คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #20 : [ตอนที่17] แกล้งป่วย!
___________(กลับมาด้าน ฮิมแจ)___________
Youngjae Say:
ผมหน่ะ ไม่ใช่คนที่จะป่วยง่ายๆหรอกนะ -0- แล้วที่ผมไม่สบายอะไรนั้นน่ะ มันก็แค่ละครตบตาไอ้เหยินเท่านั้นแหละครับ ผมเบื่ออ่ะ T^T ป๊ากับม๊าของผมไปต่างจังหวัดครับ เลยเอาผมมาฝากไว้กับไอ้เหยิน ตอนเเรกผมอยากไปด้วย แต่ป๊ากับม๊าบอกว่า ถ้าผมไปด้วยจะหักค่าขนม T^T ทำไมทำงี้อ่ะ แค่จะไปต่างจังหวัดด้วยถึงกับหักค่าขนมเลยหรอ แต่ช่างเหอะ -_-
รู้ป้ะทำไมผมถึงตัวร้อน จุ๊ๆ -..- ก็ตอนที่ไอ้เหยินมันอาบน้ำ ผมก็ใช้จังหวะนั้นแหละ หยิบไดร์เป่าผมขึ้นมาเป่าหน้าผากตัวเอง จนมันร้อน 55555 แล้วผมก็แกล้งทำเป็นซึมๆ ไม่มีเรี่ยวมีแรง มันก็เลยโง่เชื่อผมนี่ไง 55555 สะใจเว้ยย
“ยองแจ มาทานข้าวเช้าเร็ว”ไอ้เหยินพูดพลางปลุกผมที่แกล้งหลับอยู่..
“….”ผมไม่ตอบ ก็แกล้งหลับอยู่ง่ะ -0-
“ยองแจครับ ตื่นเร็วๆ”ไอ้เหยินก็ยังพยายามปลุกผมเหมือนเดิม
“หนาว…”ผมพูดเสียงสั่นๆ
“หนาวหรอ? เดี๋ยวพี่ไปเอาเสื้อมาให้ใส่นะ รอไปก่อนนะ”ไอ้เหยินพูดก่อนที่จะเดินออกจากห้องไป
ปึง…!
เมื่อประตูห้องถูกปิดลง ผมก็ได้โอกาสหัวเราะใส่คนที่เดินออกไปจากห้องเมื่อกี้
“5555 ขำว่ะ”ผมหัวเราะ พลาง กลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียงนอน
แอด….!
เมื่อคนที่ผมหัวเราะใส่เมื่อกี้ เดินเข้ามาในห้อง ก็เห็นผมนอนกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่บนเตียง พลางยืนมองด้วยความสงสัย… จะถูกจับได้มั้ยวะ -………-
“อ้าว….ไม่หนาวแล้วหรอครับ?? ^^”ไอ้เหยินพูดก่อนที่จะยิ้มโชว์ฟันส่งมาให้ผม
“เอ่อ….หนาว….น หนาวมาก ฮืออออ”ผมพูดพลางทำตัวสั่นๆ
“อ่า….มาครับใส่เสื้อเร็ว จะได้หายหนาว”ไอ้เหยินพูดก่อนที่จะเดินเข้ามาใกล้ๆผม
“เอ่อ…”
“เดี่ยวพี่ใส่ให้มา น้องยองแจคงใส่เองไม่ไหวหรอก เน๊อะ”ไอ้เหยินพูดพลางเดินเข้ามาใกล้ผมอีก
“บ…บ้ารึไง! ไอ้เหยิน กูใส่เองได้!”ผมพูดก่อนที่จะรีบหยิบเสื้อจากมือของไอ้เหยินแล้วรีบวิ่งเข้าห้องน้ำไป เฮ้อ เกือบแล้วกู -.-
ทำไงดีว๊า T^T กูไม่อยากอยู่ที่นี่! พระเจ้าช่วยผมด้วย ฮือๆๆๆ เอ๊ะ! ใช่! บ้านไอ้เจลโล่! กูต้องไปขออาศัยที่บ้านไอ้เจลโล่ จะได้ไม่เหงา ฮึ่ย แต่….กูจะออกไปจากที่นี่ได้ยังไง?? ในเมื่อไอ้เหยินมันอยู่และมองดูกูทุกฝีเก้าขนาดนี้ T^T ตายๆๆๆๆๆๆ
ปึงงๆๆๆๆ
“ยองแจอ่า เสร็จรึยัง?”นั้นไง T^T เง้อ ป๊าม๊าช่วยผมด้วย ผมไม่อยากอยู่ที่นี่
“ยังเว้ย จะเร่งทำไมวะ!”ผมพูดพลางใส่เสื้อและยังคงเดินไปเดินมาในห้องน้ำและคิดวิธีที่จะออกไปจากที่นี่ให้ได้!
“คร้าบ ที่รัก เร็วๆหน่อยนะ ^^”ไอ้เหยินพูด
“เออๆ -_-”ผมตอบกลับอย่างรำคาญ
เฮ้อ เอาไงดี อ๋อ รู้แล้ว! โทรตามจงออบกับเจลโล่! โทรศัพท์! เห้ย เชี่ย แบตเสือกหมดอีก แม่ง T^T เอาไงดีๆๆๆ
เอ้อ! รู้แล้ว! โทรศัพท์ไอ้เหยิน! ใช่! เห้ย แต่ถ้ามันถามว่าจะโทรหาใครหล่ะ เออ กูก็ตอบไปว่า โทรหาจงออบกับเจลโล่ไง แต่….เห้ย ถ้ามันถามว่าโทรหาทำไมหล่ะ? กูจะตอบไปตรงๆว่า กูจะโทรให้จงออบกับเจลโล่มาช่วยกูหนีมึงเนี่ยนะ บ้าหน่า -..- โอ้ย แม่ง ยิ่งคิดยิ่งปวดหัว!
รู้แล้ว! กูต้องยั่วมันก่อน(?) แล้วแอบขโมยโทรศัพท์มัน ! ใช่!!!! เย้ คิดออกแล้ว -..-
เอาวะ เป็นไงเป็นกัน! ลุย! ยูยองแจไฟท์ติ้ง!!!!
แอด…
หลังจากที่ผมยืนคิดแผนการอยู่ในห้องน้ำนานแสนนาน ผมก็รีบเปิดประตู แล้วเดินตรงมายังเตียงที่ไอ้เหยินนอนอยู่
“ว่าไงจ๊ะที่รัก? ^^”ไอ้เหยินที่ใจจดใจจ่ออยู่กับโทรศัพท์เอ่ยถามพลางมองหน้าผม
“เอ่อ….ป่าวจ๊ะ ที่รัก งุงิ”ผมพูดก่อนที่จะทำท่าน่ารักๆใส่ไอ้เหยิน -..-
“….. อะไรอ่าที่รัก ที่รักยั่วผมอีกแล้วนะ…”ไอ้เหยินพูดก่อนที่จะยิ้มแก้มปริ่ ฮึ่ย เห็นแล้วขยะแขยง -..-
“ก็ที่รักจะยั่วอ่า ทำไมหรอ ตัวเอง~”ผมพูดก่อนที่จะหยิกแก้มไอ้เหยินเบาๆ -_-
“ว๊า น่ารักจัง เอ๊ะ ว่าแต่ ที่รักหายป่วยแล้วหรอ?”ไอ้เหยินเอ่ยถาม ทำให้ผมต้องชะงักไปทันที
“อ….เอ่อ ก็ดีขึ้นิดหน่อย ”ผมพูดตอบ
“อ่าครับ”ไอ้เหยินพูดก่อนที่จะกดโทรศัพท์ต่อ ฮึ่ย อุตส่าห์ยั่วนะเว้ย ไม่สนใจหน่อยรึไง ของดีมีไม่มากนะเว้ย -3-
เอาวะ! ยั่วให้มากกว่านี้!
ไม่รอช้าผมก็รีบเดินไปนั่งตักไอ้เหยิน ไอ้เหยินถึงกับงงกันเลยทีเดียว เพราะปกติผมไม่เคยขี้อ้อนแล้วก็ยั่วมันแบบนี้ไง -_- กูยั่วเพราะกูอยากออกไปจากที่นี่ ไม่ใช่เพราะกูอยากเอามึงนะไอ้เหยินหื่น!
“…. อะไรเนี่ยที่รัก? ทำไมวันนี้ถึงน่ารักขนาดนี้หล่ะ หืม??”ไอ้เหยินพูดก่อนที่จะกอดเอวผม บรื้อออ -..-
“แล้วทำไมง่า? ที่รักน่ารักเฉพาะวันนี้รึไง? วันอื่นที่รักไม่น่ารักหรอกหรอ? เชอะ!”ผมพูดพลางทำแก้มป่องแล้วหันหน้าหนี พูดง่ายๆ แกล้งงอนนั้นแหละ
“ฟอดดดดดดดดดด!!(?)”แล้วอยู่ๆไอ้เหยินก็หอมแก้มผมไปหนึ่งที….อึ้งเลยครับ =[]=
“=[]=”ผมถึงกับนิ่งเมื่อโดนหอมแก้ม
“หายงอนนะคนดี ^^”ไอ้เหยินพูดข้างหูของผมเบาๆ ก่อนที่จะกอดผมแน่นขึ้น จนตัวจะติดกันเป็นปาท่องโก๋อยู่แล้ว -_-
“เอ่อ…จ๊ะ จุ๊บุๆ”ผมพูด -_-
“อ่า ผมหอมแก้มที่รักแล้วนะ ที่รักต้องหอมแก้มผมบ้างสิ ^^”ไอ้เหยินพูดก่อนที่จะเอาหน้าของมันมาถูๆไถๆบริเวณคอของผม พูดง่ายๆ ไซร้คอ นั้นแหละครับ ขนลุกว่ะ -.-
“ไม่เว้ย!”ผมเผลอหลุดพูดออกมา
“… ทำไมหล่ะที่รัก??”ไอ้เหยินตกใจเล็กน้อย
“เอ่อ….ที่รักหมายถึง ไม่ปฎิเสธหน่ะ -..-”ผมรีบแก้ตัวทันที
“อ๋อ… งั้นหอมเร็วๆ ตรงนี้ๆ ><”ไอ้เหยินพูดก่อนที่จะทำแก้มป่องให้ผม
“….” เอาไงดีวะ T^T ไม่ได้อยากหอมเล้ย แต่ก็….เอาวะ! เพื่อความสุข!
“จุ๊บ”ผมจุ๊บที่แก้มของมันเบาๆ
“ฮิฮิ ที่รักน่ารักที่สุดเลย!”ไอ้เหยินพูดก่อนที่จะกอดผมให้แน่นกว่าเดิม อึดอัดโว้ยยย - -
“ฮี่ฮี่ เอ่อ….ที่รัก เค้าขอยืมโทรศัพท์หน่อยสิ”ผมพูด
“ที่รักจะยืมไปทำไมหรอ?”ไอ้เหยินถาม ยืมไปสับหมูมั้งไอ้โง่ -0- ยืมไปโทรดิวะ เฮ้อ ชาตินี้จะมีใครเอามันเป็นสามีรึป่าววะ? (แกนั้นแหละที่จะเอามันเป็นสามีอ่ะแจ -..- //ไรเตอร์)
“เอ่อ….ที่รักอยากเล่นเกมส์อ่า นะนะนะ”ผมพูดแล้วอ้อนอย่างเต็มที่
“อืม…..ก็ได้ แต่…..ห้ามโทรหากิ๊กนะเข้าใจมั้ย”แหมะ กูไม่โทรหากิ๊กหรอก กูจะโทรหาพื่อนเว้ย
“กิ๊กพ่อมึงสิ”ผมพูดด่ามันเบาๆ
“ห้ะ? อะไรนะครับ…”ไอ้เหยินขมวดคิ้วเล็กน้อยก่อนที่จะหันมามองหน้าผม
“ป่าว”ผมตอบกลับสั้นๆ
“อ่าครับ ที่รัก”ไอ้เหยินพูดพลางยื่นโทรศัพท์มาให้ผม
“เหยิน…”ผมเรียกชื่อมันเบาๆ
“ห้ะ? มีอะไรครับ? คิดถึงผมหรอ? ><”เหอๆ คิดถึงป้าแกสิ -_- ไอ้บ้า
“โง่…”
“ห้ะ?”
ฟึ่บ! เผ่นแหละกู ว๊ากกกกกกกกกกกก!
หลังจากที่ผมด่ามันว่าโง่เสร็จ ผมก็รีบคว้าโทรศัพท์จากมือของมันมาก่อนที่จะรีบวิ่งหนีออกจากห้องนอนของมันไป หาที่ซ่อนก่อนดีกว่า ลูกน้องมันแม่งเต็มบ้านเลย ถ้ากูวิ่งหนีออกไปแบบนี้ มันต้องจับกูได้แน่ๆ
ตอนนี้ผมหลบอยู่ในพุ่มไม้หลังบ้านของมันฮะ เฮ้อ T^T พระเจ้าช่วยลูกด้วย
ไม่รอช้าผมก็รีบกดโทรหาจงออบทันที
ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด - -
[“ฮัลโหล สวัสดีครับ สมอร์อายคาเฟ่ยินดีให้บริการครับ วันนี้ทางร้านเรามี…”]
“ไอ้จงออบ! นี่ฉันเอง ยองแจ”
[“หืม? ยองแจหรอ? มีอะไร? จะสั่งอเมริกาโน่เย็นหรอ”]เหอะๆ กวนตีนว่ะ ไอ้ออบ
“อเมริกาโน่พร่องส์!”ผมด่ามัน
[“ห้ะ? อเมริกาโน่พร่องมันเนย? โอเคๆ”]=_= โครตได้เรื่อง
“พ่อมึง กูไม่ได้หมายถึงพร่องมันเนย แต่ช่างเหอะ มึงมาช่วยกูเลยไอ้ออบฟันจอบ(?)”
[“ช่วย? ช่วยอะไรหรอ”]จงออบถาม
“ช่วยพากูหนีไอ้เหยินนรกที กูไม่ชอบ T^T”
[“หนี? หนีทำไมง่า? ก็เห็นรักกันดีนี่นา จะหนีพี่เค้าทำไมหรอ”]
“มึงไม่ใช่กูมึงไม่รู้หรอก”
[“ก็ใช่ไง ฉันไม่ใช่นายฉันเลยไม่รู้ (-‘ ‘-)”]เฮ้อ ใสเข้าไป ซื่อเข้าไป ไอ้ออบ! -0-
“เออ ชั่งแม่งมันเหอะ”
[“ชั่งแม่ง…แล้วได้กี่กิโลอ่ะ ‘ ‘ ”]นั่นไง กวนตีนว่ะ แม่ง
“ไอ้ออบ!”
[“อ่าๆๆ มีอะไรให้ช่วยก็ว่ามา”]
“มาหากูที่บ้านไอ้เหยินที….”
ความคิดเห็น