คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : [SF]>>So jealous [KiHae]
So jealous…
“นี่ ย้ากกกกกกกก!!นายนะ คิบอมได้ยินชั้นพูดมั้ยเนี่ยห่าๆๆๆๆๆๆ”เสียงหวานจากคนหน้าหวานประจำวง ลีดงเฮพ่อปลาน้อยของเหล่าเอลฟ์
“เป็นไรกันเนี่ยสองคน แอ๊ะอะ ไรกันแต่เช้า เมื่อคืนกลับมากันดึกๆๆขอเวลาพักบ้างเถอะ”เสียงลีฮยอกแจสมาชิกคนที่8ของวงดังขึ้นหลังจากที่ต้องตื่นจากที่นอนทั้งที่ไม่เต็มใจนักเพราะไรนะเหรอ ก้อเพราะเสียงตะโกนโหวกเหวกของพ่อปลาน้อยไงละ
“ก็แกดูบอมดิ เป็นบ้าไรของเค้าไม่รู้ ชั้นจะคุยด้วยก็ไม่คุย เอาแต่เดินหนีอยู่นั้นแหละ อารมณ์เสียจริงๆ นานๆจะได้อยู่ด้วยกันจะได้คุยกัน ไมเป็นแบบนี่ไม่รู้ ชั้นจะบ้า” ด๊องพูดกะเพื่อนรักอย่างลีฮยอกแจอย่างอารมณ์เสียอย่างที่พูดจริงๆ
“แล้วแกไปทำไรบอมมันรึป่าว มันเลยงอนเดินหนีแกไปแบบนั้นนะ ” ฮยอกก็ไม่รุจะทำไงกะเรื่องนี้เหมือนกัน ก็ไม่ใช่มันแปลกอะไรหรอกนะที่จะเห็น สองคนนี้ทะเลาะกัน เพราะมันถือเป็นเรื่องปกติแล้วละ อย่างที่สมาชิกในวงรู้ๆๆกันอยู่ว่า คู่คิเฮนะมันเรียล สองคนนี้มันกิ๊กกั๊กจนเป็นแฟนกันมาจนร่วมจะครบปีนึงและ และสาเหตุที่สองคนนี้จะทะเลาะ งอนกันบ่อยๆๆก้อไม่ใช่เรื่องไรมากมาย ก็เรื่องที่คิบอมนะเป็น ผู้ชายี่ขี้หึงมากกกกกกกกกก บางทีหึงจนไม่มีเหตุผล อย่างว่าแหละนะ ก็คิบอมมันรักจริงนิ กะคนเนี่ย และอีกอย่างนานๆๆทีสองคนนี้จะได้เจอกัน เพราะคิบอมจะแยกไปทำงานการแสดง แล้วสมาชิกที่เหลือทุกคนก็ไปทำงานเพลงของ ต่างก้อทำงานหนักกันทั้งคู่ เลยไม่ค่อยจะเข้าใจกัน บอมเห็นอะไรจากทีวี คนโน่นคนนี้พูดไรที่เกี่ยวกับคนรักของตัวเองก็ เออออเชื่อเค้าไปหมด จะให้มานั่งเคลียร์กันก็ยากอยู่ เวลาจะเจอหน้ากันแทบไม่มีเลย ทำให้ปัญหาเก่ายังไม่ได้แก้ ปัญหาใหม่ก้อเริ่มก่อตัวให้ปวดหัวขึ้นอีกแล้ว
“ชั้นก็ไม่รู้ว่ะ เห็นบอมพูดว่าเกี่ยวกับโชว์เมื่อวานนี่แหละ”ด๊องก็บอกไปอย่างที่ตนเองได้ยินมาจากปากคนรัก
“เมื่อวานเหรอ อืมมมมมมมมมมม”
“อ้อ !!!ชั้นรุและ” ฮยอกยิ้มออกมาทันทีเมื่อนึกถึงสาเหตุที่ทำให้ทั้งสองคนงอนกัน
“ไรว่ะ ฮยอกบอกชั้นมาเร็วดิ ป่านนี้บอมเดินหนีหายไปไหนแล้วไม่รู้ แกอย่ามาลีลามาก ขอร้อง” ด๊องก็รีบเร่งเพื่อนรักของตนเองทันที ก้อยืนคุยอยู่กับฮยอกตั้งนานไม่รู้ป่านนี้คิบอมเดินหายไปไหนแล้วเนี่ย
“ก้อเมื่อวาน ในไลฟ์ที่เราแสดงนะ เราได้รางวัลใช่มั้ย ”
“อืม แล้วไงต่อ”
“แล้วตอนที่พี่ทึกกำลังพูดขอบคุณเอลฟ์ยุนะ แกกำลังทำไรยุ” ฮยอกถามคำถามด๊องกลับทันที ให้เพื่อนตัวดีของตัวเองได้คิดมั้ง ปัญหาของตนเองแท้ๆกลับต้องให้เพื่อนมาช่วยบอก ช่วยแก้ไข นิสัยนี่แก้ไม่หายจริงๆ
“เมื่อวาน อืมๆๆๆ อ่อออออออออออ”ด๊องเริ่มจะเข้าใจแล้วละว่าทำไมเช้านี่คิบอมถึงมีอาการงอนตนเองแบบนั้น
“รู้แล้วใช่มั้ย แกนะก้อรู้ว่าแฟนแกมันขี้หึงจะตาย ไมไม่ระวังมั้งว่ะ” ฮยอกว่าด๊องกลับอย่างเนือยๆ
“เอ้า ก็ใครจะไปรุละว่ากล้องมันจะจับภาพตอนที่ชั้น กับมินโฮ เล่นกันอยู่นิ” ด๊องก็ตอบกลับไปอย่างที่ตนเองคิด
“เออ ไม่ใช่แค่เล่นกันนะ กอดกันด้วย แลดูมีความสุข สมแล้วละที่คิบอมมันงอนนะ”
“นี่ แกอย่ามาซ้ำเติมได้มั้ยง่ะ ฮยอก ”
“ป่าว ซ้ำเติมเว้ย ชั้นแค่พูดเตือนแกเฉยๆๆแกก็รู้กันอยู่ นิสัยแฟนแกมันเป็นยังไง ถึงชั้นจะคิดว่ามันดูเยอะไปจนไม่มีเหตุผลก็เถอะนะ ทำไงได้ก็บอมมันรักแกมากนี่หว่า”ฮยอกก็พูดออกไปอย่างที่ตนคิด ดูก็รู้ว่าสองคนนี้นะรักกันมาก ห่วงกันและกันตลอด แค่ไม่มีเวลาจะอยู่ด้วยกันเป็นส่วนตัวแค่นั้นเอง
“เออ ขอบใจ ” ด๊องก้อพอเข้าใจนิสัยคนรักดี ฮิๆๆแต่ก้อไม่ได้ถือสาอะไร ไม่ได้คิดด้วยว่ามันเยอะจนไม่มีเหตุผล เพราะคิดว่ามันเป็นสีสันของชีวิตรัก เป็นปกติที่จะงอนกัน หึงกัน เเบบนี้ซิทำให้เราสองคนรักกันมากขึ้นกว่าเดิมตลอดเวลา
(เขินเว้ยยยยยยยย><”หวานไปมั้ยเนี่ย คิเฮ ฮิๆๆ)
พอขอบใจฮยอกเสร็จ ด๊องก้อเดินกลับเข้าไปในห้อง
“เอ้า แล้วแกไม่ไปตามคิบอมเหรอ??” ฮยอกรีบถามอย่างสงสัยที่เห็นเพื่อนรักไม่ไปตามเคลียร์ปัญหากะคนรัก แต่กลับเลือกเดินเข้าห้องแทน
“ไม่ง่ะ คุยตอนนี้คิบอมก็ไม่ฟังชั้นหรอก เดี่ยวทะเลาะกันใหญ่โตอีก เออนะ เดี่ยวรอให้บอมกลับมา แล้วชั้นจะจัดการเอง บอมนะยิ่งตามก็ยิ่งหนีนะ แกไม่รู้รึไง”
“จะไปรู้ได้ไงละ ชั้นไม่ใช่เหมือนแกนิที่รู้นิสัยบอมมันซะทุกเรื่อง รู้ลึกรู้ดี หึหึ” ฮยอกได้ทีพูดประชดเพื่อนรักกลับไปบ้าง ด้วยความหมั่นไส้กับความรักที่แลดูมีสีสัน
“เออ” ด๊องก็ขี้เกียจต่อปากต่อคำกะเพื่อนรัก เลยเลือกที่จะเดินเข้าห้องไปแทน
"เฮ้ เรียวอุค กะ ซองมินน่ะ นายอย่าวิ่งกันได้มั้ย ชั้นมึนแล้วนะ”เสียงของลีดเดอร์พี่ใหญ่ประจำวงพูดขึ้นหลังจากที่เห็นน้องในวงวิ่งกันมั่วไปหมดทั้งหอ
ตอนนี้สมาชิกทั้ง 12คนกำลังพักผ่อนกันอยู่ในห้องพัก เพราะวันนี้เอสเจไม่มีงานโชว์ตัว หรือแสดงที่ไหน แม้แต่ซีวอนพ่อหนุ่มงานเยอะประจำวงยังได้พักผ่อน “นี่ นายสองคนนะอย่าวิ่งเล่นกันเหมือนเด็กๆซิ ฟังพี่อีทึกเค้ามั้ง”คำพูดที่ออกแรงเข้าข้างอีทึกแบบนี้จะเป็นใครได้ที่พูดมันออกมานอกจาก คังอิน พ่อหมีใหญ่ประจำวง
“คร้าบบบบบบบบบบ ” เสียงตอบรับจาก ซองมิน และเรียววุคดังขึ้นมา “เออ นี่ใครเห็น คิบอมมั้ง เห็นกลับมานอนหอตั้งแต่เมื่อวานแล้ว ทำไมตอนนี้ยังไม่เห็น” เสียงของอีทึกถามน้องๆๆในวง อย่างอยากรู้ว่า สมาชิกแก้มป่องหายไปไหน เพราะวันนี้พี่ซึงฮวานก้อบอกว่า คิบอมไม่มีคิวงานที่ไหน
“มันงอน แฟนมันนะพี่ ตอนนี้ยังไม่กลับอีกเหรอ ผมนึกว่าจะง้อกันเสร็จแล้วซะอีก” เสียงอึนฮยอกดังขึ้นมา เพราะเป็นคนเดียวที่รู้เรื่องทุกอย่าง “งอนดงเฮเหรอ แล้วมันงอนกันทำไมอีกเนี่ย ตลอดเลยไอสองคนนี้ งอนกันไปมาอยู่ได้ มันมาเป็นแฟนกันได้ไงว่ะ” อีทึกก้อพูดออดมาตามที่ตัวเองงคิด ก็จริงอยู่ที่คิบอมนะเป็นคนขี้หึงมาก แต่นี่มันงอนกันตลอด เห็นเจอหน้ากันหวานกันไม่เท่าไหร่ก็เป็นแบบนี้ตลอด “มีใครนินทาผมอยู่มั้ยครับเนี่ย” เสียงของคิบอมทำให้ทุกคนหันหน้ามามองที่ประตูกันอย่างพร้อมเพรียง โดยเฉพาะดงเฮ
“เอ้า คิบอม นายไปไหนมาเนี่ย แล้วนายกะดงเฮทะเลาะอะไรกันอีก”อีทึกก็ถามออกไปเมื่อได้พบหน้ากะน้องชายในวงที่นานๆจะได้เห็นหน้าที
‘’ผมก็แค่ออกไปเดินเล่นข้างนอกเฉยๆๆนะ”
“แล้วทะเลาะไรกันอีก ไมไม่ดีๆๆกันมั้งห่ะ นายสองคนเป็นแฟนกัน นานๆก็เจอกันที รักๆๆดีๆๆกันหน่อยไม่ได้รึไง”อีทึกพี่ใหญ่ของวงพูดไปอย่างที่คิด มันก็จริงเห็นทีไร สองคนนี้ก็งอนกันทุกที
“ผมเข้าห้องก่อนนะ มีไรพี่ก้อเรียกผมแล้วกัน”คิบอมฟังที่อีทึกพูดจบก็ขอตัวเดินเข้าห้องไปโดยแอบเหล่ตามองดงเฮแค่แวบเดียว แค่นี้ก้อทำให้ดงเฮรู้สึกดีขึ้นมาหน่อยแล้ว
“ดงเฮ นายตามไปเคลียร์สิ ที่ชั้นเห็น คิบอมมันก็ใจเย็นลงแล้วนะ ตามไปสิ”ฮยอกแจรีบสะกิดบอกดงเฮที่ยังนั่งมองอยู่บนโซฟา
“นายไม่บอกชั้น ชั้นก้อจะเดินตามไปง้ออยู่แล้วแหละ”ไม่วายหันมาแลบลิ้น ทำท่าล้อเลียนเพื่อนสนิทอย่างฮยอกแจก่อนจะวิ่งตามคิบอมเข้าไปในห้องนอน
ก็อกๆๆๆๆ ก็อกๆๆๆๆ
“ใครนะ”คิบอมตะโกนถามออกมา เมื่อมีคนมาเคาะประตู
“แฟนนายชื่อไรละ ก็คนนั้นนั่นแหละ ชั้นเข้าไปนะ”ดงเฮพูดออดอ้อนเสียงร่าเริง หวังว่าง้อนี้จะสำเร็จ เค้าก็มีส่วนผิดนี่ ทั้งๆทั้งๆที่รู้อยู่ว่าแฟนตัวเองขี้หึงขนาดไหน อิๆๆน่ารักจัง คิบอมของดงเฮ
“นายมีธุระอะไร”เมื่อดงเฮเปิดประตูเข้าไปก็เห็นคิบอมนั่งหันหลังให้ตัวเองยุบนที่นอน
“ทำไม ไม่มีจะเข้ามาหาแฟนตัวเองไม่ได้เลยเหรอ” ดงเฮพูดไปก็กระโดดขึ้นเตียงไปโอบกอดรอบคอคิบอมจากทางด้านหลังชายหนุ่ม
“หึ......ไมไม่ไปกอด เจ้าเด็กมินโฮละ”เสียงที่พูดออกมาของคิบอมนั้นมันช่างแสดงถึงอาการน้อยใจจริงๆๆ น่ารักจริงๆๆนะ
“แล้วทำไมชั้นต้องไปกอด มินโฮด้วย ก้อแฟนชั้นอยู่นี่ทั้งคน”
“แล้วเห็นเมื่อคืนตอนรับรางวัล คุณอย่าคิดนะว่าผมไม่เห็นนะ”คิบอมหันมามองหน้าดงเฮตรงๆๆแล้วก็เอาแขนดงเฮที่โอบรอบคอออกมาจับไว้เพื่อจะได้เคลียร์กันได้ถนัด
“ชั้นก็แค่ดีใจเฉยๆๆ มินโฮยืนยุข้างๆก็เลยหันไปกอดเค้า ชั้นยังพูดกะมินโฮเลยนะว่าถ้าคิบอมมาด้วยคงจะดีใจมาก”ดงเฮพูดไปมองหน้าไปอย่างไม่เกรงกลัว แล้วจะกลัวอะไรทุกคำพูดที่พูดออกมามันก็เป็นเรื่องจริงทั้งนั้น
“จริงนะ”คิบอมถามดงเฮออกมาเพื่อความแน่ใจว่า ดงเฮไม่ได้นอกใจเค้าแล้วหันไปกุ๊กกิ๊กกะมินโฮน้องร่วมค่ายแทน
“จริงสิ ด๊องนะรักบอมคนเดียวนะ ไม่ไปรักใครหรอก ไม่เชื่อใจกันเหรอ”ถึงคราวที่ดงเฮน้อยใจมั้ง เลยถามกลับไป
“ไม่ใช่บอมไม่เชื่อใจด๊อง บอมแค่ไม่เชื่อใจเจ้ามินโฮต่างหาก ด๊องก็รู้นี่ว่าบอมนะขี้หึง มีแฟนน่ารักก็ไม่อยากให้ใครมายุ่งด้วยก็เท่านั้น ด๊องของบอม บอมกอด บอมสัมผัสได้คนเดียว เข้าใจมั้ย” คิบอมพูดออกไปพร้อมทั้งสัมผัสบนหน้าของคนรัก
“อิๆๆเขินจัง ก็ได้ต่อไปนี้ ด๊องจะระวังตัวนะ ด๊องรักบอมจัง”ดงเฮก็กระโดดกอดคิบอม จนทั้งสองหงายหลังนอนลงไปกะที่นอน
“บอมก็รักด๊องนะ รักมากที่สุด รักจนไม่เหลือให้ใครแล้ว”คิบอมพูดไปพร้อมกับก้มลงจูบดงเฮที่หน้าผาก ด้วยความรัก ความคิดถึง
“งั้นแสดงว่าเราดีกันแล้วนะ ทีหลังเวลาบอมไม่ชอบใจอะไรก็บอกด๊องสิ ด๊องจะได้รีบมาอธิบาย ด๊องไม่อยากให้เราโกรธกันนานๆหรอกนะ”
“ครับบบบบบบบผม ต่อไปถ้าบอมคิดมากเรื่องไร บอมจะมาบอกด๊องนะ”
“น่ารักที่สุด แฟนใครเนี่ย”
“อิๆๆๆ แฟน ดงเฮคนนี้ไง”ทั้งสองก็นอนกอดกันไป ตลอดทั้งคืนด้วยความเข้าใจกัน แล้วมันก็ทำให้ทั้งสองคนรักกัน หวงกัน ห่วงกันมากขึ้น มากขึ้นกว่าเดิม จากที่มากอยู่แล้ว ชีวิตรักนะมันต้องมีเรื่องทะเลาะกันบ้าง ไม่งั้นมันจะจืดชืด ความรักก้อจะเรื่อยๆมันคง ไม่เพิ่มไม่ลด คงเป็นอะไรที่น่าเบื่อจริงๆ อิๆๆ แต่ถ้าทะเลาะกัน ไม่เข้าใจกันก็ต้องรีบเคลียร์กันซะ ไม่งั้นจะไปไกลนะจะบอกให้ แล้วจะหาว่า ดงเฮคนนี้ไม่เตือน.............><”
(คำแนะนำจาก ดงเฮ แฟนที่น่ารักของคิบอม) 0_0”….
ความคิดเห็น