หยิ่งนัก รักซะเลย

ลำดับตอนที่ #1 : SF หยิ่งนัก รักซะเลย {hanhyuk}

"ฮยอกแจ จ่าหัวซองเอกสารนี้น่ะมัน ไม่ตรงกันไม่ใช่เรอะ" ผู้จัดการกล่าวติงานที่ฮยอกแจนำมาเสนอ
"ขอโทษจริงๆครับ ผมจะรีบไปจัดการแก้ให้เรียบร้อยครับ" ฮยอกแจตอบอย่างเหนื่อยใจ
"ฝากด้วยน่ะ"ผู้จัดการ พูดกำชับอีกครั้ง
'ต้องรีบจัดการงานให้เสร็จ ถ้าไม่รีบล่ะก็.....'


"กลับก่อนน่ะฮยอกแจ"  
"เหนือยหน่อยน่ะ"
เมื่อถึงเวลาเลิกงานเพื่อนร่วมงานคนอื่นๆ ก็เริ่มทยอยกันกลับบ้าน
'เดี๋ยวคนๆนั้น ก็จะมาที่นี้กันพอดี ต้องรีบๆทำงานให้เสร็จ'ฮยอกแจ เร่งทำงานที่ต้องแก้ไขให้เสร็จ

เฮือก! 'มาแล้ว!'
"อ่า...เหนื่อยหน่อยน่ะครับ ฮยอกแจ ไง...งานยังไม่เสร็จเหรอ?" ฮันกยองหัวหน้าฝ่ายสื่อมวลชนสัมพันธ์กล่าวทัก
"ครับ... คือพอดีมีงานเข้ามาน่ะครับ"ฮยอกแจตอบ ทั้งๆที่เหงื่อเริ่มออกมา ทั้งที่ๆอากาศในออฟฟิศก็ออกจะหนาว
"คิดว่าวันนี้จะได้ดื่มด้วยกันซะอีกนะเนี่ย"ฮันกยองพูดด้วยความผิดหวัง
"แหม...อุตส่าห์ชวน ต้องขอโทษด้วยจริงๆน่ะครับ"ฮยอกแจกล่าวด้วยท่าทางสุภาพ
พร้อมทั้งแอบถอนใจอย่างโล่งใจ
"ช่วยไม่ได้นี้น่ะ ไว้จะมาใหม่ก็แล้วกันน่ะครับ"ฮันกยองพูดลา
"ขอโทษด้วยจริงๆน่ะครับ"ฮยอกแจพูด พร้อมกับโค้งขออภัยอย่างสุภาพ และก็แอบดีใจเล็กๆที่ไม่ต้องออกไปกับฮันกยอง
'เฮ้อ!' ฮยอกแจถอนใจอีกครั้ง
ผมเป็นแค่พนักงานธรรมดาๆคนหนึ่งในบริษัทสาขาที่เกาหลี ของบริษัทลงทุนข้ามชาติเสื้อผ้าแบรนด์เนมยี้ห้อหนึ่ง เวลาเจอฮันกยองที่ไร ไม่รู้ทำไมผมต้องอึดอัดใจทุกครั้งน่ะ
ทั้งๆที่ใครๆก้อต่างพากันชื่นชมเขากันทั้งนั้น
"แหมหัวหน้าฮันกยองเนี้ยอายุจะ 30 แล้วแต่ก็ยังท่ห์สุดๆเลยน่ะ"พนักงานสาวคนนึงกล่าวอย่างเขินอาย
"แถมยังเป็นลูกครึ่งด้วย"อีกคนก็พูดด้วยสายตาชื่นชมปนเพ้อฝัน
ฮันกยองนั้นได้เลื่อนขั้นไปเป็นระดับผู้บริหารเมื่อครึ่งปีก่อนด้วยความสามารถ
"ว่าแต่ไม่รู้ทำไมหัวหน้าฮันกยองถึงไปได้สนิทกับคนเงียบๆอย่างฮยอกแจ ได้กันน้า...."
"แปลกจังเลยเนอะ"พนักงานสาวๆต่างพากันสงสัยในความสัมพันธ์ของผมกับเขา
แต่ผมก็ไม่ใช่ว่าจะสนิทอะไรกันหรอกน่ะ

ย้อนไปเมื่อ 2 อาทิตย์ก่อน
วันนั้นเจอกับฮันกยองเป็นครั้งแรก ที่หน้าลิฟท์ เขามีอาการปวดหัว โดยเอามือกุมขมับไว้
'ปวดหัวเหรอ?' ฮยอกแจมองอย่างสงสัย
"คือ...นี้ครับ"ฮยอกแจยื่นมือออกไปพร้อมกับยาแก้ปวดหัวให้ฮันกยอง
"เอ๋?" ฮันกยอง มองเขาอย่างสงสัย
"ยาแก้ปวดหัวครับ เป็นแบบไม่ต้องดื่มน้ำตามก็ได้"ฮยอกแจแนะนำ พร้อมรอยยิ้ม
"เออ...ขอบคุณน่ะ"ฮันกยองกล่าวขอบคุณอย่างงงๆที่คนแปลกหน้าให้ความสนใจและช่วยเหลือเขาอย่างคนมีน้ำใจ
"ไม่เป็นไรครับ  งั้นขอตัวก่อนน่ะครับ"ฮยอกแจกล่าวลา แล้วจึงหันไปรอลิฟท์
"เอ่อ...เธอ"ฮันกยองเรียกเขาไว้
"ครับ?"ฮยอกแจหันมามองอย่างสงสัย
ฮันกยองเหลือบมองเห็นว่ามีบัตรพนักงานบริษัทเดียวกับเขา 
"ผมฮันกยอง และคุณล่ะครับชื่ออะไร?"
"ลี ฮยอกแจครับ...เอ่อ..."ฮยอกแจสงสัยสายตาของฮันกยองที่จ้องเขาเขม็งที่เดียว
"เธอเป็นเกย์รึเปล่า?"ฮันกยองถามออกไป
'เอ๋...!?..หรือว่า...'ฮยอกแจกำลังงง....
แล้วประตูลิฟท์ก็เปิดออกมาซะก่อน ฮยอกแจจึงรีบวิ่งเข้าลิฟท์ไปทันที
"ขอตัวก่อนน่ะครับ!"
"เดี๋ยว!!!"ฮันกยองพยายามเรียก เพื่อรั้งฮยอกแจไว้ แต่ประตูลิฟท์ก็ปิดลงซะก่อน

ตึกๆๆๆๆ ทำไม....คนที่เพิ่งเจอกันครั้งอย่างฮันกยองถึงได้....ถามเรื่องนั้น
ทำไมถึงรู้ว่าเราเป็นเกย์?..