คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : [ตอนที่ 10] น้องยองเเจของพี่ฮิมชาน~
“ดี เดี๋ยวพี่จะช่วยให้น้องหุบปากเอง”ผมพูดก่อนที่จะเลียปาก
“เอ้อๆ หุบแล้ววว!!”ไอ้น้องยองแจตะโกนเสียงดังเมื่อเห็นผมทำอะไรโรคจิตๆ -_-
“ดี! งั้นก็นั่งอยู่เฉยๆ”ผมพูดก่อนที่จะขับรถต่อ ฮึ่ย เกือบจะได้จูบอยู่แล้วเชียว! -3-
_____________สิบนาทีผ่านไป_____________
“โอ้ย! ร้อยเว้ย”ในระหว่างที่พวกเราเงียบกันมาตลอดทางไอ้น้องยองแจก็ตะโกนขึ้น
“…..”ผมไม่ได้สนใจอะไรและยังคงขับรถต่อไป
“ร้อนสัส!”ไอ้น้องยองแจพูดก่อนที่จะดิ้นไปดิ้นมาเหมือนผีโดนข้าวสารเสก -_- เอ๋? ว่าแต่ทำไมมันร้อนวะ แอร์ผมก็ไม่ได้พังนี่หว่า สงสัยมันคงกินเหล้ามากไปหน่อยเลยร้อนแหละ
“……”แต่ผมก็ไม่ได้สนใจอะไร และยังคงขับรถต่อไป
“ร้อนเว้ย!”ไอ้น้องยองแจพูดก่อนที่จะกระชากเสื้อตัวเองจนกระดุมหลุดไปสองเม็ด เผยให้เห็นแผงอกขาวๆน่ากินน่าจับน่าเลีย บลาๆ อือหื้อ แม่จ๋า ฮิมอยากกิน =,,=
“….”ผมมองแผอกไอ้น้องยองแจแค่หนึ่งวิ ก่อนที่จะหันมาสนใจการขับรถต่อ ไม่งั้น ได้ขึ้นสวรรค์แน่ๆ -0-
“เหี้ย จะร้อนไปไหนวะ”ไอ้น้องยองแจพูดก่อนที่จะถอดเสื้อออกจนตอนนี้ใส่แค่กางเกงเท่านั้น =,,= จะถึงบ้านมั้ยน๊อ??
“……น้องยองแจ”ผมเรียกไอ้น้องยองแจที่ตอนนี้สลบไปแล้ว
“……”ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก -0-
“ไอ้น้องยองแจ!”ผมตะโกนเสียดัง
“…….”
“ถ้าไม่ถึงบ้าน……”
“……..”
“อย่าว่าพี่นะ……หึ…..”
ขอโทษนะน้องยองแจ…. น้องยั่วพี่…..พี่ก็ต้องสนอง…..
(และแล้ว น้องยองแจ ก็เสร็จ พี่ฮิมชาน~)
เช้าวันต่อมา
Youngjae Say
ผมตื่นขึ้นมาด้วยความเหนื่อยล้า (เหนื่อยเพราะอะไรหว่า?? =,,= :ไรเตอร์) ไม่รู้เอคืนผมไปทำอะไรมา…อ๋อ! ผมคงดื่มมากไปสินะ -0- ผมเลยเหนื่อยขนาดนี้
“เฮ้ออ~ อ๊าก!!!!!!!!!!!!”ผมบิดขี้เกียจเล็กน้อยแต่อยู่ๆผมปวดสะโพก T[]T เจ็บๆๆๆๆๆ
“ตื่นแล้วหรอครับ ^^”ไอ้เหยินพูดพร้อมยืนพิงขอบประตู เอ๊ะ? ไอ้เหยิน? นี้มันบ้านผมนะ? ไอ้เหยินมาที่นี่ได้ไง??? =[]=
“เห้ยยย! นายมาทำอะไรที่บ้านฉัน! ไอ้เหยิน!”ผมพูดก่อนที่จะปาหมอนใส่ไอ้เหยิน
“บ้านใครกันแน่ หืม?? ^^”ไอ้เหยินถามผมก่อนที่จะยิ้มจนปากฉีก เอ๋ ไม่ใช่บ้านผม แล้วมันบ้านใครวะ บ้านไอ้เหยินหรอ! =[]=
“เห้ย! นี่บ้านนายหรอ!?”ผมถามด้วยความตกใจ
“เออสิครับ ^^”ไอ้เหยินพูด
“แล้ว……กูมาทำอะไรที่บ้านมันวะ -0-”ผมแอบพึมพำเบาๆ
“น้องยองแจก็ลองแหกตาดูสภาพตัวเองในตอนนี้สิครับ…”ไอ้เหยินพูดก่อนที่จะยิ้มมุมปาก…..แหกตา….ดูสภาพตัวเองในตอนนี้…..เห้ย! เหยดเข้! ทำไมกูถึงแก้ผ้าแบบนี้ ?? อะไรกัน!?? เห้ย!
“เห้ย!”ผมตกใจเมื่อเห็นสภาพของตัวเองก่อนที่จะเอาผ้าห่มมาคลุมตัวเองไว้
“แหม ทำเป็นตกใจไปได้ ^^”ไอ้เหยินพูดก่อนที่จะเดินเข้ามาใกล้ๆผม
“ไอ้เหยิน! นี่นาย….ปล้ำฉันหรอ!”ผมตะโกนก่อนที่จะเขยิบหนีจนตัวติดกับขอบหัวเตียง
“ก็น้องยั่วพี่เองนะครับ….หึ”ไอ้เหยินพูดก่อนที่จะนั่งลงมาบนเตียงแล้วยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆผม
“เห้ย! อย่าเข้ามาใกล้นะ ออกไป!”ผมพูดก่อนที่จะถีบไอ้เหยินออกไปห่างๆ แต่เหมือนจะไม่ได้ผล
“แหม ทีเมื่อคืนแหละ ยังบอกให้เอาแรงๆอยู่เลย ^^”ไอ้เหยินพูด
“ไอ้โรคจิต! ฉันไม่ได้บอก!”ผมพูดและยังคงถีบไอ้เหยินต่อไป
“เอ๊ะ? แล้วใครหว่า ที่ร้องว่า อ๊า ฮิมชานอ่า แรงๆกว่านี้ ”ไอ้เหยินพูดพร้อมยกยิ้ม
“อะไอ้….บ้า!!!!!!!”ผมพูดก่อนที่จะปาหมอใส่ไอ้เหยิน
“บ้าแล้วรักป้ะ? ^^”ไอ้เหยินพูดพร้อมยิ้มยิงฟันจนจะเฉาะหัวผมอยู่แล้ว
“รักบ้าอะไร! ฉันเกลียดนาย!”ผมพูดก่อนที่จะผลักมันออก
“เหอะๆ ทีเมื่อคืนแหละกอดพี่ซะพี่หายใจไม่ออกเลยน๊า~” ไอ้เหยินพูดก่อนที่จะหยิกแก้มผมเบาๆ
“ฮึ่ย! ไปไกลๆเลยไป!”ผมพูด
“ไม่”
“ไป!”
“ไม่…”
“ไป!!!”
“ไม่…..จุ๊บ…. มอร์นิ่งคิสนะครับ ดาร์ลิ้ง~ ^^”ไอ้เหยินพูดก่อนที่จะจุ๊บแก้มผมไปหนึ่งที….แล้วเดินออกจากห้องไป ปล่อยให้ผมนั่งอ้าปากค้างอยู่นเดียวในห้อง
ฮึ่ยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!! ไอ้เหยินนนนนนนนนนนนนนนน!!!!!
________________________
มาลงตอนใหม่ให้เเล้วเน้อ -///-
โน๊ตบุ๊คไรเตอร์ออกจากโรงพยาบาลเเล้วเย้ๆๆๆ
________________________
ความคิดเห็น