you're loveable วงเวียนสีฟ้า

ภาพที่ผมเห็นมันช่างยากจะอธิบายเหลือเกิน

ผมไม่กล้าพูดว่าผมไม่ชอบมัน แต่ใจนึงก็บอกผมว่ามันอันตรายเกินไป 

และผมก็ไม่ได้โง่ขนาดนี้จะก้าวขาลงไปตกหลุมพลางของภาพดวงตาสีนิลที่มองมาที่ผม มุมปากของเขาไม่ได้เผยรอยยิ้มให้ใครง่ายๆ แต่มันกลับอมยิ้มน้อยๆให้ผมอยู่ตลอดเวลาราวกับเอ็นดูไปทั้งใจยังไงยังงั้นแหละ

ผมยิ้มตอบให้เขา แล้วกลับมาใส่ใจหนังสือในมือด้วยใจที่ไหวติงราวกับมีใครโยนกรวดลงบนผิวน้ำ

 ใช่แล้ว ความรักมันก็ไม่ได้สร้างมาเพื่อให้สมหวังตลอดไปหรอกนะ ผมลอบมองใบหน้าหล่อเหลานั้นแล้วคิดในใจ หวังว่าเขาจะเข้าใจเรื่องนี้แล้วทิ้งผมไปไกล ๆ ซักที