(ตอนที่1)My styles .. Harry styles from one direction

My styles ~

Bangkok –

“อ้า ~ เย็นสบายจังเลยยยยยยยยยยย” ฉันตะโกนเสียงดังพร้อมบิดขี้เกียจไปมา “นี่ ซาร่า ทำไมชอบทำอะไรน่าเกลียดๆแบบเนี้ยละเนี่ย -*- ถ้าไม่ติดว่าเทอหน้าตาดีนิสหน่อย ผิวขาวดุจหิมะ ฉันว่าแกคงขี่เหล่สุดๆไปเลย “ ยัยแคท บ่นฉันอย่างเอือมๆ เห้อออออ ถึงฉันจะหน้าตาดี(นิสหน่อย) ยังไงฉันก็ต้องการเป็นตัวของตัวเองนะย่ะ “นี่ว่าแต่ซาร่า เทอทำเรื่องวีซ่าเสร็จหรือยัง อย่าลืมนะ เดือนหน้าเราต้องไปกันแล้ว “ แคทพูดพร้อมเอนตัวนอนลงพื้นหญ้า “อืมม ใกล้แล้ว อาทิตย์หน้าก็ไปเอาได้เลย แต่แคท เราคิดดีกันแล้วใช่มั้ย ??? ฉันรู้สึกใจหายยังไงชอบกล “ ฉันพูดพร้อมเอนตัวนอนลงบนพื้นหญ้าเช่นกัน ฉันไม่เคยต้องห่างบ้านนานขนาดนี้ ฉันต้องไปเรียนที่อังกฤษ เกือบ 5 ปี ถึงพ่อกับแม่ฉันจะเห็นด้วยก็เถอะ ยังไงมันก็น่าใจหายอยู่ดี “มันต้องดีสิ่ ! เราต้องรู้จักเผชิญโลกบ้างนะซาร่า “ ฉันเห็นด้วยกับแคท ยังไงเราก็ต้องโตเป็นผู้ใหญ่ จะยึดติดกับที่อยู่และ พ่อแม่ตลอดไม่ได้ ..

สนามบินสุวรรณภูมิ

“แม่ ฮือออออออออ มาหาหนูบ้างนะแม่ “ ฉันร่ำไห้พร้อมกอดแม่แน่น “ไม่เอาน่าซาร่า ไหนลูกสัญญาแล้วว่าจะไม่ร้องไห้ไง แม่จะพยายามไปหาหนูทุกปีให้ได้เลย “ แม่กอดฉันแน่น “พอเลยทั้งแม่ทั้งลูก ขอพ่อกอดลูกบ้างสิ่ ><” พ่อพูดทีเล่นทีจริงแต่ฉันเห็นน้ำตาใส่ๆในดวงตาท่าน พ่อไม่เคยร้องไห้ให้ฉันเห็นเลยสักครั้ง นี่เป็นครั้งแรกเลยยยย “หนูรักพ่อนะ พ่อต้องโทรหาหนูบ่อยๆด้วยน้า ~" ฉันพูดอ้อนพร้อมน้ำตา “แน่นอนลูกรัก ถึงแล้วโทรหาพ่อกับแม่ด้วย ลูกรู้วิธีไปคอนโดใช่มั้ยหืมมม ? อย่าพากับหลงหล่ะ แคทด้วยนะลูก ดูแลตัวเองด้วย “

London

“ฮัลโหลลลลลลลลลล ลอนดอนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน   !! “ แคทตะโกนออกมาหลังจาก ออกมาจากเกตทันที “ เบาๆหน่อยสิ่แคท คนมองใหญ่แล้วนะยะ ไปเถอะ เราต้องรีบไปถึงคอนโดก่อนที่ถนนจะมึด มันจะเป็นปัญหากับพวกเรานะรู้มั้ยยย “

ฉันและแคทมาถึงคอนโดใจกลางเมืองลอนดอนในเวลาต่อมา ห้องในคอนโดเป็นห้องชุด มี2 ห้องนอน สำหรับฉันและแคท มีห้องครัวและห้องนั่งเล่นที่กว้างพอสมควร ฉันและแคทเริ่มจัดการของในกระเป๋า ... กว่าจะจัดเสร็จก็ทำเราสองคนเหนื่อยเอาการเลยยย “อ้า เสร็จสักที ฉันเมื่อยจังเลย “ แคทเอนตัวลงบนโซฟาอย่างอ่อนล้า ก่อนที่ฉันจะฉุดมือแคทขึ้นมา “London eye  พาฉันไปหน่อยนะแคทททททท “ แคท ทำท่าฟึดฟัดก่อนจะเดินเข้าไปเปลี่ยนชุดในห้อง อ้ายยยยย เพื่อนฉันน่ารักที่สุดเลยยยยยย

ในที่สุดดดดดดดดด ในที่สุดฉันก็มาถึงลอนดอนจริงๆสิ่นะ ฉันและแคท ถ่ายรูปกันเยอะพอสมควรรร “แคท ฉันอยากถ่ายรูปใกล้ๆแม่น้ำหน่อย เทอขยับเข้ามาอีกสิ่ “ ฉันเดินเข้าไปใกล้แม่น้ำมากขึ้น “เฮ่ ซาร่าเด่วก็ตกลงไปหรอก แม่น้ำที่นี่ไม่ได้ตื่นๆนะ “ แคทเตือนอย่างหวังดี แต่ไม่ทันจะขาดคำ ฉันก็สะดุดกับเหล็กแถวนั้นจนทำให้ฉันทรงตัวไม่อยู่ และเกือบตกน้ำ ถ้าไม่ติดว่ามีคนมาจับฉันไว้ก่อน ฉันก็คงตกไปแล้วววว “ ทำไมเข้าไปใกล้แม่น้ำขนาดนั้นหล่ะคุณณ “ ฉันหันไปมองหน้าผู้ชายคนนั้นเต็มๆแต่ก็ต้องตกใจกับหน้าที่หล่อเหลาของเค้าจริงๆ หน้าตาได้รูปผมหยิกที่เซ็กซี่ขนาดนั้นฉันไม่เคยเห็นมาก่อนเลย ดวงตาเค้าด้วยยยยย ทำไมเค้าถึงเพอเฟ็คขนาดนี้นะ ฉันมองเค้าตาค้างก่อนที่ เค้าจะดีดหน้าผากฉันเบาๆ “ลุกไปไวๆผมหนักนะ “ ฉันรีบลุกอย่างลุกลี้ลุกลน ก่อนจะขอโทษเค้ายกใหญ่ “ฉันขอโทษจริงๆนะคะ  ฉันไม่ทันระวัง “ ฉันก้มหัวให้เค้าก่อนที่แคทจะวิ่งเข้ามา “ขอโทษแทนเพื่อนฉันจริงๆคะ “ เค้าปัด ฝุ่นตามร่างกายเค้าเบาๆ “อืมมม ช่างเถอะ ผมต้องไปแล้ว คุณพอจะมีเบอโทรมั้ยหล่ะ เราจะได้นัดทานข้าวกัน คุณติดหนี้ผมนะ “ ฉันและแคทมองกันอย่าง งง ก่อนที่จะถามเค้ากลับไป “เบอโทรฉันหรอ ? เออ คุณอยากได้เงินหรือป่าว? ฉันให้คุณตอนนี้ก้ได้ แต่ฉันขอโทษจริงๆสำหรับเมื่อกี้” ฉันควักกระเป๋าตัวออกมา ก่อนที่ เค้าจะจับมือฉันไว้ซะก่อน “ผมอยากได้เบอ แค่เบอผมไม่ต้องการเงินของคุณหรอก” ฉันขมวดคิ้วก่อนจะบอกเบอร์เค้าไปอย่าง งง เค้ากดลงบนIphone 5sของเค้าอย่างรวดเร็ว “ขอบคุณ ว่าแต่พวกเทอมาจากไหนกันทำไมไม่รู้จักฉันหล่ะ สำเนียงก็ดูไม่ใช่คนที่นี่ “ ฉัน ยิ่ง งง กับเค้าเข้าไปใหญ่  “ เออ ... ทำไมฉันต้องรู้จักนายด้วยหล่ะ “ แคทถามไปอย่างตะกุกตะกัก เค้าคงรู้สึกเหมือนฉันสิ่นะ ฉันกำมือแคทแน่น “ อ่า คงไม่รู้จักจริงๆ ฉัน Harry styles วง One direction “ ฉันมองผู้ชายคนนั้นอย่างไม่เชื่อสายตา ใช่เค้าหรออออออ ฉันไม่เคยเห็นแฮรี่สไตล์ในรูปหรอกนะ ฉันแค่ติดใจเสียงของเค้าเท่านั้นแหล่ะ

หลังจากนั้นไม่เกิน 3 นาทีฉันเห็นแฟนคลับกลุ่มใหญ่ วิ่งมาทางพวกเรา “ฉันต้องไปแล้วนะ แฟนๆมาตามฉันแล้ววววววว บาย “ แฮรี่ทิ้งพวกเราให้ยืนทื่อ อยู่ก่อนจะวิ่งจากไปอย่างรวดเร็ว

Harry part

“แฟนๆ นี่วิ่งกันเก่งชะมัดดดดด “ แฮรี่บ่นงึมงำ ทำให้ไนออที่นั่งอยู่ข้างๆหัวเราะออกมาเสียงดัง “แฮรี่ อยากออกกำลังกายไม่ใช่หรอออออ อย่าบ่นเลย แฟนๆช่วยทำให้นายหุ่นดีขึ้นนะ อ้าๆๆๆๆ ฉันรักพวกเค้าจัง ><.”  ไนออลพูดติดตลกก่อนจะหันไปหาเลียมพร้อมเอียงหัวซบไหลเลียมอย่างเคย “แต่ก็ถือว่าคุ้มจริงๆหล่ะนะ” แฮรี่ดูจะอารมณ์ ดีขึ้นมาทันตา เค้ากดดูเบอในโทรศัพท์ของตัวเองไปมา “แฮรี่ ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่แบบนี้สงสัยจะมีเรื่องดีๆ เล่าบ้างดิ่” ลูอิสที่นั่งอยู่ข้างหลัง ชะโงกหน้าขึ้นมาพร้อมหยิบโทรศัพท์ออกไปจากมือแฮรี่ “เฮ่ๆๆๆ ลู เอาคืนมา!!” แฮรี่พยายามแย่งคืนอย่างหัวเสีย ลูอิสยักคิ้วกวนๆ พร้อมสะบัดโทรศัพท์ไปมา “อย่ายึกยัก เล่ามา” แฮรี่เป่าลมออกปากอย่างหัวเสีย “ก็แค่เจอสาวในอุดมคติ และก็ขอเบอร์มาแค่นั้น” เซนที่นั่งเงียบมานาน หันมองแฮรี่ “จริงดิ่ เห้ยยยยยยยยยยย สวยมากป่ะ ไหนๆๆๆๆ เอาเบอร์มาดิ่” เซนพยายามจะแย่งมือถือมาจากลู “ฮัลโหลเพอรี่!” เลียมแกล้งทำเป็นโทรหาเพอรี่ “เฮ่ เลียมมมมมมม ฉันล้อเล่นหรอกน่าแค่นี้ก็เอาคู่หมั่นฉันมาคู่ด้วยนะ”

Sara part

ฉันอยู่ลอนดอนได้อาทิตย์กว่าแล้ว ฉันกับแคทเริ่มปรับตัวเข้ากับคนที่นี่ได้นิสหน่อยแล้วหล่ะ .. “ซาร่า วันนี้เราต้องไปรายงานตัวนะ ห้ามสาย มหาลัยที่นี่โหดใช่ย่อยเลย” แคทตะโดนมาจากห้องของเธอที่อยู่ฝั่งตรงข้ามมม การที่ได้ยินเสียแคทแบบนี่ทำให้ฉันเป็นประสาทจริงๆ เมื่อไหร่ยัยเพื่อนคนนี้จะเสียงเบาๆกับเขาเป็นนะ

นี่ก้อาทิตย์นึงแล้วนะที่ ฉันเจอกับแฮรี่สไตล์ .. เค้ายังอยู่ในความทรงจำฉันตลอดแหละ ฉันมองโทรศัพท์หวังว่าเค้าจะโทรมาแต่ก็ไม่มีวี่แววสักนิส ฉันก็แค่หวังว่าเค้าจะโทรมาแค่นั้น .. หวังลมๆแล้งๆ “ซาร่า แกเหม่ออีกแล้ว เป็นอะไรไปย่ะ ตั้งแต่เจอกับพ่อหนุ่มสไตล์ แกก็เหมอแบบนี้ตลอดเลยนะ หรือแกกกกกกก ..แกชอบเค้าหรออออออ” ฉันไม่ได้ตอบอะไรแต่ทำเป็นเลี่ยงเดินหนีแทน เห้อออออ .. ฉันก็แค่หวังลมๆแล้งๆหล่ะยัยแคท


โปรดติดตามตอนต่อไป ..