คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #22 : [ตอนที่ 19] ยงกุกปวดหัว - -
เฮ้อ ตั้งแต่ไอ้เด็กยักษ์โดนผมจูบ…. มันก็เดินออกจากบ้านแล้วไปไหนไม่รู้ -_- ผมไม่ได้เป็นห่วงนะ (เหรอออออออ?? //ไรเตอร์)
กิ๊งก่อง กิ๊งก่อง
และแล้วก็มีผู้มาเยือน -..- ใครมาวะ ไอ้เด็กยักษ์รึป่าวหว่า??
ไม่รอช้าผมก็รีบวิ่งไปเปิดประตูทันที
ปัง! อ๊ากกกกกกกก(?)
รู้มั้ยเกิดอะไรขึ้น?? ก็ไอ้เพื่อนสุดเสี่ยวของผมอ่ะดิ แม่งเปิดประตูใส่หน้าผม โดนดั้งผมเต็มๆเลย -.- ไอ้ฟาย
“บังยงกุก!!”คิมฮิมชานตะโกนเสียดังเมื่อเปิดประตูใส่ดั้งผมแล้ว
“อะไร?”ผมเอ่ยถามมันพลางลูบจมูกตัวเองเบาๆ ดั้งกูจะหักมั้ยวะ T^T
“ยองแจ….”ฮิมชานพูดเสียงเรียบพลางมองหน้าผม
“ยองแจ??”ผมทำหน้างงๆ
“ยองแจ….”มันก็ยังพูดชื่อยองแจอยู่แบบนั้นแหละ แล้วกูจะรู้มั้ยว่ามึงเป็นอะไร! -0-
“โอ้ย! ยองแจอยู่นั่นแหละ มีอะไรว่ามา!”ผมขุ่นเคืองเล็กน้อย
“ยองแจ….หนีกูไปแล้ว T^T”ฮิมชานพูดพลางกอดผม -_- กูงงไปหมดแล้ว ไรวะ
“เห้ยๆ ไม่ต้องกอด กูขนลุก -.-”ผมพูดก่อนที่จะพยายามผลักมันออก
“แล้วมึงมาที่นี่ทำไม”ผมถามมัน
“กูมาตามหายองแจ”ฮิมชานพูดก่อนที่จะมองสอดส่องเข้าไปในบ้านของคุณน้าชเวมินโฮ
“ยองแจคือใคร?”ผมถามมัน จริงๆผมก็เคยเห็นหน้าอยู่หรอกนะ แต่ผมจำไม่ได้ว่าคนไหน -..-
“ยองแจคือเมียกู”ฮิมชานพูด
“อ๋อ ไอ้เด็กอ้วนอ่ะหรอ??”ผมถามมันอีกที
“เออ -3-”ฮิมชานพูดก่อนที่จะยืนกอดอกอย่างไม่พอใจ เมียมึงหายแล้วมึงจะมาตามหาที่บ้านกูทำไม - -
“เฮ้อ -_- เข้ามานั่งก่อนมั้ย? กูยืนคุยกับมึงจนขาจะหักอยู่แล้ว”ผมพูดพลางหลีกทางให้มันเดินเข้ามาในบ้าน
“อ่าห้ะ”มันตอบพลางนั่งลงบนโซฟาอย่างรวดเร็ว
แอด……
เสียงเปิดประตูดังขึ้น….ผมว่าประตูบ้านน้าชเวมินโฮควรจะหยอดน้ำมันสักหน่อยนะ -_-
เสียงประตูโครตจะโบราณ ฟังดูก็รู้เลยว่าประตูนี่สร้างมากี่ปีแล้ว -_- (บัง…แล้วแกจะสนใจประตูทำไม -0- //ไรเตอร์)
“เดินให้มันเร็วๆหน่อยดิ”เสียงที่ผมคุ้นเคยดังขึ้น ไอ้เด็กยักษ์กลับมาแล้ว เย้ (แหมๆ -..- //ไรเตอร์)
“ก็กูเหนื่อยอ่ะ!”แล้วก็มีเสียงเล็กๆหวานๆดังขึ้นมาอีก -..- ใครวะ?
“ใครมาวะ?”ฮิมชานที่นั่งอยู่บนโซฟาเอ่ยถามพลางมองไปยังประตู
“ไอ้เด็กยักษ์กับเพื่อนมันแหละมั้ง”ผมตอบปัดๆ พลางนั่งดูทีวี
“ยองแจอ่า เร็วๆ”…..ยองแจ??
“มาแล้ว แม่งจะเร่งอะไรนักหนาวะ -0-”เสียงเล็กๆเอ่ยถามไอ้เด็กยักษ์ก่อนที่จะเดินเข้ามาในบ้านพร้อมไอ้เด็กยักษ์
“กลับมาแล้ว -3-”ไอ้เด็กพูดทักทาย(?)ผมก่อนที่จะจูงมือเมียของไอ้ฮิมชานเดินไปยังบันได
“สวัสดี…….เห้ย!”เมียของไอ้ฮิมชานที่กำลังจะพูดทักทายผมตกใจไม่น้อยเมื่อเห็นฮิมชานนั่งอยู่กับผมด้วย
“เป็นอะไรวะ ?? ยองแจ…..เห้ย!”ไอ้เด็กยักษ์หันมาถามเพื่อนของตัวเองก่อนที่จะตกใจเหมือนกัน -…-
“ฟึ่บ!(?) ยูยองแจ!”เมื่อให้ฮิมชานได้ยินชื่อเมียมัน มันก็รีบหันขวับทันที
“ไอ้เหยิน!”เมียไอ้ฮิมชาน…..-.- ไม่สิ ยองแจตะโกนเสียงดังพลางเดินไปหลบอยู่ข้างหลังไอ้เด็กยักษ์
“ที่รัก….กลับบ้านกันเถอะ นะครับ ^^”ฮิมชานพูดเสียงหวานพลางเดินเข้าไปหายองแจว่าที่เมียมัน -.-
“กูไม่กลับ!”
“กลับ”
“ไม่กลับ”
“กลับ”
“ไม่กลับ”
สถานการ์ณในตอนนี้ช่างปั่นป่วนเหลือเกิน เหมือนตอนนี้กูกับไอ้เด็กยักษ์เป็นส่วนเกินยังไงยังงั้น
“ไอ้ฮิม มึงพอเลย เสียงดังเกินไปแล้วมึง”ผมพูด
“ถ้าเมียกูไม่ยอมกลับกับกู กูก็ตะโกนแม่งอยู่แบบนี้แหละ”ฮิมชานเถียง
“กูไม่ใช่เมียมึง ไอ้เหยิน”
“หรอครับ? เราได้กันตั้งสองรอบแล้วนะครับ ไม่ให้เรียกว่าเมีย แล้วจะให้เรียกว่าอะไรหว่า? ภรรยารึป่าว?? ^^”เหอะ คำว่าได้กันนี่มึงเน้นจังเน๊อะ - -
“ไอ้บ้า!”ยองแจตะโกนเสียงดัง อะไรกันวะ สองผัวเมียคู่นี้ - -
“พอๆ -_- ป่ะ ยองแจขึ้นห้องกัน”ไอ้เด็กยักษ์ห้ามเพื่อนตัวเองก่อนที่จะชวนขึ้นห้อง
“ไม่! ยองแจขึ้นห้องกูได้คนเดียว!”ไอ้ฮิมชานก็ยังคงเถียงอยู่เหมือนเดิม - -
“พอๆๆ มึงพอเลยไอ้ฮิม -_-”ผมที่ทนดูไม่ไหวต้องรีบห้ามทันที
“ไอ้ยงกุก มึงดูเมียมึงดิ แม่ง!”นั่นไง -_-
“กูไม่ใช่เมียไอ้ปากห้อย!”นั่นไง - - ยงกุกปวดหัววววววววววว!!!!
“เอ่อ….”ผมกำลังจะห้ามอีกแต่……..
“ไอ้ยงกุก มึงเอาเมียมึงไปลงโทษเลย”
“ไม่ กูไม่ใช่เมียมัน”
“ภรรยาว่างั้น?”
“ไม่ทั้งสองแหละ ไอ้เหยิน”
นั่นไง -_- ไอ้เด็กยักษ์กับไอ้ฮิมชานเถียงกันอีกและ ผมแหละเบื่อจริง
“พอๆ ไอ้เด็กยักษ์มึงหุบปากไปเลย อย่าให้กูต้องใช้กำลังกับมึงนะ”ผมพูดขู่ไอ้เด็กยักษ์ก่อนที่มันจะปาแจกันใส่หัวฮิมชาน -.-
“ฮึ่ย ยองแจขึ้นห้องกัน”ไอ้เด็กยักษ์พูดพลางวางแจกันลงแล้วจูงมือยองแจ
“ไม่!”ไอ้ฮิมชานพูดพลางรีบวิ่งไปขวางทางไอ้เด็กยักษ์ไว้
“ถอยไปเลย ไอ้เหยิน”ไอ้เด็กพูดก่อนที่จะพยายามผลักไอ้ฮิมชานออกจากทางเดิน
“เฮ้อ ไอ้โล่ มึงปล่อยเมียไอ้ฮิมชานไปเหอะ -_-”ผมที่ทนดูไม่ได้พูดขึ้น
“ไม่! กูไม่ไป แล้วกูก็ไม่ใช่เมียมันด้วย!”นั่นไง ยองแจเถียงผม
“ที่รัก! ที่รักต้องกลับบ้านกับพี่”ไอ้เหยิน เอ้ยยยย ไอ้ฮิมชานพูดพลางดึงข้อมือยองแจไว้
“ไม่! กูจะอยู่ที่นี่ กูไม่กลับ!”นั่นไง -_-
“ถ้าที่รักอยู่ที่นี่ พี่ก็จะอยู่ด้วย”นั่นไง
“เห้ยๆ พอๆ”ผมห้ามทั้งสองคนพร้อมๆกัน
“ไอ้ฮิม มึงกลับบ้านมึงไปเลย”ผมพูดกับฮิมชาน
“ไม่! ไอ้ยงกุก ถ้ามึงเป็นเพื่อนกูมึงต้องให้กูอยู่ที่นี่กับเมียกู ไม่งั้นกูจะเผาบ้านมึง”เฮ้อ ไอ้นี่ เถียงตลอด
“เสียใจ นี่ไม่ใช่บ้านกู”ผมพูดก่อนที่จะใช้สายตามองไปที่ไอ้เด็กยักษ์
“แล้วบ้านใครวะ?”ไอ้ฮิมหันมาถามผม
“บ้านคนนู่น..”ผมพูดพลางชี้นิ้วไปที่ไอ้เด็กยักษ์ที่ยืนทำหน้ามุ่ยอยู่
“…… คุณเพื่อนเมียผมครับ ให้ผมอยู่ที่นี่นะครับ *^*”ไอ้ฮิมพูดพลางเอามือไอ้เด็กยักษ์ขึ้นมากุมไว้ เยอะไปและๆ -.- หึงโว้ย
“เห้ย ถึงกับจับไม้จับมือเลยรึไง!”ผมหลุดปากพูดออกไปแบบไม่ได้ตั้งใจ ._.
“ทำไม หึงอ่ะดิ?”ไอ้ฮิมพูดก่อนที่จะหันไปทำตาปิ๊งๆให้ไอ้เด็กยักษ์
“เฮ้อ……ก็ได้”ไอ้เด็กยักษ์ใจอ่อน
“เห้ย! ไอ้โล่! ไอ้เพื่อนเลว”ยองแจโวยวายทันทีเมื่อไอ้เด็กยักษ์ใจอ่อน
“เย้!”ไอ้ฮิมชานตะโกนเสียงดังพลางกระโดดกอดไอ้เด็กยักษ์….เยอะเกินไปแล้วนะโว้ย กูหึงๆ
“- -”ผมส่งสายตาอันไม่เป็นมิตรไปให้ไอ้ฮิมชาน ไอ้ฮิมชานจึงรีบปล่อยไอ้เด็กยักษ์ออกจากอ้อมกอดทันที
“ขอโทษ ลืมไปว่าคนนี้ มึงหวง ^+++++++++^”ฮิมชานพูดก่อนจะตบบ่าผมเบาๆ
“หวงอะไร… ไร้สาระ”ผมพูดตอบปัดๆก่อนที่จะเดินขึ้นห้องไป
ส่วนยองแจ…ยืนแข็งทื่อเป็นหินไปแล้วครับ น่าสงสาร…
______________________
อ่ะเเฮ่ม แอ่มๆ //เคาะไมค์
คือ ไรเตอร์จะสอบเเล้วง่า ตอนต่อไปไรเตอร์อาจจะ
มาลงช้าหน่อยนะคะ ^^ ใครที่กำลังจะสอบ
ก็ตั้งใจอ่านหนังสือกันด้วยนะ ไฟท์ติ้งค้าาา ><
ความคิดเห็น