คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : [ตอนที่ 7] เเฟนของยงกุก?
Yongguk Say
ตอนนี้ผมอยู่ที่โรงเรียนแล้วครับ บรรยากาศดีใช่เล่น หวังว่าจะสนุกเหมือนที่อยู่อังกฤษนะ
หนึ่งสอง หนึ่งสอง หนึ่งสอง
ในระหว่างที่ผมกำลังจะเดินไปตึกของม.5 ผมก็เหลือบไปเห็นเด็กผู้ชายผมสีขาววิ๊งๆกระจ่างใสไร้ริ้วรอย(?)วิ่งรอบสนามอยู่
“ย๊า ชเวจุนฮง วิ่งให้มันเร็วๆหน่อย!”เสียงของครูที่สอนวิชาพละตะโกนขึ้น
“แฮ่กๆ”ไอ้เด็กยักษ์รีบๆวิ่งพร้อมหอบไปด้วย หน้าสงสารวะ…
“วิ่งให้มันเร็วกว่านี้!”ครูคนนั้นก็ยังคงตะโกนไม่หยุด..
“แฮ่กๆ ครูครับ….. พอเถอะครับ ผะผมเหนื่อย….”ไอ้เด็กยักษ์พูดติดๆขัดก่อนที่จะเป็นลมล้มลงไปนอนกองกับพื้น
“เห้ยยย ไอ้เจลโล่!”เด็กผู้ชายร่างอวบตะโกนและวิ่งมาหาไอ้เด็กยักษ์พร้อมกับเด็กผู้ชายตาตี่
ผมอยากช่วยไอ้เด็กยักษ์นะ…. แต่ ไม่เอาดีกว่า…. รึว่า จะช่วยดี สงสารเด็กน้อยเฉยๆหรอกนะ
“ถอยไป!”ผมวิ่งเข้าไปพร้อมตะโกนเสียงดัง
“นายเป็นใคร อย่ามาแตะต้องตัวเพื่อนฉันนะเว้ย!”ไอ้เด็กร่างอวบพูดก่อนที่จะจับแขนไอ้เด็กยักษ์ไว้
“ฉันเป็น….พะพี่ชายเว้ย แล้วฉันไม่ได้อยากจะแตะต้องตัวเพื่อนนายเลยสักนิด ฉันอุตส่าห์วิ่งเข้ามาช่วยนะ”ผมพูดก่อนที่จะอุ้มไอ้เด็กยักษ์เจลโล่ขึ้นมา
“ฮึ่ย -*-”ไอ้เด็กร่างอวบพูดก่อนที่จะเบ้ปากอย่างไม่พอใจ
“ไม่เป็นไรหรอกยองแจ ขอบคุณนะฮะ”เด็ก้อยตาตี่พูดปลอบเพื่อนตัวเองก่อนที่จะพูดขอบคุณผม
“……”ผมไม่ได้ตอบอะไรออกไป ก่อนที่จะอุ้มไอ้เด็กยักษ์ไปยังห้องพยาบาล
_____________________สิบนาทีผ่านไป____________________
ผมนั่งเฝ้าไอ้เด็กยักษ์ที่ตอนนี้ยังไม่ฟื้นเลย นอนสลบมาเกือบสิบนาทีแล้วนะเว้ย! (คนเป็นลมนะแก =_=)
Rrrrrrr Rrrrrrrr
โทรศัพท์ของผมสั่น
“….”ผมกดรับแต่ไม่ได้พูดอะไร
(“ไอ้บัง อยู่ไหนวะ ไหนมึงบอกว่า มึงจะรีบมาโรงเรียนไง”)เสียงของฮิมชานเพื่อนรักของผมเอ่ยขึ้น
“อืม”ผมตอบสั้นๆ (กวนส้นเท้าอ่ะเฮียบัง 55)
(“กวนตีนไม่หายนะมึง”)ฮิมชานพูดตอบ
“เออ”ผมพูดแล้วกดวางสายทันที
ไม่ต้องสงสัยนะว่าทำไมผมกับฮิมชานถึงเป็นเพื่อนกัน (ไม่สงสัยก็บ้าแล้วล่ะ =_=)ก็พวกเราเล่นด้วยกันตั้งแต่เด็กๆ จริงๆแล้วผมไม่ได้เกิดอยู่อังกฤษหรอกนะ ผมน่ะ เกิดอยู่เกาหลี แต่เพียงแค่มีปัญหาเล็กน้อย ผมแล้วครอบครัวจึงต้องย้ายไปอยู่อังกฤษ
Himchan Say
ยงกุกแม่งกวนตีนผมอ่ะ =_= ชิ อย่าให้เจอนะ ผมจะเตะมันให้เหงือกผุเลย!
ไม่รอช้าผมรีบวิ่งลงมาจากตึกม.5เพื่อที่จะตามหาไอ้ยงกุก ผมเป็นประธานนักเรียนครับผมเลยต้องตามหา ผอ. สั่งให้ผมเอารายชื่อและประวัติของเด็กใหม่อย่างละเอียดไปส่งที่ครูประจำชั้นเพื่อที่จะได้เอาลงเว็บ แต่นี้มันหายหัวไปไหนไม่รู้ อ๊ะ! นั้น! ไอ้น้องยองแจนี้หว่า เหอะ ไปกวนมันสักหน่อยดีกว่า - -+
“ว่าไงจ้ะ น้องสาว ให้พี่ผูกให้มั้ย เชือกรองเท้าอ่ะ?”ผมพูดกับไอ้เด็กอ้วนที่หนังผูกเชือกรองเท้าอยู่
“ไอ้ฟันเหยิน ใครน้องสาวนาย ไปไกลๆเลยไป๋!”ไอ้ยองแจไล่ผม หึ คอยดูนะ ถ้าเสร็จกูเมื่อไหร่แหละก็ มึงตัวติดกับกูแน่ !
“แหม๋ นี้ฉันเป็นรุ่นพี่นายนะ”ผมพูดก่อนที่จะหยิกแก้มไอ้ยองแจ แก้มโครตนุ่ม หน้าจุ๊บโว้ยยยย กูจะไม่ทนนะ ไอ้เด็กอ้วน! (ฮิมชานคะ ใจเย็นๆค่ะ =_=)
“เอามือสกปรกๆออกไปจากแก้มของฉันนะ!”ไอ้ยองแจพูดก่อนจะปัดมือผมออกจากแก้มของมัน เหอะ =_= เดี๋ยวจูบโชว์กลางสนามฟุตบอลแม่งเลย ฮึ่ยยยย หมั่นไส้!
“แหม๋ รักนวลสงวนตัวจังนะ น้องยองแจ ”ผมพูดแล้วเกาคางไอ้ยองแจ
“ฮึ่ยยยย ไปไกลๆเลยนะ! ไปไปไป!”ไอ้ยองแจพูดก่อนที่จะผลักผมกระเด็นไปไกล (เว่อร์แล้ว =_=)
“ก็ได้! คอยดูนะ ดื้อๆแบบนี้แหละ จะจับกินไม่ให้เหลือเลย ระวังตัวให้ดีๆนะครับ น้องยองแจ ถ้าน้องเผลอเมื่อไหร่ น้องเสร็จพี่แน่ = =+”ผมพูดก่อนที่จะยิ้มหน้าบานส่งไปให้ไอ้น้องยองแจ
“ไอ้…..บ้า! ไปไกลๆเลยนะ ไอ้ลามก นายอย่าคิดจะทำอะไร……ฉันนะ ไปไปไป! กลับหลุมไปซะ!”ไอ้น้องยองแจพูดก่อนที่จะปารองเท้าใส่ผม
“โอ้ยเจ็บนะครับน้องยองแจ…. งั้นรองเท้าข้างนี้ พี่ขอและกันนะครับ 555555555”ผมพูดก่อนที่จะหยิบรองเท้าของไอ้น้องยองแจมาแล้วรีบวิ่งออกจากตรงนั้น
“เห้ย! เชี่ย! เอารองเท้าฉันคืนมานะ ไอ้เชี่ยฮิมชาน! ไอ้ฟันเหยิน!”ไอ้น้องยองแจตะโกนเสียงดังจนคนแถวนั้นหันมามองกันเป็นตาเดียว
“ฮัลโหล ไอ้ยงกุก มึงอยู่ไหน!”ไม่รอช้าผมก็รีบกดโทรศัพท์หายงกุก
(“ห้องพยาบาล…”)ยงกุกตอบ
“เห้ย มึงเป็นไรวะ? ”ผมถาม
(“กูไม่ได้เป็นอะไร”)ยงกุกตอบ เอ๊ะ ยังไงวะ ถ้ามึงไม่ได้เป็นอะไรแล้วมึงไปห้องพยาบาลทำไม มึงจะไปขโมยวิตามินซีเร๊อะ? = =
“แล้วมึงจะไปห้องพยาบาลทำเชี่ยไร?”ผมถามมันอีก
(“แฟนกูเป็นลม กูเลยพาแฟนมาห้องพยาบาล”)ยงกุกตอบ =_= แฟน?
“เห้ย มึงมีแฟนตั้งแต่เมื่อไหร่วะ?”ผมถามมันอีก (ขี้สงสัยเน๊อะ ฮิมชาน =_=)
(“เออน่ะ จะมาก็รีบมา อย่างถามกูเยอะ กูปวดหัว แค่นี้นะเว้ย!”)ยงกุกตอบแล้ววางสายไป
ผมยืนงงห้านาที…. ยงกุกมีแฟน? = = ผมไม่ยอมนะ! ผมต้องมีก่อนมันสิ! ผมหล่อกว่ามันนะ! ทำไมมันถึงมีแฟนหล่ะ!??? แต่ช่างแม่งเหอะ อีกไม่นานผมก็จะได้น้องยองแจมาเป็นเมียแล้ว(?) รอ! รอ! รอ! รอ! ฮิมชานต้องอดทน แต่ถ้าน้องยองแจยังดื้อกับผมแบบนี้อยู่แหละก็ พี่จะไม่ทนนะครับ ฮิฮิ -////-
แล้วผมจะมายืนบ่นอยู่ทำไมเนี่ย รีบไปหาไอ้ยงกุกดีกว่า ฟิ้ววววววววว~
“ไอ้ยงกุก!”ผมรีบเปิดประตูห้องก่อนที่จะตะโกนเสียงดัง
“?”ยงกุกที่ตอนนี้นั่งเฝ้าแฟนที่เป็นลมอยู่มองหน้าผมพร้อมทำหน้างงๆ
“ขอใบประวัติมึงหน่อยดิ กูจะเอาไปให้ครูประจำชั้น”ผมพูดพร้อมแบมือ
“…”ยงกุกไม่ได้ตอบอะไรและหยิบกระดาษออกมาจากกระเป๋าแล้วส่งให้ผม
“ขอบใจ! ว่าแต่…..ไหนวะแฟนมึง กูเห็นแต่ไอ้เด็กนี้คนเดียว.. รึว่า….?”ผมพูดพร้อมชี้ไปที่ไอ้เด็กที่นอนสลบ
“อืม”มันตอบสั้นๆ ห้ะ! นี่ เป็นแฟนกันหรอ ผู้ชายกับผู้ชายเนี่ยนะ! (ทีแกหล่ะ แกยังชอบยองแจเลย! = =)
“เห้ย! มึงเป็นเกย์หรอ?”ผมถามยงกุก เพราะผมก็เป็น ฮิฮิ -///- (เหอะๆ =_=)
“อืม…. ”มันตอบผมก่อนที่จะหยิบกระเป้าแล้วเดินออกไปจากห้องพยาบาล
“=[]= เย้ กูมีเพื่อนแล้ว ว้ะฮะฮ้า!”ผมพูดคนเดียว =_= ก่อนจะรีบเดินออกไปจากห้องพยาบาล
ความคิดเห็น