวอุคยิ้มบางๆให้คนตรงหน้า ใบหน้าหวานั่นดูเอ๋อไป ทำเอาเขาอดหัวเราะไม่ได้

“คุณหัวเราะอะไร”

ซองมินถามอย่างฉุนๆ

“เอาเถอะครับ ผมรู้ว่าคุณยังไม่พร้อมเราเองก็เพิ่งจะเจอกันได้เพียงไม่นาน แต่ผมเชื่อครับว่าเราสองคนคือคู่กัน”

“แล้วถ้าไม่ใช่ล่ะ”

เรียวอุคนิ่งเงียบไป เขาอึ้งที่อยู่ๆก็โดนถามแบบนี้

“ถ้าไม่ใช่..ก็คงเพราะว่าคุณโกหกตัวเอง^^”

ซองมินไม่ตอบอะไรแต่กลับขำออกมาเบาๆ

เขาไม่เคยคิดว่าความรักมันจะมาหาเขาเร็วแบบนี้ ทั้งๆที่เมื่อก่อนก็คอยอ้อนวอนขอให้เจาคนที่ใช่สักที แต่พอมาตอนนี้เขากับเจอมันอย่างไม่ทันตั้งตัว...

ความรัก....มันเป็นอะไรที่คาดไม่ถึงจริงๆเนอะ???

THE END

- - - - - - - - - - - - - - - - -

คุยกันหน่อย

แนะนำคู่ใหม่อุคมิน(หึๆ)แปลกอย่างถึงที่สุด แต่น่ารักใช่มั๊ยล่ะ

ถ้าคุณลองสังเกตดีๆจะรู้ว่าเวลาสองคนนี้อยู่ด้วยกันก็น่ารักดีนะ

คุณว่าจริงมั๊ย....^______^คู่ต่อไปด๊องทึกจ้า ลองอ่านดูนะ