>>>นางสาววุ่นวายกับนายสุดหล่อ>>>

ลำดับตอนที่ #1 : วันแรกของโรงเรียนใหม่

                ณ ร.ร.เซนฟริตเตอร์ ร.ร.ยอดฮิตที่นักเรียนหลายคนใฝ่ฝันที่จะได้เรียนที่นี่  ร.ร.แห่งนี้เป็นร.ร.ประจำที่นักเรียนชอบมากที่สุด

                เอ๊ก กี๊ เอ๊กๆ นี้คือเสียงไก่ถ้วย (ขันคร้าบ=พิราบ) " หวาน ตื่นได้แล้วรีบ go to school เร็ว" นี้คือเสียงที่ดังหลังจากไก่ขันทุกเช้า นั้นก้อคือเสียงของ ท่าน mom "แม่เจ้าเว้ย ยิ่งกว่านาฬิกาปลุกอีก ทำมัยวันแรกของการไปร.ร.ใหม่น่าเบื่ออย่างนี้ว่ะ " นี้คือเสียงบ่นพึมพัมของหวาน (บ่นอะไรของแกนักหนาว่ะ = พิราบ) "ไปอาบน้ำดีกว่าจะได้ไปซะที เซ็ง!"   "หวาน เมื่อไหร่แกจะเส็ดซะทีฮะ กับข้าวจะเย็นหมดแล้ว "   "จ้า ท่านผู้มีพระคุณ อีกสักประเดี๋ยวหม่อมฉันจะลงไปเพคะ"

                สักพักหวานก้อเสด็จลงมาจากห้องบรรทมเพื่อเสวย breakfast "วันนี้ วันแรกของการเรียนร.ร.ใหม่นะลูก อย่าทำให้แม่ต้องเข้าห้องปกครองบ่อยๆนะจ๊ะ"  และนี้เป็นเสียงเตือนของท่าน mom เพราะเกิดความรำคาญกับพฤติกรรมของลูกสาวที่แสนจะเรียบร้อย (ตรงไหนว่ะ = พิราบ)

                เวลาปาเข้าไป 7.59 น.แล้วหวานเพิ่งจะเสด็จถึงร.ร. แต่หวานก็ไม่ได้ใช้วิธีการเดินเข้าร.ร.ทางหน้าประตูร.ร.ตามปกติหรอกนะ เทอใช้เส้นทางหลังร.ร. ซึ่งทางหลังร.ร.นั้นมันเป็นป่ากล้วยและหนองน้ำ แต่โปรดอย่าคิดว่าเรื่องแค่นี้จะเป็นอุปสรรคของหวาน "โธ่เอ๋ย ป่ากล้วย มันก้อกล้วยๆสบายมากแค่นี้เอง"  เมื่อสุดป่ากล้วยแล้วเทอก้อเจอกับกำแพงร.ร. เทอกระโดดลงมาด้วยความชำนาญ (สงสัยจะเคยทำบ่อย=พิราบ)

                "ตุ๊บ"  นี้คือเสียงจากการที่พระบาทของหวานกระทบกับพื้นปูนของร.ร.หลังจากที่ได้บุกป่าฝ่าดงมาไกล "เหนื่อยชะมัดยากเลยว่ะ กว่าจะถึงได้"  แต่เมื่อเทอเงยน่าขึ้นก้อพบกับใบหน้าของหญิงสาวผู้งามเลอเลิศ (นางฟ้ารึป่าว=พิราบ) แต่เขาผู้นั้นมิใช่ใครที่ไหนผู้นั้นก็คือผู้ที่ใช้วิธีการเข้าร.ร.วิธีเดียวกับนัมมี่ "    เทอคงจะเป็นนักเรียนใหม่ละซิ" เขาคนนั้นถามด้วยอาการเหมือนวิ่งตาม buffalo เช่นเดียวกับฉัน "ใช่ เทอรู้ได้ไงอ่ะ" "ก็นักเรียนใหม่ที่มาสายนทุกคนไม่เคยใช้วิธีเดินเข้ามาทางหน้าประตูร.ร.ให้ครูฝ่ายปกครองตัดคะแนนเล่นหรอกนะ"  "อืม งั้นแล้วเทอชื่ออะไรล่ะ อยู่ห้องไหนหรอ"  "เราชื่อคิม อยู่ ม.4/2 แล้วเทอล่ะ" "เราชื่อหวานอยู่ห้อง ม.4/2 เหมือนกัน "ดีเลย งั้นเรารีบไปเรียนกันเถอะ เด๋วไม่ทันเข้าเรียนคาบแรกแล้วจะซวยเอานะ" "งั้นก็ดีฉันจะได้ทำความรู้จัก และสร้างสัมพันธไมตรีกับเพื่อนในห้องด้วย"

                "กริ๊งๆๆๆ"  นี้คือเสียงออดของการเรียนคาบแรก "กว่าจะมาถึงได้เหนื่อยจิงๆ"  เสียงบ่นของคิมตอนที่ยืนอยู่หน้าห้องเรียน "เข้ามาได้แล้วจะยื่นพล่ามอีกนานไหม"  และมีเสียงๆหนึ่งลอดออกมาจากห้องที่เป็นดังเช่นโรงงานอุตสาหกรรม เมื่อทั้ง 2 คนเข้าห้องแล้วก้อเข้าไปประทับที่นั่งของตัวเองทันที ทันใดนั้นเองคุณครูก้อเดินเข้ามาในห้อง

"นักเรียนเคารพ"  เสียงของหัวหน้าโม หัวหน้าสุดเปิ่นของเราสั่ง

"สวัสดีค่ะ/ครับ"

"อืมสวัสดี นั่งลงได้แล้วรู้ไหมยืนค้ำหัวผู้ใหญ่มันบาป"  ไม่ต้องสงสัยว่าเสียงนี้คือเสียงของผู้ใด นั่นก้อคือเสียงของอ.จีจี้นั่นเอง ผู้ที่ได้รับฉายาจากนักเรียนว่า "ตอแหล"

"น่าเบื่อจิง จิ๊ง คุยกับเพื่อนดีก่า"  และหวานก้อสาดส่องสายตาไปรอบห้องเพื่อหาเพื่อนที่ตั้งใจเรียนเพื่อทำลายสมาธิในการเรียนของคนผู้นั้น 

"เจอแล้ว! เหยื่อรายแรกของเรา ทักหน่อยดีกว่า"  และเหยื่อรายแรกของหวานก้อคือคุณชายผู้แสนจะเรียบร้อย

"หวัดดี นายชื่ออารายหรอ"

"สวัสดีครับ ผมชื่อโพ๊สครับ แล้วคุณล่ะ"

"เราชื่อหวาน เป็นนักเรียนใหม่ของที่นี่ สงสัยว่าในห้องนี้เทอคงจะเรียนเก่งน่าดูเลยซิ"

"ก้อไม่เท่าไหร่หรอกครับ ผมแค่สอบได้ที่ 1 ทุกปีแค่นั้นเอง" 

"โธ่เอ๋ยหลงตัวเองชะมัด"  หวานนึกหมั่นใส้ไอ้คุณชายโพ๊สอยู่ในใจ

"มีอารายหรอ เงียบไป"

"ป่าว" (ก้อนึกด่าแกในใจอยู่ไงไอ้หลงตัวเอง=พิราบ)

ซักพักก้อมีเสียงเตือนจากเพื่อนโต๊ะข้างๆที่ไม่ค่อยจะพอใจนัก

"จะคุยอารายกันนักหนาว่ะ คนจะหลับจะนอน"

(นึกว่าจะตั้งใจเรียน= พิราบ)

"ทำมัย มีปัญหาอารายรึป่าว เราอยากจะคุยมันไปหนักส่วนไหนของ body คุณมิทราบ"

"ก้อไม่ได้หนักส่วนไหนของ body เราหรอกนะ แต่ถ้าเทอยังกวนอีกมีหวังไอ้อวัยวะส่วนล่างสุดของร่างกายเรามันจะไปหนักบนหน้าของเทอ" และนี่ก้อคือ โอ๋ สาวซ่าประจำห้องนี้

"โอ๊ยกลัว กลัวจังเลย โอ๊ยกลัว"

และซักพักก้อมีเสียงเตือนด้วยความหวังดีของคิมเพื่อนที่นั่งใกล้ๆ

"เฮ้ยหวานเราว่าแกอย่าไปยุ่งกับยายนี้ดีกว่า เพราะว่ามันจะไม่ปลอดภัยกับตัวเทอเท่าไหร่หรอกนะ"

"ไม่ปลอดภัยยังไง ยายนั่นมันยังไม่ได้กลายร่างเป็นมนุษย์หมาป่าซักหน่อย"

"เทอคือคงยังไม่รู้จักสมญานาของยายนี่ล่ะซิ"

"เราก้ออยากจะรู้เหมือนกันว่าสมญานามของยายนี่มันจะน่ากลัวซักแค่ไหนเชียวว่ะ"

โอ๋ก้อขอแทรกเพื่อตอบสิ่งที่หวานอยากรู้

"เทออยากรู้ใช่ไหมว่าสมญานามของเราคืออาราย สมญานามของเราคือจ้าวหินไฟ หัวหน้าแก็งค์หินไฟแห่งร.ร.เซนฟริตเตอร์  "

"งั้นเราสงบศึกแล้วชั้นขอร่วมแก็งค์หินไฟกับเทอด้วยก้อแล้วกันนะ ฟังแล้วน่าสนุกดี" หวานกล่าวขึ้นเพราะเงียบไปนาน

"ก้อได้งั้นเจอกันเที่ยงนี้ที่โต๊ะหินไฟ โต๊ะประจำแก็งค์ของเรา"

"ได้เทออย่าเบี้ยวก้อแล้วกัน"

"นี่พวกเทอข้างหลังอ่ะ คุยอะไรกันนักหนาฮ่ะ เรียนก้อไม่เรียน คุยทั้งวัน"  เสียงดังมาจาหน้าห้องอ.จีจี้ตะโกนจนพวกเราทั้ง 4 คนสะดุ้ง

"ครูขอทำโทษพวกเทอทั้ง 4 คนโดยการให้การให้วิ่งรอบสนามโรงเรียนเป็นจำนวน 5 รอบ เท่ากับเวลาที่พวกเทอคุยกัน"

"โด่เอ๊ยไม่น่าเลย โดนทำโทษตั้งแต่วันแรกเลย เซ็งจิต"  หวานบ่น
.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.**.*.*.*.*.*.*.**.*.*
สวัสดีเพื่อนๆนักอ่านและชาวเด็กดีทุกคนนะ นี้เป็นผลงานเรื่องแรกของเรายังไงมีอะไรก้อเม้นบอกกันบ้างก้อได้ แล้วอย่าลืมโหวตด้วยนะคร้าบ..